Zawartość

• Kroki
• Pytania i odpowiedzi społeczności
• Porady

Inne sekcje

Jeśli jesteś fanem rozdzierających serce opowieści, możesz napisać własne smutne historie. Pisanie smutnych historii może być trudne, ponieważ łatwo jest wydać się melodramatycznym. Nie chcesz wykorzystywać smutnych wydarzeń tylko po to, by zabrzmieć tragicznie. Skoncentruj się na budowaniu interesującej historii z silnymi postaciami. W ten sposób smutne wydarzenia bardziej wpłyną na czytelników. Zrób coś wstępnego, aby pomyśleć o smutnych tematach, które rozumiesz. Skonstruuj swoją historię, kierując się podstawowymi elementami opowiadania. Następnie napisz i popraw swoją pracę.

Kroki

Część 1 z 3: Wstępne pisanie historii

1. 

   Swobodnie pisać o smutku. Jeśli chcesz pisać smutne historie, musisz zacząć od poszukiwania inspiracji. Zastanów się, co cię smuci. Przez około 10 minut swobodnie pisz na temat smutku. Porozmawiaj o sytuacjach, które sprawiają, że jesteś smutny.
   • W życiu zachodzi wiele zmian, które mogą zasmucać ludzi. Zakończenie przyjaźni i innych związków może wywołać smutek. Śmierć bliskiej osoby również może zasmucić. Smutek może być również spowodowany mniejszymi wydarzeniami. Utrata domowego zwierzaka może być smutna. Konieczność przeprowadzki do innego miasta może być przyczyną smutku. Zastanów się, czym według ciebie jest smutek. Jakie myśli i emocje kojarzą Ci się ze smutkiem?
   • Pisząc, rozmawiaj ze smutkiem o swoich osobistych doświadczeniach. Na przykład, kiedy w życiu czułeś się najbardziej smutny? Czemu? Możesz wykorzystać doświadczenia z własnego życia w opowiadaniu.

2. 

   
   
   Szukaj inspiracji. Najlepszym sposobem, aby stać się lepszym pisarzem, jest czytać więcej. Jeśli chcesz wiedzieć, jak pisać smutne historie, będziesz musiał przeczytać wiele historii z nieszczęśliwymi tematami i wątkami.
   • Przeczytaj smutne historie. Poproś znajomych i nauczycieli o rekomendacje dotyczące smutnych historii. Podczas czytania rób to aktywnie. Zwróć uwagę, jak pisarze budują swoje historie i postacie. Jak zaczynają się historie? Jak się kończą? Dlaczego reagujesz emocjonalnie na te historie? Podczas czytania zadaj sobie te pytania.
   • Zwróć uwagę na to, co działa w tych historiach. Pisząc opowiadanie, masz tylko krótki okres czasu, aby zwrócić uwagę czytelnika. Czytając opowiadania, zwróć uwagę na początkowe wersety. W jaki sposób pisarz przyciąga twoją uwagę? Gdzie zaczyna się ta historia? Wiele opowiadań może się rozpocząć, gdy niektóre z ważnych działań lub wydarzeń już się wydarzyły. Autorzy mogą opisywać takie wydarzenia w retrospekcjach lub sugerować je za pomocą środków takich jak dialog postaci.

3. 

   
   
   Dowiedz się, jak rozpocząć historię. Jeśli chcesz napisać historię, musisz znać podstawową strukturę historii. Historie składają się z ekspozycji, akcji wznoszącej, punktu kulminacyjnego, akcji spadającej i rozwiązania. Pierwsza część opowieści obejmuje ekspozycję i rozwijającą się akcję.
   • Twoja ekspozycja jest na początku historii. W tym miejscu wyjaśniasz, kim jest główny bohater i co robi na początku historii. Wykład powinien być krótki i przyciągać uwagę czytelnika.
   • Rosnąca akcja opowieści to seria konfliktów, które posuwają ją do przodu. Żadna historia nie może istnieć bez problemu wymagającego rozwiązania. W smutnej historii problem ten powinien zawierać element tragedii. Na przykład, może twoja główna bohaterka opiekuje się swoim chorym psem. Rosnąca akcja może obejmować zabranie psa do weterynarza, stwierdzenie, że choroba jest gorsza, niż myślała, i zmaganie się z niepowodzeniami i wyzwaniami związanymi z potrzebami medycznymi jej psa.

4. 

   
   
   Opisz swoją historię. Kiedy już ustalisz podstawową strukturę historii, napisz krótki zarys swojej historii. Napisz, jak zacznie się Twoja historia, jaką wschodzącą akcję włączysz, punkt kulminacyjny i jak zostanie rozwiązana.
   • Zarys może być krótki. W konspekcie nie trzeba używać pełnych zdań. Musisz tylko mieć pojęcie o podstawowych wydarzeniach, które będą miały miejsce. Możesz podzielić swój zarys na pięć elementów struktury opowieści: ekspozycję, akcję rosnącą, punkt kulminacyjny, akcję spadającą, rozwiązanie.
   • W konspekcie struktura powinna zawierać cyfry i litery. Duże nagłówki, takie jak „ekspozycja”, można oznaczyć cyfrą rzymską. Możesz użyć liter lub zwykłych cyfr, aby rozwinąć aspekty tego nagłówka. Na przykład „I. Ekspozycja, a. Przedstaw Susan”.
   • Aby pomóc Ci zobaczyć, jak napisać konspekt, wróćmy do przykładu w tym artykule. Możesz rozpocząć szkic od czegoś takiego: „Ekspozycja, a. Przedstaw Adę, płaczącą na zajęciach plastycznych, b. Smutne, że przypomniano jej o raku jej ojca, c. Wraca sama do domu (matka jest w pracy), aby pomóc jej chorego psa. "

Część 2 z 3: Rozpoczynanie opowieści

1. 

   Znajdź dobrą linię otwarcia. Pierwsza linia jest istotną częścią opowiadania. Dobra linia otwierająca powinna natychmiast przyciągnąć uwagę czytelnika. Czytelnicy powinni zagłębić się w historię zaciekawieni, chcąc kontynuować czytanie.
   • Dobra pierwsza linijka powinna mieć mocny głos i podpowiedzieć, co ma nadejść w historii. Jeśli piszesz historię koncentrującą się na tematach smutku, ważne jest, aby wspomnieć o tym w pierwszym wersie.
   • Jeśli utkniesz, przeczytaj kilka początkowych wersetów swoich ulubionych smutnych historii. Możesz również wyszukać w Google coś w rodzaju „Najbardziej zapadające w pamięć początkowe wiersze”. Przeczytaj różne początkowe wersety i sprawdź, jak działają. Dlaczego odnoszą sukcesy? Dlaczego chcesz czytać dalej?
   • Spójrz na przykład w tym artykule. W tej historii Ada musi ostatecznie zaakceptować śmierć swojego psa. Powiedzmy, że jej ojciec zmarł na raka i trudno jest jej poradzić sobie ze stratą. Napisz pierwszą linię, która przekazuje poczucie nadchodzącej straty, jednocześnie podkreślając smutki z przeszłości. Na przykład „Ada nie chciała zacząć płakać podczas wykładu pana Cheny'ego, ale nie mogła powstrzymać się od poczucia, że ​​strata towarzyszyła jej wszędzie”.

2. 

   Twórz bliskie relacje w swojej historii. Czytelnicy są bardziej skłonni do emocjonalnego poruszania się przez silne relacje. To ma sens. Każdy ma w życiu ludzi, z którymi jest blisko. Kiedy historia w dużym stopniu dotyczy relacji między postaciami, czytelnik może doświadczyć silniejszej reakcji emocjonalnej.
   • Pokaż, jak bliskie są twoje postacie. Mogą kończyć swoje zdania, pomagać sobie bez pytania i pocieszać się w złych chwilach.
   • W przykładzie z tego artykułu są trzy główne postacie: Ada, jej matka i jej pies. Można by napisać sceny, w których Ada czule opiekuje się swoim psem, pokazując, jak bardzo go kocha. Możesz też pokazać, że jest blisko matki. Ada i jej matka potrafiły czule żartować ze sobą. Krótka retrospekcja z pogrzebu ojca Ady może ujawnić, że Ada pomaga matce radzić sobie w następstwie.

3. 

   Przygotuj się do głównego smutnego wydarzenia. W miarę postępów w swojej historii angażuj się w rozwijającą się akcję. Przygotuj się na smutne wydarzenie. Ludzi raczej nie poruszy smutek bez nagromadzenia się. Jeśli nie jesteś emocjonalnie zaangażowany w postać lub sytuację, prawdopodobnie nie będziesz smutny podczas czytania historii.
   • Każda scena w opowieści powinna w jakiś sposób przesuwać ją do przodu. W razie wątpliwości zapoznaj się ze swoim konspektem. Jaki jest Twój punkt kulminacyjny? Jak możesz doprowadzić swoje postacie do tego punktu kulminacyjnego? W przykładzie z tego artykułu pies może mieć napad padaczkowy i trzeba go szybko zabrać do weterynarza. Ada dowiaduje się, że rak psa rozprzestrzenił się do mózgu. Nie skupiaj się tylko na działaniach. Zwróć uwagę na emocjonalną historię podczas gry. Ada w końcu zacznie kłócić się z matką. Możesz pokazać matce, która delikatnie próbuje pomóc Adzie przygotować się na najgorszy scenariusz, a Ada się opiera.
   • Pisząc te sceny, zastanów się nad istotą swojej historii. Jaki jest główny punkt lub osiągnięcie twoich postaci? Każda scena powinna się rozwinąć do tego momentu. W naszym przykładzie Ada być może będzie musiała zaakceptować śmierć jako część życia. Postaraj się podkreślić nieuniknioną śmierć i rozkład w każdej scenie.

4. 

   Napisz swój punkt kulminacyjny. Kiedy już napiszesz opadającą akcję, skup się na kulminacji. To szczyt akcji w Twojej historii. Spróbuj napisać punkt kulminacyjny, który jest intensywny, bez poczucia wymuszenia lub melodramatu.
   • W tym miejscu pamiętaj o nadziejach i marzeniach bohatera. To może pomóc ci zobaczyć, o co tu chodzi. O co w tej chwili walczy postać? Co się stanie, jeśli mu się nie uda?
   • Najlepsze historie mają chwilę odkrycia. To powinno być dość uniwersalne. Twoja postać odkryje w sobie lub swojej sytuacji coś, co może wskazywać na uniwersalny temat lub przesłanie.
   • W przykładzie z tego artykułu punktem kulminacyjnym jest sytuacja, w której Ada i jej matka kłócą się o uśpienie psa. Na pierwszy rzut oka stawką jest życie psa. Na głębszym poziomie stawką jest poczucie celu Ady. Pomaganie psu daje jej poczucie kontroli nad nieuchronnością śmierci. W większym stopniu zdajemy sobie sprawę, że akceptacja śmierci jest częścią życia. Być może matka Ady mogłaby powiedzieć coś podobnego podczas ich walki.
   • Poziomy mogą przynieść smutne historie na wiele sposobów. Oprócz tego, że smutne chwile są bardziej intensywne, czytelnicy pragną rozwoju tematu i postaci. Czytelnik może być bardziej poruszony smutną historią, jeśli poczuje, że nauczył się czegoś po drodze.

5. 

   Wybierz odpowiednie zakończenie. Kiedy już napiszesz swój punkt kulminacyjny, czas zakończyć swoją historię. Zakończenie historii powinno dać jakieś rozwiązanie dla akcji. Czytelnik powinien czuć się usatysfakcjonowany zakończeniem, nawet jeśli jest nieszczęśliwe. Nie powinieneś zostawiać czytelnika z żadnymi zalegającymi pytaniami lub obawami.
   • Musisz dopracować się, aż zakończysz się spadaniem. To prowadzi do twojego wniosku. Główny bohater powinien pogodzić się ze swoim losem. Wszystkie sceny po kulminacji powinny prowadzić do rozwiązania, służącego raczej zmniejszaniu napięcia niż jego zwiększaniu. W naszym przykładzie Ada mogłaby się wypłakać, a następnie powiedzieć matce, że jest gotowa zaakceptować śmierć swojego psa.
   • Smutna historia niekoniecznie musi mieć smutne zakończenie. Jednak nagłe obrócenie się sytuacji dla twojej postaci może wydawać się nieautentyczne. Jeśli chcesz, aby smutna historia zakończyła się szczęśliwie, upewnij się, że doszedłeś do tego punktu. W naszym przykładzie nie okazuj się nagle, że pies jest w porządku. To nie jest realistyczne. Zamiast tego może skończyć się kilka miesięcy w przyszłości. Podczas gdy Ada tęskni za swoim psem, przeniosła się z nowym szczeniakiem.

Część 3 z 3: Zwiększanie smutku

1. 

   Unikaj melodramatu. Melodramat to częsta pułapka w smutnych opowieściach. Nie chcesz, aby czytelnicy czuli, że próbujesz wymusić współczucie dla swoich postaci. Unikaj nadpisywania tragicznych opisów lub emocjonalnego dialogu. To jest często miejsce, w którym wkrada się melodramat.
   • Czasami melodramat może być trudny do wykrycia, zwłaszcza jeśli zainwestowałeś w historię. W pierwszej wersji roboczej możesz być zdesperowany, aby wyciągnąć wszystko na stronę. Nadpisanie w pierwszej wersji roboczej jest w porządku, a nawet pomocne. Jednak kiedy czytasz swoją pracę do powtórki, bądź dla siebie bardzo surowy.
   • Wyeliminuj wszelkie opisy lub dialogi, które nie są absolutnie niezbędne. Często mniej znaczy więcej, pisząc smutną scenę. Jeśli opisujesz umierającego psa Ady, może mógłbyś opisać to w jednym lub dwóch zdaniach. Pozwala to publiczności na samodzielne przeżycie chwili. Nie będzie im narzucana pewna perspektywa.
   • Myśli również o szerszej perspektywie Twoich odbiorców. We współczesnym świecie smutne historie są zbyt powszechne. Ludzie są w punkcie, w którym mogą być nieco odrętwiali na tragedię, która wydaje się ogólna. W wiadomościach o śmierci i chorobach jest wiele historii. Przybliżenie emocji określonej postaci może pomóc w uniknięciu melodramatu. Tak, utrata zwierzaka jest smutna, ale dlaczego twoja postać jest szczególnie smutna? Jaki wyjątkowy rodzaj smutku odczuwa?

2. 

   Najpierw skoncentruj się na napisaniu dobrej historii. Ludzie często są urażeni pracą, która jest tragiczna ze względu na tragedię. Ludzie cenią dobrą narrację, rozwój postaci, humor i dialog. Pamiętaj, że twoja historia i twoje postacie są najważniejsze. Tragedie, których doświadczają, zajmują drugie miejsce.
   • Naprawdę wejdź do głów swoich bohaterów. Stwórz historie dla swoich postaci, które nie są związane z tragicznymi wydarzeniami, z którymi się borykają. Daj postaciom wiarygodne cechy osobowości, upodobania, antypatie i inne dziwactwa. Postać nie powinna być definiowana wyłącznie przez złe wydarzenia.
   • Spraw, aby tragedia była organiczna w historii. Nie pozwól, aby matka bohatera nagle padła martwa, pomimo braku wcześniejszych objawów choroby. Będzie to tania sztuczka mająca na celu wzbudzenie współczucia. Jeśli planujesz zabić postać, najpierw zaproponuj kilka wskazówek. Może ta postać jest na przykład zdenerwowana po wizycie u lekarza.

3. 

   Dodaj trochę humoru. Historia, która jest zbyt mocno zainwestowana w tragedię, może zranić czytelników. Wiele niesamowicie smutnych historii oferuje wiele lekkości po drodze. Na przykład bestseller Johna Greena Błąd w naszych gwiazdach zawiera dużo humoru, opowiadając bardzo smutną historię. Kinematografia Stalowe magnolie słynie z połączenia śmiechu i łez. Spójrz na te prace, aby znaleźć inspirację, jak używać humoru.

4. 

   Przypomnij czytelnikowi dobre chwile w smutnych chwilach. W miarę poprawiania będziesz chciał zwiększyć smutek w historii. Przeczesz swoją pracę i poszukaj sposobów na zwiększenie intensywności emocjonalnej. Jednym ze sposobów, aby smutne chwile były smutniejsze, jest przypominanie czytelnikom o lepszych czasach.
   • To, co sprawia, że ​​smutne chwile są denerwujące, to to, jak bardzo kontrastują z szczęśliwszymi czasami. Ten ostry kontrast jest często drażniący. Może wywołać emocjonalny akord u czytelników.
   • Opisując smutną scenę, dodaj wspomnienie do szczęśliwszego momentu swojej historii. Na przykład załóżmy, że we wcześniejszej scenie pies Ady mógłby wydać bulgoczący dźwięk, który brzmiał jak „Cześć”. To rozśmieszyło Adę i jej matkę. W późniejszej scenie, kiedy pies leży na łożu śmierci, może znowu wydawać ten dźwięk. Poprzedni radosny dźwięk jest teraz skażony smutną chwilą.

5. 

   Spraw, by widzowie pokochali Twoje postacie. Poświęć trochę czasu na przegląd dobrych cech postaci. Ludzie będą bardziej poruszeni tragediami, jeśli bohaterowie wywarli pozytywny wpływ na innych. Możesz dodać kilka zdań, gdy postać umiera, na przykład krótko przypominając czytelnikowi o pozytywnym wpływie, jaki wywarł. W naszym przykładzie możesz napisać coś w stylu: „Riley machnął ogonem na Adę, wciąż kochającego i lojalnego psa, którym zawsze był”.

6. 

   Narysuj powiązania między tragediami. Dobrym sposobem na zwiększenie smutku w opowieści jest powiązanie swoich tragedii. Twórz połączenia między różnymi smutnymi i traumatycznymi chwilami. To dodaje dodatkowego wpływu emocjonalnego.
   • W naszym przykładzie możesz łatwo narysować paralelę między śmiercią psa Ady a śmiercią jej ojca. Ada mogła czuć smutek, że po raz kolejny nie udało jej się zatrzymać nieuniknionego. To sprawi, że czytelnicy poczują się do postaci. Wiele przeszła.

Pytania i odpowiedzi społeczności

A jeśli będę płakać, kiedy piszę artykuł?

Wtedy możesz mieć trafienie w swoje ręce. Tak trzymać.

Co jeśli płaczę podczas pisania mojej historii, ale kiedy idę ją przeczytać ponownie, wydaje mi się to głupie i zbyt krótkie?

Daj mu jeszcze dzień lub dwa i spróbuj przeczytać jeszcze raz. Jeśli nadal nie jesteś z tego zadowolony, zastanów się, co chciałbyś zmienić. Pomocne może też być przedstawienie swojej historii znajomemu lub członkowi rodziny (lub kilku innym osobom) i poproszenie ich o szczerą opinię na jej temat, a następnie zmianę historii na podstawie tego, co powiedzieli.

Jeśli pisanie jest dla mnie emocjonalnie wyczerpujące, czy czytelnikowi będzie trudno czytać?

Może. Jeśli naprawdę cię to zasmuca, pamiętaj o dodaniu kilku zabawnych fragmentów, jak sugeruje artykuł. Ponieważ to Ty ją piszesz, prawdopodobnie zainwestowałeś w nią więcej niż czytelnik, ale pamiętaj, że dobrze jest, aby Twoja historia była poruszająca!

Jakich wizualnych wskazówek mogę użyć, aby uczynić chwilę jeszcze bardziej smutną lub tragiczną?

Nadaj znaczenie określonemu obiektowi lub czemuś fizycznemu. Pokaż pozytywne znaczenie tego wydarzenia na początku historii, a później wspomnij o tym w momencie tragedii. Wspomnij o nim niewiele, ale wyraźnie w chwili tragedii, ponieważ pozwoli to czytelnikowi przemyśleć podróż.

Jak napisać smutną historię dla młodszej publiczności?

Czerp z rzeczy, które sprawiły, że byłeś smutny jako dziecko, z czymś, do czego Twoi docelowi odbiorcy mogą się odnieść i zrozumieć. Albo z drugiej strony, uczyń z tego coś, czego nie rozumieją, aby pomóc im się o tym dowiedzieć; na przykład „Król Lew” i „Żelazny olbrzym” mogą uczyć o stracie i śmierci, nawet jeśli w danym momencie nie do końca je rozumieją.

Czy zdrada może być przyczyną tragedii lub smutku w opowieści?

Absolutnie! Zdrada świetnie nadaje się do wszelkiego rodzaju opowieści iw zależności od rodzaju zdrady, na przykład romantycznej lub platonicznej, może popchnąć historię do przodu!

Czy opowieść o postaci, która próbuje pomóc kobietom i dzieciom będącym ofiarą handlu ludźmi i nie może ich pomóc, może być smutna?

Czytanie lub pisanie może być trochę trudne, ale na pewno byłoby smutne.

Czy w trudnych chwilach warto napisać smutną historię?

Tak, ponieważ możesz wyrazić swoje uczucia podczas pisania i staniesz się mniej stresujący, ponieważ piszesz, jak się czujesz.

Piszę romans. Czy mogę dodać smutne historie w tle dla obu postaci? A może to za dużo?

To zdecydowanie dobry sposób na połączenie czytelnika z bohaterami. A jeśli w grę wchodzi śmierć postaci, wzmacnia to efekt, ponieważ czytelnicy również czuli się blisko tej postaci. Ale jeśli smutne części występują między postaciami (nie między postacią a czytelnikiem), musisz budować relacje.

Porady

Każdego dnia w wikiHow ciężko pracujemy, aby zapewnić Ci dostęp do instrukcji i informacji, które pomogą Ci żyć lepiej, niezależnie od tego, czy zapewni Ci to bezpieczeństwo, zdrowie czy poprawi Twoje samopoczucie. W obliczu obecnych kryzysów zdrowotnych i ekonomicznych, kiedy świat drastycznie się zmienia, a my wszyscy uczymy się i dostosowujemy do zmian w życiu codziennym, ludzie potrzebują wikiHow bardziej niż kiedykolwiek. Twoje wsparcie pomaga wikiHow w tworzeniu bardziej szczegółowych, ilustrowanych artykułów i filmów oraz udostępnianiu naszej zaufanej marki treści instruktażowych milionom ludzi na całym świecie. Prosimy o rozważenie wniesienia wkładu do wikiHow już dziś.