Zawartość

• Kroki
• Porady
• Ostrzeżenia

Poważną chorobą jest cykl zaburzeń z napadami objadania się (BED), który obejmuje spożywanie zbyt dużej ilości pokarmu, poczucie winy, chęć „rozłożenia” tego wszystkiego i wywołanie wymiotów. Zarówno diagnoza bulimii, jak i anoreksji może wiązać się z nawykiem wymuszania wymiotów, a nawet jeśli wcześniej nie jadłeś kompulsywnie, nie jest to wcale zdrowe. Kiedy już możesz to złamać, powrót do zdrowia jest kwestią czasu. Jeśli czujesz, że zawsze walczysz z chęcią wymiotów po posiłku, poszukaj profesjonalnej pomocy, zmień nawyki żywieniowe, ćwicz samoopiekę i stosuj określone techniki, aby poradzić sobie z tym problemem.

Kroki

Metoda 1 z 4: Poprawa nawyków żywieniowych

1. 

   
   
   Skoncentruj się na utrzymaniu zdrowego ciała i wagi. Bardzo ważne jest, abyś zrozumiał, że to nie wymioty pozwolą Ci schudnąć w zdrowy sposób. Dzięki temu jedyne, co możesz zrobić, to odwodnić się, co prowadzi do uczucia pustego żołądka. To z kolei sprawia, że ​​czujesz się bardziej głodny i kompulsywnie je. Oznacza to, że nie tracisz całej wagi, w którą wierzysz, rzucając jedzenie.
   • Wymioty mogą powodować poważne problemy z zębami, ponieważ żółć powraca z pożywieniem i dosłownie niszczy zęby. Może to również powodować widoczny obrzęk ślinianek, uszkodzenie, krwawienie, a nawet raka przełyku.
   • Kiedy wymiotujesz, nie tracisz na wadze tak dużo, jak myślisz, ponieważ nie eliminuje to wszystkich spożywanych kalorii. W rzeczywistości może to mieć nawet odwrotny skutek, ponieważ w końcu jesz więcej, myśląc, że później możesz to „naprawić”, zwymiotując.
   • Jeśli dużo ćwiczysz, wiedz, że Twój organizm potrzebuje więcej kalorii, aby nadrobić straty podczas ćwiczeń. Dlatego będziesz odczuwać większą potrzebę jedzenia niż zwykle.

2. 

   
   
   Użyj harmonogramu karmienia. Zaplanowanie rodzaju i ilości pokarmu, jaki chcesz jeść przy każdym posiłku, pomoże Ci zachować kontrolę nad jedzeniem, tak abyś nie odczuwał potrzeby wymiotów. Jest to również dobre dla zmniejszenia chęci do kompulsywnego jedzenia, ponieważ pozostawia mniej przerw na zjedzenie wszystkiego, co chcesz. Powiesić harmonogram na lodówce lub w pobliżu stołu, aby nie zapomnieć o jedzeniu tylko o ustalonych porach.
   • Zrozum, że możesz w zdrowy sposób schudnąć poprzez ćwiczenia i zmniejszyć spożycie kalorii. Ale to nie oznacza głodu: utrata wagi to stopniowy proces i nie ma sposobu, aby go przyspieszyć.
   • Jeśli chcesz, poproś rodzinę lub współlokatorów o pomoc w kontrolowaniu diety, pilnowaniu harmonogramów i pomaganiu w ich przestrzeganiu.

3. 

   
   
   Jedz trzy posiłki i trzy przekąski dziennie. Pomaga to stworzyć harmonogram i wybrać godziny dnia, w których chcesz jeść. Chociaż na początku może się to wydawać zniechęcające, sprawiając wrażenie, że w końcu będziesz jeść więcej i przybierać na wadze, nie tak to działa. Jedzenie małych porcji sześć razy dziennie przyspiesza metabolizm i wspomaga odchudzanie.
   • Poniżej znajduje się przykład harmonogramu opartego na diecie 2000 kalorii:
     • 8:00: Obudź się.
     • 9:00: śniadanie. (ok. 500 kalorii)
     • 11:00: Przekąska. (ok. 150 kalorii)
     • 13:00: Lunch. (ok. 500 kalorii)
     • 15:30: Popołudniowa przekąska. (ok. 200 kalorii)
     • 18:00: Kolacja. (ok. 500 kalorii)
     • 20:00: wieczorna przekąska. (ok. 150 kalorii)
     • 23:30: Idź do łóżka.
   • Na początku wybieraj niskokaloryczne potrawy, które nie powodują poczucia winy z powodu jedzenia.
   • Jedz spokojnie, powoli przeżuwając. Pomaga to rozpoznać, kiedy jesteś pełny i czas się zatrzymać.

4. 

   Stwórz zdrowe środowisko, jeśli chodzi o jedzenie. Twoje otoczenie (przed, w trakcie i po jedzeniu) również wpływa na powodzenie leczenia. Otaczanie się bliskimi po posiłku może uniemożliwić ucieczkę do łazienki, aby zwymiotować.
   • Jeśli możesz, unikaj przebywania w pobliżu osób, które objadają się, wymiotują lub mają inne zaburzenia odżywiania, ponieważ mogą one wpłynąć na Ciebie negatywnie.
   • Zaproś ukochaną osobę do zrobienia czegoś, na przykład spaceru po posiłku, obejrzenia filmu lub po prostu rozmowy. Więc spędzasz z nią czas i nadal rozprasza Cię idea zwymiotowania.
   • Dodatkowo po posiłku można też: wyprowadzić psa na spacer, zadzwonić do znajomego lub pobawić się z przyjaciółmi lub rodziną.

5. 

   Zawrzeć umowę. Obiecaj swojej rodzinie lub terapeucie, że zakończysz ten cykl jedzenia i wymiotów. Ta zgoda, uzupełniona o wsparcie członków rodziny, pomoże kontrolować ich impulsy i poczucie winy.
   • Pracujcie razem, aby zdecydować, jaka będzie twoja nagroda, jeśli będziesz postępować zgodnie z harmonogramem, i jak będziesz musiał im to wynagrodzić, jeśli popełnisz błąd.
   • Jeśli na przykład zrobisz wszystko dobrze przez tydzień, nagrodą mogą być pieniądze lub piękny but, który oglądałeś od dłuższego czasu. Z drugiej strony, jeśli odłączysz się od telefonu, poproś rodzinę o wyjęcie telefonu komórkowego na jeden dzień. Sprawdź, czy to podejście działa dla Ciebie, ponieważ w niektórych przypadkach może prowadzić do skrytego zachowania, w którym jesz lub wymiotujesz w ukryciu, aby uniknąć kary.

Metoda 2 z 4: Ćwiczenie strategii samopomocy w celu rozwiązania problemu

1. 

   Codziennie praktykuj samoopiekę. Bardzo ważne jest, aby nie zapomnieć o tym, jaki jesteś niesamowity, jeśli to pomaga. Nikt nie jest doskonały, więc zamiast próbować osiągnąć doskonałość, bądź dumny z tego, kim jesteś. Ważne jest, aby codziennie:
   • Kochaj siebie taką, jaka jesteś.
   • Szanuj siebie za wszystko, co osiągnąłeś w życiu.
   • Pamiętaj, jakie są Twoje cele i co możesz jeszcze osiągnąć w przyszłości. Warto wymienić cele, które chcesz osiągnąć w ciągu miesiąca, semestru lub roku. Czytaj tę listę codziennie i zawsze rób wszystko, co możesz, aby osiągnąć rezultaty.

2. 

   Skoncentruj się na swoich mocnych stronach. Pomyśl o swoich talentach, osiągnięciach, wkładzie i osiągnięciach. To są rzeczy, które definiują to, kim jesteś, a nie twoje ciało. Pomyśl także o wszystkich rzeczach, za które jesteś wdzięczny, niezależnie od tego, czy jest to niesamowity przyjaciel, dobra praca czy wspaniała rodzina, która zawsze jest przy tobie.
   • Sporządź listę wszystkich swoich cech i osiągnięć i umieść ją gdzieś na widoku.
   • Zrób listę wszystkich rzeczy, za które jesteś wdzięczny. Przypomni ci, jak dobre jest twoje życie.
   • Weź udział w zajęciach, które mają związek z twoimi mocnymi stronami. Jeśli dobrze piszesz, to pielęgnuj to hobby pisząc artykuły, opowiadania, a nawet pamiętnik.

3. 

   Napisz dziennik. Przelewanie emocji na papier, zwłaszcza w okresie rekonwalescencji, bardzo pomaga. Zapisz wszystko, co sprawia, że ​​chcesz zwymiotować, oraz powody, dla których chcesz to powstrzymać. Dodatkowo napisz także:
   • Co myślisz o uczuciu niepokoju i poczucia winy, które powodują wymioty?
   • Zawsze, gdy byłeś silniejszy niż chęć zwymiotowania, czytając je od czasu do czasu, aby pamiętać, że możesz to zrobić.
   • Twoje cele. Ilekroć o nich zapomnisz, zajrzyj do dziennika, aby przypomnieć sobie, o co walczysz.

4. 

   Stwórz system wsparcia dla siebie. Próba samodzielnego rozwiązania tego problemu może być dość frustrująca i samotna. Z tego powodu ważne jest, aby utworzyć grupę wsparcia. Brak interakcji społecznych jest czynnikiem ryzyka rozwoju zaburzeń odżywiania, dlatego ważne jest, aby czuć się wspieranym przez osoby, które kochasz.
   • Najlepszym sposobem uzyskania wsparcia jest rozmowa z rodziną i przyjaciółmi o tym, co się dzieje i poproszenie o pomoc. Mogą uczestniczyć w tym procesie, pomagając w utrzymaniu diety i rozpraszając Cię po posiłkach.

5. 

   Dołącz do otwartej grupy wsparcia. Oprócz rodziny i przyjaciół te grupy są również bardzo pomocne, ponieważ można spotkać osoby, które przeżywają to samo co Ty. Możesz w nich: posłuchać historii ludzi w takiej samej sytuacji jak Ty, zmotywować się do pokonywania innych oraz wysłuchać rad, wskazówek i przyjaznych słów od ludzi, którzy bardzo dobrze wiedzą, przez co przechodzisz, bez oceniania Ciebie.
   • Zapytaj swojego psychologa, czy zna jakieś grupy, które możesz polecić, lub poszukaj w Internecie.
   • Rozważ wzięcie udziału w 12-etapowym programie zaburzeń odżywiania i zobacz, co myślisz. Ma nawet strony internetowe i grupy Compulsive Anonymous Eaters, CCA.

6. 

   Przeczytaj historie ludzi, którzy odwrócili się, aby się zmotywować. Czytanie o pozytywnych doświadczeniach innych może pomóc ci wygrać własną bitwę. Zobacz, jakich taktyk użyli i wypróbuj je. Ale nie zapominaj, że ludzie różnią się od siebie, więc być może będziesz musiał dostosować techniki, aby działały dla Ciebie.
   • Idź do księgarni i kup książkę o historiach ludzi, którzy przezwyciężyli zaburzenia odżywiania.
   • Zobacz wywiady osób, które pokonały bulimię.

Metoda 3 z 4: Korzystanie ze sposobów radzenia sobie z czynnikami wywołującymi zaburzenie

1. 

   Wypełnij swój czas tym, co kochasz. Kiedy koncentrujesz się na rzeczach, które lubisz, masz mniej czasu na myślenie o innych rzeczach, takich jak chęć zwymiotowania. Jeszcze ważniejsze jest, aby spróbować się rozproszyć zaraz po posiłku. Inne rzeczy, które możesz zrobić, aby mieć zajęty umysł, to:
   • Czytanie książek lub oglądanie filmów.
   • Ćwicz swoje ulubione hobby. Jeśli nie masz, znajdź taki, który ma z tobą coś wspólnego.
   • Wykonuj czynności takie jak sudoku, krzyżówki i łamigłówki.
   • Poświęć się nauce czegoś nowego, czy to umiejętności, czy przedmiotu, takiego jak chemia.

2. 

   Zostań wolontariuszem. Wolontariat to wspaniałe i konstruktywne zajęcie, które pozbawi Cię nawyku wymiotowania. W końcu to świetna okazja, aby poznać inne realia i wyjść ze swojej strefy komfortu. Twoje nauki w tym okresie mogą również pomóc ci zrozumieć przyczynę twojego zaburzenia i znaleźć sposoby na jego przezwyciężenie. Możesz zostać wolontariuszem pod adresem:
   • Centrum uwagi dla kobiet;
   • Niektóre organizacje pozarządowe, które serwują żywność najuboższym (widzenie ludzi wdzięcznych za otrzymane jedzenie może być niezwykle terapeutyczne);
   • Sierociniec;
   • Schronisko dla zwierząt.

3. 

   Wystarczająco dużo ćwiczeń. Kiedy ćwiczysz aktywność fizyczną, hormony, takie jak serotonina, są uwalniane w mózgu, poprawiając nastrój i poprawiając samopoczucie. Z umiarem pomagają również w odchudzaniu, dodatkowo zachęcając do zaprzestania wymiotów. Regularne ćwiczenia nadal sprawiają, że jesteś aktywny i pełen energii, dzięki czemu czujesz się szczęśliwszy i pewniejszy.
   • Spróbuj ćwiczyć co najmniej trzydzieści minut ćwiczeń, cztery do pięciu dni w tygodniu. Możesz uprawiać turystykę pieszą, biegać, pływać, jeździć na rowerze, wędrować, wspinać się, cokolwiek chcesz.
   • Unikaj przesady w ćwiczeniach. Rozumiemy przez to wykonywanie bardzo ciężkich czynności codziennie lub kilka razy dziennie lub trening ponad piętnaście godzin w tygodniu.

4. 

   Ćwiczyć joga i medytacja. Zwykle zaburzenia odżywiania są wynikiem uczuć, emocji i stłumionych energii, które wymagają ucieczki. Joga i medytacja pomagają uwolnić je w konstruktywny sposób, zwalczając negatywność obecną w twoim życiu. Ponadto pomagają wzmocnić umysł, aby wygrać walkę z zaburzeniem. Obie praktyki mogą pomóc ci dostrzec piękno, które jest w tobie.
   • Kiedy ćwiczysz jogę, w końcu skupiasz się na oddychaniu i ruchach ciała. Istnieją pozycje (zwane asanami), które pomagają głównie osobom z zaburzeniami odżywiania. Te pozy pomagają zasiać nasiona wewnętrznej siły i odkryć swój potencjał. Przykładem jest Pozycja Bogini, w której zginasz nogi, trzymając kolana wyprostowane i ręce podniesione.

5. 

   Pomyśl o adopcji zwierzaka. Twoje zaburzenia odżywiania są spowodowane przyczynami psychologicznymi i niefizjologicznymi, które mogą obejmować lęk, poczucie winy, stres i depresję. Kiedy masz zwierzaka, w końcu koncentrujesz na nim swoją energię, łagodząc te uczucia. Są w stanie przekształcić nasze emocje i zachowania poprzez swoją bezwarunkową miłość. Ponadto odwracają uwagę od myśli, które powodują wymioty.
   • Jeśli nie możesz mieć zwierzaka, spróbuj zostać wolontariuszem w organizacji pozarządowej zajmującej się ochroną zwierząt, aby być blisko nich.

Metoda 4 z 4: Poszukiwanie profesjonalnej pomocy

1. 

   Zapoznaj się z opcjami pomocy. Zrozum, że samoopieka może nie wystarczyć, aby rozwiązać ten problem. Profesjonalna pomoc w połączeniu z innymi wymienionymi tutaj metodami to najlepszy sposób na pokonanie tego zaburzenia. Odbywa się to poprzez sporządzenie dla Ciebie konkretnego planu działania.
   • Terapia poznawczo-behawioralna jest bardzo skuteczną metodą leczenia zaburzeń odżywiania. Chodzi o to, aby zmienić myśli, aby zmienić uczucia (lęk, poczucie winy, zmartwienie i depresja) i zachowania (wymioty po posiłkach).

2. 

   Porozmawiaj z terapeutą. Może pomóc Ci zrozumieć, że wymioty nie rozwiązują problemu z nadwagą ani nie są najlepszym sposobem radzenia sobie z uczuciem niepokoju, depresji, frustracji, złości i niskiej samooceny. Ten specjalista nie będzie Cię oceniał i zwykle jest bardzo dobry w leczeniu takich zaburzeń.
   • Możesz znaleźć specjalistów od zaburzeń odżywiania w Internecie lub porozmawiać z zaufanym krewnym lub lekarzem, aby polecić dobrego specjalistę.

3. 

   Szukaj pomocy u więcej niż jednego specjalisty. Twoje leczenie niekoniecznie będzie obejmować tylko jeden rodzaj terapii. Pacjenci z zaburzeniami odżywiania się zwykle współpracują z kilkoma specjalistami, tworząc wspólny i skuteczny plan działania. Do tych specjalistów należą:
   • Lekarze, psycholodzy, psychiatrzy i dietetycy.

4. 

   Rozważ samoleczenie. Istnieje kilka rodzajów leków, w tym leki przeciwdepresyjne, które już okazały się skuteczne w zmniejszaniu objawów zaburzeń odżywiania. Jednak leki zwykle nie są wystarczające w tych terapiach. Najlepsze jest połączenie leków i terapii.
   • Poproś lekarza o skierowanie do psychiatry. Możesz również poszukać takiego w Internecie lub skontaktować się ze swoim planem zdrowotnym, aby dowiedzieć się, kim są dostępni specjaliści.
   • Chociaż lekarze mogą przepisywać leki psychiatryczne, psychiatrzy są przeszkoleni w zakresie leczenia zaburzeń psychicznych i specjalizują się w tego typu lekach.

Porady

• Porozmawiaj z kimś o tym, co się dzieje. Samo przezwyciężenie tej potrzeby wymiotów będzie znacznie trudniejsze.

Ostrzeżenia

• Jeśli uważasz, że Twoje zaburzenie zaszło za daleko, ale nie możesz nic zrobić, aby się z niego wydostać, poszukaj profesjonalnej pomocy lub porozmawiaj z ukochaną osobą, aby uzyskać pomoc. Nie robienie niczego może zagrozić Twojemu życiu.