Zawartość

• Kroki
• Porady
• Ostrzeżenia

Wiedza o tym, czy jesteś po prawej, czy po lewej stronie, może być bardzo pomocna w kształtowaniu przyszłych perspektyw. Generalnie ludzie na lewicy to ci, którzy walczą o równość społeczną, podczas gdy ludzie na prawicy pragną narodowego patriotyzmu. W tym artykule dowiesz się, po której stronie jesteś, więc zaczynajmy!

Kroki

Metoda 1 z 3: Umieszczenie się w spektrum politycznym

1. 

   Pomyśl o zasadach, które są dla Ciebie najważniejsze. Jakie problemy przychodzą na myśl, myśląc o polityce? Z jakimi problemami zazwyczaj współczujesz, a które są prawie nieistotne? Zanim spróbujesz ustawić się jako ktoś z lewej lub prawej strony, pamiętaj, aby przemyśleć swoje własne spektrum polityczne, zanim zastanowisz się nad „stronami”. Zadaj sobie następujące pytania, wiedząc, że nie ma właściwej odpowiedzi:
   • Czy uważasz, że rząd powinien dążyć do ulepszenia życia, czy też powinien trzymać się z daleka, aby inni to robili?
   • Czy uważasz, że Brazylia powinna pomóc innym krajom w wojnach i problemach politycznych, czy też powinniśmy reagować tylko wtedy, gdy zostaniemy zaatakowani bezpośrednio?
   • Czy uważasz, że rząd powinien dążyć do uczynienia gospodarki bardziej sprawiedliwą, czy też te regulacje służą jedynie dławieniu biznesu i przedsiębiorców?

2. 

   
   
   Określ swoje ogólne stanowisko polityczne za pomocą wyszukiwania politycznego w Internecie. Istnieje kilka stron internetowych lub w gazetach z testami, które umożliwiają sprawdzenie Twojej bazy politycznej. Te strony sprawdzają twoje stanowisko w wielu kwestiach, zwykle prosząc o ocenę, jak ważny jest pomysł lub jak bardzo się z nim zgadzasz. Po zakończeniu możesz skorzystać z tych odpowiedzi, aby zagłębić się w niektóre z powiązanych sugestii dotyczących stron, pomysłów lub imprez.
   • Wykonaj więcej niż jeden test, aby uniknąć stronniczego wyniku i błędów, które mogą występować w którymkolwiek z nich.
   • Zaakceptuj wyniki ze sporą dozą sceptycyzmu. Zamiast całkowicie na nich polegać, zbadaj strony i sugerowane przez nie strony. Czy ogólnie zgadzają się z Twoimi poglądami?

3. 

   
   
   Przeczytaj więcej o pozycjonowaniu po obu stronach. Nie musisz zgadzać się ze wszystkim, czego broni któryś z nich, i ty też nie powinieneś. Dlatego tak ważne jest myślenie w pierwszej kolejności o swoich ideałach - pozwala określić, co jest ważne w Twoim życiu, a nie przeciągać tego.
   • Ludzie z lewo może wspierać:
     • Programy pomocy społecznej (pomoc żywnościowa, schronienie dla bezdomnych, zasiłki dla bezrobotnych itp.);
     • Oddzielenie kościoła od państwa;
     • Wyższe podatki dla bogatych (aby rząd płacił za programy społeczne);
     • Inicjatywy ekologiczne i ekologiczne;
     • Związki zawodowe i przepisy branżowe;
     • Zmiany społeczne lub sprawiedliwość dla większej równości;
     • Silniejszy rząd federalny (krajowy) w przeciwieństwie do silniejszych rządów stanowych.
   • Ludzie z dobrze może wspierać:
     • Silne wartości moralne i religijne;
     • Przekonanie, że organizacje charytatywne, kościoły i wspólnoty powinny oferować pomoc społeczną, a nie rząd;
     • Niższe podatki w celu zmniejszenia obciążenia programów rządowych;
     • Ogranicz obszar działania rządu;
     • Siła wolnorynkowego kapitalizmu w skali krajowej i międzynarodowej;
     • Zmniejszenie przepisów dotyczących branż i przedsiębiorstw;
     • Większe uprawnienia władz stanowych i lokalnych, przy słabszym rządzie federalnym.

4. 

   
   
   Uważaj na uprzedzenia polityczne. Ponownie, dlatego tak ważne jest, aby zdefiniować swój umysł przed zaakceptowaniem interpretacji innych ludzi. Jeśli zdecydujesz się być „prawicowym”, zadaj sobie pytanie, jak często widziałeś lub czytałeś wiadomości „lewicowe”. Często głównym powodem wyboru jednej strony jest to, że nie miałeś kontaktu z drugą. Zjawisko to jest często nazywane polityczną „komorą echa”, w której w kółko słychać te same poglądy. Chociaż zmiany występują często, wykonaj testy „w całym spektrum”, aby dowiedzieć się więcej:
   • Bardziej konserwatywne publikacje: Patrz, IstoÉ, Época, Folha de São Paulo, stan São Paulo.
   • Bardziej postępowe publikacje: Wielka litera, duża litera, Le Monde Diplomatique Brazylia, Drodzy Przyjaciele.

5. 

   Pamiętaj, że poglądy polityczne tworzą spektrum. Możesz ustawić się między lewą a prawą perspektywą w oparciu o swoje osobiste poglądy. Jedną z największych tragedii w brazylijskiej polityce jest to, że musisz zdefiniować siebie jako „lewicę” lub „prawicę”, nigdy nie będąc w stanie nie zgadzać się z własną stroną. Jednak prawdziwi ludzie nie są tak dobrze uporządkowani. Można zgodzić się z niektórymi politykami, a nie z innymi, niezależnie od tego, po której stronie się znajdują. Pamiętaj, aby pozostać wiernym temu, kim jesteś, a nie przekonaniom ustalonym z góry przez każdą z dwóch stron, aby zrozumieć swoje własne skłonności polityczne.

Metoda 2 z 3: Zrozumienie właściwych poglądów

1. 

   Rozważmy politykę prawicową jako bardziej „konserwatywną”. Konserwatyzm jest zwykle najbardziej „prawicową” gałęzią myśli politycznej w kraju, choć termin ten stał się trudniejszy do zdefiniowania. Obecnie konserwatyzm i prawicowe ideologie są często wymienne w rozmowie politycznej i ogólnie można założyć, że konserwatyści będą uważać się za „prawicowych” i vice versa. Obie linie myślenia uważają, że:
   • Mniejszy rząd to silniejszy rząd.
   • Wolny i nieuregulowany rynek może generować największe bogactwo.
   • Silne wartości moralne, tradycyjne i religijne są kluczem do potężnego narodu.

2. 

   Pomyśl o kwestiach społecznych oprócz ekonomicznych i politycznych. Jedna z głównych różnic między prawicowymi myślicielami dotyczy polityki społecznej, a konkretnie cienkiej granicy między „ograniczonym rządem” a „silnymi wartościami społecznymi”. Dla ciebie, w którym momencie rząd może być zbyt zaangażowany w życie społeczne i kiedy takie zaangażowanie byłoby właściwe? Weźmy na przykład kwestię związaną z małżeństwem osób tej samej płci. Dwie prawicowe osoby mogą mieć bardzo różne interpretacje oparte na tych samych zasadach:
   • Bardziej konserwatywny społecznie: instytucja małżeństwa ma tysiące lat i zawsze składała się z „jednego mężczyzny i jednej kobiety”. Nie należy tego teraz zmieniać, ponieważ od dawna działa dobrze.
   • Bardziej konserwatywny ekonomicznie: rząd nie ma prawa angażować się w coś tak osobistego, jak małżeństwo, a ludzie powinni mieć możliwość zawarcia małżeństwa z kimkolwiek chcą. Nie jest to kwestia zasługująca na wsparcie podatkowe.

3. 

   Poznaj stanowiska i poglądy kandydatów „skrajnej prawicy”. Istnieje wiele stopni myślenia prawicowego, od najbardziej umiarkowanych do najbardziej konserwatywnych. W Brazylii wyłącznie prawicowe partie to Chrześcijańska Partia Społeczna (PSC), Liberalno-Społeczna Partia (PSL), Chrześcijańska Socjaldemokratyczna Partia (PSDC), Brazylijska Partia Odnowy Pracy (PRTB) i Nowa Partia (NOWY). Ogólnie rzecz biorąc, kandydaci ze skrajnej prawicy uważają, że:
   • Działania rządu muszą zostać natychmiast drastycznie ograniczone, porzucając podatki, regulacje i programy dotyczące zdrowia, zabezpieczenia społecznego i dobrobytu.
   • Rząd ma obowiązek szanować wartości judeochrześcijańskie w całym kraju.
   • Konstytucja jest nieomylna i musi być głównym źródłem informacji w sporach prawnych.
   • Wolny rynek, w którym przedsiębiorstwa i konsumenci robią, co chcą bez żadnej interwencji, z czasem rozwiąże większość (jeśli nie wszystkie) problemów.

4. 

   Poznaj partie i kandydatów sympatyzujących z prawicowymi sprawami. Ogólnie rzecz biorąc, kategoria ta obejmuje tych, którzy zwykle wierzą w potencjał obniżenia podatków, przepisów i imigracji, w połączeniu z (zalegalizowaną) promocją silnych wartości moralnych i społecznych. Jest kilka partii i kandydatów brazylijskich zajmujących centrowe i centroprawicowe stanowiska, o różnych opiniach co do znaczenia tej strony spektrum. Wśród tych z największą liczbą członków są:
   • Partia Postępu (PP): licząca 1,4 miliona członków partia opowiada się za zakazem aborcji, obniżeniem wieku odpowiedzialności karnej i zakazem małżeństw osób tej samej płci. W gospodarce głównym sztandarem partii jest rozwój agrobiznesu.
   • Partia Demokratyczna (DEM): licząc ponad 1 milion członków, sprzeciwia się centralizacji władzy, przedkłada interes społeczny nad jednostkę i dąży do ograniczenia wyników państwa.
   • Partia Republiki (PR): licząc ponad 700 000 członków, broni liberalizmu gospodarczego przy niewielkiej interwencji państwa w gospodarkę, a także obniżaniu opłat i podatków rządowych. .

Metoda 3 z 3: Zrozumienie widoków lewych

1. 

   Zdefiniuj lewicową politykę jako ogólnie bardziej „postępową”. Postępowe skrzydło polityki jest skłonne przyjąć nowe koncepcje i mniejszości, co oznacza wspieranie obywateli, którzy zostaliby umieszczeni na marginesie społeczeństwa przez inne widma polityczne, niezależnie od tego, czy są to skrajnie lewicowi, prawicowi czy skrajnie prawicowi. Ogólnie rzecz biorąc, progresywizm głosi, że:
   • Duży rząd centralny jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania narodu.
   • Wolny rynek daje przedsiębiorstwom dużą władzę i musi być kontrolowany, aby zapewnić sprawiedliwe traktowanie konsumentów.
   • Rząd musi aktywnie chronić prawa mniejszości i zagrożonej ludności.

2. 

   Rozróżnij politykę społeczną i gospodarczą. Lewa strona polityki nie tworzy precyzyjnego zestawu ideałów, z którymi wszyscy się zgadzają. Podobnie jak w przypadku ideologii „prawicowej”, najczęstszy podział występuje między polityką społeczną i gospodarczą, gdzie kilka grup z tego samego politycznego spektrum może zajmować bardzo różne „liberalne” stanowiska. Na przykład zastanówmy się, jak dwóch lewicowych myślicieli mogłoby podejść do akcji afirmatywnej, na przykład gdy uczniom z mniejszości przyznaje się niewielką preferencję w zatrudnianiu zawodowym:
   • Bardziej liberalne społecznie: mniejszości są ofiarami ogromnej, ale niewidocznej dyskryminacji na wszystkich poziomach zatrudnienia. Niewielka pomoc może zniwelować te różnice po dziesięcioleciach nienawistnych praw, polityk i postaw. W perspektywie progresywnej osoba tubylcza nie ma takich samych szans na zatrudnienie w międzynarodowej firmie, jak młoda biała klasa średnia.
   • Bardziej liberalny ekonomicznie: prawdziwym wyzwaniem jest dystrybucja bogactwa, a nie polityka zatrudniania.

3. 

   Dowiedz się, gdzie jest „skrajna lewica”. Najbardziej radykalni postępowcy, znani również jako „skrajnej lewicy”, na ogół uważają, że rząd ma obowiązek poprawić szereg historycznych błędów, a ponadto, że jest bardziej skłonny do radzenia sobie z uprzedzeniami niż do odwoływania się tylko do zdrowy rozsądek każdego obywatela. Dlatego skrajna lewica na ogół uważa, że:
   • Kapitalizm, w szczególności kapitalizm wolnorynkowy, służy jedynie skoncentrowaniu władzy w rękach i kilku bogatych ludziach, niszcząc klasę średnią i uciskając klasę robotniczą.
   • Firmy i osoby fizyczne nie będą traktować mniejszości lub odizolowanych grup z szacunkiem, chyba że zostaną do tego zmuszone (przez prawo lub zachęty).
   • Istnieją pewne kwestie (takie jak środowisko), które są zbyt ważne, aby pozostawić je pojedynczym osobom, więc rząd musi koordynować, w ramach partnerstwa lub nie, z określonymi organizacjami pozarządowymi, aby rozwiązać te problemy.

4. 

   Podążaj za partiami i kandydatami sympatyzującymi z sprawami lewicy. Ogólnie rzecz biorąc, postępowcy mają skłonność do obrony ideałów równości społecznej dla wszystkich, wzmocnionej przez rząd, wyższych podatków od wyższych dochodów i umiarkowanych regulacji w sektorach środowiskowym i gospodarczym. Istnieją jednak różnice między różnymi partiami. Do największych partii brazylijskich uważanych za lewicowe lub centrolewicowe należą:
   • Partia Pracowników (PT): licząc ponad 1,5 miliona członków i posiadając zaplecze socjalistyczne, broni reformy rolnej, sprawiedliwości społecznej, kontroli inflacji i większego udziału państwa w opiece społecznej.
   • Demokratyczna Partia Pracy (PDT): licząc 1,2 miliona członków, z tendencjami narodowo-rozwojowymi i socjaldemokratycznymi, broni wzrostu gospodarczego poprzez inwestycje w przemysł narodowy, co jest sprzeczne z prywatyzacją państwa.
   • Brazylijska Partia Socjalistyczna (PSB): licząc ponad 600 tysięcy członków, broni demokratyzacji stosunków pracy i walki z wszelkiego rodzaju przywilejami na każdym szczeblu.
   • Komunistyczna Partia Brazylii (PC do B): licząca ponad 500 tysięcy członków broni pracowników przed wyzyskiem występującym w nierównych stosunkach między pracownikiem a przedsiębiorstwem międzynarodowym. Sprzyjająca reformie rolnej i walce chłopskiej, sprawiedliwości społecznej i większej koordynacji państwa w zapobieganiu nierównościom wynikającym z istnienia różnych klas społecznych.

Porady

• W Brazylii istnieją również partie uważane za „centra”, a wśród nich Brazylijska Partia Ruchu Demokratycznego (PMDB) z 2,4 mln członków, Brazylijska Partia Socjaldemokracji (PSDB) z 1,4 mln członków. miliona członków oraz Brazylijska Partia Pracy (PTB), licząca 1,1 miliona członków. W tym obszarze spektrum ideały kandydatów mogą się różnić w zależności od koncepcji wyodrębnionych z jednego z dwóch wątków.
• Ludzie myślący bardziej prawicowo uważają, że rządy są duże i nakładają duży ciężar na naród, dlatego ważne jest, aby ograniczyć je do minimum, aby zmaksymalizować wolność jednostki. Uważają, że często siła prawa nadanego władzy rządowej jest sprzeczna z wolnością jednostki i innymi prawami.
• Z drugiej strony, ci, którzy myślą bardziej lewicowo, uważają, że rządy są siłą przemian społecznych i powinny interweniować w nierówności, aby zapewnić osiągnięcie sprawiedliwości społecznej.

Ostrzeżenia

• W Internecie dostępnych jest kilka testów, które mają pomóc Ci zdecydować, na którym politycznym spektrum się znajdujesz, ale nie wszystkie są wiarygodne. Niektórzy mogli używać pytań lub wyrażeń, które mogą sugerować ludzi z określonej strony. Inne mogą być tylko słabo zbadane lub błędne.
• Etykiety polityczne mogą mieć różne znaczenie w różnych krajach lub w różnym czasie. Na przykład „liberał” w Australii to ten, kto popiera Partię Narodowo-Liberalną, partię prawicową, podczas gdy „liberał” w Stanach Zjednoczonych z kolei popiera Partię Demokratyczną, partię centralną. lewo.
• Uważaj także na terminy względne, takie jak skrajnie prawe lub środkowo-lewe, gdy „środek” nie jest dobrze zdefiniowany. Na przykład skrajnie lewicowa partia w jednym kraju mogłaby zostać uznana za centroprawicową według standardów innych.
• Kompresja całego spektrum politycznego na jednej osi może skutkować utratą cennych informacji. Dwóch polityków mogłoby nie zgodzić się ze wszystkimi głównymi kwestiami debaty i nadal można ich nazwać umiarkowanymi. Niektórzy wolą model dwuwymiarowy, na przykład taki, który stawia ekonomiczne ideały na jednej osi, a osobiste wolności na drugiej. Inni mogą preferować modele o jeszcze większych wymiarach.
• Pomimo pokrewieństwa termin konserwatywny Nie koniecznie znaczy „prawicowy”, tak jak termin liberalny Nie koniecznie wskazuje, co „zostało”. Są to powszechnie stosowane warianty, ale są to odrębne i niezależne pomysły.