Zawartość

• Kroki
• Porady

Dermatolog to lekarz specjalizujący się w leczeniu, diagnostyce i profilaktyce chorób skóry, włosów, błon śluzowych, włosów i paznokci. Droga, którą podąża student, aby ukończyć studia dermatologiczne, jest długa. Początkowo musi studiować medycynę, a po sześciu latach studiów stacjonarnych absolwent nadal musi odbyć kurs specjalizacyjny lub rezydencję lekarską z dermatologii, aby uzyskać tytuł dermatologa. Dlatego, aby zostać dermatologiem, trzeba poświęcić wiele godzin na studia, mieć motywację i głębokie zainteresowanie wszystkimi problemami związanymi ze skórą!

Kroki

Część 1 z 4: Przygotowanie do szkoły medycznej

1. 

   Skoncentruj się na swoich ocenach w szkole średniej. Kurs medyczny jest zawsze najpopularniejszym przedmiotem na wszystkich uniwersytetach. Jeśli wcześnie nauczysz się dyscypliny i poświęcenia się nauce, nie będziesz mieć wielu problemów z intensywnym nakładem pracy na kursie medycznym.
   • Pamiętaj, że Enem jest używany jako proces selekcji w celu przyjęcia do publicznych szkół wyższych i uniwersytetów w całym kraju. Dlatego dobre wyniki w testach w Enem ułatwiają dostęp do najlepszych szkół wyższych i uniwersytetów.

2. 

   
   
   Wybierz szkołę medyczną i przygotuj się do egzaminu wstępnego. Kurs medyczny jest podstawą wszystkich specjalności medycznych. Zanim zaczniesz specjalizować się w jakiejś dziedzinie, musisz studiować medycynę.
   • Bądź dobrze przygotowany na egzaminy wstępne i Enem. Test jest zwykle bardzo trudny, z bardzo wysoką notą cięcia.
   • Naucz się poprawnie uczyć i maksymalnie wydłużać czas nauki. Jeśli uznasz to za konieczne, podejdź do egzaminu wstępnego na studia, aby uzyskać lepsze wyniki.

3. 

   
   
   Kurs medyczny jest bardzo trudny i jeden z najpopularniejszych. Dlatego ważne jest, aby wybrać dobry egzamin wstępny na studia, ponieważ wraz z nim rosną Twoje szanse na akceptację.
   • Poświęć się studiom, tylko wtedy osiągniesz swój cel, jakim jest zostanie dermatologiem. Spróbuj poświęcić się konkretnym przedmiotom, takim jak chemia, matematyka i biologia.

4. 

   
   
   Zorganizuj swój czas nauki. Badania wskazują, że aby uzyskać dobre wyniki na egzaminie wstępnym, nie wystarczy ciężka nauka, konieczne jest poprawne studiowanie. Zawsze miej rutynową naukę i nigdy nie przestawaj wykonywać obowiązków domowych. Zwracaj szczególną uwagę w klasie i przeglądaj materiały w klasie w domu. Po ukończeniu szkoły medycznej przekonasz się, że tak dużo pracy i poświęcenia się opłaciło.
   • Bycie na bieżąco z kwestiami politycznymi, społecznymi i środowiskowymi jest niezbędne, aby dobrze wypowiedzieć się w eseju. Bądź dobrze poinformowany, aby opracować dobre argumenty krytyczne i bronić swojego punktu widzenia na egzaminach wstępnych.

Część 2 z 4: Uczęszczanie do szkoły medycznej

1. 

   Kurs podzielony jest na trzy etapy, z zajęciami stacjonarnymi (rano i po południu). W ciągu pierwszych dwóch lat nauczysz się podstawowych przedmiotów, takich jak biochemia, fizjologia i anatomia, oraz nauczysz się formułować rozumowanie kliniczne. Trzeci i czwarty rok składa się z cyklu klinicznego, w którym kontaktujesz się z pacjentami i stosujesz to, czego nauczyłeś się w pierwszych latach. Ostatnie dwa lata kursu to „praktyka” studenta medycyny. Na tym etapie będziesz mieć praktyczne zajęcia z opieki nad pacjentem. W tym momencie przejdziesz szkolenie w szpitalach, wykonując zmiany i postoje na oddziałach.
   • Rutynowe badania w ostatnich dwóch latach medycyny są bardzo intensywne. Będziesz musiał pogodzić studia na uczelni z opieką nad pacjentem, śledząc ewolucję każdego obrazu klinicznego i wykonując nocne zmiany.

2. 

   Zorganizuj swoje harmonogramy. Kurs medyczny jest obszerny i dobrze opracowany. Bez organizacji nie będziesz w stanie w pełni poświęcić się zajęciom, seminariom i badaniom.
   • Medycyna to zawód, który wymaga dużo nauki, doskonalenia i poświęcenia. Kurs trwa sześć lat i ma rozbudowany program.

3. 

   W ciągu pierwszych dwóch lat poznasz teoretyczne podstawy kariery zawodowej, z przedmiotów obejmujących między innymi anatomię, fizjologię, biochemię. W tym okresie zaczniesz kształtować swoje myślenie kliniczne, które da ci podstawę do wykonywania zawodu w praktyce.
   • Na tym początkowym etapie kursu będziesz badać ludzkie ciało poprzez manipulowanie zwłokami na zajęciach z anatomii w laboratorium. Oprócz zajęć laboratoryjnych, w ramach nauki biochemii wykonujesz również eksperymenty chemiczne i biologiczne z mikroskopem.

4. 

   Kolejne dwa lata to część przedklinicznej fazy kursu medycznego. W tym czasie dowiesz się o chorobach i ich przejawach w organizmie człowieka. Uczysz się wykonywać testy na pacjentach, interpretować testy laboratoryjne, badania obrazowe i elektrokardiogramy.
   • Zajęcia odbywają się zwykle w poradniach i szpitalach klinicznych, aby przygotować studenta do codziennej praktyki szpitalnej.
5. Ostatnie dwa lata to kliniczny etap kursu medycznego, na którym wprowadzasz w życie wszystko, czego nauczyłeś się w ciągu pierwszych dwóch lat. Na tym etapie będziesz musiał podzielić czas poświęcony na zajęcia w college'u z nadzorowanymi zmianami medycznymi. Podczas zmian będziesz przyjmować pacjentów, stawiać diagnozy, dowiedzieć się, jak prowadzić opiekę doraźną i zabiegi chirurgiczne. Na tym etapie uczysz się wszystkich umiejętności wymaganych w zawodzie, ponieważ już pracujesz jako lekarz.
   • Pod koniec szóstego roku, po zdaniu wszystkich egzaminów, można złożyć wniosek o rejestrację w Okręgowej Radzie Lekarskiej (CRM). Następnie będziesz mógł praktykować jako lekarz, ale tylko jako lekarz ogólny. Aby zostać dermatologiem, musisz studiować przez co najmniej cztery lata, aby specjalizować się w dermatologii. Specjalizacja (lub rezydencja) jest podzielona na dwa etapy. Pierwsze dwa lata to szkolenie podstawowe, mające na celu zdobycie doświadczenia w tej dziedzinie, a dwa ostatnie poświęcone wybranej specjalizacji, w tym przypadku dermatologii.

Część 3 z 4: Rezydencja lekarska w dziedzinie dermatologii

1. 

   Po sześciu latach nauki odchodzisz z tytułem lekarza pierwszego kontaktu. To jedyny obszar, który nie wymaga specjalizacji. Tylko dyplom i rejestracja w CRM są wystarczające, aby specjalista mógł być lekarzem.
   • Praktyka ogólna, zwana również internistą, to dziedzina medycyny, która nie wymaga specjalizacji. Lekarz rodzinny opiekuje się dorosłymi pacjentami, diagnozując i lecząc ich problemy zdrowotne. W zależności od rodzaju schorzenia, lekarz pierwszego kontaktu kieruje pacjenta do lekarza specjalizującego się w danym problemie zdrowotnym.

2. 

   Zapisz się na kurs specjalizacyjny z dermatologii. Kurs specjalizacyjny można rozpocząć zaraz po ukończeniu kursu medycznego. Aby zostać specjalistą dermatologiem, możesz zdecydować się na kurs specjalizacyjny lub rezydencję lekarską z dermatologii. Aby kurs specjalizacyjny był ważny, musi być oferowany przez instytucję edukacyjną uznaną i zatwierdzoną przez MEC lub przez Brazylijskie Towarzystwo Dermatologiczne (SBD). Aby uzyskać rezydenturę medyczną, musisz zdać egzamin publiczny w kwalifikowanym szpitalu. Pobyt jest oferowany w formie płatnego stypendium, trwa od trzech do czterech lat i odbywa się w pełnym wymiarze godzin.
   • Kurs rezydentury lekarskiej z dermatologii cieszy się dużą popularnością, a egzamin jest jeszcze trudniejszy niż egzamin wstępny. W Brazylii na sześciu absolwentów medycyny tylko jeden jest zatwierdzany w konkursie na pobyt stały. Dzieje się tak, ponieważ liczba wolnych miejsc pracy dostępnych na kurs specjalizacyjny nie jest wystarczająca, aby wziąć udział w przyjęciu dużej liczby niedawnych absolwentów.
   • Praktyki w akredytowanych szpitalach to także inny rodzaj specjalizacji. Generalnie nowoprzybyły lekarz musi zdać tylko egzamin wstępny, ale staż nie jest płatny.

3. 

   Podobnie jak w przypadku wszystkich kursów specjalizacyjnych, istotne jest, aby kurs dermatologii odbywał się w instytucji uznanej przez MEC. Do egzaminu aplikowanego przez SBD można przystąpić we współpracy z Brazylijskim Stowarzyszeniem Medycznym (AMB) i otrzymać tytuł specjalisty w dziedzinie dermatologii tylko wtedy, gdy Państwa rezydencja lub kurs specjalizacyjny posiada akredytację MEC.
   • Dermatologia to dziedzina medycyny, która leczy wszystkie choroby skóry. Choroby te obejmują proste infekcje skóry, reakcje autoimmunologiczne i zapalne, takie jak przypadki obejmujące choroby przenoszone drogą płciową i rak skóry. Z tego powodu kurs specjalizacyjny obejmuje tematykę multidyscyplinarną, aby dać dermatologowi podstawy dla innych dyscyplin medycznych, takich jak ginekologia i onkologia.

4. 

   Jednym z warunków odbycia rezydentury lekarskiej w dermatologii jest odbycie stażu lekarskiego w Praktyce Ogólnej. Po przyjęciu do egzaminu rezydentury z dermatologii, kandydat musi odbyć co najmniej dwuletnią pracę w pełnym wymiarze godzin, aby nauczyć się podstaw specjalizacji.
   • Na tym etapie nauki poznasz wszystkie rodzaje chorób, które wpływają na skórę i jej przyczepów. Dowiesz się o zabiegach klinicznych, kosmiaatrycznych, laserowych, onkologicznych i chirurgicznych obejmujących skórę oraz zostaniesz przeszkolony w zakresie wykonywania ogólnej praktyki dermatologicznej i umawiania wizyt.

5. 

   Zdobądź tytuł specjalisty w dziedzinie dermatologii. Po ukończeniu specjalizacji będziesz mógł przystąpić do testu na tytuł specjalisty SBD, aby otrzymać tytuł dermatologa.
   • Tytuł specjalisty można uzyskać na dwa sposoby: po odbyciu rezydentury lekarskiej z dermatologii w szpitalu uznanym i certyfikowanym przez SBD i National Medical Residency Commission (CNRM) lub po ukończeniu kursu specjalizacyjnego z dermatologii na instytucja zatwierdzona i uznana przez SBD i MEC.

6. 

   Po uzyskaniu zgody i odbyciu rezydentury lekarskiej będziesz musiał zarejestrować swoje zaświadczenia w odpowiedniej agencji. Możesz być dermatologiem dopiero po zarejestrowaniu certyfikatu specjalizacji w Radzie Lekarskiej swojego stanu i uzyskaniu Specjalistycznej Karty Kwalifikacyjnej (RQE).
   • Po ukończeniu tego obszernego programu studiów możesz zostać dermatologiem i będziesz w stanie leczyć i diagnozować różne choroby skóry i jej rozszerzeń.

Część 4 z 4: Odkryj specjalizacje dermatologiczne

1. 

   Zrób pierwszy krok, aby rozpocząć karierę jako dermatolog. Dermatolog może pracować w publicznym lub prywatnym obszarze klinicznym lub szpitalnym, w laboratoriach, w obszarze badawczym i akademickim. Rynek pracy jest szeroki i bardzo sprzyjający, dlatego oprócz dyplomu musisz wybrać dziedzinę dermatologii, w której chcesz pracować.

2. 

   Oprócz normalnej wydajności będziesz mógł pracować w następujących specjalnościach dermatologicznych:
   • Kosmiatria - czyli dziedzina, która bada i traktuje ludzkie piękno we wszystkich jego aspektach i koncepcjach;
   • Hansenologia - czyli dziedzina zajmująca się badaniem i leczeniem trądu (znanego również jako trąd) i wszystkich jego powikłań. Ta choroba zwykle atakuje skórę, oczy i nerwy;
   • Chirurgia dermatologiczna;
   • Dermatologia kliniczna.

3. 

   Weź udział w kursie, aby zagłębić się w wybraną specjalizację. Kursy i programy rozszerzające mają na celu poszerzenie wiedzy dermatologa z wybranej przez niego dziedziny dermatologii.
   • Te kursy przedłużające zwykle wymagają pracy dwudziestu godzin tygodniowo i wymagają jako warunku wstępnego ukończenia rezydencji lekarskiej w dermatologii. Po ukończeniu kursu rozszerzonego będziesz mógł badać, diagnozować i leczyć schorzenia objęte wybraną specjalizacją dermatologiczną.

4. 

   Ze wszystkich specjalizacji dermatologia kliniczna jest najbardziej wszechstronna. Lekarz dokonujący takiej możliwości jest w stanie zdiagnozować, wskazać zabieg lub zabieg oraz monitorować wszystkie choroby skóry, włosów, błony śluzowej i paznokci w izolacji lub związane z innymi zmianami w organizmie człowieka.
   • Niezależnie od wybranej podgrupy, rynek dermatologiczny jest obiecujący. Brazylia nie ma jeszcze wystarczającej liczby specjalistów, aby sprostać wymaganiom publicznego systemu opieki zdrowotnej i prywatnych klinik.
   • Istnieją również dobre możliwości w dziedzinie badań nad chorobami skóry, zwłaszcza rakiem skóry, którego częstość występowania dramatycznie wzrosła w ostatnich dziesięcioleciach.

Porady

• Ważne jest, aby lekarz dermatolog był stale aktualizowany poprzez udział w kursach, wykładach i warsztatach, aby zawsze był informowany o nowych metodach i technikach leczenia i diagnostyki.