Zawartość

• Kroki
• Pytania i odpowiedzi społeczności
• Porady
• Ostrzeżenia

Inne sekcje

Postawienie diagnozy cukrzycy jest stresujące, ale możesz kontrolować swój stan. Jeśli masz cukrzycę, ważne jest, aby najpierw zrozumieć różnicę między cukrzycą typu 1 a cukrzycą typu 2. Na przykład cukrzyca typu 1 jest chorobą autoimmunologiczną, podczas gdy cukrzyca typu 2 jest schorzeniem metabolicznym. Zbadanie różnic i podobieństw między cukrzycą typu 1 i 2 może pomóc lepiej zrozumieć swój stan. Następnie możesz współpracować z lekarzem, aby stworzyć odpowiedni dla siebie plan leczenia.

Kroki

Metoda 1 z 3: badanie różnic

1. 

   Spodziewaj się, że typ 1 zacznie się szybko, podczas gdy typ 2 rozwija się z czasem. U większości osób z cukrzycą typu 1 wystąpi ostry epizod, ponieważ ich organizm traci zdolność wytwarzania insuliny. Oznacza to, że ich objawy zaczną się nagle i wszystkie naraz. Jednak osoby z cukrzycą typu 2 zwykle mają objawy, które powoli się rozwijają, gdy ich stan zaczyna się, a następnie pogarsza.
   • Jeśli uważasz, że masz objawy cukrzycy, natychmiast skontaktuj się z lekarzem.
   • Należy pamiętać, że cukrzyca typu 2 może początkowo nie dawać objawów.

2. 

   
   
   Wiedzieć, że typ 1 oznacza, że ​​organizm nie wytwarza wystarczającej ilości insuliny. Cukrzyca typu 1 to choroba autoimmunologiczna, w której układ odpornościowy organizmu atakuje komórki trzustki wytwarzające insulinę. Po usunięciu tych komórek organizm nie może wytwarzać insuliny, która jest niezbędna do kontrolowania poziomu cukru we krwi.Oznacza to, że Twoje ciało nie może regulować poziomu cukru we krwi.
   • Jeśli masz cukrzycę typu 1, organizm wytwarza zbyt mało insuliny lub nie wytwarza jej wcale.
   • Cukrzyca typu 1 jest uważana za chorobę autoimmunologiczną.

3. 

   
   
   Rozpoznanie cukrzycy typu 2 oznacza, że ​​organizm nie może prawidłowo wykorzystywać insuliny. Twój organizm może z czasem stać się oporny na insulinę. Oznacza to, że organizm musi wytwarzać coraz więcej insuliny, aby regulować poziom cukru we krwi. W niektórych przypadkach może to spowodować przepracowanie trzustki, powodując, że przestanie ona wytwarzać wystarczającą ilość insuliny.
   • Jeśli masz cukrzycę typu 2, Twój organizm jest albo oporny na insulinę wytwarzaną przez organizm, co oznacza, że ​​nie może jej właściwie używać, albo organizm nie wytwarza już wystarczającej ilości insuliny.
   • Cukrzyca typu 2 jest chorobą metaboliczną.

4. 

   
   
   Uświadom sobie, że cukrzyca typu 1 jest częściej diagnozowana u młodszych ludzi. Cukrzycę typu 1 rozpoznaje się zwykle u dzieci, młodzieży i młodych dorosłych. Może rozwinąć się u osób starszych, ale zwykle występuje w młodszym wieku.
   • Chociaż cukrzyca typu 1 jest zwykle diagnozowana w młodym wieku, nie ustąpi tylko z powodu starzenia się. Do końca życia będziesz chorować na cukrzycę typu 1.
   • Osoby, u których zdiagnozowano cukrzycę typu 1, często mają normalną lub niską masę ciała.

5. 

   Wiedz, że cukrzyca typu 2 występuje w każdym wieku, ale zwykle dotyka starszych dorosłych. Cukrzyca typu 2 rozwija się z czasem, gdy organizm staje się oporny na insulinę lub przestaje ją wytwarzać. Może się to przytrafić każdemu. Chociaż częściej występuje u osób starszych, dzieci, młodzież i młodzi dorośli również mogą rozwinąć ten stan.
   • Prawdopodobieństwo wystąpienia cukrzycy typu 2 w młodym wieku jest większe, jeśli masz czynniki ryzyka.
   • Typowe czynniki ryzyka cukrzycy typu 2 obejmują nadwagę, brak aktywności, wiek, historię rodzinną oraz pochodzenie pochodzenia afrykańskiego, latynoskiego, rdzennego Amerykanina lub azjatyckiego.

6. 

   Zauważ, że cukrzyca typu 2 występuje znacznie częściej niż cukrzyca typu 1. Około 90 do 95% osób z cukrzycą będzie miało typ 2. Zwykle rozwija się wraz z wiekiem. W większości przypadków osoby z cukrzycą typu 2 stają się oporne na insulinę z powodu wyboru stylu życia, takiego jak niezdrowa dieta, dodatkowe kilogramy i zbyt mała aktywność fizyczna.
   • Niektórzy ludzie zapadają na cukrzycę typu 2 z powodu starzenia się i genetyki, pomimo prowadzenia zdrowego stylu życia.

7. 

   Uświadom sobie, że cukrzycy typu 2 często można zapobiec, ale typowi 1 nie. Czynniki związane ze stylem życia odgrywają większą rolę w rozwoju cukrzycy typu 2, więc możesz być w stanie temu zapobiec. Utrzymanie zdrowej wagi, ćwiczenia przez 30 minut dziennie i zdrowa dieta mogą pomóc zmniejszyć ryzyko zachorowania na cukrzycę typu 2. Jednak cukrzycy typu 1 nie można zapobiec, ponieważ jest ona spowodowana reakcją autoimmunologiczną organizmu, której nie można kontrolować.
   • Pamiętaj, że niektóre czynniki ryzyka cukrzycy typu 2, takie jak wiek, historia rodzinna i rasa, są poza Twoją kontrolą. Możesz nie być w stanie zapobiec cukrzycy typu 2, więc nie czuj się źle, jeśli ją złapiesz. Cukrzyca to powszechna choroba.

8. 

   Rozpoznaj typ 1 zawsze wymaga insuliny, a typ 2 nie. Jeśli masz cukrzycę typu 1, Twój organizm nie wytwarza insuliny, której potrzebuje, więc musisz zastosować terapię insulinową. Jednak osoby z cukrzycą typu 2 mogą mieć opcje, w tym dietę i ćwiczenia, doustne leki i insulinoterapię. Twój lekarz pomoże Ci dowiedzieć się, jak najlepiej zająć się objawami cukrzycy.
   • Zawsze przyjmuj leki zgodnie z zaleceniami lekarza. Nie próbuj samodzielnie zmieniać planu leczenia, ponieważ może to prowadzić do komplikacji.

Metoda 2 z 3: Rozpoznawanie podobieństw

1. 

   Zrozum, że oba typy mogą być dziedziczne. Historia cukrzycy w Twojej rodzinie odgrywa rolę w tym, czy rozwiniesz się, czy nie. Chociaż genetyka jest powiązana z oboma typami cukrzycy, cukrzyca typu 2 jest mniej związana z historią rodzinną niż cukrzyca typu 1.
   • Posiadanie krewnego chorego na cukrzycę nie oznacza, że ​​automatycznie zachorujesz na tę chorobę. Oznacza to po prostu, że możesz być bardziej zagrożony niż ktoś, kto nie ma rodzinnej historii choroby.

2. 

   Zrozum, że oba typy oznaczają, że twoje ciało nie może regulować poziomu cukru we krwi. Kiedy spożywasz glukozę, Twój organizm wykorzystuje insulinę do jej przetwarzania. Insulina dostarcza glukozę do komórek ciała, która jest wykorzystywana jako paliwo. Jednak organizm nie może przetwarzać glukozy, jeśli nie ma wystarczającej ilości insuliny lub jeśli organizm traci wrażliwość na insulinę. Kiedy tak się dzieje, pojawia się cukrzyca.
   • Kiedy masz cukrzycę typu 1 lub 2, poziom cukru we krwi będzie stale wysoki. Twoje ciało nie jest w stanie utrzymać poziomu cukru we krwi w normalnym zakresie.

3. 

   Zauważ, że oba typy mogą prowadzić do tych samych komplikacji. Możesz zapobiec wielu powikłaniom cukrzycy lub opóźnić je dzięki ścisłej kontroli glikemii, na przykład przyjmując leki, monitorując poziom cukru we krwi, przestrzegając zdrowej diety i ćwicząc przez co najmniej 30 minut dziennie. Jednak cukrzyca może powodować poważne komplikacje, jeśli nie jest kontrolowana. Jeśli cukrzyca nie jest kontrolowana, może to prowadzić do następujących stanów:
   • Zawał serca
   • Retinopatia cukrzycowa (problemy ze wzrokiem i prawdopodobnie ślepota)
   • Dyslipidemia (wysoki poziom cholesterolu)
   • Uderzenie
   • Uszkodzenie nerwów
   • Nadciśnienie (wysokie ciśnienie krwi)
   • Choroba serca
   • Uszkodzenie nerek
   • Owrzodzenia stóp i infekcje skóry
   • Amputacja kończyn, takich jak palce lub stopy

Metoda 3 z 3: Tworzenie planu leczenia z lekarzem

1. 

   Rozpoznaj objawy cukrzycy typu 1. Zwykle cukrzyca typu 1 zaczyna się nagle i powoduje ostre objawy. Jest bardziej prawdopodobne, że wystąpi u młodszych osób, takich jak dzieci, młodzież i młodzi dorośli. Oto typowe objawy cukrzycy typu 1:
   • Skrajne pragnienie lub głód
   • Częste oddawanie moczu
   • Utrata masy ciała
   • Ekstremalna słabość
   • Zmęczenie
   • Nudności
   • Wymioty
   • Drażliwość
   • Rozmazany obraz
   • Częste infekcje, takie jak grzybicze infekcje skóry

2. 

   Uważaj na objawy cukrzycy typu 2. Cukrzyca typu 2 może wystąpić w każdym wieku, chociaż częściej występuje u osób starszych. Rozwija się z czasem, więc możesz zauważyć, że objawy pojawiają się powoli, a wiele osób nawet nie ma objawów. Skontaktuj się z lekarzem, jeśli wystąpią następujące objawy:
   • Skrajne pragnienie lub głód
   • Częste oddawanie moczu
   • Utrata masy ciała
   • Ekstremalna słabość
   • Zmęczenie
   • Nudności
   • Wymioty
   • Drażliwość
   • Rozmazany obraz
   • Infekcje skóry
   • Powolne gojenie się ran
   • Sucha, swędząca skóra
   • Mrowienie i drętwienie dłoni i stóp

3. 

   Monitoruj poziom cukru we krwi. Lekarz powie, kiedy należy sprawdzić poziom cukru we krwi. Co najmniej będziesz musiał to sprawdzić rano i wieczorem przed snem. W niektórych przypadkach lekarz może zalecić sprawdzenie tego przed posiłkiem lub po nim. Śledź poziom cukru we krwi, aby móc obserwować wzorce.
   • Osoby, które używają insuliny, zwykle muszą częściej sprawdzać poziom cukru we krwi niż osoby, które tego nie robią.

4. 

   Porozmawiaj z lekarzem o terapii insuliną. Niezależnie od tego, czy masz cukrzycę typu 1, czy typu 2, prawdopodobnie będziesz potrzebować terapii insulinowej. Insulina musi zostać wstrzyknięta, aby była użyteczna, ponieważ organizm będzie ją metabolizował, jeśli zostanie przyjęta doustnie. Lekarz pomoże Ci zdecydować, czy chcesz samodzielnie wstrzyknąć insulinę, czy użyć pompy insulinowej.
   • Większość ludzi wstrzykuje insulinę bardzo cienką igłą, która wygląda podobnie do wstrzykiwacza. Jeśli używasz pompy, będziesz nosić urządzenie wielkości telefonu komórkowego, które pompuje insulinę do organizmu przez rurkę.
   • Insulinoterapia może powodować dyskomfort, ale nie będzie bolesna.
   • Jeśli masz cukrzycę typu 1, będziesz potrzebować insulinoterapii, aby kontrolować poziom cukru we krwi. Jednak jeśli masz cukrzycę typu 2, możesz nie potrzebować insuliny. Lekarz określi, jakiego leczenia potrzebujesz.

5. 

   Przyjmuj leki doustne, jeśli przepisane przez lekarza. Jeśli masz cukrzycę typu 2, Twój lekarz prawdopodobnie rozpocznie leczenie lekami doustnymi. Twój lekarz może przepisać leki doustne, które zwiększają produkcję insuliny lub zwiększają wrażliwość organizmu na insulinę. Leki te mogą również uwalniać glukozę z wątroby, hamując wytwarzanie insuliny, co oznacza, że ​​organizm jest w stanie transportować glukozę z mniejszą ilością insuliny.
   • Zawsze przyjmuj leki zgodnie z zaleceniami. Nie przerywaj przyjmowania leków bez zgody lekarza.

6. 

   Jedz zdrowo dieta. Stosowanie zbilansowanej diety jest ważne w przypadku obu typów cukrzycy. Jedz mniejsze porcje przy każdym posiłku i rozłóż posiłki w ciągu dnia, aby utrzymać stabilny poziom cukru we krwi. Buduj swoje posiłki wokół warzyw nieskrobiowych, a także chudego białka. Kiedy jesz węglowodany, połącz je z białkiem.
   • Najlepsze warzywa do posiłków to warzywa liściaste, papryka, warzywa korzeniowe, pomidory i warzywa z rodziny krzyżowych, takie jak brokuły i kalafior.
   • Wybierz chude białka, takie jak kurczak, indyk, ryby, jajka, niskotłuszczowy nabiał, orzechy, nasiona, fasola, rośliny strączkowe i substytuty mięsa, takie jak tofu.
   • Włącz do diety owoce i produkty pełnoziarniste, ale odmierzaj porcje, aby upewnić się, że nie spożywasz zbyt wielu węglowodanów na raz.
   • Zapoznaj się z szybko naśladującym planem dietetycznym. Nowe badania wskazują, że przestrzeganie szybkiej diety naśladującej może odwrócić cukrzycę typu 1. Wiąże się to ze spożywaniem pokarmów o niskiej zawartości węglowodanów i białka oraz o wysokiej zawartości tłuszczu.

7. 

   Ćwiczenie przez co najmniej 30 minut dziennie. Ćwiczenia są ważne dla kontrolowania Twojego stanu, ponieważ pomagają utrzymać wagę i obniżają poziom cukru we krwi. Aktywność aerobowa w rzeczywistości transportuje cukier we krwi do mięśni i tkanek, aby wspomóc organizm. Dodatkowo pomaga organizmowi stać się bardziej wrażliwym na insulinę.
   • Dobrze jest podzielić swoje ćwiczenia na kilka 10-minutowych bloków rozłożonych w ciągu dnia.
   • Na przykład możesz chodzić, ćwiczyć aerobik, pływać, chodzić na siłownię lub tańczyć.

8. 

   Zarządzaj poziomem stresu aby zapobiec skokom cukru we krwi. Stres to normalna część życia. Jednak stres powoduje, że organizm uwalnia hormony, które zakłócają sposób używania insuliny. Oznacza to, że stres może spowodować wzrost poziomu cukru we krwi. Możesz obniżyć poziom stresu, stosując techniki relaksacyjne, takie jak:
   • Angażuj się w hobby
   • Baw się ze swoimi zwierzakami
   • Wypij filiżankę gorącej herbaty
   • Pokoloruj w kolorowance dla dorosłych
   • Wyraź siebie twórczo
   • Czytać książkę
   • Zanurzyć w gorącej kąpieli
   • Medytować
   • Uprawiać jogę
   • Dziennik
   • Rozmawiać z przyjacielem

Pytania i odpowiedzi społeczności

Po czym poznam typ cukrzycy?

Dowiesz się, gdy zostaniesz zdiagnozowany. Chociaż niektóre objawy są takie same, na pewno będziesz wiedzieć, jaki masz typ, kiedy zostanie zdiagnozowany.

Myślę, że mam cukrzycę, ale boję się o tym wspomnieć.

Zawsze jest przerażające, gdy obawiasz się, że możesz mieć chorobę; twój strach jest całkowicie naturalny. Najpierw jednak nie wiesz, czy go masz, czy nie. Umów się na wizytę, aby porozmawiać z lekarzem o swoich obawach, ponieważ tylko przeszkolony lekarz może postawić oficjalną diagnozę. Nie krępuj się ani nie bój się zadać swojemu lekarzowi jakichkolwiek pytań, ponieważ są oni przeszkoleni, aby pomóc. Po drugie, jeśli zdiagnozowano u Ciebie cukrzycę, jest to choroba uleczalna i dająca się opanować, więc im szybciej się o tym dowiesz, tym szybciej możesz wyzdrowieć i zadbać o swoje ciało.

Porady

• Rozważ spotkanie z lekarzem praktykującym medycynę funkcjonalną. Cukrzycę można odwrócić, zmieniając dietę i styl życia.
• Cukrzyca typu 1 nie zmienia się w cukrzycę typu 2. Mają dwie różne przyczyny, ale istnieje cukrzyca typu 1,5 lub utajona cukrzyca autoimmunologiczna (LADA), która często jest błędnie diagnozowana jako cukrzyca typu 2.
• Porozmawiaj z lekarzem, jeśli masz pytania dotyczące cukrzycy. Mogą pomóc ci lepiej zrozumieć, jaki masz typ i jak go leczyć.
• Czasami infekcja wirusowa może wywołać cukrzycę typu 1. Jednak naukowcy nie są pewni, dlaczego tak się dzieje.
• Cukrzyca typu 1 występuje częściej w Finlandii i Szwecji niż w innych krajach świata. Naukowcy nie są pewni dlaczego, ale może to być związane z czynnikami środowiskowymi. Może to być spowodowane niedoborami witaminy D, więc nie zaszkodzi przyjmowanie do 5000 IU witaminy D₃ codziennie (dorośli, nastolatki i dzieci w wieku przedszkolnym; niemowlęta generalnie nie powinny uzupełniać dawki więcej niż 2000 IU).

Ostrzeżenia

• Nie próbuj samodzielnie diagnozować cukrzycy. Skontaktuj się z lekarzem, gdy tylko zauważysz objawy. Nie czekaj, aż będziesz miał niebezpieczną niedowagę i będziesz bardzo chory.
• Nie ma uniwersalnego lekarstwa na cukrzycę, chociaż niektóre osoby z cukrzycą typu 2 mogą odwrócić objawy.