Zawartość

• Kroki
• Porady
• Ostrzeżenia

Chcesz być odważniejszy? Odwaga nie jest czymś, z czym się rodzisz - musisz ją zdobywać z czasem, zdobywając doświadczenie życiowe. Możesz ćwiczyć bycie odważnym, postępować tak, jak podpowiada ci serce, i stawiać sobie wyzwania nowymi doświadczeniami, nawet gdy się boisz. Może to zająć trochę czasu i dużo cierpliwości, ale dzięki pozytywnemu myśleniu i nastawieniu będziesz w stanie stać się bardziej odważnym, niż kiedykolwiek myślałeś, że będziesz.

Kroki

Część 1 z 3: Akceptacja, gdzie jesteś

1. 

   
   

   

   
   

   

   
   
   Annie Lin, MBA
   Trener życia i kariery

   Regularnie ćwicz przetwarzanie swoich emocji. Jeśli chcesz odczuwać wiele różnych emocji, będziesz w stanie podejmować decyzje w oparciu o to, czego naprawdę chcesz dla siebie, a nie ze strachu.

2. 

   Określ swoje obawy. Czasami nawet nie wiesz, czego się boisz. Ta niepewność może zwiększyć twój niepokój, aw konsekwencji jeszcze bardziej zwiększyć twój strach. Poświęć trochę czasu, aby zidentyfikować, co powoduje takie uczucie strachu.
   • Autorefleksja może być całkiem przydatna. Postaraj się być jak najbardziej konkretny i szczegółowy.
   • Na przykład: „Boję się. Czuję to na całym ciele. Mdłości. Nie wiem, dlaczego się teraz boję. Ten strach może być spowodowany zdrowiem współmałżonka, troską o utrzymanie moja praca. albo nie wierzę, że Corinthians zdobędzie mistrzostwo Brazylii w tym roku ”.
   • Pomocna może być również rozmowa z lekarzem psychiatrycznym. Wiele osób wierzy w mit, że terapia jest przeznaczona tylko dla osób z ogromną ilością problemów, ale to nieprawda. Jeśli ciągle się boisz, terapeuta lub doradca może pomóc ci zidentyfikować przyczyny i wymyślić strategie, jak sobie z tym poradzić.

3. 

   
   
   Zbadaj swoje obawy. Ludzie zwykle boją się, gdy dostrzegają krzywdę lub zagrożenie dla siebie (lub innych ludzi). Niektóre obawy są uzasadnione, podczas gdy inne nie przynoszą nic dobrego, a jedynie szkodzą. Przyjrzyj się swoim lękom i zdecyduj, czy są przydatne, czy szkodliwe.
   • Na przykład strach przed spadochronem jest normalny, jeśli nigdy nie brałeś udziału w zajęciach. Możesz zostać zraniony, ponieważ nie masz szkolenia ani umiejętności w tym obszarze. Jednak można rozwiązać ten strach, biorąc udział w zajęciach i ucząc się więcej na temat skoków spadochronowych. Nadal możesz się trochę bać, gdy jesteś w samolocie, ale podejmiesz takie działania ty może kontrolować.
   • Z drugiej strony strach przed dokończeniem pisania książki ze strachu przed oceną innych osób nie jest zbyt przydatny. Nie możesz kontrolować reakcji ludzi, ale możesz kontrolować co ty robi. W takim przypadku jedyną rzeczą, która cię powstrzymuje, jest twój strach.
   • Twoje lęki mogą również stać się niezmienne i globalne. Cofnij się o krok i zbadaj je. Na przykład: „Nie jestem na tyle odważny, by podróżować sam” zakłada, że ​​twój strach jest nieodłączny i trwały. Zamiast tego pomyśl o rzeczach, które możesz zrobić, aby przezwyciężyć ten strach: „Boję się podróżować sam. Ale mogę zbadać, dokąd chcę się udać, aby poczuć się bardziej komfortowo. Mogę wziąć udział w zajęciach z samoobrony czuć się silniejszym ”.

4. 

   
   
   Zaakceptuj swoje słabości. Częstym powodem strachu jest to, że martwimy się o to, że jesteśmy bezbronni. Z wrażliwością wiąże się możliwość niepewności, krzywdy i ryzyka. Jednak bycie wrażliwym otwiera również na miłość, więź i empatię. Nauczenie się akceptowania wrażliwości jako faktu życia może pomóc ci mniej martwić się swoimi lękami.
   • Jednym ze sposobów na bycie odważnym jest zaakceptowanie faktu, że wszystko wiąże się z ryzykiem. Wszystko, co robisz w życiu codziennym - od przebudzenia do kolacji - wiąże się z pewnym ryzykiem. Ale to nie przeszkadza ci żyć swoim życiem. Tak małe rzeczy, których się boisz.
   • Strach przed porażką to kolejny bardzo powszechny strach. Staraj się nie myśleć o rzeczach w kategoriach sukcesu lub porażki, ale w kategoriach tego, czego możesz się z nich nauczyć. W ten sposób wszystkie rzeczy będą przydatne, nawet jeśli nie są zgodne z oczekiwaniami.

5. 

   Skoncentruj się na rzeczach, które możesz kontrolować. Nie można powstrzymać strachu - jest to reakcja emocjonalna, której nie można zmienić. Możesz jednak kontrolować, co możesz z tym zrobić. Skoncentruj swoją uwagę na swoich działaniach, a nie na mimowolnych reakcjach.
   • Pamiętaj, że nie możesz kontrolować wyniku żadnej akcji. Możesz kontrolować tylko to, co robisz. Uwolnij się od myśli, że „musisz” kontrolować wynik działania - to po prostu niemożliwe. Skoncentruj się na akcji, a nie na wyniku.

Część 2 z 3: Budowanie zaufania

1. 

   Znajdź wzór do naśladowania. Jeśli masz problem ze znalezieniem rozwiązania problemu, spróbuj odzwierciedlić swoje działania na innych, którzy już doświadczyli wielkich trudności. To nie tylko może dać ci dobrą perspektywę („Wow! Przynajmniej mój problem nie jest taki zły”), ale może zainspirować cię do większej odwagi.
   • Poszukaj tych przykładów wśród osób, które znasz. Jeśli czujesz się wystarczająco komfortowo, zapytaj te osoby, jak radzili sobie w sytuacjach, które wymagały dużej odwagi.
   • Przeczytaj o odważnych ludziach z tej historii. Badaj historie ludzi, o których wiadomo, że odważnie stawiają czoła swoim przeciwnościom, takich jak Theodore Roosevelt, Harriet Tubman czy Joana d'Arc, bojownicy o wolność, buntownicy itp.

2. 

   Rozwijaj odporność psychiczną. Posiadanie odwagi wymaga bycia „twardym” w obliczu przerażających lub trudnych sytuacji. Jednak odporność psychiczna to coś więcej niż „twarde” podejście. Aby być naprawdę odpornym, musisz ćwiczyć następujące aspekty:
   • Elastyczność. Elastyczność poznawcza to umiejętność przystosowania się do trudnych sytuacji. Jest to zdolność do rezygnacji z postawy obronnej, jeśli coś pójdzie nie tak. To także umiejętność poszukiwania nowych sposobów podejścia do problemu. Możliwe jest rozwinięcie elastyczności poprzez rozpoznanie potencjału, którego można się nauczyć w każdej sytuacji i rozwijanie ciekawego, niezainteresowanego umysłu.
   • Zaręczynowy. Abyś był odważny w danej sytuacji, musisz stawić temu czoła.Naprawdę odważni ludzie badają sytuację i określają niezbędne podejście, zamiast próbować uciec lub zignorować problem. Podział sytuacji na mniejsze części może pomóc w stawieniu czoła trudnym sytuacjom. Możesz także spróbować wyobrazić sobie najlepszy wynik w trudnej sytuacji, zamiast wyobrażać sobie najgorsze.
   • Trwałość. Nie zawsze wszystko idzie dobrze. Odważni ludzie to rozumieją i zawsze wstają po upadku. Możesz stać się bardziej wytrwały, określając, jakie działania należy podjąć na każdym etapie niezbędnym do rozwiązania problemu. O wiele łatwiej jest stawić czoła niepowodzeniom, jeśli wiesz, że następny krok do zrobienia jest możliwy do osiągnięcia, a nie coś nieosiągalnego.

3. 

   Rzuć wyzwanie swoim negatywnym myślom. Od czasu do czasu wszyscy myślimy o bezużytecznych rzeczach lub „zniekształceniach poznawczych”. Kiedy myślisz o czymś negatywnym o sobie lub o jakiejś sytuacji, rzuć sobie wyzwanie i sprawdź, jakie naprawdę masz dowody na te myśli lub przeformułuj je w pozytywny sposób.
   • Uogólnienie to powszechne zniekształcenie. Na przykład „Jestem tchórzem” to uogólnione stwierdzenie o sobie, które nie jest prawdą. Możesz się bać, ale to nie czyni z ciebie „tchórza”.
   • Skoncentruj się ponownie na tym, co teraz czujesz. Na przykład: „Boję się, bo mam jutro wielką randkę. Denerwuję się, że dziewczyna mnie nie polubi”. Pomaga to uniknąć niezdrowych (i niedokładnych) przekonań na swój temat.
   • Katastrofizacja to kolejne zniekształcenie, które może spowodować, że zareagujesz strachem. Kiedy dokonujesz katastrofy w sytuacji, interpretujesz ją jako znacznie poważniejszą, niż może być w rzeczywistości, powodując, że wymyka się spod kontroli. Na przykład: „Moja szefowa nie spojrzała na mnie, kiedy mijał mnie w korytarzu. Prawdopodobnie jest na mnie zła. Prawdopodobnie zrobiłem coś, czego nie powinienem. I może nawet mnie za to zwolni. Jeśli tak się stanie, ja stracę dom. ” Jest to oczywiście najgorsza sytuacja, jaką można sobie wyobrazić, i niezwykle mało prawdopodobne.
   • Rzuć wyzwanie tym uczuciom, oceniając każdy krok swoich założeń. Na przykład: „Mój szef nie spojrzał na mnie, kiedy mijał mnie w korytarzu. Może być na mnie zła. Może coś ją rozprasza. Może nawet mnie nie widziała. Zakładając, że jest na mnie zła, nie”. To ma sens; zapytam ją, czy wszystko w porządku, zanim będzie mi to bardzo przeszkadzało. "

4. 

   Odrzucam perfekcjonizm. Perfekcjonizm jest przyczyną wielu lęków. Możemy się tak obawiać, że nasze wysiłki nie są „doskonałe”, że nawet nie próbujemy ich realizować. Stwierdzenie, że perfekcjonizm jest zdrową ambicją lub prowadzi do doskonałości, to popularny mit. W rzeczywistości perfekcjonizm stara się uchronić nas przed utratą lub porażką - a życie bez nich jest niemożliwe.
   • Perfekcjonizm może sprawić, że będziesz tak surowy dla siebie, że postrzegasz rzeczy, które naprawdę udało się osiągnąć jako „porażkę” tylko dlatego, że nie spełniają irracjonalnych standardów jakości. Na przykład perfekcjonista może uznać ocenę 9 z testu za „porażkę”, ponieważ nie jest to ocena doskonała. Uczeń na równi sam siebie postrzega jako sukces, ponieważ uczył się na zajęciach tyle, ile mógł. Skoncentrowanie się na procesie, a nie na wyniku, może pomóc w walce z perfekcjonizmem.
   • Często wysoki perfekcjonizm może wywołać poczucie wstydu, ponieważ skupia się wyłącznie na twoich wadach. Nie jest łatwo okazać odwagę, kiedy się wstydzisz.
   • Perfekcjonizm nie prowadzi do sukcesu. W rzeczywistości wiele osób, które identyfikują się jako perfekcjoniści, tak właśnie jest mniej odnoszą sukcesy niż ludzie, którzy stoją przed możliwością niepowodzenia i postrzegają je jako doświadczenia edukacyjne.

5. 

   Zacznij każdy dzień od wyrażeń, które same się afirmują. Zwroty autoafirmujące to zwroty lub mantry, które wiele dla ciebie znaczą. Możesz je powtórzyć, aby wyrazić sobie życzliwość i akceptację. Chociaż może się to wydawać trochę tandetne, autoafirmacje mogą naprawdę pomóc z czasem zwiększyć twoją pewność siebie.
   • Na przykład powiedz coś w rodzaju „Akceptuję siebie dzisiaj za to, kim jestem” lub „Zasługuję na miłość”.
   • Możesz także skoncentrować swoje autoafirmacje na rozwijaniu swojej odwagi. Na przykład powiedz coś w stylu „Mogę być dzisiaj odważny” lub „Jestem wystarczająco silny, aby poradzić sobie z wszelkimi problemami, które staną mi dzisiaj na drodze”.
   • Pamiętaj, aby skupić się na sobie. Pamiętaj też, że nie możesz kontrolować innych ludzi. Oto przykład samostanowienia, który może ci pomóc: „Zrobię dzisiaj co w mojej mocy, aby poradzić sobie z moimi lękami. Nie mogę zrobić więcej, niż mogę. I nie mogę kontrolować tego, jak zareagują na mnie inni ludzie ”.
   • Sformułuj wyrażenia dotyczące samooceny w pozytywny sposób. Istoty ludzkie reagują negatywnie na negatywne wypowiedzi, nawet jeśli mają one pomóc. Zamiast mówić „Dzisiaj nie pozwolę, by moje lęki mnie kontrolowały”, powiedz coś w stylu „Dzisiaj będę w stanie stawić czoła swoim lękom, ponieważ jestem silny”.

6. 

   Odejdź od swoich lęków. Czasami wizualizowanie swoich lęków jako czegoś oddzielnego od siebie może pomóc. Postrzeganie ich jako niezależnych stworzeń może pomóc ci poczuć, że masz większą kontrolę nad sytuacją.
   • Na przykład możesz sobie wyobrazić, że twój strach to mały żółw. Ilekroć się boi, żółw wsuwa głowę do skorupy i nie może nic zobaczyć ani zrobić, co oczywiście nie pomaga. Wizualizuj swojego „przerażającego żółwia” i staw czoła mu, mówiąc, że robisz to, co możesz kontrolować i nie martwisz się o rzeczy, których nie możesz.
   • Używanie humoru lub komicznych zdjęć może zmniejszyć siłę strachu, czyniąc go śmiesznym. (To działało Harry Potternie? Riddikulus!)

7. 

   Poproś znajomych o pomoc. Czasami słowo zachęty od przyjaciela lub ukochanej osoby może ci pomóc, gdy czujesz się mniej odważny. Żyj z ludźmi, którzy również są oddani wrażliwości i odwadze, zamiast przebywać z ludźmi, którzy pozwalają strachowi dominować nad nimi.
   • Człowiek jest podatny na „zarażenie emocjonalne”. Podobno w ten sam sposób, w jaki można się przeziębić, można też „złapać” emocje otaczających nas ludzi. Ważne jest, aby otaczać się ludźmi, którzy akceptują to, kim są i zachęcają siebie. Jeśli żyjesz tylko z ludźmi, którzy się czegoś boją (i nie robią nic, aby kontrolować ten strach), pokonanie własnych lęków może być trudniejsze.

8. 

   Staraj się wykonywać trudne zadania. Twoja pewność siebie może wzrosnąć, jeśli odniesiesz sukces w trudnym zadaniu. Nawet nie odczuwając tego natychmiast, potraktuj wyzwanie jako doświadczenie edukacyjne i pamiętaj, że nauka może zająć tyle czasu, ile potrzeba.
   • Na przykład możesz ustawić cele, takie jak: nauczyć się grać na gitarze, surfować, gotować itp. - jedynym ograniczeniem jest Twoja wyobraźnia.
   • Wyznaczaj sobie cele i podejmuj wyzwania, które naprawdę coś dla Ciebie znaczą. Gwarantowanym sposobem na podważenie swojej pewności siebie jest ciągłe porównywanie się z innymi ludźmi. Nie obchodzi mnie, co ludzie myślą o twoich celach; zrób to dla siebie, a nie dla tych ludzi.

9. 

   Ćwicz uważność. Jednym z powodów, dla których ludzie zmagają się z odwagą, jest to, że chcą uniknąć smutku, irytacji lub frustracji, więc „odłączają się” od cierpienia, którego doświadczają oni i inni ludzie. Ćwiczenie pełnej świadomości aktualnej sytuacji, bez oceniania, może pomóc ci zaakceptować negatywne i pozytywne emocje, co może pomóc ci być bardziej odważnym.
   • Medytacja uważności może być świetnym sposobem na ćwiczenie tych umiejętności. Możesz wziąć udział w zajęciach lub samemu się tego nauczyć.
   • W Internecie można znaleźć kilka przewodników po medytacji. Nawet w formacie MP3.

Część 3 z 3: Codzienne ćwiczenie odwagi

1. 

   Przećwicz sposoby akceptowania niepewności życia. Niepewność jest źródłem wielu obaw. Jednak można nauczyć się tolerować niepewność, radząc sobie z nią codziennie w swoich codziennych doświadczeniach. Zwiększy to twoją pewność siebie i umiejętność radzenia sobie w niepewnych sytuacjach, co pozwoli ci działać z większą odwagą.
   • „Nietolerancja na niepewność” wywołuje wiele niepokoju. Możesz mieć trudności z zaakceptowaniem, że w jakiejś sytuacji może wydarzyć się coś negatywnego. Możesz przecenić ryzyko zaistniałej sytuacji lub uniknąć podjęcia działań, ponieważ obawiasz się konsekwencji.
   • Prowadź dziennik wydarzeń dnia i rób notatki, gdy poczujesz niepewność, niepokój lub strach. Zapisz szczegółowe informacje o tym, co Twoim zdaniem jest przyczyną tych uczuć. Zapisz również, jak zareagowałeś, kiedy się pojawiły.
   • Sklasyfikuj swoje obawy. Umieść rzeczy, które sprawiają, że czujesz strach lub niepokój na drabinie od 0 do 10. Na przykład „Wyjście z nieznaną osobą na randkę” może otrzymać 8; „Oglądanie filmu, którego nigdy nie widziałem” może otrzymać ocenę 2.
   • Zacznij powoli uczyć się, jak radzić sobie z lękiem przed niepewnością, ćwicząc korekty niskiego ryzyka. Na przykład wybierz jeden z nisko ocenianych przez siebie obaw, takich jak „pójście do nowej restauracji” i zastosuj go w praktyce. Możesz nienawidzić tej restauracji, ale to w porządku. Najważniejsze jest, aby udowodnić sobie, że z niepewnością można odważnie stawić czoła i wciąż być silniejszym.
   • Zapisz swoje reakcje w dzienniku. Za każdym razem, gdy napotykasz strach, zapisz, co się stało. Co zrobiłeś? Co chciałeś zrobić? Jak zareagowałeś na te uczucia? Jaki był rezultat?

2. 

   Przygotuj konkretne plany. Łatwo się bać, gdy nie wiesz, co robić. Podziel wyzwania i sytuacje na mniejsze zadania, które możesz wykonać.
   • Przewidywanie ewentualnych przeszkód, które mogą się pojawić, może pomóc w odważnym działaniu w obliczu trudności. Pomyśl o różnych przeszkodach, które możesz napotkać, i stwórz plan działania, aby sobie z nimi poradzić.
   • Zapisz swoje plany i cele, używając pozytywnego języka. Badania pokazują, że dana osoba jest bardziej skłonna do osiągnięcia swoich celów, pozytywnie identyfikując ją jako coś, do czego dąży. Twarz, i nie uciekać.
   • Twórz cele na podstawie wyników. Pamiętaj, że można kontrolować tylko pliki Twój działania i reakcje, a nie innych ludzi. Pamiętaj, aby ustalić cele i plany ty mogą osiągnąć dzięki własnej pracy.

3. 

   Pomagać innym ludziom. To naturalne, że chcemy zniknąć ze świata, kiedy się boimy lub jesteśmy zestresowani. Jednak badania psychologiczne sugerują, że nie jest to najlepszy sposób na zwiększenie odwagi. Wiele osób ma tendencję do pomagania innym, gdy reagują na stresujące sytuacje. Kiedy pomagamy innym ludziom, nasz mózg aktywuje stan odwagi, który może zostać przeniesiony na jego własne sytuacje. Następnym razem, gdy się boisz, spróbuj okazać współczucie lub uszanować mocne strony innych ludzi. Twoja siła również może wzrosnąć.
   • Kiedy stymulujemy system opieki społecznej, regulowany przez neuroprzekaźnik oksytocynę, doświadczamy większej empatii i więzi z innymi ludźmi. System ten hamuje również obszary mózgu przetwarzające strach.
   • System nagrody w mózgu uwalnia potężny neuroprzekaźnik znany jako dopamina, który zwiększa poczucie motywacji i zmniejsza poczucie strachu. Dopamina może sprawić, że poczujesz się bardziej optymistycznie i odważnie.
   • System dostrajania w naszym mózgu zależy od neuroprzekaźnika serotoniny. Twoja intuicja i samokontrola są powiązane z serotoniną, co oznacza, że ​​czujesz się lepiej zdolny do podejmowania odważnych (i inteligentnych) decyzji.

4. 

   Bądź odważny przez 20 sekund. Czasami trudno sobie wyobrazić, że będziemy odważni przez cały dzień lub nawet godzinę. Ćwicz bycie odważnym tylko przez 20 sekund na raz. Możesz to zrobić byle co tylko przez 20 sekund. Pod koniec swojego czasu zacznij od nowa. I znowu. I znowu. Te małe ilości czasu są sumowane.

5. 

   Rozważ swoje decyzje. Jeśli masz do czynienia z sytuacją, która wymaga trudnej, ale odważnej decyzji, poświęć trochę czasu na przemyślenie jej. Jeśli jesteś pewien, co należy zrobić, użyj tego, aby zwiększyć swoją odwagę w tym czasie. Przekonanie to bardzo ważna część odwagi. Zapytaj siebie:
   • Czy to właściwa decyzja? Właściwa postawa nie zawsze jest najłatwiejsza lub najpopularniejsza. Niech sumienie pomoże ci w podejmowaniu decyzji.
   • Czy to jedyny sposób na rozwiązanie tej sytuacji? Rozważ inne sposoby rozwiązania problemu. Czy jest jakieś obejście, o którym nie pomyślałeś?
   • Czy jesteś przygotowany na konsekwencje? Jeśli działanie, które ma zostać podjęte, ma poważne konsekwencje, pomyśl o tym jeszcze raz. Jeśli zdarzy się najgorszy wynik, czy będziesz w stanie sobie z tym poradzić?
   • Dlaczego podejmujesz tę decyzję? Dlaczego jest to dla Ciebie ważne? Co się stanie, jeśli tego nie weźmiesz?
   • Ponadto możesz sporządzić listę zalet i wad każdego działania, które planujesz podjąć. Co najgorszego może się wydarzyć? Jaka jest najlepsza rzecz, która może się wydarzyć?

6. 

   Nie myśl - działaj. Po pewnym momencie lepiej przestać walczyć z tym, co masz zamiar zrobić i po prostu robić to, co trzeba. Zbyt długie myślenie o czymś może nie tylko zmienić zdanie, ale także zestresować się i poczuć się sobą Nie mogę nic nie robić. Weź głęboki oddech, spróbuj oczyścić swój umysł i rób to, co postanowiłeś zrobić. Nie wahaj się i skoncentruj na dotarciu do końca.
   • Jeśli uważasz, że możesz pomóc, powtarzaj swoje autoafirmacje podczas podejmowanych działań. Zaufanie jest ważne, aby pomóc Ci na pierwszym etapie. Kontynuując akcję, będziesz nadal czuł się odważny.

7. 

   Udawaj, aż możesz. Uczenie się tolerowania niepewności i dyskomfortu w pewnych sytuacjach jest właśnie tym - ciągłym doświadczeniem uczenia się. Nie staniesz się odważny z dnia na dzień. Jednak badania pokazują, że „udawanie, że jest się odważnym”, nawet jeśli tak nie jest, może pomóc ci stać się odważnym.
   • Nie czekaj, aż „poczujesz się” odważnie. Często nawet ludzie, których uważamy za odważnych - strażacy, żołnierze, lekarze - nie czują się odważni przez cały czas. Po prostu wiedzą, co należy zrobić i decydują się to zrobić.
   • Z drugiej strony, jeśli w to wierzysz Nie mogę zrób coś, to prawdopodobnie się spełni. Twoja wiara w siebie może pomóc lub utrudnić Ci wykonanie.

Porady

• Bycie odważnym bez ciągłego rozwiązywania problemów. Czasami bycie odważnym oznacza posiadanie wystarczającej siły, aby wstać i spróbować ponownie.
• Pamiętaj, odwaga to nie brak strachu, ale siła, aby się z nim zmierzyć.
• Kiedy potrzebujesz odwagi, pamiętaj o innych wyzwaniach, które pokonałeś. W pewnym momencie każdy był odważny (np. Nauka jazdy na rowerze). Możesz znowu być odważny.

Ostrzeżenia

• Istnieje cienka granica między odwagą a głupotą. Niezależnie od wielkości swojej odwagi nie podejmuj niepotrzebnego ryzyka.