Zawartość

• etapy
• Część 1 Dowiedz się więcej o przewlekłym bólu
• Część 2 Pokaż swoje poparcie
• Część 3 Wiedzieć, co powiedzieć

W tym artykule: Dowiedz się więcej o przewlekłym bólu Wspieranie tego, co powiedzieć 8 odnośników

Przewlekły ból to ból trwający przez tygodnie, miesiące, a nawet lata. Doświadczenie ostrego bólu jest naturalną reakcją układu nerwowego na ewentualne obrażenia. Jednak w przypadku przewlekłego bólu sygnały bólowe utrzymują się nienormalnie. Może to powodować stres i zmęczenie u osób cierpiących na to. W niektórych przypadkach przewlekłego bólu wystąpił uraz, choroba lub infekcja, która spowodowała ból. U innych pacjentów przewlekły ból pojawia się i trwa bez powodu. Aby zrozumieć ludzi z przewlekłym bólem, musisz się o tym dowiedzieć, wesprzeć siebie, co powiedzieć, a czego nie powiedzieć.

etapy

Część 1 Dowiedz się więcej o przewlekłym bólu

1. Dowiedz się o bólu, który czujesz. Każda osoba cierpiąca na przewlekły ból jest wyjątkowa. Pomocne może być poproszenie go o rozmowę o jego stanie i codziennej walce z bólem. Im więcej dowiadujesz się o tym, przez co ta osoba przechodzi, tym bardziej rozumiesz, co to dla niej znaczy.
   • Czy ma przeciążenie kręgosłupa, poważną infekcję lub stan, który powoduje stały ból, taki jak zapalenie stawów, rak lub infekcja ucha? Dowiedz się, kiedy zaczął się ból, i zbadaj lub przeczytaj historie osób z podobnymi problemami.
   • Nie zmuszaj osoby z przewlekłym bólem do mówienia o tym, jeśli nie ma na to ochoty. Niektóre osoby mogą czuć się jeszcze gorzej, gdy zajmują się tym tematem.
   • Osoby z przewlekłym bólem często skarżą się na bóle głowy, bóle dolnej części pleców, bóle raka, zapalenie stawów, uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego, a nawet ból bez powodu.
   • Pacjent może mieć wiele zaburzeń powodujących ból, takich jak zespół przewlekłego zmęczenia, endometrioza, fibromialgia, przewlekła zapalna choroba jelit, śródmiąższowe zapalenie pęcherza, dysfunkcja stawu skroniowo-żuchwowego lub sromu.
   • Zaakceptuj fakt, że słowa mogą nie wystarczyć do opisania odczuć osoby z przewlekłym bólem. Pamiętaj o czasie, w którym odczuwałeś dużo bólu i spróbuj wyobrazić sobie, jak byś się czuł, gdyby ból ten był obecny trwale przez resztę życia. Trudno jest znaleźć słowa, które opisałyby ten rodzaj bólu.

2. 
   

   
   
   
   Naucz się kodu. Skalę bólu stosuje się w celu wskazania jej intensywności, aby lekarze mogli zweryfikować skuteczność leczenia. Skala od 1 do 10 opisuje ból. 1 oznacza „wszystko jest w porządku”, a 10 oznacza „najgorszy ból w moim życiu”. Zapytaj tę osobę, gdzie jest na tej drabinie.
   • Nie myśl, że ludzie cierpiący na przewlekły ból nie cierpią, jeśli powiedzą ci, co się dzieje. Wiele osób z tym zaburzeniem próbuje to ukryć, ponieważ inni go nie rozumieją.
   • Zapytani o to, ile cierpią, pacjenci z przewlekłym bólem mogą nie wskazywać prawdziwej intensywności bólu. Ponieważ ich cierpienie jest chroniczne, są przyzwyczajeni do wytrzymywania pewnego poziomu bólu i mogą zaakceptować go jako normalny lub jako brak bólu. Mogą tylko wskazać, że cierpią, gdy ból osiąga określony próg, gdy normalny ból, z którym żyją codziennie, zmienia się, gdy odczuwają ten ból inaczej (na przykład, gdy ból przechodzi od ostrego do głuchego, gdy ból „Pali się” zamiast „rzucać” nimi) lub pytany bezpośrednio o opisanie ich obecnego poziomu ostrego i przewlekłego bólu.

3. 
   

   
   
   
   Wiedzieć, jak rozpoznać ich ból. Kiedy zachorujesz na grypę, prawdopodobnie będziesz czuć się źle przez kilka dni lub tygodni, ale dołożysz wszelkich starań, aby prowadzić normalne życie. Pacjenci z przewlekłym bólem od dawna źle się czują. Mogą rozwinąć umiejętności, które pozwolą im pokonać ten ból lub mogą nie mieć siły, by normalnie funkcjonować.

4. 
   

   
   Zwróć uwagę na objawy depresji. Przewlekły ból może powodować wtórną depresję (która nie popadnie w depresję przez ciągły ból przez lata?) Chociaż depresja może być bezpośrednim wynikiem bólu przewlekłego, ból przewlekły nie jest wynikiem depresji.
   • Depresja może prowadzić do tego, że niektóre osoby wykazują mniejszą degradację, co pozwala im ukryć ból, ponieważ pacjent przestaje go pokazywać wszystkim. Zawsze zwracaj uwagę na pojawienie się objawów depresji i nie myl ich ze zmniejszeniem odczuwanego bólu.
   • Depresja może również powodować, że niektórzy ludzie okażą się bardziej zdegradowani (płacz, niepokój, irytacja, smutek, samotność, beznadziejność, strach przed przyszłością, pobudzenie, gniew, frustracja lub chcą często rozmawiać z powodu leków, muszą się zwierzyć lub nie śpią). Objawy te, takie jak poziom bólu, mogą zmieniać się z dnia na dzień, z godziny na godzinę, a nawet z minuty na minutę.
   • Jedną z najgorszych rzeczy, które możesz zrobić, jest porzucenie osoby cierpiącej na chroniczny ból. To daje mu dodatkowy powód, by czuć się przygnębiony, samotny i negatywny. Postaraj się odpowiedzieć na to i pokazać jej wsparcie, gdy tylko jest to możliwe.

5. 
   

   
   Przestrzegaj jego fizycznych ograniczeń. Podczas wielu chorób osoba przejawia oczywiste oznaki problemów, takie jak porażenie, gorączka lub złamania kości. Jednak w przypadku przewlekłego bólu nigdy nie wiadomo, kiedy ta osoba walczy z intensywnym bólem. Nie zawsze możesz czytać mimikę lub mowę ciała.
   • Osoba cierpiąca na przewlekły ból nie może wiedzieć, kiedy idzie spać, czy nadal będzie cierpieć po przebudzeniu. Musi brać każdy dzień, kiedy się pojawia. Może to być mylące i frustrujące dla pacjenta.
   • To nie dlatego, że może stać przez 10 minut, że on również będzie stać przez 20 minut, a nawet godzinę. To nie dlatego, że musiał stać wczoraj przez pół godziny, że będzie mógł to zrobić ponownie dzisiaj.
   • Ludzie cierpiący na przewlekły ból nie tylko ograniczają swój ruch. Może to również wpływać na ich zdolność do siedzenia, chodzenia, koncentracji lub utrzymywania relacji społecznych.
   • Bądźcie współczujący, jeśli ta osoba powie wam, co robić, aby usiąść, położyć się, leżeć w łóżku lub wziąć pigułkę „teraz”. To prawdopodobnie oznacza, że ​​nie ma wyboru i nie może tego odłożyć, ponieważ robi coś innego. Chroniczny człowiek nie cierpi na ból.

6. 
   

   
   Obserwuj oznaki bólu. Grymasy, brak odpoczynku, drażliwość, zmiany nastroju, postawa, marudzenie, problemy ze snem, zgrzytanie zębami, słaba koncentracja, zmniejszona aktywność, a może nawet ślad myśli samobójczych nieład lub ból. Wiedz, jak współczuć z tym, co krzyżuje.

7. 
   

   
   Wiedz, że przewlekły ból jest prawdziwą chorobą. Możesz pomyśleć, że ludzie cierpiący na przewlekły ból udają się do lekarza tylko dlatego, że potrzebują uwagi, ponieważ im się to podoba lub dlatego, że są hipochondrykami. W rzeczywistości szukają sposobów na poprawę jakości życia i przyczyny bólu, jeśli nie jest to znane. Nikt nie chce odczuwać bólu bez wyboru.

8. 
   

   
   Wiedz, jak rozpoznać to, czego nie możesz wiedzieć. Ból jest trudny do opisania innym. Jest to coś raczej osobistego w oparciu o psychologiczną i fizyczną stronę każdej osoby. Nawet jeśli okazujesz dużo empatii, nigdy nie wierz, że rozumiesz, co czuje ta osoba.Oczywiście wiesz, jak się czujesz, ale każda osoba jest inna i nie możesz postawić się na swoim miejscu i poczuć bólu.

Część 2 Pokaż swoje poparcie

1. 
   

   
   Okazuj empatię. Empatia oznacza, że ​​próbujesz zrozumieć uczucia, poglądy i zachowanie innych, patrząc na świat ich oczami. Używasz tego zrozumienia, aby kierować tym, co robisz lub mówisz do tej osoby. Ludzie cierpiący na przewlekły ból różnią się od ciebie pod wieloma względami, ale również wyglądają bardzo podobnie do ciebie, więc musisz skupić się na tym, co masz wspólnego i spróbować zrozumieć swoje różnice.
   • Choroba nie powoduje, że pacjent jest człowiekiem drugiej kategorii. Mimo że ludzie cierpiący na przewlekły ból spędzają znaczną część swojego dnia cierpiąc znacznie, wciąż szukają tego, czego wszyscy inni szukają. Chcą cieszyć się pracą, rodziną, przyjaciółmi i spędzaniem wolnego czasu.
   • Osoby z przewlekłym bólem mogą sprawiać wrażenie utknięcia w ciele, nad którym mają bardzo niewielką kontrolę. Ból usuwa wszystko, co lubiłeś robić wcześniej i może przyczyniać się do poczucia beznadziejności, smutku i depresji.
   • Staraj się pamiętać, jak szczęśliwy masz pełną kontrolę nad tym, co chcesz robić. Wyobraź sobie, że nie możesz tego dłużej robić.

2. 
   

   
   Szanuj fakt, że osoba cierpiąca stara się dać z siebie wszystko. Mogła próbować przezwyciężyć ból, wyglądać na szczęśliwą lub normalną tak często, jak to możliwe. Żyje swoim życiem najlepiej, jak potrafi. Nie zapominaj, że gdy ta osoba mówi ci, kto cierpi, tak właśnie jest!

3. 
   

   
   Umieć słuchać. Jedną z najlepszych rzeczy, które możesz zrobić dla osób cierpiących na przewlekły ból, jest ich wysłuchanie. Aby wiedzieć, jak ich słuchać, musisz zwrócić uwagę na to, co mówi i spróbować zrozumieć, co się w niej dzieje, aby zrozumieć, co czuje i czego potrzebuje.
   • Wyjaśnij jasno, że chcesz tego słuchać. Wiele osób z przewlekłym bólem ma wrażenie, że inni im nie wierzą lub chcą ich wyśmiewać, ponieważ są słabi.
   • Spróbuj rozszyfrować to, co ukrywa lub co rozumie, obserwując język ciała i ton głosu.
   • Pozwól sobie być wrażliwym. Udostępnianie oznacza, że ​​oboje coś dajecie. Aby stworzyć silną więź empatyczną i aby wymiana naprawdę miała znaczenie, musisz ujawnić, jak się czujesz lub w co naprawdę wierzysz.
   • Przeczytaj Jak dowiedzieć się, jak słuchać, aby dowiedzieć się więcej na ten temat.

4. 
   

   
   być pacjent. Jeśli zdasz sobie sprawę, że jesteś niecierpliwy i chcesz, aby osoba z przewlekłym bólem „kontynuowała”, ryzykujesz, że poczujesz się winna i podważysz determinację do przezwyciężenia bólu. Prawdopodobnie chce robić to, co chcesz, ale może nie mieć zdolności ani siły z powodu bólu.
   • Nie czuj się rozczarowany, jeśli osoba, która cierpi, aby wyglądać zbyt wrażliwie. Przeszła przez wiele czynów. Przewlekły ból całkowicie zaburza ciało i umysł. Ci ludzie starają się przezwyciężyć zmęczenie i desperację spowodowane bólem, nie zawsze mogą iść dobrze. Spróbuj zaakceptować je takimi, jakie są.
   • Osoba cierpiąca na przewlekły ból może w ostatniej chwili odwołać spotkanie. Jeśli tak się stanie, nie bierz tego osobiście.

5. 
   

   
   Wiedzieć, jak pomóc. Osoba cierpiąca na przewlekły ból zależy w dużej mierze od ważnych osób, które wspierają ich w domu i odwiedzają je, gdy nie czują się wystarczająco dobrze, aby wyjść. Czasami potrzebują pomocy w zakupach, gotowaniu, sprzątaniu lub opiece nad dziećmi. Mogą potrzebować pomocy, aby dostać się do lekarza. Możesz stać się ich łącznikiem z bardziej normalnym życiem i pomóc im utrzymywać kontakt z częściami ich życia, za którymi tęsknią i desperacko chcą się połączyć.
   • Wiele osób oferuje swoją pomoc, ale nie ma ich w ważnych momentach. Jeśli zaoferujesz swoją pomoc, koniecznie zastosuj ją w praktyce. Osoba cierpiąca na przewlekły ból polega na tobie.

6. 
   

   
   Znajdź równowagę w swoich obowiązkach wobec tej osoby. Jeśli mieszkasz z osobą cierpiącą na przewlekły ból lub jeśli regularnie komuś pomagasz, musisz znaleźć równowagę w swoim życiu. Jeśli nie dbasz o swoje osobiste potrzeby, zdrowie i równowagę między życiem zawodowym a prywatnym, możesz naprawdę cierpieć z powodu obecności tej osoby. Unikaj cierpienia, pomagając komuś innemu, prosząc innych o pomoc i biorąc wolne. Zaopiekuj się tą osobą w jak największym stopniu, ale nie zapomnij również o siebie.

7. 
   

   
   Traktuj ją z godnością. Chociaż osoba cierpiąca na przewlekły ból uległa zmianie, pozostaje taka sama w środku. Pamiętaj, kim była i co zrobiła przed chorobą. Jest zawsze mądrą osobą, która dobrze zarabiała na pracy, którą kochała i nie miała innego wyboru, jak się poddać. Bądź uprzejmy, troskliwy i nie poddawaj się.
   • Karanie chorego, ponieważ nie może robić tego, co chcesz, sprawi, że poczują się gorzej i pokażesz im, że tak naprawdę tego nie rozumiesz. Ludzie cierpiący na przewlekły ból mogą już cierpieć bardziej, niż można sobie wyobrazić. Spróbuj zrozumieć, dlaczego nie może robić tego, co chcesz.

8. 
   

   
   Włącz je w działania swojego życia. Nie dzieje się tak dlatego, że ktoś nie może wykonywać pewnych czynności lub dlatego, że anulował je wcześniej, że nie chce, abyś poprosił ich o dołączenie do ciebie, albo musisz ukryć przed nimi swoje plany. Będą dni, kiedy będzie mógł uczestniczyć w tych działaniach i innych, w których nie będzie to możliwe. Spróbuj zrozumieć i nie wahaj się zadać mu pytania, choroba cierpi już wystarczająco!
   • Jeśli pacjent nie zaprosi cię ani nie wróci do domu, to nie dlatego, że nie chce cię widzieć. Może to być spowodowane tym, że nie może zrobić wystarczająco dużo czyszczenia lub nie ma wystarczającej ilości energii, aby przygotować posiłek lub wieczór.

9. 
   

   
   Przytul go. Zamiast sugerować sposoby uspokojenia bólu, spróbuj okazać empatię i przytul go, aby pokazać, że go wspierasz. Słyszał już, jak dziesiątki lekarzy wyjaśniają mu, jak nie cierpieć ani leczyć przewlekłego bólu.
   • Czasami możesz go pocieszyć, po prostu kładąc dłoń na jego ramieniu. Pamiętaj, aby być słodkim. Delikatnie połóż dłoń na jego ramieniu, aby pomóc mu się połączyć.

Część 3 Wiedzieć, co powiedzieć

1. 
   

   
   Zachowaj słowa zachęcające dla swoich dzieci lub przyjaciół na siłowni. Zrozum, że chroniczny ból jest zmienny, a twoje słowa zachęty mogą go pogorszyć i zdemoralizować. Jeśli chcesz coś zrobić, zapytaj go i uszanuj jego decyzję.
   • Nie mów mu: „Ale zrobiłeś to wcześniej! Lub „idź, wiem, że możesz to zrobić”.
   • Nie ucz go o zaletach ćwiczeń i świeżego powietrza. Dla osoby, która cierpi na przewlekły ból, tego rodzaju rzeczy nie pomogą, a nawet mogą zwiększyć ból. Mówiąc jej, co zrobić z ćwiczeniami lub czymś innym, aby uniknąć myślenia o bólu, tylko ją sfrustrujesz. Gdyby była w stanie to robić czasami lub cały czas, robiłaby to.
   • „Musisz więcej wysiłku” to zdanie, które może ją zranić. Czasami aktywność w krótkim lub długim okresie może pogorszyć ból u pacjenta, nie mówiąc już o intensywnym okresie powrotu do zdrowia.
   • Osoba cierpiąca na przewlekły ból nie musi wiedzieć, co jest zbyt „wrażliwe”, co „musi być lepiej kontrolowane” lub co „musi zrobić z powodów X, Y lub Z”. Oczywiście, jak wrażliwe! Nie masz pojęcia o bólu, który należy przezwyciężyć i zmartwieniach, jakie odczuwa on w życiu codziennym.

2. 
   

   
   Nie baw się lekarzami. Ludzie cierpiący na przewlekły ból są w stałym kontakcie z lekarzami i przez cały czas starają się robić wszystko, aby poprawić swój stan. Możesz nie być w stanie udzielić odpowiedniej porady, szczególnie jeśli nie przeszedłeś szkolenia medycznego lub nie masz pojęcia, przez co ta osoba przechodzi.
   • Zwróć uwagę, sugerując leki lub alternatywne metody leczenia. Leki na receptę i bez recepty oraz alternatywne terapie mogą mieć skutki uboczne i nieoczekiwane konsekwencje.
   • Niektórzy pacjenci mogą nie lubić tych sugestii, ale to nie znaczy, że nie chcą być lepsi. Być może słyszeli o tym lub już go wypróbowali. Mogą nie być gotowi na nowe leczenie, które może powodować dodatkowy ból w ich i tak już skomplikowanym życiu. Zabiegi, które nie działają, również zwiększają ból związany z niepowodzeniem, co może sprawić, że ta osoba poczuje się jeszcze gorzej.
   • Jeśli znasz leczenie, które leczyło lub pomagało osobom z przewlekłym bólem podobnym do ich, możesz z nimi porozmawiać, gdy będą bardziej otwarci i gotowi o tym usłyszeć. Zwróć uwagę na to, jak podchodzisz do dnia.
   • Nie pouczaj go o lekach na receptę, jeśli przepisał je lekarz. Ból jest trudny do opanowania, a niektórzy pacjenci mogą potrzebować więcej leków niż inni. Tolerancja na ból nie jest uzależnieniem.
   • Unikaj oceniania tej osoby na temat leków, które przyjmują w celu złagodzenia przewlekłego bólu. Jeśli marihuana poprawia jego jakość życia, dlaczego chcesz go wykładać?

3. 
   

   
   Nigdy nie używaj zwykłych zwrotów. Nie myśl, że wiesz o tym więcej, mówiąc mu: „Cóż, to życie, musisz to zrobić”, „przyzwyczaisz się”, „dopóki to się nie stanie, musisz zrobić lepiej "lub jeszcze gorzej" będziesz zdrowy a jednocześnie zdrowy ". Te zdania są formą dystansu, jaki dzielisz między nią a tobą. Często pacjent poczuje się jeszcze gorzej i może stracić wszelką nadzieję.
   • Ludzie żyjący z przewlekłym bólem wiedzą, co czują i doskonale zdają sobie sprawę z sytuacji, dlatego należy unikać projekcji na pacjenta tego, co czuje.
   • Używaj pozytywnych zdań zamiast frazesów, na przykład „Więc jak się opierasz?” "

4. 
   

   
   Nie porównuj problemów zdrowotnych. Nie mów mu: „Ja też miałem taki problem w przeszłości i teraz jestem lepszy”. To pokazuje, że nie rozumiesz, co się dzieje, a osoba cierpiąca na przewlekły ból może uważać się za upadek, ponieważ innym udaje się lepiej rozwiązać ten problem.

5. 
   

   
   Bądź pozytywny. Bardzo trudno jest żyć z przewlekłym bólem, ale jeszcze gorzej jest widzieć, że inni cię zawodzą, nie rozumieją cię ani nie rzucają negatywnych emocji. Codzienne życie może być trudne, a ludzie z przewlekłym bólem mogą znaleźć się w izolacji. Ciągłe wsparcie, nadzieja lub miłość są podstawowymi rzeczami, kiedy się z nimi komunikujesz.
   • Pocieszaj ludzi przewlekłym bólem i daj im znać, że tam jesteś, jeśli cię potrzebują. Lojalny przyjaciel może uratować ci życie!

6. 
   

   
   Zapytaj go o jego leczenie. Zapytaj pacjenta, co myśli o swoim leczeniu. Ważne jest, aby zadać mu przydatne pytania na temat tego, co myśli o swoim leczeniu lub czy uważa, że ​​jego ból jest do zniesienia. Ludzie rzadko zadają pytania otwarte, które mogą pomóc pacjentowi zapamiętać i mówić.

7. 
   

   
   Zapytaj go, jak się miewa. Nie przestawaj pytać ludzi cierpiących na przewlekły ból, jak sobie radzą, ponieważ odpowiedź może sprawić, że poczujesz się niekomfortowo. Może to być okazja, aby pokazać mu, że zależy ci na jego samopoczuciu. Jeśli nie podoba ci się odpowiedź, pamiętaj, że to jest jego odpowiedź, a nie twoja opinia.
   • Kiedy chora w końcu się przed kimś otwiera, nie powinna czuć, że mówi o tym za dużo lub po prostu o tym mówi. Zaakceptuj, że ból jest bardzo ważną częścią twojego życia. Może nie chce rozmawiać o wakacjach, zakupach, sporcie czy plotkach.

8. 
   

   
   Wiedz, że cisza nie jest problemem. Czasami dobrze jest spędzić chwilę ciszy, a osoba cierpiąca na przewlekły ból będzie po prostu szczęśliwa, że ​​będziesz blisko niego. Nie ma potrzeby wypełniania każdej minuty interakcji słowami. Twoja obecność już wiele mówi!

9. 
   

   
   Zaakceptuj, że nie masz wszystkich odpowiedzi. Nie używaj banałów ani bezpośrednich roszczeń, które nie są oparte na faktach, aby ukryć swoją ignorancję. Istnieje wiele części tej choroby, których nawet lekarze nie rozumieją. Nie ma nic złego w mówieniu „nie wiem”, zanim zapytasz.

rada

• Pamiętaj, że to nie jego wina! Nie prosiła o cierpienie, więc sprawisz, że poczuje się jeszcze gorzej, jeśli poczujesz się zawstydzony z powodu czegoś, czego nie kontroluje.
• Ludzie cierpiący na przewlekły ból nie leczą swojej choroby i nie są hipochondrykami.
• Chociaż trudne, może być niezwykle satysfakcjonujące, aby opiekować się osobą chorą lub borykającą się z przewlekłym bólem. Od czasu do czasu widać ich stan i prawdziwą osobowość. Osoba, którą się opiekujesz i inni docenią to, co robisz.
• Zaproponuj zakupy, wysyłanie listów, przygotowywanie posiłków lub coś innego.
• Zastanów się dokładnie, jakie obowiązki wiążą się z opieką nad chorym przed nawiązaniem z nim związku. Zrozum, że będziesz musiał poradzić sobie z wieloma rzeczami, a jeśli będziesz się z tym wahał, nie zawracaj sobie głowy próbą przekonania się do tego. Albo chcesz to zrobić, albo musisz szanować siebie i szanować tę osobę, nie zmuszając się do sytuacji, na przykład w związku z tą osobą. Nie jesteś złym człowiekiem, jeśli myślisz, że nie możesz znieść związku z chorym, stajesz się nim dopiero wtedy, gdy zaczniesz go winić za to lub sprawisz, że stanie się winny z powodu swojej choroby.
• Pamiętaj, że ból, dyskomfort i zdolności tej osoby mogą się różnić w ciągu kilku godzin.
• Pamiętaj, że ludzie cierpiący na przewlekły ból są zawsze normalnymi ludźmi takimi jak ty, nawet jeśli mają własne trudności. Chcą być traktowani i doceniani za to, kim są.
• Uśmiech może ukryć o wiele więcej rzeczy, niż myślisz.

ostrzeżenia

• Przewlekły ból, ze względu na jego związek z depresją, wyższe dawki dopingu w celu kontrolowania bólu oraz fakt, że ból może czasem stać się nie do utrzymania, może wszystko zwiększyć wskaźnik samobójstw u osób z przewlekłym bólem. Poproś specjalistę o pomoc, jeśli znasz kogoś, kto wykazuje oznaki ciężkiej depresji lub myśli samobójcze.