Zawartość

• Kroki
• Porady
• Ostrzeżenia

Trzcina cukrowa należy do tej samej rodziny co trawa i rośnie w postaci wysokich, wąskich łodyg lub trzcin. Sadzona bocznie w bruzdach w środku jesieni i nie wymaga zimowej pielęgnacji. Wiosną można spotkać kiełki trzciny cukrowej, które wyrosną równie mocno jak bambus. Po zebraniu trzcina cukrowa może służyć do produkcji pysznego soku.

Kroki

Metoda 1 z 3: Sadzenie trzciny cukrowej

1. 

   Zwróć uwagę na szkodniki i choroby. Niezliczone szkodniki i choroby mogą zaszkodzić twojemu sadzeniu. Szkodniki, takie jak larwy i owady, mogą wpływać na twoją laskę w czasie ulewnego deszczu, podczas gdy choroby mogą powodować rozwój grzybów i gnicie plonów. Regularnie sprawdzaj laskę i zawsze szukaj sposobów zapobiegania szkodnikom i chorobom.
   • Wybór odmian trzciny cukrowej odpornych na choroby i wirusy, o których wiadomo, że mają wpływ na plantacje w Twoim regionie, to świetny sposób na poradzenie sobie z takimi problemami.
   • Stosowanie umiarkowanych ilości fungicydów i pestycydów może zapobiec rozprzestrzenianiu się zarazy lub choroby w uprawie.
   • Natychmiast usuń wszelkie rośliny dotknięte szkodnikami lub chorobami.

2. 

   
   
   Poczekaj do jesieni na żniwa. Trzcina cukrowa powinna urosnąć jak najwięcej przed pierwszymi przymrozkami w roku. Jeśli pozostanie w glebie po ustąpieniu mrozu, nie będzie można użyć roślin do produkcji soku.
   • Jeśli mieszkasz w miejscu, w którym panują długie, mroźne zimy, dobrym pomysłem jest podjęcie środków ostrożności i zbiory trzciny cukrowej do końca marca.
   • Jeśli natomiast mieszkasz w miejscu, w którym panują łagodne zimy, możesz pozwolić roślinom rosnąć do końca kwietnia.

3. 

   
   
   Użyj siekiery, aby wyciąć trzcinę cukrową blisko ziemi. Dojrzałe łodygi będą wysokie i grube, jak bambus; z tego powodu zwykłe nożyce ogrodowe nie wystarczą do ich cięcia. Użyj siekiery lub piły, aby przyciąć rośliny tak blisko ziemi, jak to możliwe, aby w pełni wykorzystać jej właściwości.

4. 

   Nie uderzaj o ziemię. Ważne jest, aby nie uszkodzić korzeni ustalonych roślin. Jeśli zostawisz je w ziemi, trzciny cukrowe odrosną w przyszłym roku.

5. 

   
   
   Usuń liście z pokrojonej trzciny cukrowej. Pamiętaj, aby nosić rękawiczki, ponieważ te liście są dość ostre. Można je wykorzystać do przykrycia grządki, dzięki czemu liście pełnią rolę izolatora organicznego, który może chronić korzenie w okresie zimowym. Jeśli nie masz wystarczającej ilości liści, aby pokryć całe łóżko, użyj dodatkowej ilości słomy lub podpałki, aby zakończyć pracę.

Metoda 3 z 3: Ekstrakcja soku z trzciny cukrowej

1. 

   Oczyść łodygi. Po sezonie na ziemi okryją się rosą i kurzem. Użyj ciepłej wody i szczotki, aby usunąć kurz i zanieczyszczenia z łodyg, aż będą całkowicie czyste.

2. 

   Pokrój łodygi na odcinki od 2 do 3 cm. Będą dość twarde, więc tasak do mięsa będzie bardziej odpowiednim narzędziem niż zwykły nóż. Podziel je na małe kawałki, a następnie pokrój na pół, aż uzyskasz dużą kupkę z kawałkami trzciny cukrowej.
   • Jeśli masz w domu komercyjną prasę do trzciny cukrowej, nie ma potrzeby cięcia łodyg. W dużych gospodarstwach sok jest pozyskiwany z trzciny cukrowej na dużych i ciężkich tłoczniach. Nie ma równoważnej maszyny nadającej się do użytku domowego, dlatego metoda krojenia i gotowania jest najbardziej zalecana.

3. 

   Ugotuj kawałki trzciny cukrowej w dużym garnku wypełnionym wodą. Cukier jest ekstrahowany w długim procesie, w którym kawałki gotuje się przez około 2 godziny. Woda z cukrem jest gotowa, gdy smakuje tak samo jak kawałek surowej trzciny cukrowej. Będziesz musiał spróbować, aby określić, kiedy będzie gotowy.
   • Kolejną wskazówką jest obserwacja kawałków trzciny cukrowej. Po kilku godzinach kolor zmieni się na jasnobrązowy, co oznacza, że ​​cukier został wyekstrahowany.
   • Sprawdzaj patelnię co 30 minut, aby upewnić się, że kawałki są nadal pokryte wodą; jeśli nie, włóż więcej.

4. 

   Wlej wodę z cukrem do mniejszej patelni przez filtr. Użyj go, aby złapać wszystkie luźne włókna trzciny cukrowej. Nie są już potrzebne i można je wyrzucić.

5. 

   Ugotuj wodę z cukrem, aby zamienić ją w syrop. Gotuj wodę z cukrem przez długi czas (aby zmniejszyć jej objętość), aż zobaczysz, że uzyska konsystencję gęstego syropu. Ten okres może wynosić od 1 do 2 godzin, ważne jest, aby mieć oko na patelnię, aby nie przesadzić. Aby sprawdzić i sprawdzić, czy syrop jest gotowy, zanurz zimną łyżkę na patelni i obserwuj konsystencję.
   • Jeśli podoba ci się cieńszy syrop, możesz zdjąć go z ognia, nadal łatwo przesuwając się po łyżce.
   • Aby uzyskać gęstszy syrop, zdejmij go z ognia, gdy nadal pokrywa obszar łyżki, zamiast przesuwać się po nim.

6. 

   Wlej syrop do słoika. Zakryj butelkę pokrywką i pozwól syropowi całkowicie ostygnąć, zanim umieścisz go w chłodnym, suchym miejscu.

Porady

• Świeżą trzcinę cukrową można również spryskać lub upłynnić, aby wycisnąć sok.
• Sok z trzciny cukrowej, zwany także garapą, to orzeźwiający napój, który można podawać na ciepło lub na zimno.
• Cukier kupiony w sklepie jest często bielony zwęglonymi kośćmi. Tak więc hodowanie własnej jest dobrym pomysłem dla „wegan” i wegetarian.

Ostrzeżenia

• Liście trzciny cukrowej mogą zarysować lub zranić skórę. Zawsze noś rękawiczki lub inne elementy ochronne w dłoniach podczas usuwania liści i kwiatów z rośliny.