Zawartość

• etapy

Ten artykuł został napisany przy współpracy naszych redaktorów i wykwalifikowanych badaczy, aby zagwarantować dokładność i kompletność treści.

Zespół zarządzania treścią dokładnie analizuje pracę zespołu redakcyjnego, aby upewnić się, że każdy element jest zgodny z naszymi wysokimi standardami jakości.

Umiejętność programowania jest obecnie jedną z najbardziej wszechstronnych umiejętności na rynku. Umiejętność tworzenia witryn biznesowych, aby dowiedzieć się, jak naprawić błąd przekierowania, umiejętności te mogą być cenne dla pracodawcy lub dla ciebie na wiele sposobów. Jednak pozostanie tam, gdzie jesteś, nigdy nie pozwoli ci być najlepszym programistą, jakim możesz być, czytaj dalej, aby dowiedzieć się, jak rozwijać swoje umiejętności programistyczne.

etapy

1. 
   

   
   Wyraźnie przeanalizuj problem.

2. 
   

   
   Zastanów się, jak rozwiązać ten problem.

3. 
   

   
   Zbierz wszystkie niezbędne przedmioty. Poświęć czas na zanotowanie celów, które musi osiągnąć gotowy produkt, a które będą znajdować się w bazie użytkowników. Przejrzyste przemyślenie w tym czasie pozwoli Ci zaoszczędzić dużo czasu na dłuższą metę.

4. 
   

   
   Napisz dokładny plan (lub model).
   • Jeśli jest to coś małego i niezależnego, plan może być podstawowym schematem blokowym lub prostym równaniem.
   • W przypadku większych projektów podział pracy na moduły pomoże ci, a także zwróć uwagę na następujące rzeczy:
     • jakie zadanie musi wykonać każdy moduł
     • jak informacja jest przesyłana między modułami
     • jak informacje będą wykorzystywane w każdym module
   • Podczas gdy zbieranie i planowanie warunków wstępnych może być bolesne i o wiele mniej zabawne niż zanurzanie się w kodowaniu, nadal tak jest więcej bolesne spędzanie godzin na debugowaniu. Poświęć czas na odpowiednie zaprojektowanie struktury i przepływu programu, możesz nawet znaleźć bardziej wydajne sposoby osiągania swoich celów, zanim nawet napiszesz pierwszą linię kodu!

5. 
   

   
   
   
   Hojnie komentuj swój kod. Jeśli uważasz, że Twój kod może wymagać wyjaśnienia, skomentuj go. Każda funkcja powinna być poprzedzona od jednego do dwóch wierszy opisujących argumenty wejściowe i zwrot funkcji. Komentarze powinny częściej służyć do powiedzenia dlaczego raczej niż co, Pamiętaj, aby zaktualizować komentarze podczas edycji kodu!

6. 
   

   
   Używaj spójnych konwencji nazewnictwa dla zmiennych. Pomoże ci to zapamiętać, jaki jest każdy typ zmiennej, a także jak użyteczna jest ta zmienna. Oznacza to, że musisz pisać więcej niż tylko x = a + b * cale znacznie ułatwi to debugowanie i obsługę kodu. Notacja węgierska jest popularną notacją, w której nazwa zmiennej jest poprzedzona jej typem. Na przykład w przypadku zmiennych protezy („int” lub „liczba całkowita” w języku angielskim) możesz użyć intCompteurLigne, W przypadku ciągów (lub „ciągów”) możesz użyć strNomUtilisateur, Niezależnie od konwencji nazewnictwa, upewnij się, że jest ona spójna, a nazwy zmiennych dobrze opisują ich rolę (zobacz ostrzeżenia na samym dole).

7. 
   

   
   
   
   Uporządkuj swój kod. Użyj struktur wizualnych, aby pokazać strukturę kodu. Na przykład możesz wciąć blok kodu w ramach warunku (jeśli, inaczej ...) lub w pętli (dla, podczas gdy ...). Spróbuj także umieścić spacje między nazwami zmiennych a operatorami, takimi jak dodawanie, odejmowanie, mnożenie, dzielenie, a nawet znak równości (maVariable = 2 + 2). To sprawia, że ​​Twój kod jest bardziej elegancki wizualnie, a także ułatwia zrozumienie za jednym spojrzeniem (patrz wskazówki dotyczące Lindentation poniżej).

8. 
   

   
   Wykonuj testy na wszystkim. Zacznij od przetestowania każdego modułu osobno, używając argumentów wejściowych i wartości, których możesz się spodziewać. Następnie spróbuj wprowadzić argumenty możliwy ale rzadziej, Spowoduje to wyświetlenie dowolnego ukrytego błędu. Testowanie jest sztuką i stopniowo będziesz rozwijać swoje umiejętności poprzez praktykę. Pisz je w swoich testach:
   • skrajności: zero i powyżej oczekiwanego maksimum, jeśli chodzi o dodatnie wartości liczbowe, pusty ciąg znaków, gdy jest e, i „null” dla wszystkich parametrów.
   • absurdalne wartości. Nawet jeśli nie uważasz, że użytkownik końcowy wprowadzi takie wartości do danych wejściowych, nadal wykonuj testy na ich podstawie w swoim oprogramowaniu.
   • nieprawidłowe wartości. Użyj zera, aby przetestować wartość, która byłaby użyta w dzieleniu, lub liczbę ujemną, w przypadku gdy spodziewasz się dodatniej wartości lub w której obliczasz pierwiastek kwadratowy. Umieść coś, co nie jest liczbą, gdy typ szerokości wejściowej jest łańcuchem i zostanie podzielony na wartości liczbowe.

9. 
   

   
   Trenuj, ćwicz, trenuj. Programowanie nie jest stagnacją. Zawsze trzeba nauczyć się czegoś nowego, ale, co ważniejsze, zawsze można nauczyć się czegoś nowego.

10. 
    

    
    Przygotuj się na zmiany. W realistycznym środowisku pracy zmieniają się wymagania wstępne. Jednak im jaśniejsze jesteś od samego początku w zakresie twoich wymagań wstępnych i jaśniejszy będzie twój plan wejścia, tym mniej prawdopodobne są zmiany z powodu złego planowania lub nieporozumienia.
    • Możesz odgrywać aktywną rolę w poprawianiu przejrzystości kodu, wprowadzając plan implementacji lub dokumentację wymagań wstępnych we wprowadzaniu kodu. Pomoże ci to upewnić się, że to, co planujesz stworzyć, faktycznie odpowiada pytaniu.
    • Nadaj projektowi strukturę jako sekwencję kroków z wersją demonstracyjną dla każdego bloku i krok po kroku wprowadzaj kod. Im więcej myślisz o małej liczbie rzeczy w danym momencie, tym więcej możesz myśleć świadomie.

11. 
    

    
    Zacznij od prostych i idź w kierunku złożoności. Kiedy programujesz coś złożonego, zacznij od skonfigurowania najłatwiejszych bloków do pisania i prawidłowego działania, ponieważ to może ci pomóc. Załóżmy na przykład, że chcesz utworzyć kształt, który jest modyfikowany na ekranie zgodnie z ruchami myszy, a który zmienia kształt w zależności od prędkości myszy.
    • Zacznij od wyświetlenia kwadratu i podążania za nim myszką. Oznacza to, że musisz znaleźć sposób, aby wykonać ruch, rozwiązać ten problem, nie rozpoczynając nic innego.
    • Następnie określ rozmiar kwadratu związany z prędkością myszy. Musisz więc dowiedzieć się, jak dopasować rozmiar do prędkości, a także rozwiązać ten problem osobno.
    • Na koniec utwórz same kształty, z którymi chcesz pracować, i połącz trzy elementy razem.
    • Ta metoda oczywiście zbliża się do pisania kodu modułowego, w którym każdy element stanowi własny niezależny blok. Ta technika jest bardzo przydatna do ponownego użycia kodu (na przykład, jeśli chcesz użyć śledzenia kursora w innym projekcie) i znacznie ułatwia debugowanie i konserwację.