Zawartość

• etapy
• Część 1 Postępuj etapami
• Część 2 Ponowne czytanie eseju
• Część 3 Pisanie rozprawy dialektycznej
• Część 4 Pisanie eseju analitycznego
• Część 5 Pisanie dobrej kopii
• Część 6 Modele

W tym artykule: Kontynuuj etapy Opisz rozprawę Napisz rozprawę dialektyczną Napisz rozprawę analityczną Napisz dobry esej Modele (w języku angielskim) Referencje

Podczas studiów będziesz regularnie proszony o opisywanie esejów.Niezależnie od tego, czy robisz rozprawę dla szkoły, bierzesz udział w konkursie pisarskim, czy przystępujesz do egzaminu wstępnego na niektóre uniwersytety, istnieją pewne techniki, które pozwalają ci zrobić dobrą rozprawę, niezależnie od tego, czy jest to rozprawa ogólna, czy konkretna, na przykład rozprawy dialektyczne, rozprawy lub eseje analityczne, tematyczne, porównawcze.

etapy

Część 1 Postępuj etapami

1. Zbadaj temat. Zanim zaczniesz pisać, dokładnie zbadaj temat i ogranicz problem pracy doktorskiej. Problemem jest kwestia, której podstawową funkcją jest oznaczanie ziemi. Problematyka dobrej rozprawy dotyczy wszystkiego, co dotyczy danego tematu i nic więcej. Aby to zdefiniować, zadaj sobie pytanie: „Co chciałbyś mi opisać? Problematyka obejmuje kilka punktów.
   • Temat: Twój nauczyciel może dać ci konkretny temat, ale jeśli musisz wybrać motyw eseju, wybierz motyw, który naprawdę Cię inspiruje, motyw, o którym masz wiele do powiedzenia, motyw, który Cię pasjonuje, motyw które dobrze znasz.
   • Formularz: jest to długość twojej rozprawy, sposób, w jaki odnosisz poszczególne części, prezentacja. Ostrożnie postępuj zgodnie z instrukcjami nauczyciela, aby nie stracić niepotrzebnie punktów na formularzu.
   • Społeczeństwo: Z kim rozmawiasz Kogo próbujesz przekonać: swojego nauczyciela? Inni studenci? Jury przyjęć na uniwersytet? Pamiętaj o ludziach, z którymi rozmawiasz. Dostosuj swój esej do swoich rozmówców.

2. 
   

   
   
   
   Przeprowadź badania, aby móc się kłócić.
   • Wyszukaj informacje w Internecie, przejdź do biblioteki lub sprawdź niektóre dane w bankach danych dostępnych na uniwersytetach. Poproś menedżerów bibliotek o pomoc: oni też tam są.
   • Dowiedz się o źródłach informacji, które akceptuje twój nauczyciel. Zapytaj go bezpośrednio.
     • Czy twój nauczyciel chce, aby zacytowałeś wiele źródeł pierwotnych i wtórnych?
     • Czy umiesz korzystać z Wikipedii? Wikipedia jest często doskonałym punktem wyjścia do nauki na dany temat, ale niektórzy nauczyciele nie autoryzują go jako źródła, ponieważ chcą, abyś skonsultował się z bardziej oficjalnymi źródłami.
   • Rób notatki podczas prac badawczych. Ostrożnie zanotuj, gdzie znalazłeś tę lub inną informację. Zapisz źródła poprawnie, aby uniknąć konieczności powtarzania tej samej pracy później.
   • Nie eliminuj argumentów sprzecznych z Twoimi pomysłami. Dobra rozprawa obejmuje albo
     a) w przeciwieństwie do pierwotnego pomysłu i dlaczego ten argument przeciwny również jest nieważny
     (b) zmiana pierwotnego pomysłu z powodu ważnego kontrargumentu.

3. 
   

   
   
   
   Analizuj dobrze napisane eseje. W swoich badaniach na pewno wpadniesz na rozumowanie bardzo dobrej jakości (lub niższej jakości) na ten temat. Spróbuj zrozumieć, dlaczego są dobrzy.
   • Co twierdzi autor?
     • Dlaczego te rozumowania są doskonałe? Czy to logika, sposób opisu, źródła, użyte słownictwo, struktura czy coś innego?
   • Jakie są argumenty przedstawione przez autora?
     • Dlaczego te argumenty wydają się tak wiarygodne? Jak nauczyciel je przedstawia i jak włącza je do swojego rozumowania?
   • Czy logika jest jasna, czy raczej chwiejna? Dlaczego
     • Dlaczego autor wydaje się taki logiczny? Czy przytacza jasne przykłady ilustrujące jego argumenty?

4. 
   

   
   Poszukaj kluczowych pojęć w temacie e. Podkreśl ważne słowa i pozwól umysłowi wędrować po tych słowach kluczowych.
   • Napisz listę pomysłów. Narysuj również diagramy wzorowane na twoich myślach, które pomagają zwizualizować ścieżkę asocjacyjną twojej myśli. Pomaga to wyróżnić powiązania między pomysłem a powiązanymi z nim informacjami.
   • Nie spiesz się. Idź na spacer po parku lub w sąsiedztwie i pozwól swoim myślom wędrować. Pomysły zwykle pojawiają się, gdy najmniej się tego spodziewasz.

5. 
   

   
   Opracuj podejście.
   • Teraz sprawdź swoje pomysły na papierze. Wybierz dwa lub trzy mocne pomysły. Połącz mentalnie te pomysły razem. Sprzeciwiaj się im i organizuj te pomysły. Upewnij się, że masz argumenty (znalezione podczas badań), które uzasadniają 2 lub 3 tezy. Argumenty te pomogą uzasadnić twoje rozumowanie.
   • Teraz napisz podejście do rozprawy, fazę rozwiązywania samego tematu. Wyjaśnisz w czym, dlaczego i jak temat stanowi problem i dlaczego jego rozwiązanie jest kluczowe. To podejście jest podstawą twojej pracy domowej. Wraca, aby sformułować proponowany temat, aby rozmówca wiedział, dokąd zmierza i dlaczego.
     • podejście koniecznością bądź zwięzły, koniecznością mówić o problemie i koniecznością ogłosić plan, który nastąpi. Na przykład: „Chociaż wynalazek Eli Whitneya, maszyny do dżinu do oddzielania nasion bawełny od ich włókna, zapoczątkował nową erę amerykańskiego dobrobytu, podkreślił również cierpienie afroamerykańskich niewolników, którzy wkrótce będą bardziej poszukiwani. na rynku i bardziej niż kiedykolwiek wykorzystywany. "
     • Podejście koniecznością nie zawierają ani pytania, ani pierwszej osoby (I), nie mogą być poza tematem ani być agresywni.

6. 
   

   
   Zbuduj plan eseju. Umieść te pomysły w formie planu, z cyframi i myślnikami, pod myślnikami. Dla każdego wybranego pomysłu napisz zdanie i umieść poniżej argumenty na poparcie swoich pomysłów. Zasadniczo zaleca się podanie trzech argumentów uzasadniających każdy pomysł.
   • Przykład podejścia: Maszyna do ginu Eli Whitneya utrudniła życie afroamerykańskim niewolnikom.
     
     • Pierwsze uzasadnienie: „Niewolnikowi trudniej było kupić swoją wolność z powodu sukcesu bawełny. "
     • Drugie uzasadnienie: „Wielu niewolników na północy obawiało się porwania i sprowadzenia na południe do pracy na polach bawełny. "
     • Trzecie uzasadnienie: „W 1790 r., Przed bawełnianymi legenerami, w Ameryce żyło około 700 000 niewolników. W 1810 r., Po przyjęciu bawełnianych legginsów, było 1,2 miliona niewolników, co stanowi wzrost o 70%. "

7. 
   

   
   Zacznij pisać treść swojego eseju. Pomyśl o długości swojego e. Nie pisz pełnych stron, jeśli nauczyciel poprosił cię o 5 akapitów. To powiedziawszy, kiedy zaczniesz pisać swobodnie, słowa płyną z łatwością. Możesz później skrócić długość zadania.
   • Unikaj uogólnień. Unikaj uogólnień takich jak „... jest największym problemem na świecie”. Może to bezpośrednio zablokować osobę, jeśli nie będą myśleć tak samo. Zdanie takie jak „... jest globalnym oznakowaniem problemu” jest bardziej precyzyjne.
   • Wyeliminuj wszystkie osobiste opinie, takie jak Myślę, Unikaj zaimków osobowych ty, nas, swój, nasz, Preferuj jasny argument z logicznymi uzasadnieniami, które będą wyglądały na bardziej wiarygodne. Zamiast tego opisz „Myślę, że Bouygues ma prawicową orientację polityczną”, sformułuj swoją opinię w następujący sposób: „Bouygues pokazuje swoją prawicową orientację polityczną, kiedy pisze ...”

8. 
   

   
   Znajdź chwytliwy tytuł i ciekawe wprowadzenie. Tytuł i wprowadzenie dobrego eseju powinno dać czytelnikowi możliwość przeczytania twojego e. Jeśli czytelnik jest twoim nauczycielem, automatycznie przeczyta cały esej. To powiedziawszy, jeśli twój esej jest skierowany do komisji rekrutacyjnej na uniwersytet, twój tytuł i wprowadzenie będą wymagały uwagi, jeśli chcesz, aby komisja nadal czytała twoją pracę.
   • Unikaj sformułowań takich jak „Obowiązek ten dotyczy…”, „Przedmiotem rozprawy jest…”, „Objawię cię teraz…”
   • Wypróbuj strukturę odwrócona piramida, Odwrócona piramida to koncepcja stosowana w dziennikarstwie, która umieszcza informacje ogólne na górze, a gdy stają się one bardziej precyzyjne i szczegółowe. Uważaj, aby nie napisać więcej niż 3, 4 lub 5 zdań dla każdego argumentu w krótkim eseju i nie więcej niż jednej strony w długim eseju.
   • Przykład krótkiej argumentacji: „Każdego roku tysiące porzuconych lub źle traktowanych zwierząt trafia do schronisk miejskich. Trzymanie zwierząt w tych schroniskach szkodzi zwierzętom i jest bardzo kosztowne dla lokalnej społeczności. Gminy mogłyby ograniczyć znęcanie się nad zwierzętami, a tym samym ograniczyć wydatki rządów na schroniska, proponując przyszłym właścicielom zwierząt przechodzenie obowiązkowych szkoleń profilaktycznych przed zakupem zwierzęcia. Nawet jeśli zaangażowane osoby mogłyby zakwestionować organizację takiego szkolenia, później byłoby oczywiste, że korzyści z tego zapobiegania znacznie przeważą koszty. "

9. 
   

   
   Zawrzeć. Podsumuj omówione punkty i wyobraź sobie kilka sposobów na zakończenie w szerszym znaczeniu. Powiększenie przedmiotu pozwala oderwać się od problematyki przedmiotu i zwrócić uwagę również na inne interesujące perspektywy.
   • Odpowiedz na pytanie: „Jakie są konsekwencje tej demonstracji? Jaki jest następny krok? Czy są jakieś pytania, o których nie wspomniano? "
   • Właśnie przeprowadzona demonstracja musi doprowadzić czytelnika do logicznego wniosku. Wniosek musi zawierać przeformułowanie głównych pomysłów, dla których czytelnik jest jasny i świeży. Konieczne jest przeformułowanie pomysłów, aby uniknąć wrażenia powtarzania. Ważne jest, aby nie zaczynać od nowa, ale skupić się bardziej na ewolucji myśli i demonstracji.
   • Twoje ostatnie zdanie jest bardzo ważne. Pozostawia to zadanie na dobrym wrażeniu i jaki jest ostatni element, który korektor będzie miał na uwadze podczas dewaluacji twojej pracy. Twój tytuł i wprowadzenie pozwoliły czytelnikowi chcieć kontynuować czytanie, ostatnie zdanie pozwoli mu cię zapamiętać. Jeśli gimnastyk wykonuje doskonałą sekwencję na belce, ale nie trafia w wyjście, zapominamy o sekwencji. Gimnastycy muszą odnieść sukces w swoich wypadach i w ten sam sposób musisz wyjść.

Część 2 Ponowne czytanie eseju

1. 
   

   
   Poczekaj dzień lub dwa i przeczytaj ponownie esej. Bardzo przydatne jest wykonanie tego rodzaju zadania na kilka dni przed upływem terminu, aby mieć czas na jego ponowne przeczytanie, poprawienie i udoskonalenie. Nigdy nie zwracaj e, które właśnie skończyłeś, bez ponownego czytania lub poprawiania.

2. 
   

   
   Poszukaj błędów gramatycznych, interpunkcyjnych i ortograficznych. Sprawdź w specjalistycznych książkach, jak używać znaków zapytania, dwukropków, średników, apostrofów, przecinków. Unikaj wykrzykników.
   • Następnie sprawdź typowe błędy francuskie, takie jak zakończenia „er / é / ée / ez / et / ais / ait” lub homofony „his / these / this is / sest” lub błędy zgody lub liczby mnogiej (s / ent ).
   • Sprawdź błędy interpunkcyjne. Uważaj, jak wycinasz słowa na końcu wiersza, w którym umieszczasz przecinki, łączniki, dwukropki i średniki, a także kropki lub przecinki, gdy są ujęte w cudzysłów.

3. 
   

   
   Wyeliminuj słowa, które nie są potrzebne. Wyeliminuj wszystkie niepotrzebne słowa. Jeśli nie masz pewności co do znaczenia niektórych słów lub nie używasz ich często, sprawdź słownik.
   • Z drugiej strony bądź bezpośredni, zwięzły i dokładny. Słownik jest dobrym narzędziem, ale nie wpadaj na słowa, niezrozumiałe zdania, aby wyglądać na naukowe. Najlepsze eseje są jasne, proste i dostępne dla szerokiego grona odbiorców.
   • Pochylić się nad czasownikami. Czasownik jest centralnym elementem zdania, narzuca działanie. Dobrze znaleziony czasownik może mieć duży wpływ na zdanie nijakie i piękne.
   • Nie zrozum źle swoich zdań docelowych. Przymiotniki są bardzo przydatne do opisania, ale gdy są ciągle używane, mogą utrudnić i utrudnić czytanie twojego zadania. Skoncentruj się na czasownikach i rzeczownikach, aby uzyskać opis działań, zanim przejdziesz do przymiotników.

4. 
   

   
   Unikaj largot, języka mówionego, skrótów i stylu telegraficznego, języka SMS. Rozprawa jest poważnym zadaniem, nawet jeśli jest napisana wspólnym słownictwem obecnego rejestru.

5. 
   

   
   Przejrzyj swój esej i sprawdź, czy można go łatwo przeczytać. Słowa łączące (artykulatory logiczne) są skuteczne dla płynności i logiki e. Czy istnieją logiczne powiązania między zdaniami? Między akapitami? Zwłaszcza w następujących przypadkach.
   • Gdy w zdaniu występuje kilka działań. Na przykład: „Zacząłem zdawać sobie sprawę z tego, że byłem w mniejszości, kiedy byłem w szkole średniej… Świadomość ta została potwierdzona, kiedy wstąpiłem do szkoły średniej. "
   • Kiedy zdania płyną od siebie: „Rośliny potrzebują wody, aby żyć… Ich zdolność do wchłaniania tej wody zależy od charakteru gleby. "
   • Kiedy jedna idea jest sprzeczna z drugą: „Wegetarianie twierdzą, że ziemia jest niepotrzebnie marnowana, aby nakarmić zwierzęta, które mają zostać zjedzone ... Ich przeciwnicy twierdzą, że ziemia wykorzystywana na pastwiska nie jest wykorzystywana pod inny rodzaj żywności. , "
   • Kiedy istnieje związek przyczynowo-skutkowy: „Jestem pierwszym w mojej rodzinie, który ukończył studia uniwersyteckie ... Chciałbym, aby przyszłe pokolenia nadal podążały w tym kierunku. "
   • Kiedy kojarzysz podobne pomysły: „Produkty ekologiczne są lepsze dla środowiska ... Wydaje się, że zakup produktów lokalnych idzie w tym samym kierunku. "

6. 
   

   
   Wyeliminuj wszystko, co rozwinie pomysł, który nie ma nic wspólnego z zadanym pytaniem. Konieczne jest również unikanie ogólnego mówienia pojęciami obecnymi w temacie, bez uwzględnienia konkretnego postawionego pytania. Wyeliminuj to wszystko.

7. 
   

   
   Jeśli możesz, poproś o przeczytanie eseju na głos innej osobie, a może nagraj siebie czytającego swoje zadanie i posłuchaj siebie. Twoje uszy mogą słyszeć błędy, których nie widziałeś. Rozprawa musi wydawać się logiczna, jasna i bez przeszkód.

8. 
   

   
   Przeformułuj fragmenty, które są problematyczne. W razie potrzeby uporządkuj zdania i akapity w innej kolejności. Sprawdź, czy wprowadzenie i wnioski podlegają odpowiednim zmianom w przeredagowaniu i reorganizacji.

Część 3 Pisanie rozprawy dialektycznej

1. 
   

   
   Napisz swój esej z wyraźnym celem. Praca dialektyczna ma na celu przekonanie czytelnika do przyjęcia twojego punktu widzenia na dany temat. Nazywa się to również rozprawą typu za lub przeciw, Temat przedstawia opinię do dyskusji i zachęca do wyrażenia osobistego stanowiska. Przykład: czy sądzisz, że ... Czy możemy to rozważyć ... Oto kilka przykładów tematów eseju dialektycznego.
   • Czy rządy powinny finansować badania nad embrionalnymi komórkami macierzystymi?
   • Czy miłość jest wadą czy cnotą?
   • Dlaczego obowiązkowe głosowanie powinno obowiązywać?
   • Za czy przeciw karze śmierci?

2. 
   

   
   Napisz swoje zadanie jako debatę. Kiedy wyrażasz swoją opinię podczas debaty, przedstawiasz temat, podajesz przykłady i formułujesz wnioski dla swoich odbiorców. Praca dialektyczna ma tę samą strukturę.

3. 
   

   
   Następnie musisz znaleźć argumenty ilustrujące twój punkt widzenia, a także swoich przeciwników. Upewnij się, że masz dobre argumenty, aby uzasadnić swoją opinię. Jeśli twój obowiązek jest dobrze napisany, nie ma sprawy. Jeśli interpunkcyjne logiczne argumenty, to lepiej!
   • Oprócz wspólnych badań możesz dodać inne źródło do swojego e, aby uzasadnić swoje pomysły, takie jak statystyki, ankiety, ankiety, wywiady, testy.Wywiad lub ankieta w środowisku badawczym może być doskonałym początkiem rozprawy.
   • Opowiedz historię, anegdotę. Nie rób tylko listy faktów. Na przykład: „Od czasu przywrócenia kary śmierci w niektórych stanach USA ponad 140 mieszkańców celi śmierci zostało zwolnionych na podstawie nowych dowodów, które je oczyściły. Zadaj sobie pytanie: „A gdybyś był jednym z tych niewinnych więźniów?” "

4. 
   

   
   Zakwestionuj niektóre opinie. Przedstaw inny aspekt swojego myślenia i manipuluj faktami i logiką, aby wykazać, że ten drugi aspekt jest nieważny lub jest bardziej aktualny.
   • Na przykład: „Niektórzy twierdzą, że kara śmierci ma odstraszający wpływ na przestępczość. Raz po raz udowodniono, że jest inaczej. Kara śmierci w rzeczywistości nie ma odstraszającego wpływu na przestępczość: region, który odpowiada za 80% egzekucji w USA, ma najwyższy odsetek przestępstw. "

5. 
   

   
   Połącz swoje pomysły, skutecznie zawierając wnioski. Pamiętaj, aby po raz ostatni dotknąć swojej opinii na ten temat, niezależnie od tego, czy jesteś za tym, czy nie. Powtórz swoje argumenty, przeformułuj je lub opowiedz scenę, którą zatrzymałeś na zakończenie, aby dodać odrobinę pikanterii na końcu swojej rozprawy.

Część 4 Pisanie eseju analitycznego

1. 
   

   
   Temat prosi o wyjaśnienie punktu widzenia, analizę lub zdefiniowanie pojęcia. Na przykład: wyjaśnij ... Uzasadnij to stwierdzenie ... Jak byś zdefiniował ... Jeśli możesz wybrać, wymyśl temat, który może być oparty na dowodach i przestudiuj szczegóły, aby opanować swój przedmiot.
   • Możesz napisać esej analityczny na temat badań naukowych nad embrionalnymi komórkami macierzystymi i faktem, że jest to szczególnie obiecujące w leczeniu urazów rdzenia kręgowego lub chorób takich jak choroba Parkinsona lub cukrzyca.
   • Rozprawa analityczna jest wyraźnie odróżnialna od rozprawy dialektycznej, ponieważ nie wyrażasz dopinionu. Będziesz musiał przedstawić argumenty i zorganizować je w celu potwierdzenia wyroku lub odpowiedzi na zadane pytanie. Plan analityczny proponuje metodyczne zbadanie pojęcia Przyczyny / konsekwencje / Rozwiązania lub metodyczne podejście do koncepcji, które rozpocznie się od wyjaśnienia i uzasadnienia przed analizą jego konsekwencji.

2. 
   

   
   Wybierz strategię i odpowiedni plan. Oto kilka przykładów analitycznych planów esejów.
   • Plan typu definicja : podaj niektóre centralne warunki tematu. Komentuj wybrany leksykon, opozycje, obrazy, ukryte.
   • Plan typu tematyczny W przypadku tematów, które wywołują komentarze, klasyfikację pojęć, organizację implikacji, często prowadzi to do poszerzenia perspektyw. Na przykład: pokaż, że ... Skomentuj iw razie potrzeby omów tę opinię ...
   • Plan typu porównanie : pozwala przede wszystkim wspierać równoległość między dwoma pojęciami, a następnie propozycję wyjścia poza tę konfrontację. Pojęciom tym (dwa gatunki, dwa ruchy ...) nie można się systematycznie przeciwstawiać. Pierwsze dwie części są konsekrowane jako pierwsze, rozświetl je, szukaj implikacji. Strona trzecia może próbować je pogodzić lub zbadać zasadność swojego sprzeciwu.
   • Plan typu analityczny : Właściwie mówiąc, zwykle składa się z trzech części: opisu lub wyjaśnienia sytuacji / analizy przyczyn / analizy konsekwencji lub rozwiązań.
   • Rozprawa typu objaśniający To jest analiza słowa z brzmieniem. W tym miejscu musimy pokazać związek między treścią analizowanego tekstu a zaproponowanym przedmiotem rozprawy.

3. 
   

   
   Tutaj wykluczamy dyskusję, krytykę lub wyrażenie osobistej opinii. Ideą rozprawy jest pełne przestrzeganie idei zawartej w temacie i udowodnienie jej zasadności. Bądź obiektywny: rozprawy analityczne nie proszą cię o dopinion. Jesteś tutaj poproszony o wykazanie czegoś na podstawie dowodów. Oznacza to zachowanie neutralności i skupienie się na faktach.
   • Możliwe, że w przypadku nowych informacji może być konieczne przepisanie części zadania. Jeśli zacząłeś pisać o tym, że globalne ocieplenie nie jest popularnym tematem, nagle znajdziesz wiele artykułów naukowych na temat globalnego ocieplenia, zacznij od nowa swój esej.

4. 
   

   
   Wiedzieć, jak radzić sobie z faktami, aby opowiedzieć historię. Fakty mogą same opowiedzieć historię, jeśli są odpowiednio ułożone. Postaw się w roli dziennikarza, aby skomponować taki e. Jeśli opowiesz wszystkie fakty, jak zrobiłby to dziennikarz, historia powinna być w stanie łatwo powiedzieć i zrozumieć.
   • Nie manipuluj nadmiernie strukturą eseju, ponieważ jest on dość sztywny. Struktura rozprawy może być wystarczająco elastyczna, aby uczynić ją jeszcze bardziej interesującą. W przypadku eseju plan musi być liniowy, aby czytelnik postępował zgodnie z logiką.

Część 5 Pisanie dobrej kopii

1. 
   

   
   Opowiedz swoją historię w żywy i dokładny sposób. Dobre pisanie dotyczy incydentu, którego doświadczyłeś ty lub inni ludzie. W tego rodzaju historii musisz opowiedzieć osobistą historię, która ilustruje na przykład, w jaki sposób badania nad embrionalnymi komórkami macierzystymi przyczyniły się lub mogłyby pomóc w zakończeniu desperackiej sytuacji osobistej lub jednego z twoich bliskich.

2. 
   

   
   Nie wahaj się dołączyć do swojego zadania elementów, które tworzą dobry thriller: wprowadzenie, wystrój, fabuła, postacie, punkt kulminacyjny i rozwiązanie.
   • wprowadzenie : początek. Jak zamierzasz ustawić scenę? Czy są jakieś ważne lub przydatne informacje, które zostaną wymienione później?
   • Wystrój : miejsce akcji. Jakich słów można użyć, aby przenieść czytelnika w sytuację.
   • Działka : co się dzieje? Serce historii Główna akcja. Powód, dla którego opowiadamy tę historię.
   • Postacie : ci, którzy uczestniczą w historii. Co historia opowiada nam o bohaterach? Co bohaterowie mówią nam o historii?
   • Najważniejsze : ekscytująca część historii. Co utrzymuje nas w napięciu do końca. Dlaczego ta historia trzyma nas w napięciu? Czy chcemy wiedzieć, co następuje?
   • Wynik : co w końcu zostaje ujawnione. Jak ujawnia się ta historia? Czy postacie, pomysły i miejsca wydają się teraz inne?

3. 
   

   
   Miej jasną wizję tego, co chcesz napisać. Większość pism jest pisanych z punktu widzenia autora. To powiedziawszy, możesz bardzo dobrze rozważyć inną perspektywę, jeśli się trzyma.
   • Jeśli jesteś narratorem, użyj zaimka osobistego ja, Obowiązki te pozwalają pierwszej osobie. Nie przesadzaj jednak. Ogólnie rzecz biorąc, fakty i opinie napisane w trzeciej osobie są bardziej przekonujące.

4. 
   

   
   Idź od razu do rzeczy. Opowiadasz oczywiście historię, ale twoim celem jest opowiedzenie czegoś konkretnego. Zaprezentuj swój główny pomysł w tym podejściu i upewnij się, że spełniają wszystkie poniższe kryteria.
   • „Nauczyłeś się? Czy twoje zadanie łączy w sobie to, czego się nauczyłeś?
   • „Czy wzbogaciłeś się? Jak się nauczyłeś podczas pisania? To pytanie różni się nieco od poprzedniego.

5. 
   

   
   Uważaj na słowa, które wybierzesz! Użyte słowa spowodują, że czytelnik wibruje, czy nie. Są to słowa, które wywołują obrazy, wrażenia, emocje.

Część 6 Modele

Jeśli musisz napisać esej po angielsku, znajdziesz szablony na końcu tego artykułu.

rada

• Nie spiesz się, ale też nie spędzaj wieczności. Pamiętaj o głównych ideach podczas udoskonalania zaczepów.
• Pamiętaj, aby nie rozpoczynać rozprawy w ostatniej chwili! Będziesz potrzebował wystarczająco dużo czasu na ponowne przeczytanie i rozważenie powyższych punktów. Jeśli zaczniesz w ostatniej chwili, będziesz musiał pracować pod presją i odrabiać lekcje.
• Unikaj:
  • tworzyć listy lub kolumny
  • robić wyliczenia w tym samym zdaniu
  • do użytku etcetera (itp.) na końcu listy. Gdy korektor czyta „itp.” „Są szanse, że on mówi” i nie wiem co jeszcze ”
  • umieścić swoje pomysły w formie listy. Niezależnie od tego, czy użyto go przed słowami, zdaniami lub akapitami, niedopuszczalne jest wyświetlanie myślników lub kropek w wypracowaniu. Są one skuteczne w wizualizacji zgrubnych pomysłów, ale zapomnij o nich podczas kopiowania na czysto
• Wymień użyte ilustracje, a także diagramy, diagramy, tabele, wykresy, zdjęcia. Następnie nadasz im nazwę „dokument 1, 2, 3 itd.” Nie dołączaj dokumentów, których nie wykorzystałeś w swoim zadaniu.

ostrzeżenia

• Unikaj plagiatu. Konsultacje w Internecie są jednymi ze źródeł, o których należy wspomnieć. Bardzo ważne jest wyraźne wskazanie źródła wszelkich informacji pobranych ze źródeł zewnętrznych. W nawiasach umieść wszelkie odniesienia lub przypisy do wszystkich podanych cytatów, faktów lub pomysłów, które nie są twoje, nawet jeśli je przeformułujesz.
  Większość uniwersytetów może łatwo dowiedzieć się, czy to plagiat, i może szybko sprawdzić zawartość w 5 sekund w Google lub za pomocą oprogramowania do wykrywania plagiatu, takiego jak Turnitin. Możesz nawet zostać oskarżony o plagiat dotyczący ponownego wykorzystywania wcześniej napisanych materiałów, ponieważ za każdym razem oczekuje się od ciebie czegoś nowego. Plagiat jest poważnym przestępstwem w świecie akademickim.
  
  Skazanie za plagiat prowadzi do sankcji, od zawieszenia do zwolnienia z uniwersytetu. Studenci zostali już wydaleni z uniwersytetów za to przestępstwo. Ostrożnie!