Zawartość

• Kroki
• Pytania i odpowiedzi społeczności

Inne sekcje

Pisanie wstępnej wersji roboczej jest istotną częścią procesu pisania, okazją do przeniesienia wstępnych pomysłów i przemyśleń na papier. Trudno jest zagłębić się w wstępny szkic eseju lub twórczej pracy, takiej jak powieść lub opowiadanie. Powinieneś zacząć od burzy mózgów na temat szkicu, aby popłynąć kreatywnymi sokami i poświęcić czas na zarysowanie projektu. Będziesz wtedy lepiej przygotowany, aby usiąść i napisać wstępną wersję roboczą.

Kroki

Część 1 z 3: Burza mózgów Pomysły na projekt

1. 

   Napisz darmowy artykuł na dany temat lub temat. Rozwiń swoją kreatywność, pisząc swobodnie, koncentrując się na temacie lub temacie Twojej pracy.Możesz użyć pytania opisowego przydzielonego ci przez nauczyciela jako zachęty do napisania wolnego. Lub możesz skupić się na opisaniu tematu lub tematu w wolnym piśmie z perspektywy swojego głównego bohatera, jeśli piszesz twórczy utwór. Freewrites to świetny sposób, aby rozgrzać mózg i przygotować się do pisania.
   • Freewrites często działają najlepiej, jeśli dasz sobie limit czasu, na przykład pięć minut lub dziesięć minut. Powinieneś wtedy starać się nie zdejmować długopisu ze strony podczas pisania, abyś był zmuszony do pisania na dany temat lub temat przez określony czas.
   • Na przykład, jeśli pisałeś esej na temat kary śmierci, możesz skorzystać z zachęty: „Jakie są możliwe problemy lub problemy związane z karą śmierci?” i pisz o tym swobodnie przez dziesięć minut.
   • Często freewrites są również dobrym sposobem na generowanie treści, których można użyć później w wersji roboczej. Możesz być zaskoczony tym, co sobie uświadamiasz, swobodnie pisząc na ten temat.

2. 

   
   
   Utwórz mapę skupień dotyczącą tematu lub tematu. Mapa skupień to kolejna dobra taktyka burzy mózgów, ponieważ pozwala zidentyfikować słowa kluczowe i frazy, których możesz następnie użyć w wstępnym projekcie. Może również pomóc w określeniu, na jakim stanowisku zajmujesz się danym tematem lub tematem, zwłaszcza jeśli piszesz przekonujący esej lub artykuł.
   • Aby skorzystać z metody grupowania, umieść słowo opisujące Twój temat lub temat w środku artykułu. Następnie napiszesz słowa kluczowe i myśli wokół środkowego słowa. Zakreśl środkowe słowo i narysuj linie od środka do innych słów kluczowych i pomysłów. Następnie zakreśl każde słowo, grupując je wokół centralnego słowa.
   • Na przykład, jeśli próbowałeś napisać opowiadanie na temat „gniewu”, napiszesz „złość” na środku strony. Możesz następnie napisać słowa kluczowe wokół „złości”, np. „Wulkan”, „upał”, „moja matka” i „wściekłość”.

3. 

   
   
   Przeczytaj pisanie na dany temat lub temat. Jeśli piszesz esej akademicki, prawdopodobnie będziesz musiał przeprowadzić jakąś formę badań, czytając teksty naukowe na ten temat lub temat. Czytanie tych tekstów może również pomóc Ci zainspirować się i przygotować na wstępną wersję roboczą. Możesz także robić notatki podczas czytania tych tekstów, tworząc kluczowe punkty i tematy, które możesz zbadać później w swojej wstępnej wersji roboczej.
   • Jeśli piszesz pracę kreatywną, możesz poszukać tekstów napisanych na temat konkretnego pomysłu lub tematu, który chcesz zgłębić w swoim własnym piśmie. Możesz wyszukiwać teksty według tematu i czytać kilka tekstów, aby znaleźć pomysły na swoją historię.
   • Możesz mieć ulubionych pisarzy, do których często wracasz w poszukiwaniu inspiracji lub poszukujesz nowych autorów, którzy robią interesujące rzeczy z tym tematem. Możesz wtedy pożyczyć elementy podejścia pisarza i wykorzystać je we własnej, wstępnej wersji roboczej.
   • Dodatkowe zasoby i teksty można znaleźć w Internecie oraz w lokalnej bibliotece. Porozmawiaj z bibliotekarzem w swojej lokalnej bibliotece, aby uzyskać więcej informacji na temat zasobów i tekstów.

Część 2 z 3: Przedstawianie szkicu

1. 

   
   
   Zrób zarys fabuły. Jeśli piszesz dzieło twórcze, takie jak powieść lub opowiadanie, powinieneś usiąść i stworzyć zarys fabuły. Może to być zarys podstawowy i nie musi być bardzo szczegółowy. Posiadanie konspektu fabuły, do którego można się odnieść, może pomóc w przygotowaniu się do wstępnego projektu.
   • Możesz użyć metody płatka śniegu, aby utworzyć kontur wykresu. W tej metodzie napiszesz podsumowanie swojej historii w jednym wierszu, a następnie podsumowanie w jednym akapicie, a następnie streszczenia postaci. Utworzysz również arkusz kalkulacyjny scen.
   • Alternatywnie możesz użyć wykresu. W tej metodzie będziesz miał sześć sekcji: ustawienie, incydent podżegający, akcja wznosząca, punkt kulminacyjny, akcja opadająca i rozdzielczość.
   • Bez względu na wybraną opcję, powinieneś upewnić się, że zarys zawiera przynajmniej incydent podżegający, punkt kulminacyjny i rozdzielczość. Pamiętanie o tych trzech elementach znacznie ułatwi pisanie szkicu.

2. 

   Wypróbuj strukturę trzech aktów. Inną opcją dla kreatywnych wersji roboczych jest użycie struktury trzech aktów. Ta struktura jest popularna w pisaniu scenariuszy i dramaturgach, ale może być również używana do powieści i dłuższych opowiadań. Strukturę trzech aktów można również szybko naszkicować i może służyć jako mapa drogowa dla wstępnego projektu. Struktura trzech aktów to:
   • Akt 1: W Akcie 1 twój bohater spotyka inne postacie z opowieści. Ujawniony zostaje także główny konflikt tej historii. Twój bohater powinien też mieć określony cel, który sprawi, że podejmie decyzję. Na przykład w Akcie 1 możesz spowodować, że twój główny bohater zostanie ugryziony przez wampira po jednej nocy. Może wtedy zacząć się ukrywać, gdy odkryje, że została wampirem.
   • Akt 2: W Akcie 2 wprowadzasz komplikację, która sprawia, że ​​główny konflikt staje się jeszcze większym problemem. Komplikacja może również utrudnić twojemu protagoniście osiągnięcie celu. Na przykład w Akcie 2 Twoja główna bohaterka może zdać sobie sprawę, że w przyszłym tygodniu ma się udać na ślub dla swojej najlepszej przyjaciółki, pomimo faktu, że stała się teraz wampirem. Najlepsza przyjaciółka może również zadzwonić, aby potwierdzić przybycie, co utrudni twojemu protagoniście pozostanie w ukryciu.
   • Akt 3: W Akcie 3 przedstawiasz rozwiązanie głównego konfliktu w historii. Rozwiązanie może sprawić, że twój bohater osiągnie swój cel lub nie osiągnie celu. Na przykład w Akcie 3 możesz poprosić swojego bohatera o pojawienie się na weselu i udawanie, że nie jesteś wampirem. Najlepszy przyjaciel i tak może się dowiedzieć i zaakceptować twojego bohatera. Możesz zakończyć swoją historię, każąc swojemu bohaterowi ugryźć pana młodego, zmieniając go w jej wampirza kochanka.

3. 

   Utwórz szkic eseju. Jeśli piszesz esej lub artykuł akademicki, powinieneś stworzyć konspekt eseju, w którym masz trzy główne sekcje: część wprowadzającą, część główną i część końcową. Chociaż tradycyjnie eseje są pisane w strukturze pięciu akapitów, nie ma potrzeby używania podziału na akapity. Mając trzy sekcje, możesz użyć tylu akapitów, ile potrzebujesz do wypełnienia każdej sekcji. Twój zarys może wyglądać następująco:
   • Sekcja 1: Wprowadzenie, w tym wiersz otwierający haczyk, stwierdzenie pracy magisterskiej i trzy główne punkty do dyskusji. Większość esejów akademickich zawiera co najmniej trzy kluczowe punkty do dyskusji.
   • Część 2: akapity z treścią, w tym omówienie trzech głównych punktów. Powinieneś także mieć dowody potwierdzające dla każdego głównego punktu, ze źródeł zewnętrznych i własnej perspektywy.
   • Sekcja 3: Wnioski, w tym podsumowanie trzech głównych punktów, powtórzenie pracy magisterskiej i końcowe stwierdzenia lub przemyślenia.

4. 

   Miej oświadczenie magisterskie. Jeśli tworzysz szkic do eseju akademickiego lub artykułu, powinieneś mieć oświadczenie o pracy magisterskiej. Twoje stwierdzenie pracy magisterskiej powinno poinformować czytelników, o czym będziesz się spierać lub przedyskutować w swoim artykule. Powinien posłużyć jako mapa drogowa dla twojego eseju i zilustrować, w jaki sposób zamierzasz odpowiedzieć na pytanie eseju lub podpowiedź. Instrukcje tezy mają długość jednego wiersza i powinny zawierać asercję, w której podaje się argument do dyskusji.
   • Na przykład, może tworzysz wstępną wersję roboczą artykułu na temat nietolerancji glutenu. Słabe stwierdzenie tezy dla tego artykułu brzmiałoby: „Istnieją pewne zalety i wady glutenu, a niektórzy ludzie rozwijają nietolerancję glutenu”. To stwierdzenie tezy jest niejasne i nie stanowi argumentu na rzecz artykułu.
   • Silniejsze stwierdzenie tezy dla tego artykułu brzmiałoby: „Ze względu na stosowanie pszenicy GMO w żywności sprzedawanej w Ameryce Północnej, rosnąca liczba Amerykanów doświadcza nietolerancji glutenu i problemów związanych z glutenem”. To stwierdzenie tezy jest specyficzne i przedstawia argument, który zostanie omówiony w artykule.

5. 

   Dołącz listę źródeł. Twój konspekt powinien również zawierać listę źródeł, z których zamierzasz skorzystać w swoim eseju. Powinieneś mieć kilka źródeł, które czytasz podczas swoich badań, które możesz wymienić w bibliografii lub liście odniesień. Ten krok jest konieczny tylko wtedy, gdy piszesz esej lub artykuł akademicki.
   • Twój profesor lub nauczyciel może wymagać utworzenia bibliografii w stylu MLA lub APA. Będziesz musiał zorganizować źródła na podstawie obu stylów.

Część 3 z 3: Pisanie wstępnej wersji roboczej

1. 

   Znajdź ciche, skoncentrowane środowisko do pisania. Wyeliminuj wszystko, co Cię rozprasza, znajdując spokojne miejsce w szkole, bibliotece lub w domu. Wyłącz telefon komórkowy lub wycisz go. Wyłącz Wi-Fi i wybierz długopis i papier, jeśli rozpraszają Cię gry na komputerze. Stworzenie cichego miejsca do pisania zapewni Ci skupienie się na szkicu.
   • Możesz również upewnić się, że temperatura w pomieszczeniu jest idealna do siedzenia i pisania. Możesz również włączyć muzykę klasyczną lub jazzową w tle, aby ustawić scenę i przynieść przekąskę do swojego miejsca do pisania, abyś miał coś do przełknięcia podczas pisania.

2. 

   Zacznij od środka. Wymyślenie świetnego akapitu otwierającego lub zabójczej pierwszej linijki może być onieśmielające. Zamiast tego zacznij od środka eseju lub historii. Może zaczniesz od zajęcia się najpierw częściami swojego eseju, a może zaczniesz od momentu komplikacji dla swojego bohatera. Rozpoczęcie od środka może ułatwić umieszczenie słów na stronie.
   • Możesz także napisać zakończenie eseju lub opowiadania, zanim napiszesz początek. Wiele poradników dotyczących pisania radzi napisać akapit wprowadzający na końcu, ponieważ wtedy będziesz w stanie stworzyć świetne wprowadzenie w oparciu o całość.

3. 

   Nie martw się, że popełnisz błędy. Wstępny szkic to nie czas na próbowanie doskonałości. Zrób bałagan podczas procesu wstępnej wersji roboczej i bądź w porządku, jeśli popełnisz błędy lub jeśli wersja robocza nie jest jeszcze dostępna. Pisz niezgrabne frazy i niezręczne zdania, aż wpadniesz w nurt. Następnie możesz rozwiązać te problemy po zakończeniu wstępnej wersji roboczej.
   • Powinieneś także starać się nie czytać tego, co piszesz, gdy wchodzisz w strumień. Nie sprawdzaj każdego słowa przed przejściem do następnego słowa lub edytuj w trakcie. Zamiast tego skoncentruj się na pracy nad wstępną wersją roboczą i umieszczaniu pomysłów na stronie.

4. 

   Użyj aktywnego głosu. Powinieneś także postarać się nabrać nawyku używania zawsze aktywnego głosu podczas pisania, nawet w szorstkich wersjach roboczych. Unikaj głosu biernego, ponieważ głos pasywny może w końcu brzmieć nijakie i nudno dla twojego czytelnika. Głos aktywny pozwala na bezpośrednie, jasne i zwięzłe pisanie, nawet na etapie pisania.
   • Na przykład, zamiast pisać: „Moja mama zdecydowała, że ​​będę się uczyć gry na skrzypcach, kiedy będę miała dwa lata”, wybierz głos czynny, umieszczając temat zdania przed czasownikiem: „Moja mama zdecydowała, że ​​się nauczę skrzypce, kiedy skończyłem dwa lata ”.
   • Powinieneś także unikać używania czasownika „być” w swoim piśmie, ponieważ często jest to oznaka strony biernej. Usunięcie „bycia” i skupienie się na aktywnym głosie sprawi, że twoje pisanie będzie jasne i skuteczne.

5. 

   Zapoznaj się ze swoim konspektem, gdy utkniesz. Jeśli utkniesz podczas wstępnego szkicu, nie bój się oprzeć na swoim zarysie i materiałach używanych podczas burzy mózgów. Może odwołasz się do swojego konspektu, aby przypomnieć sobie, jakie treści zamieszczasz w określonym punkcie fabuły lub w części głównej eseju.
   • Możesz również przejrzeć materiały z burzy mózgów, które stworzyłeś, zanim usiadłeś do pisania, takie jak ćwiczenie grupowania lub pisanie dowolne. Zapoznanie się z tymi materiałami może pomóc Ci poprowadzić Cię podczas pisania i pomóc skupić się na ukończeniu wstępnej wersji roboczej.
   • Możesz robić przerwy, jeśli zauważysz, że masz blokadę twórczą. Chodzenie na spacer, drzemka, a nawet zmywanie naczyń może pomóc Ci skupić się na czymś innym i dać odpocząć mózgowi. Po przerwie możesz zacząć pisać od nowa ze świeżym podejściem.

6. 

   Przeczytaj wstępną wersję roboczą i popraw ją. Po zakończeniu szkicu możesz odejść i zrobić sobie przerwę. Może wybierasz się na krótki spacer lub robisz inną aktywność, podczas której nie musisz myśleć o przeciągu. Następnie możesz wrócić do niego świeżym okiem i przeczytać go. Najprawdopodobniej zauważysz problemy lub problemy, które należy rozwiązać w wersji roboczej, o wiele łatwiej, jeśli poświęcisz im trochę czasu.
   • Powinieneś także przeczytać na głos wstępną wersję roboczą. Posłuchaj, czy nie ma zdań, które brzmią niejasno lub myląco. Podświetl je lub podkreśl, aby wiedzieć, że wymagają korekty. Nie bój się poprawiać całych sekcji lub linii wstępnego projektu. W końcu jest to szkic, który poprawi się dopiero po wprowadzeniu zmian.
   • Możesz także przeczytać wstępną wersję roboczą na głos komuś innemu. Bądź gotów przyjąć informację zwrotną i konstruktywną krytykę projektu od osoby. Uzyskanie innego spojrzenia na swoje pisanie często sprawi, że będzie o wiele lepsze.

Pytania i odpowiedzi społeczności

Gdzie idzie wstępny szkic; na początku czy na końcu?

Wstępna wersja robocza nie jest zawarta w ostatecznej wersji artykułu. To jest pierwszy szkic. Używasz go do organizowania swoich myśli i odpracowywania.

Po raz pierwszy piszę wstępną wersję roboczą, więc co muszę zrobić, aby napisać bardzo dobrą wstępną wersję roboczą?

Szorstkie wersje robocze nie muszą być doskonałe. Dlatego nazywane są szorstkimi wersjami roboczymi i nie mają reguł ani granic. Nie martw się o to, czy słowa są poprawnie napisane lub czy gramatyka jest taka, jaka powinna być. Zawsze możesz wrócić i edytować to później. Napisz konspekt, zanim zaczniesz pisać, może pomóc ci zachować porządek i może pomóc ci wyrwać się ze ślepych zaułków, które prawie na pewno napotkasz.

Skąd mam wiedzieć, że mój szkic jest doskonały?

Wstępny szkic nie powinien być doskonały. To miał być tylko pierwszy szkic ostatecznej kopii.

Dlaczego powinienem napisać wstępną wersję roboczą?

Napisanie wstępnej wersji roboczej daje Ci szansę zdecydowania, czy musisz wydobyć informacje, czy dodać informacje do ostatecznej wersji roboczej. Możesz również poprosić kogoś innego o sprawdzenie gramatyki lub błędów ortograficznych przed ukończeniem ostatecznej kopii.

Jaki jest cel szkicu?

Celem wstępnej wersji roboczej jest przeniesienie wszystkich informacji i myśli na papier. Nie martw się, że będzie dobrze wyglądać.

Jak długi powinien być przeciąg?

Nie ma określonej długości. Gdy jesteś zadowolony ze swojej pracy, możesz ją reklamować jako opowiadanie, nowelę, powieść lub serial, jeśli Twoja praca jest wystarczająco długa.

Czy wstępny szkic może zaczynać się od pytania?

Tak, możesz rozpocząć szkic, zadając pytanie, na które artykuł odpowie.

Czy mogę mieć błędy ortograficzne w mojej wersji roboczej?

Dobrze jest mieć błędy ortograficzne i gramatyczne w wersji roboczej. Możesz je edytować w ostatecznej wersji roboczej.

Czy ktoś może przeczytać moją wersję roboczą i edytować za mnie?

Tak, ale chcesz mieć pewność, że osoba czytająca twoją wstępną wersję roboczą jest doświadczonym redaktorem, aby mogła udzielić wartościowej opinii.

Powinienem pominąć wiersze, czy po prostu zacząć od akapitu?

Zacznij od akapitu na początku.

Zobacz więcej odpowiedzi