Zawartość

• Kroki
• Porady

Każdy kot domowy jest podatny na zatrucie, zarówno w domu, jak i na ulicy. Z powodu ciekawości i obsesji na punkcie czyszczenia tych zwierząt, od czasu do czasu trafiają one w ryzykowne sytuacje. Do najczęstszych trucizn należą środki owadobójcze, leki dla ludzi, niektóre rośliny i pokarmy zawierające określone substancje chemiczne, których koty nie mogą metabolizować. Przeczytaj poniższy artykuł, aby dowiedzieć się, co robić.

Kroki

Część 1 z 3: Pomoc kotowi

1. 

   Naucz się rozpoznawać objawy zatrucia. Twój kot może zostać otruty, jeśli wykazuje którykolwiek z następujących objawów:
   • Trudności w oddychaniu.
   • Niebieski język i dziąsło.
   • Dysząc.
   • Napady wymiotów lub biegunki.
   • Podrażnienie żołądka.
   • Kaszleć i kichać.
   • Depresja.
   • Ślinotok.
   • Drgawki, drżenie i mimowolne skurcze mięśni.
   • Osłabienie i utrata przytomności.
   • Rozszerzone źrenice.
   • Częste oddawanie moczu.
   • Ciemny mocz.
   • Dreszcze.

2. 

   
   
   Zabierz kota do dobrze wentylowanego miejsca. Jeśli podejrzewasz, że Twój kot został otruty i leży, nieprzytomny lub słaby, natychmiast usuń go z tego obszaru i przenieś w czyste, wentylowane miejsce.
   • Noś koszulkę z długimi rękawami lub rękawiczki, aby uchronić się przed trucizną. Ponadto kot może gryźć lub drapać każdego, kto się zbliży, ponieważ jest zły i przestraszony.
   • Instynkt każdego kota polega na chowaniu się, gdy czuje się zaniepokojony lub źle się czuje. Jeśli błąd jest zatruty, musisz zwrócić uwagę na objawy, aby zapobiec jego zniknięciu. Zabierz go - ostrożnie, ale mocno - i zanieś w bezpieczne miejsce, gdzie jest dostęp do wody, np. Do łazienki czy kuchni.
   • Jeśli trucizna jest w tym miejscu, ostrożnie usuń ją z zasięgu zwierząt i ludzi.

3. 

   
   
   Natychmiast zadzwoń do weterynarza. Każdy doświadczony weterynarz będzie w stanie pomóc złagodzić sytuację i udzieli precyzyjnych instrukcji, co zrobić, aby opiekować się kotem. Ponadto cipka ma większe szanse na przetrwanie, jeśli natychmiast zwrócisz się do profesjonalistów, zaraz po jej ustabilizowaniu.
   • Możesz również wezwać pogotowie dla zwierząt w swoim mieście.
   • Kliniki dla zwierząt i pogotowie prawie zawsze pobierają opłatę za opiekę.

Część 2 z 3: Udzielanie pierwszej pomocy

1. 

   
   
   Jeśli to możliwe, zidentyfikuj truciznę. W ten sposób będziesz wiedział, czy możesz skłonić kota do wymiotów. Jeśli masz dostęp do opakowania produktu, które połknął lub wdychał, poszukaj następujących informacji: marka, składniki aktywne i moc. Spróbuj też oszacować, ile zjadł kot: czy pudełko było nowe? Ile z tego zostało?
   • Najpierw należy skontaktować się z lekarzem weterynarii, pogotowiem dla zwierząt i producentem produktu.
   • Jeśli masz dostęp do internetu, wyszukaj substancję czynną produktu, wpisując np. „Czy jest toksyczny dla kotów?”
   • Niektóre produkty nie są szkodliwe po spożyciu. Jeśli tak, nie martw się; jeśli nie, zdecyduj, czy chcesz skłonić kota do wymiotów.

2. 

   Nie podawaj kotu żadnych domowych środków (chyba że weterynarz tak zaleci). Nie karm, innych pokarmów, wody, mleka, soli, olejów i oliwy z oliwek ani niczego podobnego - chyba że wiesz, co kot zjadł i jaka jest dla Ciebie najlepsza forma pierwszej pomocy. W przeciwnym razie obraz może się nawet pogorszyć.
   • Weterynarz będzie miał więcej informacji i wiedzy, aby ustalić, co robić i jak leczyć stan kota.

3. 

   Przed skłonieniem kota do wymiotów skonsultuj się z lekarzem weterynarii. Nie zmuszaj kota do niczego bez instrukcji od profesjonalisty. Niektóre trucizny (głównie żrące kwasy) mogą pogorszyć obraz. Wywoływać wymioty tylko wtedy, gdy:
   • Kot połknął truciznę w mniej niż dwie godziny. Jeśli spożywał produkt dłużej, substancja została już wchłonięta - i nie ma sensu zmuszać go do wymiotów.
   • Kot jest przytomny i potrafi połykać. Nigdy nie zmuszaj nieprzytomnego, półprzytomnego lub kota do napadu padaczkowego lub tym podobnych do połknięcia czegokolwiek.
   • Trucizna Nie jest to produkt kwaśny, zasadowy lub na bazie ropy naftowej.
   • Masz absolutną pewność, że kot połknął truciznę.

4. 

   Dowiedz się, co zrobić z produktami kwaśnymi, zasadowymi i ropopochodnymi. Substancje te mogą powodować oparzenia żrące. Nieważne, kiedy kot je połknął, Nie wywołać wymioty, ponieważ spowoduje to uszkodzenie przełyku, gardła i jamy ustnej dopiero po powrocie produktu.
   • Silne kwasy i zasady znajdują się w produktach zwalczających rdzę, płynach szklanych i produktach czyszczących, takich jak wybielacze. Z kolei do substancji ropopochodnych należą lżejsze płyny, benzyna i nafta.
   • Jak wspomniano powyżej, nie zmuszaj kota do wymiotów; zamiast tego zachęcaj go do picia śmietanki lub jedzenia surowego jajka. Jeśli się opiera, użyj dziecięcej strzykawki, aby wlać mu do ust do 100 ml mleka. Substancje te pomagają rozcieńczyć i zneutralizować kwas i zasadę.

5. 

   Skłonić kota do wymiotów jeśli weterynarz to zaleci. Będziesz potrzebował 3% roztworu nadtlenku wodoru (Nie użyj bardziej stężonego nadtlenku wodoru, który jest dołączony do nalewek) i łyżeczki lub strzykawki dla dzieci. Łatwiej jest podać wodę za pomocą strzykawki. Zaglądajcie też do szczegółów poniżej:
   • Dawka 3% nadtlenku wodoru to 5 ml (1 łyżeczka) na każde 2 kg wagi. Dorosły kot waży średnio 4 kg; w związku z tym będziesz potrzebować 10 ml (2 łyżeczki). Powtarzaj aplikację co dziesięć minut i maksymalnie trzy razy.
   • W celu podania dawki należy ostrożnie trzymać kota i włożyć strzykawkę do pyska za górnymi kłami. Naciśnij tłok i za każdym razem nałóż niewielką ilość nadtlenku wodoru na język zwierzęcia. Następnie pozwól mu przełknąć - nigdy nie podawaj wszystkiego na raz, w przeciwnym razie może udławić się lub wdychać substancję płucami.

6. 

   Użyj węgla aktywnego. Po wymiotach kota musisz zmniejszyć wchłanianie trucizny, która przeszła przez jelita. W tym celu dobrze jest użyć węgla aktywnego. Odmierz 1 g proszku na każde 500 g wagi cipki. Średnio dorosły kot potrzebuje 10 gramów.
   • Rozpuść węgiel drzewny w jak najmniejszej ilości wody do uzyskania gęstej pasty. Następnie przenieś go do strzykawki i nałóż na pysk zwierzęcia. Powtarzaj ten proces raz na dwie lub trzy godziny, aż do zakończenia czterech dawek.

Część 3 z 3: Opieka nad kotem

1. 

   Sprawdź, czy w futrze kota nie ma pozostałości zanieczyszczeń. Jeśli tak, może skończyć się tym, że połknie coś, kiedy się oczyści i pogorszy stan. Wyszczotkuj futro zwierzęcia, jeśli trucizna jest proszkiem. Jeśli jest to olej lub coś lepkiego, może być konieczne użycie określonego środka czyszczącego (takiego samego, jak na przykład używany przez mechaników). Daj cipce ciepłą kąpiel wodną przez dziesięć minut, aby usunąć wszelkie pozostałości, a następnie spłucz.
   • Jeśli nic innego nie działa, możesz również wyciąć część włosów, która jest najbardziej dotknięta nożyczkami. Lepiej jest zapobiegać niż leczyć!

2. 

   Zmusić kota do picia wody. Wiele trucizn jest szkodliwych dla wątroby, nerek lub obu. Aby zmniejszyć to ryzyko po wchłonięciu produktu przez cipkę, musi pić dużo wody - spontanicznie lub za pomocą strzykawki. Upuszczaj jeden mililitr na raz, aby mógł przełknąć.
   • Dorosły kot potrzebuje około 250 ml wody dziennie. Nie bój się kilkukrotnie napełniać strzykawki!

3. 

   Pobierz próbkę rzekomej trucizny. Dołącz wszystkie opakowania i butelki, aby przekazać niezbędne informacje lekarzowi weterynarii. Może to nawet pomóc innym kotom, które przeżywają tę samą sytuację w przyszłości!

4. 

   Zabierz kota do weterynarza. Specjalista będzie musiał cię zbadać, aby sprawdzić, czy czuje się dobrze, oprócz ustalenia, czy usunąłeś wszystkie pozostałości trucizny i czy nie ma ryzyka następstw lub czegoś takiego.

Porady

• Dawka węgla aktywnego w przypadku ostrego zatrucia wynosi 2-8 gramów / kg. Produkt podawać co 6-8 godzin przez trzy do pięciu dni. Można go wymieszać z wodą i użyć strzykawki.
• Pektyna: 1-2 g / kg co sześć godzin przez pięć do siedmiu dni.
• 3% nadtlenek wodoru: 2-4 ml / kg bezpośrednio po spożyciu niektórych trucizn.
• Rozcieńczyć mleko wodą w tej samej proporcji lub podać kotu czysty produkt do zwalczania niektórych z wyżej wymienionych trucizn. Odmierz 10-15 ml / kg lub ile zwierzę może spożyć.
• Zresztą najlepiej jest skorzystać z profesjonalnej opieki weterynaryjnej.