Autor:
Sara Rhodes
Data Utworzenia:
9 Luty 2021
Data Aktualizacji:
18 Móc 2024
Zawartość
Inne sekcjeLeki przeciwdrgawkowe (lub przeciwdrgawkowe) mogą skutecznie leczyć lęk, ale nie mają poważnych skutków ubocznych, które mogą obejmować inne metody leczenia. Leki przeciwdrgawkowe można dodawać do istniejących leków w celu zwiększenia skuteczności i można je bezpiecznie stosować w połączeniu z innymi lekami. Należy zauważyć, że dostępnych jest niewiele badań dotyczących leczenia stanów lękowych lekami przeciwdrgawkowymi, a leczenie należy prowadzić ostrożnie. Przed otrzymaniem leku omów w pełni swoją diagnozę i opcje leczenia z lekarzem psychiatrycznym.
Kroki
Część 1 z 3: Odpowiedzialne stosowanie leków
Wybierz odpowiedni lek. Niektóre leki wydają się być skuteczne w przypadku określonych zaburzeń lękowych. Na przykład pregabalina jest wskazana w leczeniu zespołu lęku uogólnionego (GAD), gdy nie występują inne diagnozy psychologiczne. Wydaje się, że leki walproinianowe i topiramat działają skutecznie w leczeniu fobii. Wydaje się, że topiramat pomaga w leczeniu zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych. Lęk napadowy można leczyć lekami przeciwdrgawkowymi, chociaż badania nie potwierdzają obecnie jednoznacznie skutecznego leczenia. Walproinian może być obiecujący w leczeniu lęku napadowego. Dane dotyczące leczenia zespołu stresu pourazowego są ograniczone.
- Wybierając lek, pamiętaj, aby poinformować lekarza o wszystkich lekach, które obecnie przyjmujesz, aby zminimalizować ryzyko interakcji.
Prawidłowo zarządzaj dawkami. Użyj leku zgodnie z zaleceniami. Nie bierz więcej ani mniej niż zalecono. Leki działają najlepiej, gdy są przyjmowane o tej samej porze każdego dnia. Jeśli zażywasz lekarstwa częściej niż raz dziennie, oddziel ich dawki, na przykład jedną rano i jedną wieczorem.- Nawet jeśli nie odczuwasz skutków działania leku, nie zwiększaj dawki bez uprzedniej konsultacji z lekarzem.
Uważaj na skutki uboczne. Występowanie działań niepożądanych zależy od wielu czynników, takich jak dawkowanie, rodzaj leków i czas ich przyjmowania. Leki przeciwdrgawkowe zwykle rozpoczynają się od małej dawki i zwiększają, aby ograniczyć możliwość wystąpienia ostrych skutków ubocznych. Obecność skutków ubocznych jest zwykle bardziej widoczna przy wyższych dawkach, ale może ustępować z czasem. Niektóre typowe skutki uboczne obejmują:- Niewyraźne widzenie
- Zmęczenie
- Niestrawność
- Senność
- Zawroty głowy
Omów ryzyko związane z lekami. Ważne jest, aby być poinformowanym przed podjęciem leczenia. Omów z lekarzem wszelkie obawy dotyczące ryzyka i skutków ubocznych przyjmowania leków przeciwdrgawkowych. Chociaż zdarzają się niebezpieczne i śmiertelne reakcje, są one rzadkie i obejmują problemy z wątrobą, trzustką lub krwią. Niektóre osoby mogą wymagać rutynowych badań krwi w celu monitorowania efektów.- Niektórzy ludzie mają alergie na leki przeciwpadaczkowe. Zazwyczaj alergie rozwijają się w ciągu pierwszych 6 miesięcy i najczęściej obejmują wysypkę. Jeśli wystąpi wysypka lub wystąpią poważne skutki uboczne, takie jak pęcherze na skórze lub w jamie ustnej, nadmierne krwawienie, ból brzucha, gorączka lub inne nietypowe objawy, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.
- Chociaż lek Lyrica wydaje się być korzystny w leczeniu GAD, nie został zatwierdzony przez Amerykańską Agencję ds. Żywności i Leków (FDA) jako lek na lęk.
Zaplanuj regularne wizyty kontrolne. Zwłaszcza gdy zaczynasz przyjmować leki, upewnij się, że regularnie kontaktujesz się z lekarzem, aby zapewnić właściwy przebieg leczenia lekami. Omów wszelkie pojawiające się skutki uboczne, skuteczność leczenia i wszelkie pytania dotyczące dawkowania. Możesz okresowo zmieniać dawkę lub zmieniać leki, jeśli nie są one skuteczne.
Część 2 z 3: Zarządzanie zagrożeniami dla zdrowia
Porozmawiaj o używaniu alkoholu z lekarzem. Alkohol może zakłócać działanie leków przeciwdrgawkowych u osób z napadami padaczkowymi. Jeśli pijesz alkohol, poinformuj o tym swojego lekarza przed otrzymaniem leku. Być może będziesz musiał zmienić styl życia, aby uzyskać maksymalne korzyści z leczenia.
Zachowaj ostrożność, jeśli jesteś w ciąży. Większość leków przeciwdrgawkowych można bezpiecznie przyjmować w ciąży. Niektóre specyficzne leki mogą zwiększać ryzyko wad wrodzonych, więc upewnij się, że poinformujesz lekarza, jeśli planujesz zajść w ciążę, jesteś w ciąży lub karmisz piersią. Utrzymuj regularne wizyty u swojego lekarza. Konieczne może być wykonanie badań krwi, aby upewnić się, że ciąża jest zdrowa.
- Przyjmuj kwas foliowy w pierwszym trymestrze ciąży, aby zmniejszyć prawdopodobieństwo wad wrodzonych.
Unikaj udostępniania leków. Nie udostępniaj innym swoich leków. Dbaj o bezpieczeństwo swoich leków i nie podawaj ich innym osobom, nawet jeśli mają podobne objawy jak Ty. Zamiast tego kieruj ludzi do lekarza, aby kupili własne leki. Dzielenie się lekami jest niezgodne z prawem i niebezpieczne.
Jeśli chcesz zakończyć leczenie, skonsultuj się z lekarzem. Jeśli chcesz przerwać przyjmowanie leków, nie przerywaj ich bez wcześniejszej konsultacji z lekarzem. Jeśli z czasem nie będziesz delikatnie zmniejszać dawki, mogą wystąpić nieprzyjemne objawy odstawienia. Przed zakończeniem leczenia umów się na wizytę z lekarzem i omów opcje zakończenia leczenia przy minimalnych skutkach ubocznych. Odstawiaj leki powoli, przez kilka miesięcy.
- U osób z napadami wycofanie może obejmować ponowne wystąpienie napadów.
Część 3 z 3: Omówienie leczenia ze specjalistami
Uzyskaj diagnozę niepokoju. Leki przeciwdrgawkowe są najczęściej przepisywane w leczeniu zespołu lęku uogólnionego (GAD), fobii społecznej i zespołu lęku napadowego. Aby otrzymać leki na lęk, osoba musi najpierw uzyskać diagnozę zaburzenia lękowego. Zaburzenia lękowe obejmują zespół lęku uogólnionego (GAD), fobie (takie jak fobia społeczna), zespół lęku napadowego, zespół stresu pourazowego (PTSD) i zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne (OCD). Dostawca zdrowia psychicznego, taki jak terapeuta, psychiatra, a w niektórych przypadkach lekarz rodzinny specjalizujący się w zdrowiu psychicznym, może Cię ocenić, aby sprawdzić, czy objawy pasują do kryteriów zaburzenia lękowego.
- Wiele osób decyduje się na diagnozę terapeuty (np. Psychologa lub pracownika socjalnego), aby od razu rozpocząć leczenie.
Skonsultuj się z lekarzem. Po dokładnym rozważeniu przyjmowania leków umów się na wizytę u lekarza. Często zaleca się wizytę u specjalisty ds. Leków psychologicznych, na przykład psychiatry, jednak niektórzy lekarze pierwszego kontaktu mogą być zainteresowani rozmową z tobą o lekach psychiatrycznych. Podziel się swoją historią medyczną ze swoim lekarzem, w tym o wszelkich stanach medycznych lub psychologicznych oraz lekach, które obecnie zażywasz. Omów wszelkie przyjmowane zioła, witaminy lub suplementy.
- Zwróć uwagę na wszelkie alergie lub działania niepożądane, których doświadczyłeś pod wpływem innych leków.
Zadawać pytania. Podczas tej wizyty zadaj wszelkie pytania dotyczące przyjmowania leków, czasu trwania każdej dawki, czy musisz je przyjmować codziennie i jakie skutki uboczne możesz napotkać. Możesz zapytać swojego dostawcę, czy potrzebujesz nazwać leki markowe lub generyczne. Zapytaj, kiedy wziąć lek i czy najlepiej jest przyjmować go z jedzeniem lub piciem.
- Upewnij się, że w pełni rozumiesz leki, które możesz przepisać.Zadaj wszelkie pytania, które możesz mieć podczas wizyty.
- W przypadku niektórych leków możesz być bardziej narażony na ryzyko, z pewnością dla swojego lekarza, jeśli istnieje żywność, napoje, suplementy lub inne leki, których musisz unikać podczas przyjmowania leków przeciwdrgawkowych.
Zobacz terapeutę. Poza diagnozowaniem lęku, terapeuta może pomóc osobie pokonać objawy zaburzenia lękowego. Terapeuta może pomóc Ci odkryć wszelkie negatywne lub nieprawdziwe myśli i przekonania, które wpływają na niepokój. Następnie możesz nauczyć się kwestionować te myśli i przekonania i zakorzenić się w bardziej racjonalnym lub pozytywnym myśleniu. Możesz także nauczyć się sposobów na relaks i radzenie sobie ze stresorami, które mogą pomóc Ci skuteczniej radzić sobie w sytuacjach, które powodują uczucie lęku.
- Chociaż leki mogą pomóc w radzeniu sobie z objawami lęku, nie leczą one ani nie docierają do pierwotnej przyczyny niepokoju. Terapia może mieć trwałe efekty bez skutków ubocznych leków. W wielu przypadkach sama terapia może być najlepszym sposobem leczenia.
