Zawartość

• Kroki

Gąbczaste zapalenie skóry to stan skóry uważany - w większości przypadków - za ostrą postać wyprysku. Pomimo bolesnego zapalenia skóry, stosunkowo łatwo jest mu zapobiegać i leczyć. Po uzyskaniu medycznej diagnozy gąbczastego zapalenia skóry można zastosować domowe środki i ewentualnie skorzystać z pomocy medycznej.

Kroki

Metoda 1 z 3: Uzyskanie diagnozy i określenie objawów

1. 

   Zdiagnozuj u lekarza. W przypadku wystąpienia któregokolwiek z objawów gąbczastego zapalenia skóry ważne jest, aby zbadać go lekarz, który dokona trafnej diagnozy problemu. Pomoże pacjentowi w leczeniu, zapobiegając, przepisując leki, a nawet stosując domowe środki.

2. 

   
   
   Zidentyfikuj objawy gąbczastego zapalenia skóry. Objawy tej choroby różnią się znacznie w zależności od osoby, ale istnieją pewne oznaki, które zwykle pojawiają się we wszystkich przypadkach. Wiedza o tym, czym one są, może pozwolić pacjentowi złagodzić objawy w domu. Niektóre z najczęstszych to:
   • Swędzenie, szczególnie w nocy.
   • Plamy na skórze, które mogą mieć kolor czerwony lub szaro-brązowy.
   • Małe grudki z płynami, które po zarysowaniu mogą tworzyć skórki.
   • Skóra gruba, łamliwa, sucha i łuszcząca się.
   • Skóra pozbawiona naskórka, wrażliwa i opuchnięta z powodu swędzenia.
   • Gąbczaste zapalenie skóry zwykle występuje na klatce piersiowej, brzuchu i pośladkach i może rozprzestrzeniać się na inne części ciała z tych obszarów.

3. 

   
   
   Pamiętaj o możliwych czynnikach, które podrażniają skórę i zwiększają ryzyko rozwoju choroby. Niektóre substancje podrażniają i osłabiają ochronę skóry, przez co staje się ona bardziej podatna na wybuch gąbczastego zapalenia skóry. Świadomość takich objawów pomoże jednostce w podjęciu właściwych decyzji, aby zapobiec wystąpieniu choroby.
   • Praca z metalami - takimi jak rozpuszczalniki, nikiel lub środki czyszczące - może zwiększać ryzyko rozwoju gąbczastego zapalenia skóry.
   • Choroba Parkinsona, AIDS i wrodzona niewydolność serca mogą również zwiększać podatność pacjenta na gąbczaste zapalenie skóry.
   • Gąbczaste zapalenie skóry może powstać, jeśli masz wrażliwą skórę lub używasz bardzo silnych mydeł, które powodują alergiczne reakcje skórne.

Metoda 2 z 3: Korzystanie z domowych środków zaradczych

1. 

   
   
   Zidentyfikuj, co „wyzwala” gąbczaste zapalenie skóry. Ten problem skórny zwykle pojawia się z powodu jakiejś substancji lub elementu, który podrażnił skórę. Wiedza o tym, co to jest, może pomóc w uniknięciu go i leczeniu.
   • „Wyzwalaczem” może być alergen, kosmetyk, pokarm, który odurzył organizm, czynnik środowiskowy, ukąszenie owada lub nawet silniejsze mydło lub detergent.
   • Jeśli coś podejrzewasz, spróbuj ograniczyć ekspozycję na pierwiastek i sprawdź, czy objawy są złagodzone.
   • Niektóre czynniki zewnętrzne mogą nasilać gąbczaste zapalenie skóry, takie jak suchość skóry (po gorących kąpielach), stres, pocenie się, noszenie wełnianych ubrań oraz narażenie na dym tytoniowy i zanieczyszczenia.
   • Niektóre pokarmy również pogarszają objawy tego stanu, takie jak ryby, jajka, mleko, pszenica, orzeszki ziemne i soja.
   • Używaj neutralnych lub hipoalergicznych mydeł i detergentów. Będą mieć mniej szkodliwych chemikaliów, które mogą podrażniać skórę. Wypłucz ubrania dwukrotnie po praniu, aby upewnić się, że cały środek zmiękczający został dobrze usunięty.
   • Kiedy produkt ma na etykiecie słowo „hipoalergiczny”, oznacza to, że został już przetestowany na skórze wrażliwej i najprawdopodobniej nie zaszkodzi.

2. 

   Nie drap. Niezależnie od metody leczenia gąbczastego zapalenia skóry, nie rysuj plam na skórze. Może to spowodować pojawienie się urazów, pogorszenie stanu i wywołanie innych problemów, takich jak infekcja.
   • Jeśli nie jesteś w stanie uniknąć zarysowania podrażnionych obszarów, od czasu do czasu nakładaj bandaże na obszary, które są poważnie dotknięte chorobą. W ten sposób narażenie na czynniki drażniące będzie mniejsze, zmniejszając częstotliwość, z jaką osoba drapie te części. Nie zakrywaj obszarów zbyt często, ponieważ mogą się one jeszcze bardziej podrażnić.

3. 

   Dbaj o dobre nawilżenie skóry, aby zmniejszyć swędzenie. Gdy utrzymane zostanie naturalne nawilżenie skóry, będzie można uniknąć wyższego poziomu wysuszenia i podrażnień dermatologicznych. W tym celu zawsze stosuj środki nawilżające, umieść nawilżacz w pomieszczeniu i unikaj ekstremalnych temperatur.
   • Używaj produktu do mycia wrażliwej skóry po kąpieli. Najbardziej polecane są marki Dove, Aveeno i Cetaphil. Nie używaj zbyt dużo gorącej wody, ponieważ może to spowodować wysuszenie i podrażnienie skóry.
   • Hydrant nakładaj na skórę co najmniej dwa razy dziennie. Najlepiej podawać je po kąpieli, gdy skóra jest jeszcze wilgotna. Pod koniec dnia użyj olejku, aby był jeszcze bardziej nawilżony.
   • Nie zapomnij użyć środków nawilżających bez zapachu i koloru, które nie podrażnią skóry. Jeśli nie masz pewności, który środek nawilżający jest najlepszy dla Twojej skóry, zapytaj farmaceutę lub lekarza. Używaj kremów lub maści, ponieważ w większości przypadków są one bardziej skuteczne niż balsamy i mniej drażniące ze względu na gęstość.
   • Kąpiel w gorącej wodzie z niewielką ilością sody oczyszczonej, surowego lub koloidalnego owsa pomoże utrzymać nawilżenie skóry przez 10 do 15 minut. Nie zapomnij o nawilżeniu skóry kremem lub olejkiem po kąpieli.
   • Pozostawienie nawilżacza w pomieszczeniu lub domu sprawi, że powietrze będzie bardziej „mokre”, zapobiegając wysuszeniu skóry.
   • Unikaj ekstremalnych temperatur. Przyczyniają się również do wysuszenia skóry.

4. 

   Utrzymuj nawodnienie pijąc wodę. Upewnij się, że pijesz wystarczającą ilość wody, aby nawilżyć skórę. Weź co najmniej osiem szklanek dziennie, aby pomóc skórze utrzymać jej poprzedni poziom nawilżenia i walczyć z odwodnieniem.

5. 

   Zastosuj zimny kompres, aby złagodzić stan zapalny i swędzenie. Swędzenie i zapalenie gąbczastego zapalenia skóry występuje z powodu histamin, które są obecne we krwi. Zimne okłady mogą pomóc złagodzić te objawy poprzez uciskanie krążenia krwi i „ochłodzenie” skóry.
   • Histamina jest wytwarzana, gdy alergen dostanie się do organizmu. Jest zaangażowany we wszystkie objawy reakcji alergicznych, w tym swędzenie i stany zapalne.
   • Nakładaj zimny kompres na swędzące obszary z przerwami na 10 do 15 minut, raz na dwie godziny lub w razie potrzeby.

6. 

   Chroń swoją skórę. Możliwe jest zapobieganie i łagodzenie gąbczastego zapalenia skóry poprzez zatkanie skóry. Odzież, bandaże, a nawet repelenty zapewnią ochronę dermatologiczną.
   • Noś ubrania, które są przewiewne, luźne i miękkie, na przykład z bawełny lub jedwabiu, aby nie swędzieć i nie pocić. Należy również unikać wełny, ponieważ może ona podrażniać skórę.
   • Noś podkoszulki i spodnie z długimi rękawami, aby uniknąć zadrapań i chronić skórę przed czynnikami drażniącymi.
   • Repelenty można również nakładać na obszary bez alergii, wychodząc z domu i zawsze wtedy, gdy istnieje ryzyko ukąszenia. Zapobiegnie to przedostawaniu się owadów zbyt blisko skóry, zapobiegając innym reakcjom alergicznym.

7. 

   Zastosuj balsamy kalaminowe lub kremy zwalczające swędzenie. Balsamy Calamine lub kremy dostępne bez recepty mogą zmniejszyć intensywność objawów gąbczastego zapalenia skóry. Kup je w aptekach stacjonarnych lub online.
   • Dostępny bez recepty krem ​​przeciw swędzeniu lub hydrokortyzon zmniejsza świąd. Nie zapomnij kupić kremów zawierających co najmniej 1% hydrokortyzonu.
   • Nałóż kremy na dotknięte obszary przed nawilżeniem skóry.
   • Postępuj zgodnie z instrukcjami dotyczącymi produktu, aby dowiedzieć się, jak często go nakładać.

8. 

   Przyjmuj dostępne bez recepty leki przeciwhistaminowe, aby zmniejszyć stan zapalny i swędzenie. Leki te blokują histaminy - które są odpowiedzialne za reakcje alergiczne - i pomagają zwalczać swędzenie i stany zapalne skóry. Istnieje kilka rodzajów leków przeciwhistaminowych dostępnych w aptekach fizycznych i wirtualnych. Przed zażyciem nowych leków warto skonsultować się z dermatologiem, ponieważ mogą wchodzić w interakcje z innymi schorzeniami lub lekami.
   • Chlorfeniramina jest dostępna w tabletkach 2 i 4 mg. Dorośli mogą przyjmować 4 mg co cztery do sześciu godzin. Nie spożywać więcej niż 24 mg dziennie.
   • Difenhydramina (Benadryl) można kupić w tabletkach 25 i 50 mg. Dorośli powinni przyjmować 25 mg co sześć godzin. Nie spożywać więcej niż 300 mg dziennie.
   • Cetyryzyna (Zyrtec) jest dostępna w tabletkach 5 i 10 mg. Dawka dla dorosłych wynosi 10 mg co 24 godziny.
   • Leki te mają również działanie uspokajające, dlatego po spożyciu pacjent nie powinien prowadzić pojazdów, pić alkoholu ani obsługiwać ciężkich maszyn.
   • W przypadku leczenia dziecka należy skonsultować się z dermatologiem, aby ustalić właściwą dawkę.

9. 

   Użyj kremów kortykosteroidowych, aby zmniejszyć swędzenie i stany zapalne. Kremy z kortykosteroidami zwalczają stany zapalne, zmniejszając swędzenie.Muszą być nakładane raz dziennie na dotknięty obszar.
   • Zaleca się nakładać krem ​​rano, zaraz po kąpieli, tak aby utrzymywał się na skórze przez cały dzień.
   • Przykładem 1% kremu kortykosteroidowego jest krem ​​z hydrokortyzonem.

Metoda 3 z 3: Uzyskiwanie pomocy medycznej

1. 

   Udaj się do lekarza, jeśli gąbczaste zapalenie skóry nasila się. Gdy pęcherze i alergie nie ustępują po tygodniu lub gdy sytuacja jest bardzo nieprzyjemna, umów się na wizytę u dermatologa. Przepisuje leki doustne, kremy steroidowe lub łagodne terapie w walce z gąbczastym zapaleniem skóry.
   • Udaj się do lekarza, jeśli wystąpi którykolwiek z następujących objawów: silny dyskomfort, który zakłóca sen lub zdolność koncentracji na codziennym życiu, ból skóry, nieskuteczne domowe środki zaradcze lub gdy podejrzewasz infekcje skóry.

2. 

   Wykonaj „terapię światłem”. Lekarz może przepisać fototerapię, aby pomóc w leczeniu gąbczastego zapalenia skóry. Bardzo skuteczna metoda może być prosta, polegająca na ograniczonej ekspozycji na słońce lub użyciu sztucznego światła; jednak istnieje pewne ryzyko z tym związane.
   • Fototerapia wystawia skórę na kontrolowane ilości światła słonecznego lub promieni ultrafioletowych A (UVA) i ultrafioletowych B o wąskim zakresie. Zabieg ten można stosować samodzielnie lub z niektórymi lekami.
   • Ekspozycja na światło zwiększa ryzyko przedwczesnego starzenia się i raka skóry.

3. 

   Użyj kortykosteroidów na receptę. Jeśli świąd i alergie nie zostaną złagodzone przez zastosowanie miejscowego kortykosteroidu dostępnego bez recepty, lekarz przepisze podobny, ale silniejszy lek lub doustny kortykosteroid, taki jak prednizon.
   • Doustne steroidy i silne miejscowe steroidy mogą powodować poważne niekorzystne skutki, gdy są stosowane przez długi czas. Postępuj zgodnie z instrukcjami lekarza i nie używaj tych leków dłużej niż jest to zalecane.
   • Kontynuuj nawilżanie skóry podczas stosowania doustnych i miejscowych kortykosteroidów. Pozwoli to nie tylko utrzymać nawilżenie skóry, ale pomoże w walce z „epidemiami” po zaprzestaniu stosowania sterydów.

4. 

   Uzyskaj przepisany antybiotyk, aby zwalczyć infekcje. Jeśli pęcherze lub miejsce zapalne są zakażone, konieczne będzie podanie antybiotyku w celu leczenia mikroorganizmów. Porozmawiaj z dermatologiem, jeśli zauważysz oznaki infekcji, takie jak zaczerwienienie, obrzęk, gorąca skóra lub ropa.
   • Rodzaj antybiotyku przepisanego przez lekarza różni się w zależności od sytuacji. Do najczęstszych należą: erytromycyna, penicylina, dikloksacylina, klindamycyna czy doksycyklina.

5. 

   Użyj kremu hamującego kalcyneurynę, aby leczyć skórę. Jeśli żadne leczenie nie działa, weź krem ​​hamujący kalcyneurynę i użyj go w leczeniu. Takie leki - zawierające takrolimus i pimekrolinus - pomagają w utrzymaniu skóry w jej normalnym stanie, zwalczają swędzenie i redukują „ogniska” gąbczastego zapalenia skóry.
   • Inhibitory kalcyneuryny bezpośrednio wpływają na układ odpornościowy i mogą powodować niepożądane skutki uboczne, takie jak choroby nerek, bóle głowy i wysokie ciśnienie krwi. Rzadko jednym z działań niepożądanych jest zwiększone ryzyko zachorowania na określone rodzaje raka.
   • Leki te są przepisywane tylko wtedy, gdy inne metody leczenia zawodzą i są zatwierdzone dla większości osób w wieku powyżej dwóch lat.