Zawartość

• Kroki

Oparzenie nigdy nie jest legalne i może być również poważnym problemem. Oparzenia uszkadzają skórę, która działa jak bariera ochronna organizmu i może narazić Cię na ryzyko infekcji. Jeśli oparzenie ulegnie skażeniu, natychmiast potrzebujesz pomocy medycznej i może być konieczne leczenie oferowane przez profesjonalistę. W niektórych przypadkach konieczne jest udanie się do szpitala, ale oparzenia i drobne infekcje można leczyć w domu za pomocą leków i specjalnej opieki.

Kroki

Metoda 1 z 3: Uzyskanie pomocy medycznej

1. 

   Jeśli uważasz, że oparzenie jest zakażone, skonsultuj się z lekarzem. Przepisze leki i udzieli wskazówek dotyczących pielęgnacji ran w domu. Jeśli specjalista stwierdzi, że infekcja jest poważna, może być konieczne leczenie w szpitalu.
   • Objawy infekcji przy oparzeniu obejmują:
     • Gorączka;
     • Wysoki ból;
     • Zaczerwienienie i obrzęk;
     • Wydzielanie ropy w ranie;
     • Czerwony pasek w pobliżu spalonego miejsca;
   • Jeśli zauważysz oznaki infekcji, natychmiast zgłoś się do lekarza. Infekcja może przekształcić się w poważny i czasami groźny stan.

2. 

   
   
   Uzyskaj posiew rany, aby zdiagnozować infekcję. Rodzaj oparzenia zależy od rodzaju bakterii, grzybów lub wirusów zakażających ranę. Lekarz może na miejscu podać wacik i przesłać próbkę do laboratorium w celu uzyskania posiewu. To pokaże, który organizm powoduje infekcję i określi najlepszy antybiotyk do przepisania.
   • Lekarz zleci to badanie, jeśli infekcja jest ciężka lub przewlekła lub w celu oceny obecnego przebiegu leczenia.

3. 

   
   
   Zastosuj maść na receptę. Większość oparzeń leczy się miejscowym kremem lub żelem, który nakłada się bezpośrednio na ranę. Lek zależy od rodzaju bakterii, grzyba lub wirusa wywołującego infekcję, ale jednym z najczęstszych jest krem ​​zawierający sulfadiazynę srebra i octan mafedyny.
   • Nie używaj srebrnej sulfadiazyny, jeśli jesteś uczulony na sulfonamidy. W takim przypadku możliwą alternatywą jest maść z bacytracyną cynku.
   • Leki doustne, takie jak pigułki, rzadko są przepisywane na oparzenia. Zamiast tego nakładaj krem ​​na infekcję raz lub dwa razy dziennie.

4. 

   
   
   Przykryj ranę srebrnym bandażem. Srebro zapobiega przenoszeniu infekcji, łagodzi stany zapalne i działa antybakteryjnie. Chociaż lekarz przepisuje krem ​​zawierający ten minerał, można również użyć opatrunków do przykrycia rany przy pomocy specjalisty.
   • Taki opatrunek należy zmieniać co trzy do siedmiu dni.
   • Postępuj zgodnie ze wszystkimi instrukcjami specjalisty, aby nakładać i usuwać produkt.

Metoda 2 z 3: Dbanie o oparzenie w domu

1. 

   Utrzymuj ranę w czystości, niezależnie od tego, czy jest zakażona, czy nie. Jeśli jednak zostaniesz zarażony, uważnie postępuj zgodnie z zaleceniami lekarza, jak dbać i czyścić obszar. Może to dotyczyć tego, czy go umyć lub namoczyć.
   • Jeśli rana jest otwarta i zakażona, lekarz może poprosić o moczenie jej w osolonej wodzie przez 20 minut, dwa lub trzy razy dziennie. Inną opcją jest również nałożenie ściereczki zwilżonej ciepłą wodą. Użyj ciepłej wody z dwiema łyżkami soli (30 ml) na litr wody.
   • Jeśli na zakażone oparzenie używasz szmatki, sterylizuj ją przed i po użyciu. Alternatywnie użyj sterylnej jednorazowej ściereczki.
   • Hydroterapia jest czasami stosowana w rehabilitacji do leczenia ran już zagojonych lub wkrótce potem. Lekarz może nie zalecić tego zabiegu, ponieważ jest on dość kontrowersyjny. Może to być również ryzykowne z powodu patogenów w wodzie, które mogą pogorszyć infekcję.

2. 

   Zastosuj miód. Miód może przynieść ulgę, przyspieszając gojenie się rany, zabijając bakterie i zmniejszając obrzęk. Zapytaj swojego lekarza, czy możesz używać tego produktu oprócz innych zabiegów klinicznych.

3. 

   Używaj tylko maści na receptę. Jeśli otrzymałeś receptę na leczenie infekcji, złóż ją zgodnie z instrukcją na ulotce dołączonej do opakowania. Unikaj stosowania dostępnych bez recepty kremów z antybiotykami, chyba że zostały one zatwierdzone przez lekarza. Wszelkie stosowane antybiotyki muszą być specyficzne dla bakterii wywołujących infekcję.

4. 

   Unikaj działań drażniących okolicę. W zależności od ciężkości i lokalizacji oparzenia czynności mogą być ograniczone. Unikaj wszystkiego, co boli lub uciska to miejsce.
   • Na przykład, jeśli zainfekowane oparzenie jest na twojej dłoni, unikaj czynności, które używają tej ręki, takich jak pisanie na klawiaturze lub podnoszenie przedmiotów; użyj drugiej ręki.

5. 

   Weź lek przeciwbólowy. Jeśli rana boli, zastosuj leki dostępne bez recepty, takie jak paracetamol. W przypadku silniejszego bólu lekarz może przepisać silniejszy lek.
   • Nie należy stosować niesteroidowych leków przeciwzapalnych, takich jak ibuprofen, ponieważ mogą one spowolnić proces gojenia.

Metoda 3 z 3: Zmniejszenie ryzyka powikłań

1. 

   Uzyskaj natychmiastową pomoc medyczną, jeśli stan się pogorszy. Gorączka, wymioty i zawroty głowy to objawy zatrucia krwi i zespołu wstrząsu toksycznego, który może być śmiertelny. Jeśli zauważysz te objawy, natychmiast wezwij pogotowie.

2. 

   Weź dawkę przypominającą ze szczepionki przeciw tężcowi. Tężec jest bardzo poważną infekcją, która powoduje postępujące skurcze mięśni i nieleczona może być śmiertelna. Chociaż zwykle wnika do organizmu przez głębsze rany, każde pęknięcie skóry może narazić Cię na ryzyko. Skonsultuj się z lekarzem, aby sprawdzić, czy Twoja szczepionka przeciw tężcowi jest aktualna i czy potrzebujesz dawki przypominającej.
   • Jeśli w przeszłości otrzymywałeś podstawowe szczepienia przeciw tężcowi, a rana jest czysta, Twój lekarz może nadal zalecić dawkę przypominającą, jeśli masz więcej niż 10 lat. Jeśli jesteś brudny lub podatny na tężec, powinieneś otrzymać dawkę przypominającą, jeśli nie miałaś takiej szczepionki w ciągu ostatnich pięciu lat.
   • Jeśli nigdy nie otrzymałeś szczepienia podstawowego, pierwszą dawkę szczepionki poda Twój lekarz. Będziesz musiał wrócić za cztery tygodnie i ponownie za sześć miesięcy, aby zakończyć serię.
   • Jeśli nie pamiętasz, kiedy otrzymałeś szczepionkę przypominającą, najlepiej jest się temu zapobiec i zdobyć nową.

3. 

   Jeśli zakażona rana ogranicza Twój ruch, skorzystaj z fizjoterapii. Zabieg nauczy Cię poruszać się i ćwiczyć w sposób zmniejszający ból i gojenie. Może to pomóc w zwiększeniu zakresu ruchu po wygojeniu oparzenia.

4. 

   Unikaj pękających pęcherzy i strupów, które mogą rozwinąć się w oparzeniach i infekcjach. Unikaj ich łamania lub dotykania miejsca, nałóż maść antybakteryjną i suchy opatrunek.

5. 

   Zapytaj swojego lekarza przed użyciem środków nawilżających. Wiele osób stosuje żel z aloesu i nagietka na oparzenia, aby zmniejszyć gojenie, ale tych produktów nie należy stosować, jeśli w miejscu występuje infekcja. Takie produkty mogą podrażniać lub nasilać infekcję. Kiedy poczujesz się dobrze, zapytaj lekarza, czy można bezpiecznie zacząć używać ich na ranie.