Zawartość

• Kroki
• Porady
• Ostrzeżenia

Przechodzenie przez trudne okoliczności może być wyczerpujące emocjonalnie i psychicznie. Posiadanie grupy wsparcia może sprawić, że poczujesz się mniej samotny lub zestresowany oraz da ci poczucie kontroli nad swoją sytuacją. Nawet jeśli obecnie nie znasz nikogo, kto miał wyjątkowe doświadczenia, możesz zasięgnąć rady innych i stworzyć wspierającą społeczność.

Kroki

Część 1 z 3: Znajdowanie pomocy

1. 

   Poszukaj istniejących grup. Prawdopodobnie istnieje już co najmniej jedna grupa narodowa zajmująca się Twoim konkretnym problemem. Możesz dołączyć do istniejącej grupy lub, jeśli w Twoim regionie nie ma takiej grupy, możesz utworzyć „grupę satelitarną” o wspólnych wartościach i zainteresowaniach.
   • Aby znaleźć istniejącą grupę narodową, wyszukaj warunki, których szukasz, używając słów „grupa wsparcia”. Możesz również zawęzić wyszukiwanie do lokalnego miasta lub stanu.
   • Uzyskaj przewodniki lub zestawy dla początkujących, które oferuje organizacja krajowa. Wiele osób udostępnia te materiały bezpłatnie w Internecie. Jeśli nie ma grupy narodowej, sprawdź, czy wyniki wyszukiwania ujawniają jakiekolwiek grupy modelowe w innej części świata, z którymi możesz się skontaktować i powtórzyć model w Twojej okolicy. Spróbuj skorzystać z witryn grupowych i stron mediów społecznościowych, aby sprawdzić, czy są jakieś lokalne grupy.

2. 

   
   
   Zapytaj inne grupy, jak zaczęły. Uczenie się od innych, nawet jeśli ich grupy spełniają inne potrzeby niż ta, od której chcesz zacząć, może pomóc Ci zaplanować wszystko, czego potrzebujesz od samego początku.

3. 

   Poszukaj profesjonalnej pomocy przed założeniem grupy wsparcia. W ten sposób po zorganizowaniu grupy otrzymasz wskazówki potrzebne do rozpoczęcia pracy. Pracownicy opieki społecznej, duchowni, lekarze lub terapeuci mogą być pomocni na różne sposoby, zapewniając skierowania lub miejsce na spotkania, a nawet znajdując inne niezbędne zasoby.

Część 2 z 3: Planowanie grupy wsparcia

1. 

   
   
   Zrozum swoją motywację do założenia grupy wsparcia. Chociaż akceptowalne jest, że potrzebujesz wsparcia innych, nie powinieneś zakładać takiej grupy tylko po to, by zaspokoić własne potrzeby. Wykorzystaj swoje doświadczenie i zrozumienie tego, czego potrzebujesz, aby się wzajemnie wspierać, zapewniając to wszystko w grupie otrzymują pomoc, której potrzebują, aby rozwiązać swoje problemy.

2. 

   
   
   Określ zakres swojej grupy. Chcesz pomóc jak największej liczbie osób, ale jeśli grupa stanie się zbyt duża, zapewnienie każdemu członkowi odpowiedniego czasu na wystąpienie może być trudne. Jednocześnie nie jest dobrze być zbyt restrykcyjnym parametrami. Znajomość idealnego zakresu pomoże ci w otwarciu grupy na inne osoby.

3. 

   Zdecyduj, czy Twoja grupa wsparcia będzie tymczasowa, sezonowa / krótkoterminowa czy stała. Wiedza o tym, czy pracować z ograniczeniami czasowymi, pomoże Ci zaplanować program grupy i określić, co należy osiągnąć i kiedy.
   • Zadaj sobie pytanie, czy kwestie, które chcesz omówić, są trwałe i trwające przez całe życie, czy mają charakter tymczasowy czy cykliczny. Wsparcie dla osób żyjących z przewlekłymi problemami zdrowotnymi będzie prawdopodobnie wymagało stałej grupy; na przykład grupa wsparcia dla uczniów mających trudności w szkole nie będzie musiała spotykać się w czasie wakacji.

4. 

   Zastanów się, jak często grupa powinna się spotykać. Czy problemy są wystarczająco pilne na cotygodniowe spotkania, a nawet dwa razy w tygodniu? Czy uczestnicy będą potrzebowali czasu na wdrożenie strategii i zaplanowanie przyszłych spotkań? Czy istnieje system wsparcia w nagłych wypadkach między spotkaniami?

5. 

   Określ format swojej grupy. Trzy najpopularniejsze z nich, które warto rozważyć, to:
   • Na podstawie programu nauczania, w którym odczyty i dyskusje koncentrują się na kwestiach lektur.
   • Na podstawie tematu, w którym tematy są wprowadzane, a dyskusja toczy się wokół tematu z tego tygodnia.
   • Otwarte fora, w którym nie ma z góry określonej struktury, a tematy dyskusji różnią się w zależności od tego, co wnoszą członkowie.

6. 

   Znajdź odpowiednie miejsce i czas na spotkanie. Spróbuj uzyskać bezpłatne lub niedrogie miejsce na spotkania w lokalnym kościele, bibliotece, domu kultury, szpitalu lub agencji pomocy społecznej. Krzesła powinny być ustawione w kręgu i unikać wykładu.
   • Poszukaj sali o nieco większej pojemności niż oczekiwana widownia. Zbyt duża przestrzeń będzie wyglądać na przepastną i pustą; bardzo małe miejsce będzie wydawało się zatłoczone i niewygodne.

7. 

   Szukaj ludzi, którzy myślą jak Ty. Znajdź kilka innych osób zainteresowanych otwarciem grupy, przekazując broszurę lub list, w którym wyraźnie wspomniano, jak ktoś może się z tobą skontaktować, jeśli jesteś zainteresowany „dołączeniem do innych, aby pomóc w otwarciu” tej grupy. Możesz również poprosić inne osoby, które znasz, o przekazanie Twojego kontaktu każdemu, kto jest zainteresowany.
   • Dołącz swoje imię, numer telefonu i inne istotne informacje.
   • Zrób kopie i umieść je w miejscach, które uważasz za stosowne, na przykład na stronie lokalnej społeczności, w bibliotece, w domu kultury, w przychodniach lub na poczcie.
   • Wyślij kopie do kluczowych osób, które mogą znać innych, którzy są do Ciebie podobni. Wyślij swoje zawiadomienie do gazet i biuletynów kościelnych i sprawdź, czy istnieje centrum informacyjne o grupach samopomocy, które służą Twojej okolicy i pomogą Ci zacząć.

8. 

   Ogłaszaj spotkania grupy wsparcia etapami. Jeśli to możliwe, wyślij wstępne powiadomienie z kilkutygodniowym wyprzedzeniem, a następnie powiadomienie kilka dni lub tydzień przed wydarzeniem. Środki te pomogą zmaksymalizować ekspozycję i przypomną zainteresowanym stronom o zbliżającym się wydarzeniu.

Część 3 z 3: Tworzenie grupy wsparcia

1. 

   Efektywnie prowadź spotkania. Gdy już zdecydujesz, jaki format i częstotliwość będą odbywać się w grupie, musisz skupić się na tym, jak najlepiej poprowadzić każde spotkanie. Twoja grupa może skorzystać na jakiejś strukturze lub programie, ale ważne jest, aby była płynna i otwarta na potrzeby swoich członków.
   • Jasno określ cele swojej grupy. Jeśli jest harmonogram, trzymaj się go.
   • Bądź punktualny i poproś o to innych członków.

2. 

   Przygotuj oświadczenie dotyczące zasad lub celu. Należy to zrobić z pomocą Twojej podstawowej grupy współzałożycieli, aby każdy czuł się częścią procesu i mógł przedstawić pomysły na to, co ma nadzieję osiągnąć dzięki spotkaniom. Oświadczenie powinno dawać strukturalny sens wartości, celu i celów grupy, a także to, co zostanie zrobione, aby te cele osiągnąć.
   • Przedstawienie zasad powinno być zwięzłe i na temat. Spróbuj podsumować to w maksymalnie dwóch lub trzech zdaniach.
   • Przygotowując oświadczenie, skup się na pożądanych rezultatach, a nie na metodach.
   • Omów i zrewiduj oświadczenie z pomocą głównej grupy współzałożycieli.
   • Nie nie obiecuj sukcesu ani osiągnięcia w deklaracji celu. Obiecujące wyniki mogą zrazić członków, którzy nie otrzymają ich w zakładanym czasie.

3. 

   Podziel obowiązki i oddaj pracę grupie. Zdecyduj, kto będzie główną osobą kontaktową i rozważ dodatkowe role, jakie członkowie mogą mieć, aby grupa mogła pracować.
   • Zdecyduj, jakie zadania chcesz przekazać innym członkom i deleguj te zadania, mając świadomość, że każda rola będzie obejmować główne obowiązki.
   • Podaj jasne instrukcje i określaj warunki każdej roli.
   • Daj uznanie każdemu, kto wnosi wkład. Poinformuj ich, że Twoje wysiłki zostały docenione.

4. 

   Wybierz nazwę grupy. Przedstaw kilka opcji na swoim pierwszym spotkaniu, aby przed podjęciem decyzji uzyskać pomysły i odpowiedzi od członków. Proces nominacji powinien być przyjemnym aspektem tworzenia grupy wsparcia i umożliwienia wszystkim udziału.

5. 

   Opublikuj i przeprowadź swoje pierwsze publiczne spotkanie. Daj członkom głównej grupy wystarczająco dużo czasu na opisanie swoich zainteresowań i pracy, jednocześnie dając innym możliwość podzielenia się tym, co chcieliby zobaczyć w grupie.
   • Określ typowe potrzeby, którymi grupa może się zająć.
   • Zdecyduj, czy wprowadzić politykę poufności, aby informacje przekazywane podczas spotkań nie opuszczały grupy. Ta polityka może pozostawić członków w spokoju i sprawić, że ci, którzy wahają się przed podzieleniem się swoimi doświadczeniami, poczują się bardziej komfortowo, aby kontynuować.

6. 

   Zaplanuj następne spotkanie. Pozwól każdemu na nieformalne kontakty towarzyskie po spotkaniu, aby wzmocnić poczucie wspólnoty i wzajemnego wsparcia. Powinieneś także rozdawać stykówkę przed lub po każdym spotkaniu, aby zachować aktualne informacje kontaktowe.

Porady

• Opracuj listę referencji dla tych, którzy potrzebują więcej pomocy niż grupa może udzielić i pozostaw kopie gotowe do dystrybucji. Lista może obejmować:
  • Psychiatrzy
  • Psychologowie
  • Licencjonowani kliniczni pracownicy socjalni
  • Duchowni
  • Telefony, na które należy zadzwonić w przypadku kryzysu

Ostrzeżenia

• Nie pozwól, aby zdenerwowana lub zła osoba przeszkadzała lub zdominowała dyskusję. Prowadzący lub moderator może z wyprzedzeniem przygotować się na pomoc asystenta, który pomoże rozwiązać te sytuacje, gdy się pojawią. Asystent ten może dyskretnie poprosić osobę, aby poszła z nim do następnego pokoju lub na zewnątrz, aby mógł się uspokoić i kontynuować dyskutowanie na osobności.