Zawartość

• Kroki
• Porady
• Ostrzeżenia

Naukowiec bada, jak działa wszechświat lub jego poszczególne części. Formułuje hipotezy na podstawie wstępnych obserwacji, a następnie testuje je dodatkowymi obserwacjami i eksperymentami, których wyniki są mierzone w celu potwierdzenia lub obalenia hipotez. Naukowcy zwykle pracują na uniwersytetach, w firmach, a nawet w rządzie; jeśli chcesz nim zostać, przygotuj się na długą, ale satysfakcjonującą i ekscytującą podróż.

Kroki

Metoda 1 z 3: Określenie obszaru praktyki

1. 

   Weź niezbędne zajęcia przygotowawcze w szkole. Proces rozpoczyna się w szkole i trwa po ukończeniu studiów. Weź udział w zajęciach poświęconych analitycznemu i krytycznemu myśleniu potrzebnemu naukowcowi. Jest to podstawowy wymóg, który można wykorzystać później.
   • Specjalizuję się w matematyce. Fizycy zajmują się dużą ilością matematyki, zwłaszcza algebrą, rachunkiem różniczkowym i geometrią analityczną; ci, którzy pracują w naukach biologicznych, rzadziej potrzebują matematyki. Wszyscy naukowcy potrzebują także praktycznej wiedzy statystycznej.
   • Bierz udział w wydarzeniach naukowych w liceum. Oferują bardziej intensywne projekty niż te wykonywane na zwykłych zajęciach przyrodniczych.

2. 

   
   
   Zacznij od podstaw na studiach. Ponieważ później będziesz specjalizować się w określonej dyscyplinie, konieczne jest odbycie podstawowych kursów z biologii, chemii i fizyki, aby mieć podstawy dla każdej nauki i nauczyć się naukowej metody obserwacji, hipotez i eksperymentów. Możesz także wybrać przedmioty opcjonalne w oparciu o obszary zainteresowań lub odkryć nowe pola, które pomogą Ci zdefiniować specjalizację. Za rok lub dwa możesz zaangażować się w bardziej konkretną dziedzinę nauki.
   • Znajomość jednego lub dwóch języków obcych jest również przydatna do czytania starszych artykułów naukowych, które nie zostały przetłumaczone na Twój język. Najpopularniejsze języki to angielski, francuski, niemiecki i rosyjski.

3. 

   
   
   Uformuj się w dziedzinie, która cię intryguje. Gdy już zaznajomisz się ze swoimi kierunkami kariery, poszukaj szkolenia w bardziej konkretnej gałęzi nauki. Astronomia? Medycyna? Psychologia? Genetyka? Rolnictwo?
   • Jeśli chcesz lub Twoja szkoła tego nie oferuje, dobrze jest zostawić to i wybrać później specjalność (np. Na studiach podyplomowych). Licencjat z chemii też jest dobry.

4. 

   
   
   Zdobądź staż. Najlepiej jak najszybciej zacząć nawiązywać kontakty i znaleźć pracę. Skontaktuj się z jednym ze swoich nauczycieli, aby dowiedzieć się więcej o stażach - być może uda Ci się powiązać swoje nazwisko z badaniem, które publikuje Twój zespół.
   • To pokaże, że masz stuprocentowe doświadczenie laboratoryjne i przyda się zarówno na studiach, jak i przy szukaniu poważniejszych prac w przyszłości. Pokazuje również, że poważnie podchodzisz do studiów i wiesz, czego się od ciebie oczekuje.

5. 

   Rozwijaj swoje pisanie. Jako naukowiec będziesz również musiał dobrze pisać, zarówno po to, by zdobyć fundusze na badania, jak i opublikować swoje wyniki w czasopismach naukowych. Zajęcia z języka angielskiego w szkole i pisanie techniczne na studiach udoskonalą Twoje umiejętności.
   • Czytaj czasopisma naukowe i bądź na bieżąco z tym, co dzieje się w okolicy. Z czasem będziesz się również pojawiać w tych publikacjach. Poznaj strukturę i podstawowe pojęcia dobrego artykułu naukowego.

Metoda 2 z 3: pójście na studia

1. 

   Zdobądź tytuł magistra. Chociaż są stanowiska w handlu i przemyśle dla tych, którzy mają tylko tytuł licencjata, większość naukowców ma co najmniej tytuł magistra i, najprawdopodobniej, doktorat. Programy dla absolwentów są bardziej zorientowane na badania i rozwój nowych teorii i obejmują pracę z doradcą lub innymi naukowcami, prawdopodobnie z wykorzystaniem najnowocześniejszych technologii. Większość z tych programów trwa co najmniej cztery lata, być może dłużej, w zależności od charakteru badań.
   • W tym momencie będziesz musiał mieć specjalność - która znacznie ogranicza pole działania i pozwala się skupić. Dzięki temu Twoja praca będzie bardziej oryginalna i zmniejszy się konkurencja.

2. 

   Szukaj stażu naukowego w dowolnym miejscu. Na studiach podyplomowych konieczne jest odbycie stażu naukowego w obszarze zainteresowań. Liczba nauczycieli pracujących nad czymś, co przyciągnie Twoją uwagę, będzie bardzo mała - więc prawdopodobnie będziesz musiał szukać gdzie indziej, aż to znajdziesz.
   • W znalezieniu praktyk często bardzo pomagają nauczyciele i szkoła. Skorzystaj ze wszystkich nawiązanych kontaktów, aby znaleźć coś, co pasuje do twoich zamiarów, jak rękawiczka.

3. 

   Weź udział w studiach podoktorskich. Programy podoktoranckie zapewniają dodatkowe szkolenie w dowolnej specjalności, którą wybrałeś jako naukowiec. Początkowo trwają 2 lata, ale obecnie mogą trwać co najmniej 4 lata, ewentualnie dłużej, w zależności od kierunku studiów i innych czynników.
   • Ponadto będziesz mieć około trzech lub więcej lat badań podoktoranckich. Jeśli liczymy na 4 lata ukończenia studiów, około 5 lat studiów podyplomowych i 3 kolejne lata badań, to zajmie 12 lat zanim naprawdę wejdziesz na rynek pracy. Ten termin należy przemyśleć jak najszybciej.

4. 

   Być na bieżąco. Podczas tych ponad dziesięciu lat szkolenia (i kariery) rozsądnie jest być na bieżąco w swojej dziedzinie i dziedzinach pokrewnych, uczestniczyć w konferencjach oraz czytać specjalistyczne magazyny i gazety. Nauka ciągle się zmienia - słabnij, a zostaniesz w tyle.
   • W bardziej szczegółowych (i bardziej ogólnych) obszarach będziesz znać nazwy wszystkich tych publikacji. Ich przeczytanie pozwoli Ci określić właściwy czas, aby poprosić o pomoc lub przysługę w swoich badaniach.

5. 

   Kontynuuj poszukiwania i poszukaj pracy na pełny etat. Naukowcy zawsze pracują nad projektem lub pomysłem. Niezależnie od tego, gdzie jest twoja kariera, jest to nieuniknione. Jednak po uzyskaniu habilitacji prawdopodobnie będziesz potrzebować pracy. Oto kilka podstawowych możliwości, które znajdziesz:
   • Nauczyciel od nauk ścisłych. Dość oczywiste, nie zawsze wymaga wyższego wykształcenia (w zależności od poziomu, na którym chcesz uczyć). Niektóre obszary i dziedziny również wymagają szkolenia.
   • Naukowiec do badań klinicznych. Wielu naukowców pracuje dla dużej firmy lub rządu. Na początku byłbyś asystentem w badaniach klinicznych i pracowałbyś nad badaniami klinicznymi, powiedzmy, nowych leków. Zbierałbyś dane i monitorował procedury, aby upewnić się, że wszystko jest zgodne z protokołem. Dopiero wtedy zacząłbyś analizować projekt, nad którym obecnie pracujesz, opracowując produkty (takie jak szczepionki), a czasem nawet pracując z pacjentami, lekarzami lub technikami nad procedurami laboratoryjnymi.
   • Nauczyciel w koledżu. Wielu naukowców chce zostać profesorem uczelni. Jest to praca zapewniająca stabilność i dobre wynagrodzenie; co więcej, masz wpływ na życie wielu ludzi. Należy jednak pamiętać, że może minąć dziesięciolecia, zanim będziesz do tego przystosowany.

Metoda 3 z 3: Właściwe nastawienie

1. 

   Być ciekawym. Naukowcy stają się naukowcami, ponieważ są fundamentalnie ciekawi otaczającego ich świata i tego, jak to działa. Ta ciekawość prowadzi ich do zbadania drogi i przyczyn tego, co widzą, nawet jeśli znalezienie odpowiedzi zajmuje lata.
   • Wraz z ciekawością przychodzi umiejętność odrzucania z góry przyjętych koncepcji i otwierania się na nowe pomysły. Często początkowa hipoteza nie jest poparta dowodami z kolejnych obserwacji i eksperymentów i powinna zostać zmodyfikowana lub odrzucona.

2. 

   Zachowaj cierpliwość podczas wspinania się po szczeblach kariery. Jak pokrótce omówiono wcześniej, zostanie naukowcem długi czas. Bardzo niewiele karier jest tak długich. Nawet w latach, w których się kształtujesz, będziesz musiał znaleźć czas na eksperymenty. Jeśli jesteś natychmiastowy, może to nie być dla ciebie.
   • Niektóre prace wymagają tylko tytułu licencjata, a czasem magistra. Jeśli nie możesz pozwolić sobie na spędzenie dekady bez zarabiania pieniędzy, może to być realna alternatywa.

3. 

   Bądź pilny i wytrwały, ponieważ wybrałeś trudny obszar. Mówi się, że „biorąc pod uwagę iloraz inteligencji, umiejętności ilościowe i godziny pracy, prace naukowe są niedopłacane”. Tak więc na długiej drodze do sukcesu przez chwilę będziesz żył w luksusie. Przetrwasz trudne chwile.
   • Będziesz także musiał dotrzymywać terminów, często nie będziesz mieć kontroli nad swoim harmonogramem i będziesz musiał zostać w pracy, kiedy tylko zajdzie taka potrzeba. Wszystko to razem sprawia, że ​​ta kariera jest trudnym biznesem, głównie po to, aby w niej pozostać.

4. 

   Zawsze się ucz. Zasadniczo każdy naukowiec szuka wiedzy. Niezależnie od tego, czy chodzi o czytanie czasopism i gazet, uczęszczanie na seminaria czy pracę nad publikacją, zawsze będziesz się uczyć. Brzmi jak normalny wtorek? Więc prawdopodobnie urodziłeś się do tego.

5. 

   Bądź cierpliwy, obserwuj i myśl nieszablonowo. Żadna praca naukowa nie jest zakończona w dzień, tydzień, miesiąc, a często nawet rok. W wielu przypadkach, takich jak na przykład testy kliniczne, nie uzyskasz wyników w trakcie lat. To może być bardzo frustrujące. Dobry naukowiec musi być cierpliwy.
   • Potrzebne są również umiejętności obserwacji. Przez lata oczekiwania na wyniki musisz nieustannie szukać najmniejszych zmian w tym, czego oczekujesz. Twoje oko musi być zawsze skupione i gotowe.
   • A jeśli chodzi o myślenie nieszablonowe, pomyśl o jabłku Newtona spadającym mu na głowę lub Archimedesie wchodzącym do wanny i wypierającym wodę. Większość ludzi nie przejmuje się takimi wydarzeniami, ale ci mężczyźni widzieli coś innego, coś, czego nikt inny wtedy nie widział. Aby uczynić postęp w ludzkiej wiedzy, musisz myśleć inaczej.

Porady

• Szukaj profesjonalnych certyfikatów badań klinicznych. Musisz zdać test i zdać.

Ostrzeżenia

• Ze względu na dużą liczbę doktorantów na stanowiskach dydaktycznych oraz w firmach, potencjalni naukowcy mogą być zmuszeni do objęcia szeregu stanowisk podoktorskich przed uzyskaniem stałej pracy.
• Bycie naukowcem wymaga zwykle dużo cierpliwości. Jest równa szansa na porażkę i sukces; dlatego bądź gotów zaakceptować wyniki takimi, jakie są.