Zawartość

• Kroki

Jako właściciel psa możesz wyhodować zwierzę, aby zdobyć „graninha” i między innymi promować rasę. Renomowany hodowca może pomóc, ale możesz też sobie poradzić. Aby określić, czy pies jest gotowy do rozmnażania, należy przeanalizować jego stan zdrowia, cechy genetyczne i płodność. Następnie można go nazwać hodowcą i rozmnażać z samicą, aby stworzyć zdrowy miot.

Kroki

Część 1 z 3: Potwierdzenie płodności psa

1. 

   Zobacz, czy jest wystarczająco dorosły, by się parzyć. Prawidłowy wiek to co najmniej półtora do dwóch lat. Wiele badań lekarskich psów nie może być przeprowadzonych przed ukończeniem dwóch lat, a przed ich wykonaniem nie będą one mogły rozmnażać się.
   • W zależności od rasy, może nie być w stanie rozmnażać się po ukończeniu siedmiu lat. Jeśli przekroczył ten wiek, skonsultuj się z lekarzem weterynarii w sprawie zdrowia zwierzęcia.

2. 

   
   
   Zrób test płodności. Niektóre samce mogą mieć bezpłodność lub trudności w rozmnażaniu, ponieważ są: bardzo młode lub stare; mieć niską liczbę plemników; lub masz chorobę lub zaburzenie. Przed przystąpieniem do hodowli upewnij się, że pies jest płodny i zdolny do rozmnażania się z suką; aby uzyskać takie potwierdzenie, lekarz weterynarii może wykonać fizyczne badanie genitaliów psa i inne badania.
   • Zostanie zbadana anatomia rozrodcza i prostaty zwierzęcia; do analizy zostanie również pobrana część nasienia, a jeśli pies jest starszy, do badań zostanie pobrana próbka nasienia.
   • Profesjonalista może zadawać pytania dotyczące historii krzyżowania psa, na przykład czy udało mu się już rozmnażać z suką i ile miotów wygenerował; a jeśli podczas poprzedniej hodowli zauważyłeś coś dziwnego.

3. 

   
   
   Potwierdź płodność u weterynarza. Po egzaminach będzie mógł stwierdzić, czy pies jest płodny, czy nie. Jeśli pojawią się problemy i jest nowy, specjalista może zasugerować ponowne badanie po roku, aby sprawdzić, czy jego płodność poprawia się z wiekiem.
   • Problem z tarczycą może skutkować niską liczbą plemników. W takim przypadku zalecane będzie leczenie hormonalne lub tarczycowe.
   • Problemy z prostatą, takie jak infekcja, można leczyć za pomocą terapii hormonalnej lub antybiotyków.

Część 2 z 3: Wykonywanie testów zdrowotnych i genetycznych na psach

1. 

   
   
   Przeprowadź u niego badania lekarskie. Przed przejściem musisz wiedzieć, czy Toto jest zdrowy; poproś weterynarza o dokładne badanie fizykalne w celu zidentyfikowania wad zdrowotnych (takich jak dysplazja stawu biodrowego i problemy ze stawami). To ważny krok, bo trzeba mieć gwarancję, że szczenięta z hodowli z suczką nie odziedziczą takich warunków.
   • Weterynarz może również sprawdzić uszy i oczy psa, aby sprawdzić, czy działa dobrze.
   • Zaleca się również badanie krwi i moczu, ponieważ identyfikowane są inne zaburzenia i choroby (takie jak problemy z kością).

2. 

   Określ cechy genetyczne zwierzęcia. Poproś także o test DNA (na genetykę i choroby), nawet jeśli pies nie jest rasowy. Uzyskane informacje pomogą znaleźć odpowiedniego partnera i zorientować się w składzie genetycznym szczeniąt. Takie egzaminy może przeprowadzić weterynarz lub zaufany serwis internetowy. Aby przeprowadzić test, musisz pobrać próbkę śliny psa.
   • Ten rodzaj egzaminu zwykle kosztuje od 350,00 R $ do 500,00 R $. Można odliczyć przodków psa, a także choroby, które najprawdopodobniej przenosi i przenosi na szczenięta. Jednak ten test nie gwarantuje, że przenosi gen na takie choroby, ale pokazuje, że jest podatny.

3. 

   Przestrzegaj standardów rasy. Przestudiuj standardy, aby zobaczyć, czy Twój pies jest jej zdrowym przykładem. Aby to zrobić, wystarczy przeszukać CBKC (Confederação Brasileira de Cinofilia). Tam będziesz miał kompletny przewodnik dla każdego wyścigu. Niektóre cechy będą fizyczne, takie jak kolor włosów lub kształt kończyny; inne będą behawioralne, takie jak określone zachowanie lub ogólna osobowość psa.
   • Możesz również porozmawiać z innymi właścicielami psów tej samej rasy, aby dowiedzieć się, jakie są standardy. Pamiętaj, że im bardziej wzorowy pies, tym lepsza jakość szczeniąt.

Część 3 z 3: Ustanowienie samca jako reproduktora

1. 

   Określ idealną kobietę. Aby łatwiej znaleźć jednego, konieczne jest ustalenie, że samiec jest reproduktorem. Jest to łatwiejsze, gdy masz pomysł na idealną dla niego kotkę. Musi dobrze pasować, pasować do mężczyzny; wybierz taką, która ma silną linię krwi i cechy odpowiednie dla Twojego psa, takie jak wygląd fizyczny i poziom inteligencji.
   • Szukaj psa, który jest spokojny, opanowany i przyjazny, ponieważ te cechy wskazują, że będzie świetnym partnerem na skrzyżowaniu.
   • Musi być również zdrowy i nie zawierać chorób genetycznych. W ten sposób gwarantujemy, że szczenięta nie będą miały niepełnosprawności lub problemów zdrowotnych.

2. 

   Zarejestruj psa na stronie krzyżowania. Chociaż nie jest to w 100% konieczne, pozostawiając profil psa w Internecie (na stronach takich jak cruzapet.com.br lub cruzarcachorro.com.br), zwiększasz szanse na kontakt z właścicielkami płci żeńskiej, które chcą rozmnażać je z Twoim psem. . Zwykle strony te wymagają jedynie zdjęcia zwierzęcia, oprócz niektórych danych (takich jak jego wiek i miejsce zamieszkania).
   • W przypadku wątpliwości związanych z rejestracją wystarczy skontaktować się ze stroną internetową (zwykle za pośrednictwem poczty elektronicznej lub formularza).

3. 

   Utwórz kontrakt krycia. Decydując się na wprowadzenie na rynek „filet mignon” warto zawrzeć umowę krycia, która powinna zawierać informacje dotyczące miejsca krycia i ceny dla hodowcy (jako właściciel wybierasz: jeśli nie chcesz płatność gotówką, możesz poprosić o „mistrza” dla siebie lub aby właścicielka wybrała dwa szczenięta do darowizny). Taką umowę muszą podpisać obaj właściciele przed przeprawą.
   • Jeśli nie wiesz, ile pobrać, zapytaj hodowcę swojego psa, miejsce hodowli lub znajomego weterynarza, który rozumie temat.
   • Jeśli Twój pies nigdy wcześniej nie był używany do hodowli, możesz pobrać (od właścicielki) opłatę za testy zdrowia i płodności; pamiętaj tylko o umieszczeniu takich warunków w umowie.