Zawartość

• etapy
• Część 1 Decydowanie o końcu
• Część 2 Wyjaśnij podróż
• Część 3 Korzystanie z akcji i obrazów
• Część 4 Postępuj zgodnie z logiką

W tym artykule: Decydowanie o końcu Eksplorowanie podróży Korzystanie z akcji i obrazów Postępuj zgodnie z logiką 9 Referencje

Historia jest po prostu prezentacją sekwencji wydarzeń powiązanych ze sobą z początkiem, środkiem i końcem, ale dobre historie (te, które najczęściej do nas mówią) to także historie, które mają pewne „znaczenie”. Nie jest ważne, aby wiedzieć, czy historia jest prawdziwa czy fikcyjna, czy zakończenie jest smutne lub szczęśliwe, wszystkie dobre historie pokażą czytelnikowi, w taki czy inny sposób, że są ważne.

etapy

Część 1 Decydowanie o końcu

1. 
   

   
   Zidentyfikuj części historii. Początek jest częścią historii, która pojawia się przed wszystkim innym, środek to część, która następuje po początku i która poprzedza koniec, a koniec podąża za środkiem i kończy historię.
   • Koniec narracji prawdopodobnie nadejdzie, gdy twój bohater osiągnie (lub nie uda się go osiągnąć) cel, który wyznaczył sobie od samego początku. Na przykład masz postać, która pracuje w sklepie z kanapkami i chce się wzbogacić. Przechodzi wiele wyzwań, zanim może kupić los na loterię lub uniknąć kradzieży. Czy to sie zdarza Jeśli tak, koniec historii może nadejść, gdy usłyszy ogłoszenie o zwycięskich liczbach i przeczyta je na bilecie.

2. 
   

   
   
   
   Znajdź koniec swojej historii. Takie podejście jest przydatne, jeśli uważasz, że Twoja historia zawiera wiele ważnych wydarzeń, które wydają się bardzo interesujące, ponieważ trudno będzie znaleźć dobre zakończenie. Musisz zdecydować, jaki termin należy umieścić w narracji, po którym nie będzie już żadnych większych akcji ani wydarzeń.
   • Ilość działań lub wydarzeń, które umieścisz w swojej historii, jest ważna tylko wtedy, gdy jest związana ze znaczeniem, które próbujesz jej nadać. Zadaj sobie pytanie, jakie wydarzenia tworzą początek, środek i koniec twojej historii. Gdy zdecydujesz się zakończyć, możesz go ukształtować i wypolerować.

3. 
   

   
   Pomyśl o głównym konflikcie. Czy opowiadasz historię bohaterów walczących z żywiołami? Może walczą ze sobą? Czy walczą ze sobą w bitwie wewnętrznej czy emocjonalnej?
   • Postać może zimą opuścić zwłoki samolotu pośrodku lasu. Będzie musiał znaleźć miejsce, aby się rozgrzać i uchronić przed pogodą. Jest to konflikt typu „człowiek przeciw naturze”. Ktoś może spróbować wyeliminować konkurencję podczas konkursu artystycznego. Jest to konflikt typu „człowiek przeciwko drugiemu człowiekowi”. Większość konfliktów zakończy się w niektórych kategoriach, więc musisz pomyśleć o tym, który z nich jest najlepszy dla twojej historii.
   • W zależności od rodzaju konfliktu, który chcesz zbadać, ostateczne wydarzenia z historii będą musiały wspierać, czy nie, rozwój i rozwiązanie konfliktu.

Część 2 Wyjaśnij podróż

1. 
   

   
   
   
   Napisz refleksję na temat wydarzeń w historii. Musisz wyjaśnić znaczenie sekwencji wydarzeń, które wprowadziłeś. Powiedz czytelnikowi, dlaczego te wydarzenia są ważne.
   • Na przykład możesz wyjaśnić swoją historię w następujący sposób: „Mój dziadek nauczył mnie, żebym zawsze postępował właściwie, bez względu na sytuację. Teraz zostałem policjantem i rozumiem, dlaczego uważał, że warto się uczyć, ponieważ lekcje, które czerpię z życia, są tak naprawdę rzeczami, które wspierają mnie, gdy mam problemy z poznaniem, co jest właściwe u niektórych okoliczności ”.

2. 
   

   
   Zadaj następujące pytanie: „Więc co? " Zastanów się, jak ważna jest twoja historia dla czytelnika. Dlaczego czytelnik powinien dbać o twoją historię? Jeśli potrafisz odpowiedzieć na to pytanie, wróć do swojej historii i sprawdź, czy sekwencja działań, którą wybrałeś, może doprowadzić rozsądnego czytelnika do odpowiedzi.
   • Na przykład: „Dlaczego powinniśmy przejmować się Noni i jego wioską? Ponieważ zmiany klimatu, które zalały ziemie, na których dorastał i tak bardzo go kocha, wkrótce podniosą poziom wody w naszych własnych miastach i jeśli działamy teraz, możemy być lepiej przygotowani niż Noni, zanim jego życie całkowicie się skończy zmieniony przez tę burzę.

3. 
   

   
   Użyj pierwszej osoby liczby pojedynczej. Powiesz czytelnikowi, co jest ważne w Twojej historii. Niezależnie od tego, czy jesteś narratorem, czy głosem stworzonej przez ciebie postaci, możesz po prostu porozmawiać bezpośrednio z czytelnikiem.
   • Na przykład: „W tym momencie zdałem sobie sprawę, że cała moja praca i całe długie godziny treningu doprowadziły mnie do tej chwili, stojąc na tej niesamowitej scenie, rozgrzanej blaskiem reflektorów oraz oddechem i hałasem widzów na stadionie ”.
   • Programy telewizyjne z udziałem celebrytów są przykładem mowy, w której nie ma oczywistej struktury. Jednak najlepiej zapamiętanymi wywiadami są te, w których ludzie opowiadają jasne i trafne historie, bezpośrednio wyjaśniając, co przyniosło im ich doświadczenie i dlaczego jest to dla nich ważne.

4. 
   

   
   Skorzystaj z trzeciej osoby, aby pokazać, co jest ważne. Możesz użyć innej postaci lub głosu narratora, aby mówić za Ciebie i wskazywać, co jest ważne w historii.
   • Na przykład: „Denise ostrożnie złożyła list, pocałowała go i położyła na stole obok pieniędzy. Wiedziała, że ​​zamierzają zadać jej pytania, ale z czasem nauczą się znajdować własne odpowiedzi, tak jak ona. Skinęła głową, jakby kiwnęła głową przed kimś w pokoju i wyszła z domu, żeby wsiąść do starej taksówki, jęcząc i trzęsąc się na chodniku jak lojalny, ale niecierpliwy pies.

5. 
   

   
   Napisz zakończenie swojej historii. Charakter tej sekcji będzie zależeć od gatunku, w którym piszesz. Naukowcy i naukowcy zgadzają się, że dobry koniec powinien pozostawić czytelnikowi do myślenia. To ta część historii sprawi, że będzie ona bardziej znacząca.
   • Jeśli piszesz artykuł osobisty lub akademicki, Twój wniosek powinien mieć formę akapitu lub grupy akapitów. Jeśli pracujesz nad powieścią science fiction, wniosek może wymagać całego rozdziału lub serii rozdziałów na samym końcu.
   • Nie kończ na: „Obudziłem się i to wszystko było tylko snem” lub czymś podobnym. Znaczenie tej historii powinno sprawiać wrażenie podążania za naturalnym ruchem wydarzeń, które opowiedziałeś, aby nie zawieść niespodziewanie.

6. 
   

   
   Przywołaj szerszy związek wydarzeń między nimi. Co musi reprezentować Twoja podróż (lub podróż twojej postaci)? Jeśli postrzegasz swoją historię jako podróż, w której ty lub twoja postać znajdujesz się w innym miejscu, które zmieniłeś od samego początku, zobaczysz unikalną strukturę swojej opowieści i pomoże ci znaleźć koniec, który stanie się naturalny wniosek.

Część 3 Korzystanie z akcji i obrazów

1. 
   

   
   Użyj akcji, aby pokazać, co jest ważne. Wszyscy wiemy, że historie pełne akcji, pisane lub wizualne, są interesujące dla osób w każdym wieku. Poprzez działanie fizyczne możesz nadać swojemu opowiadaniu większe znaczenie i znaczenie.
   • Powiedzmy, że napisałeś fantastyczną historię, w której wojownik uratował wioskę przed atakującym smokiem. Wszyscy są mu wdzięczni, z wyjątkiem starego bohatera wioski, który całą historię spędził myśląc o swojej zazdrości. Możesz zakończyć opisując lokalnego bohatera, który ofiarowuje bohaterowi swój ulubiony miecz. Nawet nie zmuszając ich do mówienia, możesz pokazać czytelnikom, że ten akt jest ważny.

2. 
   

   
   Używaj opisów i obrazów sensorycznych. Detale sensoryczne to rzeczy, które łączą nas emocjonalnie z historią, a dobre pisanie używa tego rodzaju obrazów. Jeśli jednak wykorzystasz bogate obrazy sensoryczne do przedstawienia końca swojej historii, łatwiej przeniesiesz czytelnika do głębszego znaczenia swojej historii.
   • Tim wiedział, że potwór został pokonany, gdy powoli spływał w głąb muszli klozetowej. Stał tam i czekał, aż znikną ostatnie ciemne ślady i zostanie uniesiony przez wody, aż nie pozostanie nic prócz niebieskiego i spokojnego płynu. Nie ruszał się, żeby poczekać, aż jego odbicie powróci na powierzchnię cieczy w misce.

3. 
   

   
   Twórz metafory postaci i jej celów. Pozostaw wskazówki w historii, aby czytelnik mógł dokonać własnej interpretacji. Ludzie lubią historie, które dają im „trudność” i coś do przemyślenia po przeczytaniu. Nie chcesz, aby twoja historia stała się tak złożona, że ​​czytelnik niczego nie zrozumie, ale musisz wstawić metafory, aby znaczenie nie było zbyt oczywiste. Dzięki temu możesz dodać zainteresowanie i sens swojej pracy.
   • Na przykład: „Podczas pożegnania Sam, kopnął motocykl, a Jean poczuł, jak pamięć staje się dymem w eksplozji hałasu i światła, zanim wyschnie, rakieta, która wspina się na wzgórze i wreszcie zapach dymu i echo jego pożegnania, dopóki nie pozostaną po nim resztki fajerwerków, radosna wizja, którą zawsze będzie się cieszył z tak bliskiej znajomości ».

4. 
   

   
   Wybierz efektowny obraz. Podobnie jak w przypadku działań sensorycznych i opisów, takie podejście jest szczególnie przydatne, gdy opowiada się historię w gazecie. Pomyśl o mentalnym obrazie, który chciałbyś „prześladować” czytelnika, esencją twojej historii będzie obraz, który uchwyci to, co czujesz, i ostatecznie pozostawi czytelnikom.

5. 
   

   
   Podświetl motyw. Być może pracowałeś nad kilkoma tematami, szczególnie jeśli piszesz dłuższą historię, na przykład papier lub opowiadanie na podstawie książki. Koncentrując się na określonym temacie lub wzorze poprzez obrazy lub działania twojej postaci, znajdziesz unikalną strukturę swojej historii. To podejście jest szczególnie przydatne w przypadku opowieści, w których koniec pozostaje otwarty.

6. 
   

   
   Zrób chwilę dźwięk. Podobnie jak w przypadku podkreślenia tematu, możesz wybrać określone działanie, wydarzenie lub moment wypełniony emocjami w historii, która Twoim zdaniem jest ważniejsza, zanim w jakiś sposób „rezonuje”, na przykład powtarzając ją, wracać, myśleć o tym, powiększać itp.

7. 
   

   
   Wróć do początku. Podobnie jak w przypadku podkreślenia tematu lub zabrzmienia chwili, ta strategia prowadzi do powtórzenia czegoś, co przedstawiłeś na początku. Jest to czasami nazywane „ramą” i nadaje kształt i znaczenie twojej historii.
   • Na przykład historia, która zaczyna się od postaci, która patrzy na kawałek tortu urodzinowego bez jedzenia, może zakończyć się tą samą postacią, która powraca do swojej części ciasta. Niezależnie od tego, czy je ciasto, ta opinia pozwoli czytelnikowi zobaczyć większy pomysł, który odkrywasz.

Część 4 Postępuj zgodnie z logiką

1. 
   

   
   Sprawdź wydarzenia, aby zobaczyć ich link. Pamiętaj, że nie wszystkie działania mają takie samo znaczenie lub ten sam link. Historia ma znaczenie, które stopniowo się ujawnia, ale wszystkie znalezione tam działania nie są wykorzystywane do doprowadzenia czytelnika do tego samego pomysłu. Nie wszystkie też są kompletne lub udane.
   • Na przykład, w klasycznej greckiej literaturze „LOdyssey” napisanej przez Homera, główna postać Ulysses próbuje wiele razy wracać do domu i za każdym razem zawodzi z powodu potworów, które przecina na swojej drodze. Każda porażka dodaje nieco ekscytacji do historii, ale jej znaczenie leży w lekcjach, które z niej czerpie, a nie w potworach, które obejmuje.

2. 
   

   
   Zadaj sobie pytanie, co będzie dalej. Czasami, gdy czujesz się zbyt podekscytowany (lub sfrustrowany) historią, którą piszesz, możesz zapomnieć, że wydarzenia i zachowania, nawet w świecie fantasy, muszą być zgodne z pewną logiką, prawami fizyki w świecie, który wyobrażałeś sobie itp. Czasami, aby znaleźć dobry koniec, wystarczy zastanawiać się, co stałoby się logicznie w opisanej sytuacji. Koniec musi wydawać się logiczny w stosunku do wydarzeń, które miały miejsce wcześniej.

3. 
   

   
   Zadaj sobie pytania. Zadaj sobie pytanie: „Dlaczego wydarzenia są w tej kolejności? Powtórz sekwencję wydarzeń lub działań w historii, a następnie zakwestionuj działania, które wydają się zaskakujące, aby wyjaśnić logikę i rozwój historii.
   • Załóżmy, że twoi główni bohaterowie szukają swojego psa w parku, w którym znajdują się drzwi prowadzące do magicznego królestwa. Nie rezygnuj z logiki, z jaką zacząłeś historię, jeśli jest to przydatne. Daj im czas na przygodę, ale na końcu znajdź psa.

4. 
   

   
   Wyobraź sobie wariacje i niespodzianki. Nikt nie chce czytać historii tak logicznej, że tak się nie dzieje. Zastanów się, co by się stało, gdyby jakiś wybór lub wydarzenie uległy zmianie, i nie zapomnij o niespodziankach. Sprawdź, czy masz wystarczająco dużo zaskakujących akcji lub wydarzeń dla swojego gracza.
   • Jeśli twoja główna postać się obudzi, pójdzie do szkoły, wróci do domu i wróci do łóżka, niewiele osób przeczyta twoją historię, ponieważ wszyscy znają tego rodzaju wydarzenia. Niech stanie się coś nowego i zaskakującego. Na przykład twoja postać wraca do domu, gdy odkrywa dziwną paczkę przed swoim domem z jego nazwiskiem.

5. 
   

   
   Zapytaj, skąd przywiodła Cię ta historia. Odzyskaj to, czego nauczyłeś się z wydarzeń, dowodów lub szczegółów, które ustaliłeś. Pomyśl o tym, czego brakuje przed pisaniem, o problemach i obawach, które nie zostały rozwiązane, lub o problemach związanych z historią. Zakończenie niektórych wcześniej omówionych zagadnień pozwala czytelnikowi na bardziej intensywne myślenie, a większość tematów, jeśli będziesz postępować zgodnie z tą samą logiką, przyniesie jeszcze więcej pytań.
   • Na przykład, jakie nowe konflikty czekają na bohatera teraz, gdy potwór nie żyje? Jak długo pokój panuje nad królestwem?

6. 
   

   
   Pomyśl o tym jako o postaci z zewnątrz. Niezależnie od tego, czy jest to prawdziwa, czy wymyślona historia, połącz ją z perspektywy zewnętrznego czytelnika i zadaj sobie pytanie, co miałoby sens dla kogoś, kto czytałby tę historię po raz pierwszy. Jako pisarz możesz czuć się bardziej podekscytowany wydarzeniem, w którym bierze udział jedna z postaci, ale pamiętaj, że jeden z czytelników może mieć inne zdanie na temat części historii, które według nich są ważniejsze. Cofając się o krok, pomożesz lepiej krytycznie ocenić swoje pisma.