Zawartość

• Kroki

Opisowy esej powinien dawać czytelnikowi wyraźne obrazy ludzi, przedmiotów, miejsc i wydarzeń, a także przedstawiać żywe szczegóły sensoryczne. Niezależnie od tego, czy chcesz wykonać zadanie szkolne, czy dobrze się bawić, proces będzie taki sam. Zacznij od przemyślenia kilku pomysłów na napisanie, a następnie przejdź do strukturyzowania tekstu. Następnie napisz prowokacyjny wstęp, który może przyciągnąć uwagę czytelnika i zachęcić go do kontynuowania czytania.

Kroki

Część 1 z 3: Myślenie o tematach do napisania

1. 

   Opisz kogoś. Napisz o kimś, kto jest dla Ciebie ważny, to może wygenerować ciekawy tekst. Wybierz nauczyciela, przyjaciela, ojca, matkę lub idola - tak naprawdę nie ma znaczenia, czy jesteś osobą bliską, która była świadkiem Twojego rozwoju, czy kimś odległym i nieznanym. Jeśli chcesz wyjść poza konwencjonalność, opisz postać historyczną, sportowca, artystę, naukowca lub - kto wie - postać fikcyjną.
   • Jeśli piszesz esej opisowy do procesu selekcji, wybierz kogoś, kto w rzeczywistości był ważny w twoim życiu, ponieważ otworzy to drzwi do dalszych dyskusji z ankieterą.

2. 

   
   
   Opisz obiekt. Pisanie o czymś nieożywionym, co jest dla ciebie bezcenne, może również prowadzić do dobrego pisania. Możliwe, że jest to coś przypominającego twoje dzieciństwo lub okres dojrzewania, przedmiot, który bardzo kochałeś lub nienawidziłeś w takim samym stopniu. Być może był to prezent od kogoś ważnego lub symbol wiary, który pomógł ci w trudnych chwilach.
   • Na przykład powiedz, jak twoja ulubiona zabawka widziała, jeden po drugim, przyjaciół i miłości pojawiające się i znikające z twojego życia, podczas gdy ty i on, pomimo łatek, nigdy się nie rozstaliście.

3. 

   
   
   Opisz miejsce. Wybierz miejsce, które jest ważne z Twojego punktu widzenia. Może to być na przykład Twoje miasto rodzinne, Twój pokój, ulubione miejsce w szkole lub jakakolwiek część świata, do której byś się udał, gdybyś mógł.
   • Jeśli wybierzesz najlepsze miejsce, w jakim kiedykolwiek byłeś, spróbuj opisać, jakie było to doświadczenie i każde z wrażeń, które przeżyłeś.

4. 

   
   
   Opisz wydarzenie lub wspomnienie. Napisz o wydarzeniu, które miało duży wpływ na Twoje życie. Nie ma znaczenia, czy wydarzyło się to dawno, czy niedawno, wystarczy, że był na tyle duży, że zmienił sposób, w jaki postrzegasz świat.
   • Na przykład ważnym okresem w życiu dziewcząt jest ich pierwsza miesiączka. Pierwsza wizyta u chorego krewnego w szpitalu to także coś, co może zmienić sposób postrzegania świata.

Część 2 z 3: Strukturyzacja eseju

1. 

   Postępuj zgodnie z harmonogramem. To znaczy, utwórz opis dokładnie w kolejności, w jakiej wystąpiły fakty. Narracja będzie przebiegać od sceny do sceny, opisując wydarzenia we właściwej kolejności czasowej. To najlepsza struktura dla tych, którzy zdecydują się napisać o wydarzeniu lub wspomnieniu w redakcji. Sprawdź, jak wyglądałaby konstrukcja:
   • Ustęp 1: Wprowadzenie;
   • Akapit 2: Scena 1;
   • Ustęp 3: Scena 2;
   • Akapit 4: Scena 3;
   • Punkt 5: Podsumowanie.
   • Jeśli wolisz, zachowaj liczbę scen i napisz więcej niż jeden akapit dla każdej.

2. 

   Struktura geograficzna. W tego typu strukturze newsroom powinien być podzielony na lokalizacje. Narrator wcieli się w kamerę wideo, opisując kolejno scenariusze. Oczywiście jest to dobra opcja dla tych, którzy chcą opisać miejsce. Struktura byłaby następująca:
   • Ustęp 1: Wprowadzenie;
   • Ustęp 2: Lokalizacja 1;
   • Ustęp 3: Lokalizacja 2;
   • Ustęp 4: Lokalizacja 3;
   • Punkt 5: Podsumowanie.

3. 

   Postępuj zgodnie z kolejnością ważności. Pozycje w tym przypadku byłyby uporządkowane od najmniej ważnych do najważniejszych. Ta struktura pozwala pisarzowi zarezerwować punkt kulminacyjny na koniec pisania i może być używana do wszystkich typów pisania opisowego. Zobacz strukturę:
   • Ustęp 1: Wprowadzenie;
   • Ustęp 2: Najmniej ważny szczegół;
   • Ustęp 3: Szczegół o średniej wadze;
   • Ustęp 4: Najważniejszy szczegół;
   • Punkt 5: Podsumowanie.

4. 

   Utwórz pracę magisterską. Praca dyplomowa jest pozycją, która musi być obecna we wszystkich typach i strukturach pisania opisowego. Pojawi się najpierw we wstępie, a następnie na zakończenie.Dobra teza podsumowuje główną ideę lub temat eseju, służąc jako przewodnik lub mapa dla pozostałej części tekstu.
   • Na przykład, gdybym zdecydował się napisać o swoim idolu, teza brzmiałaby mniej więcej tak: „Reakcja mojego nauczyciela w szóstej klasie nauczyła mnie przezwyciężania negatywności i pewności siebie”.

Część 3 z 3: Tworzenie prowokacyjnego otwarcia

1. 

   Zacznij od haka w pierwszej linii. Od razu zwróć uwagę czytelnika i spraw, by chciał czytać dalej. Pierwsza linijka może zaczynać się od mocnego opisu osoby, wydarzenia, miejsca lub przedmiotu. Jeśli chcesz, opisz doświadczenie związane z przedmiotem, który chcesz opisać. Ważne jest, aby czytelnik całkowicie zanurzył się w tekście z pierwszej linii.
   • Na przykład opisz pierwszy raz, kiedy trzymałeś jakiś przedmiot: „Kiedy pierwszy raz przytuliłam swojego misia i przycisnęłam ten miękki brzuszek do siebie, od razu wiedziałam, że będziemy przyjaciółmi na zawsze”.

2. 

   Podaj kontekst i tło. Aby czytelnik mógł trochę lepiej zrozumieć temat, który przeczyta, przekaż mu wcześniej pewne informacje, aby mógł zmierzyć znaczenie przedmiotu, zdarzenia, miejsca lub pamięci, które zostaną poruszone w eseju.
   • Na przykład wyjaśnij, dlaczego pewien przedmiot stał się dla ciebie wtedy tak ważny: „Nie jest łatwo zaprzyjaźnić się, kiedy jesteś nieśmiałym dzieckiem. Wygranie pluszowego misia rozbudziło w moim sercu nadzieję na najlepszego przyjaciela przygody ”.

3. 

   Wykorzystaj zmysłowe szczegóły. Podstawowym elementem pisania opisowego jest wykorzystanie szczegółów sensorycznych: zapachu, smaku, dotyku, wzroku i słuchu. Wykorzystaj je w pierwszym akapicie, opisując, co słyszałeś lub smakowałeś, jak to było lub pachniało, gdy trzymałeś przedmiot i co mogłeś zobaczyć w miejscu, w którym się znajdowałeś.
   • Na przykład, zamiast pisać, że „Miś był uroczy”, dodaj szczegóły sensoryczne: „Miś był miękki w środku, ponieważ szorstkie i wypchane włosy pachniały kulkami na mole i kurzem, jakby spędził wieki w piwnicy. Znak „x” w miejscu lewego oka nie przestraszył go, nadał mu twardy wyraz, jaki musiałem zobaczyć w moim najlepszym przyjacielu. „Kapitan Pirat”, tak było napisane piórem pod jego prawą stopą ”.

4. 

   Pokaż zamiast liczyć. Aby napisać dobry wstęp, nie opowiadaj czytelnikowi o scenie, opisz ją. Nie pisz raportu technicznego przedmiotu lub osoby ani nie opowiadaj zimnego ciągu faktów. Użyj żywych opisów i szczegółów sensorycznych, aby zanurzyć czytelnika w scenie.
   • Na przykład opisz, jak to jest być w domu, w którym spędziłeś dzieciństwo: „Najlepsze wspomnienia z mojego domu z dzieciństwa są na ścianach pełnych rzeźb, rys i bazgrołów wykonanych przeze mnie i moich braci”.
   • Pisząc o osobie, nie mów czytelnikowi, co o nim myśleć, podawaj przykłady zachowań, aby sam mógł wyciągnąć wnioski.
   • Na przykład napisz: „Nauczycielka Sandra zawsze była chętna, zostając po szkole, aby mnie uczyć. Wyszedłem z ostatniego portfela i powlokłem się do pierwszego. Wziąłem swój zapasowy notatnik i usłyszałem, jak mówi cierpliwym i zdecydowanym głosem: „Jestem, ty jesteś, on jest…”.