Zawartość

• Kroki

Złamanie lub złamanie kości stopy jest zwykle zdarzeniem, któremu towarzyszy potworny ból, aw niektórych przypadkach nawet trzask. W każdej stopie znajduje się 26 kości, a każdy staw skokowy ma jeszcze trzy kości. Niektórzy ludzie mają również dodatkowe kości sezamoidalne w stopach. Ponieważ kończyna ta codziennie przenosi duży ciężar i uderzenia, złamania i złamania są dość powszechne. Diagnozowanie i prawidłowe leczenie złamanej stopy ma ogromne znaczenie dla procesu gojenia i należy je wykonywać ostrożnie.

Kroki

Metoda 1 z 4: Pomoc w nagłych wypadkach

1. 

   Zabierz pacjenta w bezpieczne miejsce i zbadaj go pod kątem innych obrażeń. Jeśli również doznał kontuzji głowy, szyi lub pleców, poruszaj nim jak najmniej, zachowując szczególną ostrożność. Bezpieczeństwo pacjenta i asystenta jest ważniejsze niż natychmiastowa diagnoza i leczenie urazu stopy.

2. 

   
   
   Zdejmij buty i skarpetki z obu stóp i poszukaj typowych objawów złamanej stopy. Porównaj obie stopy obok siebie, aby zobaczyć, czy nie ma obrzęku lub innych różnic w wyglądzie. Najczęstsze objawy to natychmiastowy ból, obrzęk i deformacja. Ponadto są to:
   • Zaczerwienienie lub tkliwość stopy.
   • Drętwienie, oziębienie lub obecność siniaków.
   • Duże rany lub odsłonięte kości.
   • Zwiększony ból podczas aktywności i zmniejszający się w stanie spoczynku.
   • Trudności w chodzeniu lub utrzymywaniu ciężarów.

3. 

   
   
   Kontroluj ewentualne krwawienie. Jeśli to możliwe, uciskaj ranę gazą. Jeśli bandaż lub tkanka nasiąkną krwią, nie usuwaj ich. Dodaj kolejną warstwę i kontynuuj nacisk.

4. 

   Skontaktuj się z karetką, jeśli pacjent odczuwa silny ból lub jeśli stopa ma cięższe objawy. Niektóre z najgorszych objawów to deformacja, duże skaleczenia lub rany oraz poważne przebarwienia stopy. Kiedy karetka jest w drodze, zachęć pacjenta, aby zachował spokój i spokój. Trzymaj go w pozycji leżącej, z zranioną stopą wyżej niż serce.

5. 

   
   
   Jeśli nie ma możliwości skontaktowania się z karetką, przygotuj szynę na zranioną stopę. Unieruchom go kijem lub gazetą owiniętą wokół wewnętrznej strony stopy, od pięty do palca, i zmiękcz obszar szmatką. Jeśli nie ma sposobu na zaimprowizowanie szyny, owiń stopę zwiniętym ręcznikiem lub poduszką i przyklej lub zawiąż bandażem. Pamiętaj, że ostatecznym celem tego kroku jest ograniczenie ruchów. Zwiąż lub owiń obszar dość mocno, ale nie do punktu ograniczającego krążenie krwi.

6. 

   Przyłóż lód do miejsca urazu i nadal unoś stopę, aby zmniejszyć obrzęk. Umieść ręcznik lub prześcieradło między skórą a lodem. Pozostaw na 15 minut, a następnie usuń na 15 minut. Pacjent nie powinien chodzić ze zranioną stopą, jeśli obciążanie jej jest bolesne.
   • Jeśli masz do dyspozycji kule, użyj ich.

Metoda 2 z 4: Rozpoznawanie złamań naprężeniowych w stopie

1. 

   Rozpoznaj czynniki ryzyka. Złamania stresowe to częste urazy stóp i kostek. Zdarzają się częściej u sportowców, gdyż wynikają z przeciążenia i powtarzającego się stresu, podobnie jak u biegaczy długodystansowych.
   • Nagły wzrost aktywności może również wywołać złamania stresowe. Na przykład, jeśli jesteś stosunkowo siedzącą osobą, ale wspinasz się na wakacje, możesz doznać złamania stresowego.
   • Osteoporoza i niektóre inne choroby wpływające na wytrzymałość i gęstość kości powodują, że jesteś bardziej podatny na złamania w tej kategorii.
   • Próba wykonania wielu czynności w krótkim czasie może również powodować złamania stresowe. Na przykład, jeśli dopiero zaczynasz ćwiczyć i zaczynasz biegać 10 km co tydzień, może dojść do złamania stresowego.

2. 

   Uważaj na ból. Jeśli poczujesz ból stopy lub kostki, który zmniejsza się podczas odpoczynku, być może doznałeś złamania stresowego. Jeśli pogorszy się podczas normalnych codziennych czynności, jest to dobry znak, że jest obecna. Ból również pogarsza się z czasem.
   • Wydaje się, że ból ten pochodzi z głębszych tkanek stóp, palców lub kostek.
   • Ból to nie tylko słabość, która wychodzi z twojego ciała. Jeśli odczuwasz to konsekwentnie, zwłaszcza jeśli chodzi o codzienne czynności, lub upierasz się podczas odpoczynku, skonsultuj się z lekarzem. Ignorowanie tego może jeszcze pogorszyć kontuzję.

3. 

   Uważaj na obrzęk i tkliwość. Jeśli masz złamanie stresowe, możesz zauważyć, że górna część stopy jest opuchnięta i delikatna w dotyku. Obrzęk może również wystąpić po zewnętrznej stronie kostki.
   • Doświadczenie ostrego bólu podczas dotykania dowolnego obszaru stopy lub kostki nie jest normalne. Jeśli zauważysz ból lub tkliwość stopy, skonsultuj się z lekarzem.

4. 

   Zbadaj obszar pod kątem siniaków. Nie zawsze pojawiają się one przy złamaniach naprężeniowych, ale jest taka możliwość.

5. 

   Skonsultuj się z lekarzem. Możesz odczuwać pokusę, aby „poświęcić się” bólowi obecnemu w złamaniu stresowym, ale najlepiej tego nie robić. Jeśli nie będziesz szukać leczenia, z czasem stan może się pogorszyć, a kość może nawet całkowicie pęknąć.

Metoda 3 z 4: odzyskiwanie złamanej stopy

1. 

   Zaufaj diagnozie swojego lekarza. W zależności od istniejących objawów może być konieczne wykonanie niektórych nieinwazyjnych badań obrazowych na stopie z urazem.Do najczęstszych należą radiografia, tomografia komputerowa (CT) i obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego (MRI). Techniki te pozwalają lekarzowi zbadać stopę pod kątem złamań kości i monitorować ich powrót do zdrowia.

2. 

   Postępuj zgodnie z zaleceniami lekarza, co zrobić po leczeniu. W wielu przypadkach operacja nie jest konieczna, aby prawidłowo wyleczyć złamaną stopę. Szpital często odlewa dotkniętą stopę lub zapewnia kule, aby wyeliminować potrzebę podtrzymywania ciężaru. Lekarz prawdopodobnie zaleci utrzymywanie stopy uniesionej i stosowanie lodu na dotkniętym obszarze, aby zapobiec obrzękowi i pojawieniu się nowych zmian.
   • Używając kul, staraj się obciążać ramiona i dłonie. Unikaj całkowitego podtrzymywania go pod pachami, co może uszkodzić nerwy w tych obszarach.
   • Postępuj zgodnie z zaleceniami lekarza! Nie unikanie obciążania chorej stopy jest główną przyczyną opóźnień w rekonwalescencji oraz nawrotów urazów i złamań.

3. 

   Przyjmuj leki zgodnie z zaleceniami. Twój lekarz może zalecić przyjmowanie NLPZ (niesteroidowych leków przeciwzapalnych), takich jak aspiryna, ibuprofen (Advil, Motrin) lub naproksen (Aleve). Pomogą złagodzić ból i obrzęk związany z procesem zdrowienia.
   • Jeśli masz zaplanowaną operację, może być konieczne zaprzestanie używania narkotyków na tydzień przed datą. Aby uzyskać więcej informacji, skonsultuj się z lekarzem lub chirurgiem.
   • Zawsze należy stosować najniższą możliwą dawkę, aby uśmierzyć ból i zaprzestać przyjmowania NLPZ po 10 dniach, aby uniknąć powikłań.
   • Twój lekarz może również zalecić zwiększenie spożycia wapnia i witaminy D, które mają kluczowe znaczenie dla zdrowia kości.

4. 

   Wykonaj operację, jeśli zaleci to lekarz. W większości przypadków lekarz będzie starał się dać stopie wystarczająco dużo czasu na samo wygojenie, unieruchamiając ją gipsem i ograniczając jej aktywność. Jednak w innych przypadkach zraniona stopa może wymagać manipulacji (zwanej stabilizacją wewnętrzną), jeśli złamane końce kości są nierówno ustawione. Obejmuje to przesuwanie kości, aż powróci do prawidłowego wyrównania, a następnie przepuszczenie szpilek przez skórę, aby utrzymać ją na miejscu do pełnego wyzdrowienia. Okres pooperacyjny może trwać około sześciu tygodni, po czym szpilki można łatwo usunąć. W cięższych przypadkach może być konieczne wszczepienie śrub lub kijów, aby utrzymać stopę na miejscu podczas gojenia.

5. 

   Kontynuuj z lekarzem ortopedą lub chirurgiem dziecięcym. Nawet jeśli uraz nie wymaga operacji, ortopeda lub chirurg dziecięcy będą mogli odpowiednio monitorować proces powrotu do zdrowia. Jeśli w trakcie procesu dojdzie do nawrotu urazu lub innych dolegliwości, zaleci odpowiednie leczenie, czy to terapię, czy operację.

Metoda 4 z 4: Fizjoterapia złamanych stóp

1. 

   Wykonaj fizjoterapię po zdjęciu gipsu, zgodnie z zaleceniami lekarza. Możesz nauczyć się różnych ćwiczeń, aby poprawić siłę i elastyczność kontuzjowanej stopy i zapobiec przyszłym kontuzjom.

2. 

   Rozgrzej się na początku każdej sesji. Zacznij od kilku minut lekkich ćwiczeń, takich jak spacer lub jazda na rowerze na rowerze stacjonarnym. To rozluźni mięśnie i pobudzi przepływ krwi.

3. 

   Rozciągać. Ćwiczenia rozciągające są ważnym punktem przywracania elastyczności i zakresu ruchu. Wykonaj schemat ćwiczeń zalecany przez lekarza lub fizjoterapeutę, rozciągając mięśnie i ścięgna kontuzjowanej stopy. Jeśli poczujesz ból podczas wykonywania tej czynności, skontaktuj się z lekarzem.
   • Dobrym przykładem jest rozciąganie ręcznika. Usiądź na podłodze z jedną nogą wyprostowaną i przeprowadź ją przez podeszwę stopy. Chwyć go za krawędzie i pociągnij górę stopy do siebie. Poczujesz napięcie w łydce i kostce. Utrzymaj ten odcinek przez 30 sekund, a następnie odpocznij przez 30 sekund. Powtórz to ćwiczenie trzy razy.

4. 

   Wykonaj odpowiednie ćwiczenia wzmacniające. Prawidłowo wykonane ćwiczenia wzmacniające mogą pomóc w odzyskaniu siły i wytrzymałości w kontuzjowanej stopie, aby móc wykonywać normalne, codzienne czynności. Jeśli odczuwasz ból podczas wykonywania któregokolwiek z ćwiczeń, skonsultuj się z lekarzem lub fizjoterapeutą.
   • Przykład ćwiczenia wzmacniającego wykonuje się za pomocą kulek. Usiądź na krześle ze stopami płasko na podłodze i umieść 20 kulek na podłodze przed sobą. Obok nich postaw miskę. Weź kulki, jeden po drugim, zranioną stopą i umieść je w misce. To ćwiczenie poczujesz u góry stopy.

5. 

   Regularnie wykonuj zalecane ćwiczenia. Aby móc powrócić do codziennych zajęć i zmniejszyć ryzyko nawrotu kontuzji, ważne jest, aby przestrzegać fizjoterapii.