Zawartość

• etapy
• Część 1 Zrozumienie podstaw
• Część 2 Zrozumienie wyzwań TDA

W tym artykule: Zrozumienie podstaw Podejmowanie wyzwań związanych z referencjami TDA25

Zespół deficytu uwagi (ADD) jest częstym zaburzeniem medycznym. W 2011 r. Około 11% dzieci w wieku szkolnym w Stanach Zjednoczonych miało ADD, co stanowi około 6,4 miliona dzieci. Spośród nich około dwie trzecie stanowili chłopcy. Wpłynęło to również na ważne postacie historyczne, takie jak Alexander Graham Bell, Thomas Edison, Albert Einstein, Wolfgang Amadeus Mozart, Ludwig van Beethoven, Walt Disney, Dwight D. Eisenhower i Benjamin Franklin. ADD ma charakterystyczne objawy, typy i przyczyny, które mogą pomóc w lepszym zrozumieniu.

etapy

Część 1 Zrozumienie podstaw

1. 
   

   
   Obserwuj możliwe zachowania ADD. Dzieci są zwykle nadpobudliwe i nieregularne, przez co ADD jest trudniejszy do zauważenia. Dorośli mogą również mieć ADD i mieć te same objawy. Jeśli uważasz, że Twoje dziecko lub inna osoba zachowuje się inaczej lub nie kontroluje się bardziej niż zwykle, może cierpieć na ADD. Istnieją oznaki, że możesz zbadać, czy uważasz, że Twoje dziecko lub inna osoba ma ADD.
   • Zauważ, czy ta osoba dużo marzy w ciągu dnia, czy często traci interes, czy zapomina o rzeczach, jeśli nie nadąża, jeśli mówi za dużo, jeśli podejmuje przemyślane ryzyko, podejmuje decyzje lub podejmuje decyzje zaniedbuj błędy, jeśli nie może lub ma trudności z oparciem się pokusie, jeśli ma trudności z czekaniem na swoją kolej podczas grania lub jeśli ma problemy z kontaktem z innymi.
   • Jeśli ta osoba ma którykolwiek z tych problemów, należy poprosić ją o wizytę u lekarza, aby upewnić się, że nie ma ADD.

2. 
   

   
   
   
   Mieć profesjonalną diagnozę ADD. Podręcznik diagnostyczny i statystyczny zaburzeń psychicznych, obecnie w piątym wydaniu, jest wykorzystywany przez specjalistów ds. Zdrowia psychicznego do diagnozowania zaburzeń psychicznych, takich jak ADD. Wyjaśnia, że ​​istnieją trzy reprezentacje ADD i kilka objawów należy zaobserwować przed ukończeniem 12 roku życia, w więcej niż jednej sytuacji, przez co najmniej sześć miesięcy w celu ustalenia diagnozy. Diagnoza musi zostać wykonana przez certyfikowanego specjalistę.
   • Objawy mogą nie odpowiadać rozwojowi psychicznemu danej osoby i mogą uniemożliwić jej prawidłowe funkcjonowanie w pracy, szkole lub w stożkach społecznych. W przypadku reprezentacji hiperaktywno-impulsywnej niektóre objawy mogą być niepokojące. Objawów nie należy wyjaśniać ani przypisywać innym zaburzeniom psychicznym lub psychotycznym.
   • Kryteria zawarte w Podręczniku wymagają, aby dzieci w wieku 16 lat i poniżej muszą mieć co najmniej sześć objawów w kategorii, aby można było postawić diagnozę, podczas gdy dzieci w wieku powyżej 16 lat muszą mieć pięć.

3. 
   

   
   
   
   Wiedzieć, jak rozpoznać objawy uwagi na ADD. Istnieją trzy reprezentacje TDA. Jednym z nich jest ADD, który charakteryzuje się brakiem uwagi, który ma swoje własne objawy. Osoby cierpiące na tę formę ADD będą miały od pięciu do sześciu objawów, w tym następujące.
   • Popełniają błędy w zaniedbaniu i nie zwracają uwagi na szczegóły w pracy, w szkole lub w innych zajęciach.
   • Mają problemy z zwracaniem uwagi podczas zadań lub gier.
   • Nie chcą zwracać uwagi na ludzi, którzy rozmawiają z nimi bezpośrednio.
   • Nie kończą pracy domowej, obowiązków domowych ani pracy i łatwo się rozpraszają.
   • Mają problemy z organizacją.
   • Unikają zadań wymagających ciągłej koncentracji, takich jak praca domowa.
   • Często gubią klucze, okulary, papiery, narzędzia lub inne przedmioty.
   • Łatwo się rozpraszają.
   • Łatwo zapominają.

4. 
   

   
   Wiedzieć, jak rozpoznać objawy hiperaktywno-impulsywne ADD. Objawy tej prezentacji powinny być na tyle ważne, aby uznać je za niepokojące, aby można je było uznać za objawy ADD. Oto rodzaj zachowania, którego szukasz.
   • Osoba porusza się i jest wzburzona, na przykład stale bije stopy lub dłonie.
   • Dziecko biegnie lub wspina się na przedmioty w nieodpowiednim czasie.
   • Ladulte odczuwa ciągły niepokój.
   • Ma problemy z graniem w ciszy lub wykonywaniem czynności w ciszy.
   • Musi robić przerwy bez przerwy.
   • Za dużo mówi.
   • Spieszy się z odpowiedzią, jeszcze zanim zadane zostaną pytania.
   • Ma problem z czekaniem na swoją kolej.
   • Przerywa innym lub imie w dyskusjach lub grach innych.
   • On jest bardzo niecierpliwy.
   • Robi niestosowne komentarze, wykazuje niekontrolowane emocje lub działa bez obawy o konsekwencje.

5. 
   

   
   Obserwuj połączone objawy ADD. W przypadku połączonych prezentacji ADD, osobnik przedstawi co najmniej sześć objawów spośród tych prezentacji uwagi i zaburzenia hiperaktywno-impulsywnego. Jest to najczęściej diagnozowany typ ADD u dzieci.

6. 
   

   
   Zrozum, jakie są przyczyny. Przyczyny ADD nie są jeszcze dobrze znane, ale ogólnie przyjmuje się, że geny odgrywają ważną rolę i że niektóre nieprawidłowości genetyczne występują u osób z ADD. Ponadto badania wykazały związek między dziećmi z ADD a spożywaniem alkoholu i paleniem podczas ciąży, a także wczesnym narażeniem dziecka na ołów.
   • Trwają badania mające na celu znalezienie konkretnych przyczyn ADD, ale przyczyny tego rodzaju zaburzeń, które mogą być różne w każdym przypadku, mogą być trudne do znalezienia.

Część 2 Zrozumienie wyzwań TDA

1. 
   

   
   Dowiedz się o zwojach podstawy mózgu. Analizy naukowe wykazały, że mózgi osób z ADD są nieco inne, a dwie struktury wydają się być nieco mniejsze. Pierwszy, zwoje podstawy, reguluje mięśnie ruchów i sygnały, które muszą funkcjonować lub odpoczywać zgodnie z podjętą czynnością.
   • Może to objawiać się ruchami części ciała, które powinny znajdować się w spoczynku, lub ciągłymi ruchami dłoni lub stóp, gdy ruch nie jest konieczny.

2. 
   

   
   Zrozum rolę kory przedczołowej. Drugą strukturą mózgu, która jest mniejsza niż normalnie u osób z ADD, jest kora przedczołowa. Jest to obszar mózgu, który steruje priorytetowymi zadaniami wykonawczymi, takimi jak pamięć, uczenie się i regulacja uwagi, i gdzie te zadania łączą się, aby pomóc ci funkcjonować intelektualnie.
   • Kora przedczołowa wpływa na poziom dopaminy, który jest bezpośrednio związany ze zdolnością do koncentracji i zwykle jest niższy u osób z ADD. Serotonina, inny neuroprzekaźnik w korze przedczołowej, ma wpływ na nastrój, sen i apetyt.
   • Mniejsza niż średnia kora przedczołowa z niższym poziomem dopaminy i serotoniny może prowadzić do problemów z koncentracją i zarządzaniem bodźcami zewnętrznymi, które jednocześnie zalewają mózg. Osoby z ADD mają problemy z koncentracją na jednej rzeczy na raz. Duża ilość bodźców powoduje większy stopień rozproszenia, a także zmniejszenie kontroli pulsu.

3. 
   

   
   Zrozum, jakie konsekwencje ma ta osoba, jeśli jej ADD nie zostanie zdiagnozowane. Jeśli osoby z ADD nie mogą uzyskać specjalnych usług, których potrzebują, aby otrzymać wykształcenie wysokiej jakości, są bardziej narażone na bezrobocie, bezdomność lub nawet więzienie. W Stanach Zjednoczonych szacuje się, że 10% osób z trudnościami w nauce jest bezrobotnych, a odsetek osób z ADD, które nie mogą znaleźć lub utrzymać pracy, jest równie wysoki, ponieważ mają trudności z utrzymaniem uwagi, utrzymaniem porządku oraz zarządzaniem czasem i umiejętnościami społecznymi, co pozbawia ich umiejętności poszukiwanych przez pracodawców.
   • Chociaż trudno jest ocenić obecny odsetek osób bezdomnych lub bezrobotnych z ADD, jedno badanie oszacowało, że około 40% mężczyzn uwięzionych na długie okresy cierpi na ADD. Ponadto osoby cierpiące na ADD są bardziej narażone na nadużywanie narkotyków i mają większe problemy z pozbyciem się uzależnienia.
   • Szacuje się, że prawie połowa osób ze zdiagnozowanym ADD leczy się alkoholem i narkotykami.

4. 
   

   
   Daj swoje wsparcie. Ważne jest, aby rodzice, wychowawcy i terapeuci znaleźli sposoby prowadzenia dzieci i dorosłych z ADD w celu przezwyciężenia problemów, aby mogli prowadzić bezpieczne, zdrowe i satysfakcjonujące życie. Im więcej wsparcia otrzyma ta osoba, tym poczuje się bezpieczniej. Niech twoje dziecko zostanie zdiagnozowane tak szybko, jak to możliwe, jak tylko podejrzewasz przypadek ADD, aby zastosować odpowiednie leczenie.
   • Niektóre objawy nadpobudliwości mogą z czasem zniknąć u dzieci, ale objawy uwagi zwykle pozostają przez całe życie. Te problemy uwagi mogą powodować inne problemy, gdy dorastają i muszą być traktowane osobno.

5. 
   

   
   Obserwuj inne problemy. W większości przypadków diagnoza ADD jest sama w sobie wystarczająco trudna. Jednak co piąta osoba z ADD ma kolejne poważne zaburzenie. Może to obejmować depresję lub zaburzenie afektywne dwubiegunowe, częstych partnerów ADD. Ponadto jedna trzecia dzieci ma również zaburzenie behawioralne, takie jak zaburzenie zachowania lub bunt opozycyjny.
   • ADD ma również trudności z nauką i lękiem.
   • Depresja i lęk często występują w szkole średniej, gdy nasila się presja ze strony rodziny, szkoły i rówieśników. Może również pogorszyć objawy ADD.