Zawartość

• etapy
• Część 1 Popraw codzienną komunikację z dzieckiem
• Część 2 Podaj instrukcje i przydziel zadania
• Część 3 Karanie dziecka z ADHD

W tym artykule: Poprawa codziennej komunikacji z dzieckiem Podawanie instrukcji i przydzielanie zadań Dostrajanie dziecka za pomocą ADHD37 Referencje

Według niektórych badań 11% dzieci w wieku szkolnym cierpi na zaburzenie deficytu uwagi z lub bez nadaktywności (ADHD). Te dzieci mają trudności z koncentracją, łatwo się rozpraszają i mają krótką uwagę. Ponadto mają trudności z zatrzymaniem wielu informacji na raz. Wielu rodziców i nauczycieli uważa, że ​​dzieci z tym zaburzeniem po prostu nie słuchają tego, co im powiedziano, ani nie podejmują wysiłku, co często nie jest prawdą. Życie z ADHD może być bardzo stresujące, ale możesz im pomóc, komunikując się z nimi, aby łatwiej zrozumieli ich stan. W ten sposób możesz oszczędzić im te dzieci, a także poczuć stres i frustrację.

etapy

Część 1 Popraw codzienną komunikację z dzieckiem

1. Zmniejsz rozproszenie tak bardzo, jak to możliwe. Dzieci z ADHD mają problemy z koncentracją. Możesz poprawić komunikację, odrzucając w jak największym stopniu wszystko, co może ich rozpraszać.
   • Podczas rozmowy z dzieckiem z ADHD upewnij się, że telewizor jest wyłączony. Przełącz telefon w tryb cichy i nie rozmawiaj jednocześnie z inną osobą.
   • Osoby z ADHD mogą nawet rozpraszać się silnymi zapachami. Unikaj używania silnych perfum i dezodorantów.
   • Pokazy świetlne mogą również powodować problemy. Pamiętaj, aby zastąpić migające światła i lampy uliczne, które tworzą cienie lub niezwykłe jasne wzory.

2. 
   

   
   Poczekaj, aż zwrócisz uwagę na dziecko. Nie zaczynaj mówić, dopóki dziecko nie będzie uważne. Jeśli nie zwrócisz całej jego uwagi, są szanse, że będziesz musiał się powtórzyć.
   • Przed rozpoczęciem rozmowy poczekaj chwilę lub poproś ją, aby na ciebie spojrzała.

3. 
   

   
   
   
   Uprość to Często staraj się mówić mniej i tworzyć krótkie zdania. Dziecko żyjące z ADHD może podążać za tobą tylko przez krótki czas. Powinieneś wyrazić się zwięźle i bezpośrednio.

4. 
   

   
   Zachęć go do uprawiania sportu i poruszania się. Osoby z ADHD zwykle czują się lepiej, gdy dużo ćwiczą. Jeśli są dręczone, przenoszenie ich może pozwolić im się skupić i zmniejszyć kłopoty.
   • Niektórzy cierpiący uważają za przydatne ściśnięcie piłki antystresowej w sytuacjach, w których muszą pozostać w pozycji siedzącej.
   • Jeśli wiesz, że dziecko będzie musiało chwilę usiąść, dobrym pomysłem byłoby pojechanie z nim na przejażdżkę lub wcześniejsze ćwiczenie.

5. 
   

   
   Bądź uspokajający. Wiele dzieci z zaburzeniami deficytu uwagi z lub bez nadpobudliwości ma niską samoocenę. Mogą mieć trudności z pokonywaniem prostych wyzwań z innymi dziećmi. Może sprawić, że poczują się głupio lub niekompetentnie. Możesz im pomóc, uspokajając ich.
   • Osoby z ADHD mają trudności z uznaniem się za inteligentnych, jeśli inne dzieci lub ich bracia dobrze pracują w szkole, co może prowadzić do niskiej samooceny.
   • Rodzice powinni zachęcać swoje dzieci o określonych potrzebach do wyznaczania celów i uczyć je, jak je osiągać.

Część 2 Podaj instrukcje i przydziel zadania

1. 
   

   
   
   
   Organizuj zadania etapami. Dzieci z tym zaburzeniem często czują się przytłoczone pozornie prostymi zadaniami. Możesz ułatwić zadanie do wykonania, dzieląc je na mniejsze kroki.
   • Nauczyciele nie proszą uczniów o wyszukiwanie w ciągu miesiąca, dając im 10-stronicowy dokument, jednocześnie wycofując się i licząc na sukces. Dają raczej pisemne instrukcje i dzielą pracę na kilka kroków, które należy wykonać przez określony czas. Studenci mają rekomendacje na każdym etapie procesu. Rodzice mogą zastosować tę samą procedurę do prac domowych i ustalić procedury, które odpowiadają spójnym instrukcjom.
   • Na przykład, jeśli twoje dziecko jest odpowiedzialne za napełnianie zmywarki, możesz podzielić to zadanie, mówiąc mu, aby najpierw załadował naczynia, a następnie szklanki na górze. Potem sztućce i tak dalej.

2. 
   

   
   Poproś dziecko, aby powtórzyło to, co mu powiedziałeś. Aby upewnić się, że rozumie instrukcje, poproś go, aby powtórzył to, co usłyszał.
   • Możesz więc sprawdzić, czy dobrze rozumiesz, aby w razie potrzeby wyjaśnić. Pomaga również pamiętać o zadaniu.

3. 
   

   
   Przypomnij mu o zadaniach. Istnieje wiele sposobów przypominania dziecku z tym zaburzeniem, które pomaga mu pozostać skupionym.
   • W przypadku prac domowych możesz utworzyć urządzenie z szufladami lub szufladami posortowanymi według kolorów. Napisy i zdjęcia mogą również pomóc dziecku zapamiętać, gdzie umieścić wszystko w gospodarstwie domowym.
   • Lista kontrolna, kalendarz lub kalendarz mogą być również przydatne dla dzieci z problemami z koncentracją.
   • Spróbuj znaleźć kogoś w szkole, który pomoże dzieciom przypomnieć pojęcia, których się nauczył.

4. 
   

   
   Pomóż mu rozwiązać problemy z czasem. Zasadniczo młodzi ludzie nie mają bardzo jasnego pojęcia czasu. Dzieci cierpiące na ADHD mają z tym jeszcze większe trudności. Aby pomóc dziecku w tym stanie wykonać instrukcje w odpowiednim czasie, należy rozwiązać ten problem koncepcji czasu.
   • Na przykład możesz użyć minutnika kuchennego. Powiedz swojemu dziecku, że chcesz, aby zadanie zostało wykonane, zanim usłyszysz sygnał dźwiękowy. Możesz także grać muzykę, którą dobrze zna, i powiedzieć mu, że chcesz, aby skończył swoją pracę przed końcem piosenki.

5. 
   

   
   Chwal go po każdym kroku. Musisz pogratulować dziecku za każdym razem, gdy ukończy etap zadania do wykonania. Pomoże to zwiększyć jej samoocenę i poczucie osiągnięć.
   • Gratulowanie po każdym kroku zwiększy również szanse na sukces w przyszłości.

6. 
   

   
   Spraw, by obowiązki były przyjemnością. Upewnij się, że zadania są fajne, aby zmniejszyć stres, jaki może odczuwać dziecko żyjące z ADHD po wykonaniu nowej pracy. Oto kilka pomysłów.
   • Daj instrukcje śmiesznym głosem.
   • Odgrywaj role. Wciel się w postać postaci z książki, filmu lub programu telewizyjnego lub poproś dziecko, aby to zrobiło. Na przykład, mógłby ubrać się jak Superman w dniu, w którym chcesz posprzątać podczas grania filmu.
   • Jeśli zacznie się stresować, spraw, aby następne zadanie było zabawne lub poproś go, aby wykonał absurdalne gesty lub wydał śmieszny dźwięk podczas wykonywania zadania. Jeśli sytuacja się pogorszy, nie wahaj się zjeść przekąski.

Część 3 Karanie dziecka z ADHD

1. 
   

   
   Przygotuj się na każdą sytuację. Dziecko z ADHD powinno zostać ukarane, tak jak każde inne dziecko ponosi winę. Chodzi o znalezienie odpowiedniej kary, biorąc pod uwagę dysfunkcję mózgu pacjenta. Dobrym punktem wyjścia byłoby przewidywanie trudnych sytuacji.
   • Jeśli wiesz, że znajdziesz się w sytuacji, która może być trudna (na przykład na wypadek, gdyby musiała być spokojna i cicha przez długi czas), powinieneś porozmawiać z nim wcześniej. Powiedz im, jakie zasady i nagrody mogą otrzymać, jeśli będą ich przestrzegać, a także kary za inne przypadki.
   • Jeśli trudno mu się dobrze zachowywać, poproś go, aby przypomniał ci o zasadach i wcześniej ustalonych konsekwencjach. Zwykle może to wystarczyć, aby uniknąć lub zatrzymać niepożądane zachowanie.

2. 
   

   
   Bądź pozytywny. Jeśli to możliwe, nagradzaj go zamiast karać. Pomoże to dziecku zwiększyć poczucie własnej wartości i może również skutecznie zachęcać do dobrego zachowania.
   • Spróbuj zaskoczyć swoje dziecko, gdy zachowuje się dobrze, aby go nagrodzić, zamiast robić to, gdy źle się zachowuje, aby go ukarać.
   • Przygotuj wiadro lub pudełko, w którym zrobisz małe nagrody, takie jak małe zabawki, naklejki itp. Tego rodzaju nagrody materialne mogą być bardzo pomocne w zachęcaniu do dobrego zachowania. Po chwili możesz zmniejszyć te nagrody rzeczowe i zastąpić je prostymi pozdrowieniami i uściskami.
   • System oceniania to kolejne podejście przyjęte przez innych rodziców. Dzieci otrzymują punkty za dobre zachowanie, które można wykorzystać do uzyskania pewnych przywilejów lub innych specjalnych działań. Punkty można wykorzystać do wymiany, aby przejść do kina, pozostać kolejne 30 minut po zwykłej porze snu itp. Staraj się datować punkty codziennie. Może to wzmocnić codzienne dobre zachowanie i budować poczucie własnej wartości po kilku sukcesach.
   • Jeśli to możliwe, spróbuj ustanowić reguły pozytywne, a nie negatywne. Reguły powinny służyć jako model dobrego zachowania, a nie dyktować dzieciom tabu. To pozwala im mieć model, który wie, co powinni robić, zamiast pozwalać im czuć się winnymi z powodu tego, czego nie powinni robić.

3. 
   

   
   Mów jasno. Jeśli kara jest potrzebna, bądź możliwie konsekwentny w konsekwencjach, jakie możesz mieć za złe zachowanie. Dzieci muszą znać te zasady. Podobnie muszą znać konsekwencje niewłaściwego zachowania, które zawsze musi być narzucane w ten sam sposób za każdym razem.
   • Oboje rodzice powinni się zgodzić i ukarać w ten sam sposób.
   • Kary powinny być stosowane po złym zachowaniu, zarówno w domu, jak iw miejscach publicznych. Spójność jest niezbędna, w przeciwnym razie dziecko może być zdezorientowane lub nieposłuszne.
   • Kary nigdy nie powinny być negocjowane, porzucane po jakiejkolwiek prośbie lub odmowie dziecka. Jeśli raz się poddasz, może uznać kary za negocjowalne i powtórzyć złe nawyki.
   • Podobnie ogranicz swoje reakcje po sankcjach. Nie nagradzaj swojego dziecka za złe działanie, przykładowo poświęcając mu więcej uwagi. Będziesz musiał to zrobić po dobrym zachowaniu.

4. 
   

   
   Bądź szybki. Dzieci z ADHD mają trudności z byciem uważnym przez długi czas i mają problemy ze zrozumieniem związków przyczynowo-skutkowych. Dlatego konieczne jest zapewnienie, aby sankcje były nakładane natychmiast po rozwiązaniu umowy.
   • Sankcje, które zostaną nałożone później, nie mogą mieć znaczenia dla dziecka. Przeciwnie, będą się wydawać arbitralne, niesprawiedliwe i mogą zranić uczucia i spowodować nawrót tego rodzaju zachowań.

5. 
   

   
   Bądź rygorystyczny. Sankcje muszą być znaczne, dla których mają skutek. Jeśli jest to niewielka kara, może trywializować i nadal źle się zachowywać.
   • Na przykład, jeśli po nieposłuszeństwie kara polega na wykonaniu zadania później, może nie mieć znaczącego incydentu. Ale zakazanie mu grania w gry wideo w nocy może mieć znaczący wpływ.

6. 
   

   
   Zachowaj spokój. Nie daj się ponieść emocjom, gdy reagujesz na złe zachowanie dziecka. Zadawaj sankcje spokojnym tonem.
   • Gniew lub nadmierne emocje mogą powodować niepotrzebny stres lub niepokój u osoby z ADHD. Nie pomaga ci to rozgniewać.
   • W ten sam sposób dziecko może wykorzystać twój gniew do manipulowania tobą. Może to sprzyjać wzrostowi złych uczynków, szczególnie jeśli źle zachowuje się, aby zwrócić na siebie uwagę.

7. 
   

   
   Skutecznie wykorzystuj karę za „róg” (izolację). Jedną z najczęściej stosowanych kar za napomnienie za złe zachowanie jest „kara za róg”. Jeśli właściwie zastosujesz tę strategię, może ona skutecznie upomnieć dziecko z tym zaburzeniem. Oto kilka instrukcji do naśladowania.
   • Nie ćwicz izolacji, tak jak dzieje się to w więzieniu. Zamiast tego wykorzystaj to jako okazję, aby pozwolić dziecku się uspokoić i pomyśleć o sytuacji. Poproś ich, aby zastanowili się, co spowodowało sytuację i jak ją rozwiązać. Powiedz mu, aby pomyślał również o działaniach, które należy podjąć teraz, aby uniknąć takich sytuacji i jakie konsekwencje może spotkać, jeśli powtórzą się one ponownie. Porozmawiaj na ten temat po karze.
   • Wyznacz konkretne miejsce w domu, w którym dziecko może stać lub siedzieć w ciszy. Nie powinien mieć dostępu do telewizji ani być rozproszony w tym miejscu.
   • Ustaw dobry okres czasu, w którym będzie mógł pozostać na miejscu, dopóki nie będzie spokojny (zwykle nie więcej niż jedna minuta na rok).
   • Jeśli jest przyzwyczajony do systemu, może pozostać we właściwym miejscu, dopóki się nie uspokoi. W tym momencie mógł poprosić o pozwolenie na przyjście z tobą porozmawiać. Kluczem do tej metody jest dać jej czas na uspokojenie się. Jeśli ta technika była produktywna, pogratuluj mu dobrze wykonanej pracy.
   • Nie myśl o sobie jako o „karze”, ale raczej o nowym początku.

rada

• Przygotuj się na powtórzenie dzieciom z tym zaburzeniem. Jest to zwykle konieczne ze względu na problem z koncentracją przez dłuższy czas.
• Jeśli sytuacja jest dla ciebie skomplikowana, wiedz, że dziecko również ma trudności. W większości przypadków frustrujące zachowanie może nie być złośliwe.