Zawartość

• Kroki
• Porady

Stan znany jako dyskineza łopatki lub skrzydlata łopatka (AE) charakteryzuje się łopatką z wypukłością przypominającą skrzydło, co może powodować miejscowy ból i ograniczone ruchy górnej części ciała. Istnieje wiele odmian AE, ale w przypadku większości typów lekarz prawdopodobnie zaleci połączenie odpoczynku, fizjoterapii i kontroli bólu. Jeśli to konieczne, możesz również rozważyć opcje chirurgiczne. Najlepszym sposobem zapobiegania AS jest wzmacnianie grup mięśni górnych partii ciała.

Kroki

Metoda 1 z 3: Leczenie AE z rehabilitacją i chirurgią

1. 

   Poczekaj od 6 do 24 miesięcy, aż łopatka zagoi się bez operacji. Chociaż chcesz szybko naprawić, jeśli łopatka jest wyrzucona i powoduje ból, cierpliwość jest zwykle najlepszą opcją. Dzięki odpowiedniemu połączeniu odpoczynku i rehabilitacji wiele przypadków AS można wyleczyć bez operacji i ryzyka związanego z zabiegiem.
   • Nie próbuj samodzielnie diagnozować ani leczyć EA. Skonsultuj się z lekarzem, jeśli masz wystającą łopatkę lub jeśli odczuwasz ból w okolicy barku, który ogranicza Twoją zdolność do wykonywania codziennych czynności, takich jak mycie zębów lub pchanie wózka w supermarkecie.

2. 

   
   
   Sesje fizjoterapeutyczne zalecane przez lekarza. Lekarz poprosi Cię o odpoczynek ramienia, ale fizjoterapia prowadzona i nadzorowana przez profesjonalistę może przyspieszyć proces gojenia i wzmocnienia okolicy. Poproś swojego lekarza lub znajomych o zalecenia fizjoterapeutów i zapytaj, które z nich są objęte ubezpieczeniem zdrowotnym.
   • W trakcie zajęć fizjoterapeutycznych wykonasz miejscowy zakres ruchu oraz ćwiczenia wzmacniające łopatkę. Powinieneś także nauczyć się wykonywać ćwiczenia w domu.
   • Wyzdrowienie z ZA to długi proces, więc zaplanuj fizjoterapię przez kilka miesięcy - prawdopodobnie sześć miesięcy lub dłużej.

3. 

   
   
   Spróbuj masażu, zwłaszcza jeśli jest to zalecane. Masaż może być częścią twojego programu fizjoterapeutycznego lub może odbywać się oddzielnie. Leczenie może złagodzić ból spowodowany AS i nieco rozluźnić sztywne mięśnie w okolicy.
   • Zapytaj swojego lekarza i fizjoterapeutę o zalecenia. Masaże medyczne są prawdopodobnie bardziej korzystne, ale pomagają również masaże w stylu spa.
   • Jeśli lekarz zalecił terapię masażem, prawdopodobnie powinieneś wykonywać sesje przez taki sam czas jak fizjoterapia - prawdopodobnie sześć miesięcy lub dłużej.
   • Ten rodzaj terapii może, ale nie musi być objęty planem zdrowotnym.

4. 

   
   
   Użyj ciepła i lodu, aby tymczasowo złagodzić ból. Niektórzy ludzie lepiej reagują na ciepło, podczas gdy inni wolą umieścić lód w okolicy. Skonsultuj się z lekarzem lub fizjoterapeutą w celu uzyskania zaleceń i wypróbuj każdą z nich, aby zobaczyć, która z nich jest dla Ciebie najlepsza.
   • Używaj ciepła lub lodu przez 20 do 30 minut na raz, chyba że zalecono inaczej. Możesz wykonywać to leczenie tak często, jak chcesz.
   • Nie kładź kostki lodu bezpośrednio na skórze - najpierw zawiń ją w ręcznik.
   • Możesz potrzebować kogoś, kto pomoże ci utrzymać gorący lub zimny kompres na miejscu lub zwinąć go w wymaganej pozycji.

5. 

   Użyj ortezy, jeśli zaleci to lekarz. Instrument ten jest zapinany na ramionach i wokół talii w celu dociśnięcia wystającej łopatki do górnej części pleców. Może to przynieść ulgę i pomóc w leczeniu.
   • Orteza może nie być odpowiednia dla wszystkich przypadków ZZSK, więc postępuj zgodnie z zaleceniami lekarza.
   • Profesjonalista może wykonać pomiary ortezy, wskazać firmę i pokazać, jak z niej korzystać.

6. 

   Używaj środków zwiotczających mięśnie lub leków przeciwbólowych na receptę. W ramach programu odpoczynku i rehabilitacji lekarz może przepisać jeden lub więcej leków uśmierzających ból, w tym leki zwiotczające mięśnie, NLPZ i inne leki przeciwbólowe.
   • Przyjmuj leki dokładnie zgodnie z zaleceniami i obserwuj wszelkie działania niepożądane wskazane przez lekarza lub farmaceutę.
   • Wśród możliwych skutków ubocznych, środki zwiotczające mięśnie mogą powodować senność, osłabienie mięśni i letarg. NLPZ mogą powodować reakcje alergiczne lub zaostrzać wrzody żołądka. Paracetamol (Tylenol) może powodować problemy z wątrobą, a opioidowe leki przeciwbólowe mogą powodować uzależnienie przy długotrwałym stosowaniu.

7. 

   Zrób operację, jeśli odpoczynek i rehabilitacja nie pomogą. Jeśli kilka miesięcy lub nawet dwa lata odpoczynku i rehabilitacji nie poprawią znacząco AE, operacja może okazać się najlepszą opcją leczenia. Lekarz może również zalecić wcześniejszą procedurę w przypadku niektórych typów AS, na przykład spowodowanych urazem. Opcje chirurgiczne mogą obejmować:
   • Przeniesienie nerwów lub mięśni. Nerw lub tkankę mięśniową z innych części górnej części ciała można przenieść w celu przywrócenia uszkodzenia łopatki i okolic.
   • Stabilizacja statyczna. Wszczepia się wewnętrzny opaskę, aby ponownie połączyć łopatkę z górną częścią pleców.
   • Fuzja łopatki i klatki piersiowej. Jest to zabieg stosowany w ostateczności, polegający na bezpośrednim połączeniu szpatułki z klatką piersiową. Może to powodować znaczne ograniczenia zakresu ruchu i problemy z płucami, oprócz innych warunków.

Metoda 2 z 3: Wzmocnienie łopatek

1. 

   Zwiększ siłę ramion za pomocą zalecanych ćwiczeń. Jeśli zdiagnozowano u Ciebie ZZSK, powinieneś stopniowo rozpoczynać program ćwiczeń wzmacniający łopatki. Ćwiczenia te mogą również poprawić zakres ruchu i prawdopodobnie zmniejszyć szanse rozwoju przyszłych przypadków ZA.
   • Jeśli zostałeś zdiagnozowany, postępuj zgodnie z programem zaleconym przez lekarza lub fizjoterapeutę. W niektórych przypadkach ćwiczenia wzmacniające - zwłaszcza wykonane zbyt często - mogą spowodować jeszcze większe szkody.
   • Jeśli nigdy nie miałeś AE, te ćwiczenia są nadal świetnym sposobem na wzmocnienie ramion i poprawę elastyczności.

2. 

   Wykonaj wszystkie cztery pozycje ITYW. Zacznij leżeć twarzą w dół, z rękami po bokach. Następnie przesuń się w każdej z czterech pozycji od dwóch do trzech razy, wydając po 15 sekund.
   • Każde ćwiczenie jest nazwane zgodnie z formatem liter, jaki twoje ciało tworzy podczas ruchu.
   • I: podnieś ręce do bioder, dłonie do góry i kciuki do ud.Uderzaj ramionami w górę iw dół.
   • T: trzymaj dłonie po bokach z opuszczonymi dłońmi. Machaj rękami w górę iw dół.
   • Y: trzymaj ręce między bokami i nad głową. Klaśnij w dłonie w górę iw dół.
   • W: zegnij łokcie i trzymaj je mocno po bokach, wyciągając ręce pod kątem „Y”. Następnie rozciągnij ręce z powrotem do pozycji „Y” i powtarzaj przez całe 15 sekund.

3. 

   Obiema rękami pociągnij lekką gumkę. Stań z rękami wyciągniętymi przed sobą na wysokości i szerokości ramion, z dłońmi skierowanymi do siebie i trzymając elastyczną taśmę (bez naprężenia). Trzymając ramiona wyprostowane i sięgające do ramion, rozciągnij je tak szeroko, jak to tylko możliwe, wygodnie wykonując powolny, równomierny ruch. Powoli wracaj do pozycji wyjściowej - kontroluj zwijanie opaski zamiast od razu ją puszczać.
   • Wykonaj dwie lub trzy serie po 10 do 15 powtórzeń, każda z bardzo krótkim okresem odpoczynku między seriami.
   • Zacznij od lekkiego oporu, a następnie stopniowo zwiększaj poziomy oporu, gdy twój obecny poziom nie jest już wyzwaniem.

4. 

   Wykonuj pionowe pompki, aby ćwiczyć łopatki. Stań twarzą do ściany i rozciągnij ramiona, opierając dłonie o ścianę z rękami na wysokości i szerokości ramion. Nie zginając ani nie ruszając ramion, przesuń kość mostka w kierunku ściany, aż łopatki się zetkną. Następnie, nie poruszając rękami ani ramionami, wypchnij mostek tuż poza początkową pozycję, tak aby łopatki były lekko zaokrąglone na zewnątrz.
   • Wykonaj od 10 do 15 powtórzeń w zestawie i od dwóch do trzech zestawów.

5. 

   Jedną ręką tocz piłkę lekarską o ścianę. Stań na odległość wyciągniętej ręki od ściany ze stopami rozstawionymi na szerokość barków. Umieść piłkę lekarską o masie 3,5 kg przy ścianie prostym ramieniem i dłonią - w razie potrzeby drugą ręką ustaw piłkę. Tocz piłkę po ścianie małymi kółkami zgodnie z ruchem wskazówek zegara i przeciwnie do ruchu wskazówek zegara przez 15 do 30 sekund. Staraj się go nie upuścić!
   • Wykonaj między dwoma lub trzema zestawami każdą ręką.
   • W końcu będziesz mógł użyć cięższej piłki lekarskiej.

6. 

   Rozwiń ramiona piłką lekarską. Połóż się na plecach z ugiętymi kolanami i stopami na podłodze. Trzymaj nad sobą piłkę lekarską o wadze 3,5 kg obiema rękami i rękami wyciągniętymi nad klatką piersiową. Trzymaj plecy, stopy i głowę płasko na podłodze i używaj tylko łopatek, aby podnieść piłkę o kilka cali. Następnie wróć do pozycji wyjściowej.
   • Spróbuj wykonać dwa lub trzy zestawy po 10 do 15 powtórzeń.
   • Jeśli to konieczne, możesz zacząć od lżejszej piłki medycznej (lub nawet piłki nożnej lub siatkówki) i stopniowo zwiększać swoją wagę, gdy jesteś fizycznie gotowy na większe wyzwanie.

7. 

   Spróbuj wykonać pompki na piłce jako ruch zaawansowany. Pozostań w początkowej pozycji push-up z nogami i ciałem, ale z obiema rękami na piłce do ćwiczeń umieszczonej pod górną częścią klatki piersiowej. Rozciągnij ręce, trzymając ręce na piłce. Następnie powoli opuszczaj ciało, aż klatka piersiowa dotknie piłki.
   • Wykonaj dziesięć powtórzeń i dwie serie.
   • Utrzymanie piłki nieruchomo pod sobą wymaga praktyki i siły górnej części ciała. Zrób to spokojnie i zrób to z pomocą pomocnika, który będzie w stanie utrzymać piłkę za Ciebie. W przeciwnym razie może się potoczyć i możesz spaść na twarz!

Metoda 3 z 3: Otrzymanie diagnozy AE

1. 

   Skonsultuj się z lekarzem, jeśli masz objawy fizyczne lub miejscowy ból. Związane z tym warunki i zbiorczo nazywane skrzydlatą łopatką są nazwane od wybrzuszenia w miejscu, które wygląda jak początek skrzydła. Umów się na wizytę, jeśli zauważysz, że jedna - lub rzadziej obie - łopatki zaczynają odstawać, zwłaszcza gdy podnosisz ręce.
   • Jeśli masz AE, możesz również odczuwać ból barku, ramienia, górnej części pleców lub szyi, gdy podnosisz rękę. Ból może być na tyle silny, że utrudnia takie czynności, jak mycie zębów lub pchanie wózka na zakupy.

2. 

   Omów powtarzające się czynności ruchowe z lekarzem. Chociaż zdarza się to nadal rzadko, AE jest bardziej prawdopodobne u kulturystów, sportowców amatorów lub zawodowych sportowców (golf, koszykówka itp.) Oraz u osób, których praca wymaga powtarzalnych ruchów ramionami (np. Opróżnianie śmietników w śmieciarce). Nawet wyciąganie ręki w tej samej pozycji przez długi czas (jak w pracy biurowej) może w rzadkich przypadkach przyczynić się do EA.
   • Poinformuj lekarza, jeśli na przykład zacząłeś regularnie grać w tenisa lub zacząłeś sadzić drzewa i krzewy.

3. 

   Porozmawiaj o innych możliwych przyczynach. Nawet bez powtarzających się czynności ruchowych AS jest nadal możliwy, jeśli wykazujesz objawy. Inne przyczyny mogą obejmować:
   • Urazowe obrażenia. Na przykład wypadki samochodowe mogą powodować uszkodzenie tkanek i nerwów, przyczyniając się do AS.
   • Operacja. Jeśli określone nerwy zostaną uszkodzone podczas zabiegu chirurgicznego obejmującego ramię, górną część pleców lub klatkę piersiową, może wystąpić ZZSK.
   • Choroby. Choroby wirusowe, takie jak grypa i stany zdrowotne, takie jak dystrofia mięśniowa, mogą czasami przyczyniać się do AS, a także reakcje alergiczne, przedawkowania leków i leków lub narażenie na toksyny. Jednak wszystkie te przyczyny są dość rzadkie.

4. 

   Zrób egzamin fizyczny i inne egzaminy. W większości przypadków lekarz zdiagnozuje ZA poprzez zbadanie łopatki i omówienie objawów. Prawdopodobnie przeanalizuje i poczuje twoją łopatkę, na przykład podczas podnoszenia ręki.
   • W razie wątpliwości może zalecić wykonanie elektromiografii (stymulacja nerwów za pomocą elektrod igłowych wprowadzanych do mięśni) w celu potwierdzenia rozpoznania ZZSK. Ale w większości przypadków nie jest to konieczne.

Porady

• Unikaj powtarzających się ruchów ramion i ramion, aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia AE.
• Miej dobrą postawę i ergonomię, aby zapobiec AE. Chociaż nie można całkowicie zapobiec tej chorobie, nadal może zmniejszyć ryzyko.