Zawartość

• Kroki
• Porady

Śmierć bliskiej osoby, nałogi, problemy finansowe, choroba psychiczna, separacja i poważne zmiany to rzeczy, które dotykają wszystkich członków rodziny. W stresującej fazie lub w przypadku silnego wpływu na zasoby rozwiązanie problemu jest znacznie trudniejsze. Sytuacja może generować wrogie konflikty, napięcia i urazy, a wszystkie te niezgody mogą wpływać na środowisko rodzinne. Poznaj strategie rozwiązywania problemów i lepsze radzenie sobie z zaburzeniami w domu.

Kroki

Część 1 z 2: Umiejętność rozwiązywania problemów w zdrowy sposób

1. 

   Umów się na rozmowę w grupie. Na początku może wydawać się niemożliwe stawienie czoła problemom rodzinnym i przezwyciężenie ich. Jednak gdy wszyscy współpracują, bardziej opłacalne jest zakończenie różnic. Pierwszym krokiem w kierunku rozwiązania jest przede wszystkim uzgodnienie, że istnieje problem. Następnie, gdy duchy są uspokojone, wszyscy muszą być razem, aby stworzyć strategię.
   • Zaplanuj spotkanie w dogodnym dla wszystkich czasie. Każdy powinien zdawać sobie sprawę z powodu spotkania i starannie przemyślane sugestie i rozwiązania, więc wyjaśnij to jasno.
   • Małe dzieci mogą zakłócić takie spotkanie. Grupuj je w pokoju obok, jeśli jest oczekiwany dobry nastrój lub delikatny temat do omówienia.
   • Psychologowie sugerują częste spotkania rodzinne. Ta taktyka pozwala członkom rodziny zwrócić uwagę wszystkich na problem, zanim pojawi się uraza. Szczery dialog od czasu do czasu poprawia komunikację i więzi między wszystkimi.

2. 

   
   
   Skoncentruj się na temacie do omówienia. W obliczu niezgody członkowie rodziny wskazują na nierozwiązane problemy z przeszłości. Taka postawa w ogóle nie pomaga i ostatecznie przesłania dany problem.
   • Staraj się skupiać na tym, co naprawdę ważne. Podnoszenie lub wychwytywanie starych błędów nie pomaga w rozwiązaniu obecnego problemu.

3. 

   
   
   Poproś ludzi, aby powiedzieli, co myślą. Bezpośrednia komunikacja jest niezbędna do skutecznego rozwiązywania konfliktów. Każdy musi jasno określić swoje potrzeby, pragnienia i obawy.
   • Pamiętaj, że celem jest złagodzenie konfliktu i wymyślenie rozwiązania. Jeśli każdy ma możliwość otwarcia się i wyrażenia siebie za pomocą zwrotów z pierwszej osoby, można okazać szacunek tym, którzy słuchają. Wyrażenia z pierwszej osoby są sposobem na wzięcie odpowiedzialności za własne uczucia i dostarczenie rozwiązania problemu.
   • Oto kilka przykładów wypowiedzi z pierwszej osoby: „Obawiam się, że nasza rodzina się rozpada. Chciałbym, żebyśmy to rozwiązali ”. Albo: „Boję się, kiedy tata dużo pije, bo zaczyna krzyczeć. Chciałbym, żeby przestał pić ”.

4. 

   
   
   Słuchaj bez przerywania. Aby dojść do porozumienia, trzeba słuchać. Tylko uważne słuchanie pozwala zrozumieć, co wszyscy próbują powiedzieć. Uważne słuchanie wpływa na ton głosu i język ciała drugiej osoby, pozwalając jej mówić bez przerywania i obserwacji. Powtórz to, co powiedziała wcześniej, aby było jasne, że w pełni ją rozumiesz.
   • Uważne słuchanie sprawia, że ​​rozmówca czuje się słyszany, motywuje pozostałych członków do tego, by też go słuchali, rozbraja walki i silne emocje oraz rekonstruuje relacje podczas konfliktu.

5. 

   Rozpoznaj i okaż szacunek innym punktom widzenia. Walidacja to nic innego jak okazywanie szacunku, docenianie i akceptowanie pomysłów, opinii lub przekonań innych ludzi. Jest oczywiste, że twoje opinie mogą się znacznie różnić, ale potwierdzając punkt widzenia członka rodziny, pokazujesz, że postrzegasz go jako człowieka godnego uczciwości i szacunku.
   • Potwierdź oświadczenia członków rodziny, mówiąc: „Cieszę się, że czujesz się dobrze mówiąc mi o tych rzeczach” lub „Doceniam Twoją chęć rozwiązania problemu ze mną”.

6. 

   Wspólnie znajdźcie rozwiązanie. Kiedy wszyscy ujawnią swoje potrzeby, pragnienia i problemy, spróbujcie wspólnie znaleźć rozwiązanie. Oceń sugestie wszystkich i znajdź kompromis. Wszyscy obecni powinni być zadowoleni z przedstawionej propozycji. W razie potrzeby sporządzaj umowę lub pisemną umowę.

7. 

   Szukaj profesjonalnej pomocy. Jeśli nie jesteś w stanie osiągnąć konsensusu, aby samodzielnie rozwiązać problem, poproś o pomoc terapeuty rodzinnego, który może udzielić praktycznej porady.

Część 2 z 2: Identyfikacja barier komunikacyjnych

1. 

   Wiedz, że każdy członek rodziny może inaczej zareagować. Różnica w reakcjach każdej osoby na stresującą i napiętą sytuację może być przeszkodą. Należy wziąć pod uwagę te nieporozumienia i każdy musi dokonać świadomego wyboru, aby stawić czoła problemowi, aby go naprawdę rozwiązać.
   • Konflikty sprawiają, że niektórzy ludzie są wrogo nastawieni i nastawieni do obrony. Jest to „walcz” część fizjologicznej reakcji „walcz lub uciekaj”. Taka osoba może niestrudzenie próbować zdjąć wszelką odpowiedzialność za problem lub odmówić wysłuchania innych punktów widzenia.
   • Inni uciekają się do „ucieczki”. Osoby te za wszelką cenę próbują uciec od konfliktu. To ludzie, którzy zwykle zaprzeczają istnieniu problemu lub uważają, że nie można nic zrobić, aby go rozwiązać. Ten członek rodziny może udawać, że nie dostrzega napięcia w domu lub minimalizuje jego skutki.

2. 

   Zidentyfikuj swoje emocje, aby je kontrolować. Świadomość emocjonalna jest ważna dla rozpoznawania różnic w uczuciach między tobą a innymi. Jeśli nawet nie wiesz, jak się czujesz, trudno ci będzie kontrolować emocje lub wyrazić swoje potrzeby w kłótni.
   • Przede wszystkim staraj się zidentyfikować swoje emocje. Spróbuj zrozumieć, co dzieje się w twojej głowie, co czuje twoje ciało i jakie działania chciałbyś podjąć. Na przykład, możesz pomyśleć: „Nienawidzę tej rodziny” z zaciśniętymi pięściami, chcąc kogoś uderzyć. Tak silną emocję, jak ta, można nazwać złością lub pogardą.
   • Następnie postaraj się panować nad sobą i uspokoić silne reakcje, aby móc skutecznie rozwiązać problem. W zależności od stanu, wykonaj inne czynności, aby złagodzić dyskomfort. Na przykład, jeśli jesteś smutny, obejrzyj komedię. Jeśli jesteś zły, pomocne może być wyładowanie się z przyjacielem lub intensywne ćwiczenia fizyczne.

3. 

   Oprzyj się pokusie oskarżenia kogoś. Oskarżanie osoby o spowodowanie problemu służy jedynie skłonieniu go do obrony i utrudnia owocną dyskusję. Zawsze atakuj problem, nigdy ludzi. Możesz kochać, szanować i szanować kogoś, nawet jeśli nie akceptujesz tego, co zrobił. Jeśli jednak sprawisz, że ukochana osoba poczuje się winna z powodu problemu, trudno będzie przejść przez ten punkt.
   • Wypowiadanie zdań w pierwszej osobie liczby pojedynczej jest najlepszą strategią, aby zminimalizować poczucie winy, a tym samym nie pozostawiać nikogo w defensywie. Powiedz: „Obawiam się, że twoje uzależnienie może kogoś skrzywdzić” zamiast mówić „Uzależnieni to niebezpieczni ludzie, których można mieć w pobliżu”.

Porady

• Twoja rodzina reprezentuje jedną z najważniejszych relacji w Twoim życiu. Ciągłe konflikty z nią mogą znacznie pogorszyć jej jakość życia. Jeśli nie możesz rozwiązać problemów rodzinnych, poszukaj profesjonalnej pomocy.