Zawartość

• Kroki
• Pytania i odpowiedzi społeczności

Inne sekcje

Strach przed potworami w nocy jest częścią dzieciństwa wielu ludzi. Winna jest przede wszystkim bujna wyobraźnia i nierzadko zdarza się, że dzieci mają koszmary o niewinnych realiach dnia. Dobrym sposobem na pokonanie obu problemów jest wzmocnienie pozycji dziecka w obliczu jego lęków lub rzeczy, które go przerażają. Zwykle nie ma powodu, aby szukać terapii, ponieważ większość strachu lub lęku znika w ciągu kilku tygodni lub miesięcy. W końcu noc to wciąż straszny czas dla dorosłych.

Kroki

Metoda 1 z 3: Eksploracja pokoju

1. 

   Szukaj potworów. Zapytaj swoje dziecko, gdzie według niego są potwory - pod łóżkiem, w szafie i tak dalej. Potem poszukajcie razem potworów i pokaż dziecku, że nie istnieją.
   • Nie chcesz po prostu powiedzieć: „Nic tam nie ma; idź spać” ani nie chcesz wzbudzać strachu, udając, że są tam potwory i możesz je usunąć. Najlepszym sposobem na pokonanie strachu jest pokazanie dziecku, że potwory nie są prawdziwe na tym świecie i nie mają się czego bać.

2. 

   
   
   Podbijaj razem noc. Ciemność nocy pozwala szaleć wyobraźni. Spędź trochę czasu z dzieckiem w jego pokoju w nocy i znajdź cienie, przerażające kształty lub rzeczy, które mogą być przerażające z jego perspektywy. Następnie przy każdym znalezisku powoli wyjaśniaj i pokaż, dlaczego nie jest to potwór. Jeśli Twoje dziecko może fizycznie stwierdzić, że to, co widzi, nie jest potworem, zapewni mu to większy komfort podczas snu.
   • Wejdź do pokoju dziecka w nocy z włączonymi lampkami nocnymi lub lampą przy słabym oświetleniu i rozejrzyj się po pokoju w poszukiwaniu potworów. Jeśli twoje dziecko twierdzi, że widzi potwora, pokaż mu, że to tylko cień krzesła, biurka lub lampy. Nie ma się czego bać.
   • Połóż się razem w łóżku i słuchaj potwornych dźwięków. Poproś go, aby zidentyfikował dźwięki, których się boi. Kiedy tylko go usłyszysz, powiedz mu dokładnie, jaki jest dźwięk, więc jeśli usłyszy go ponownie, będzie wiedział, co to jest.
   • Uklęknij, aby Twoje dziecko było na wysokości oczu. Zobacz, co widzi pod jego kątem. Następnie wyjaśnij, co mówi, że jest przerażające. Jeśli możesz, zmień lokalizację rzeczy, które można pomylić z potworami, np. Meble, lub zdejmij ubrania z wieszaka. Zrób to, gdy patrzy, a następnie pokaż mu, jak zmieniło się otoczenie.
   • Zainstaluj lampki nocne, aby zapewnić dziecku pewien komfort, aby Twoje dziecko mogło zobaczyć, co się wokół niego dzieje.

Metoda 2 z 3: wzmocnienie pozycji dziecka

1. Daj swojemu dziecku poczucie kontroli. Im bardziej Twoje dziecko ma kontrolę nad swoim nocnym otoczeniem, tym mniejsze jest prawdopodobieństwo, że będzie się bać potworów. Rozpoznaj i nagradzaj swoje dziecko, gdy mierzy się ze swoimi lękami, na przykład gdy razem badacie szafę. Spróbuj robić to razem każdego wieczoru, a gdy stanie się mniej niespokojna, poproś ją, by sama przeszukała szafę, ale gdy jesteś nadal w pokoju. Ćwicz powoli i stopniowo budowanie odwagi.
   • Kiedy Twoje dziecko z powodzeniem zmierzy się z lękami, chwal i zachęcaj do odwagi. Na przykład możesz powiedzieć coś w stylu: „Ooo! Jesteś taki odważny! Sam sprawdziłeś tę szafę; założę się, że poradzisz sobie w każdej strasznej sytuacji!” lub „Jestem z ciebie dumny, że spędziłeś całą noc we własnym pokoju!”
   • Pomocne może być wymyślenie planu, co zrobić, gdy Cię nie ma, na przykład gdy dziecko budzi się z koszmaru. Ten plan może obejmować nauczenie dziecka technik uspokajania, takich jak głębokie oddychanie (poproś ją, aby wyobraziła sobie napełnianie płuc jak balon, a następnie pozwól balonowi opróżnić się) lub wizualizację (może sobie wyobrazić, że jest w innym miejscu, które uspokaja i koi, np. unosząc się na chmurze.

2. 

   
   
   Daj dziecku towarzysza. Twoje dziecko może użyć pluszowego zwierzęcia jako namacalnego przypomnienia, że ​​jest bezpieczne. Powiedz dziecku, aby ściskało lub głaskało zwierzę, kiedy się boi, i skup się na tym, jak miękkie, ciepłe i bezpieczne jest to pluszowe zwierzę. Pomaga to nauczyć dziecko samodzielnego uspokajania.
   • Przydziel zwierzęciu zadanie: aby przypomnieć dziecku, że potwory nie istnieją. Powiedz dziecku, że gdy się boi, może dotknąć zwierzęcia, aby przypomnieć mu, co jest prawdziwe. Może powiedzieć: „To pluszowe zwierzę jest prawdziwe. Potwory są nie prawdziwe na tym świecie.
   • Pomocne może być również ponowne użycie wizualizacji. Twoje dziecko może sobie wyobrazić, że mama, tata lub starsze rodzeństwo są razem z nią w pokoju.

3. 

   
   
   Porozmawiaj z dzieckiem o tym, co sprawi, że poczuje się bezpiecznie. Zamiast skupiać się na potworach, skup się na tym, co sprawi, że dziecko poczuje się bezpiecznie. Nocne światło? Zostawiasz otwarte drzwi? Przeprowadź burzę mózgów z dzieckiem, aby znaleźć rozwiązanie, które nie wzbudzi jego strachu.

Metoda 3 z 3: Rozmawianie

1. 

   Omów rzeczywistość i wyobraźnię. Użyj bezpieczniejszego przykładu niż potwory. Znajdź coś, co Twoje dziecko stworzyło lub lubi i poświęć chwilę na omówienie różnicy między wyobraźnią a rzeczywistością.
   • W ciągu dnia poproś dziecko, aby rysowało obrazki potworów, które wyobraża sobie w nocy. Następnie poświęć trochę czasu, aby omówić z nim to z nim, aby pomóc zdemistyfikować potwora.
   • Jeśli Twoje dziecko lubi rysować specjalne lub zabawne samochody, poświęć trochę czasu i narysuj głupiutki, którego teraz nie ma, i zapytaj swoje dziecko, czy kiedykolwiek widziało taki szalony samochód. Poświęć trochę czasu na wyjaśnienie, w jaki sposób wykorzystałeś swoją wyobraźnię do narysowania samochodu. Następnie wyjaśnij im tę samą koncepcję z potworami.

2. 

   Uznaj jej strach. Ignorowanie, dewaluacja lub gaszenie obaw Twojego dziecka przed potworami pozwoli mu tylko uwierzyć, że coś jest z nim nie tak. Jeśli umniejszysz jej strach, najprawdopodobniej nadal będzie wierzyć w potwory i nie będzie już z tobą o tym rozmawiać.
   • Powstrzymaj się od mówienia takich rzeczy, jak „Duże dziewczyny nie wierzą w potwory”, „Nie bądź dzieckiem” albo „Boogie Man dopadnie cię wieczorem, jeśli nie pójdziesz spać”. Zamiast tego odnieś się do swojego dziecka, wyjaśniając, że kiedyś też wierzyłeś w potwory i że w końcu pokona również swoje lęki.
   • Oglądaj filmy jak Potwory i spółka. lub czytaj książki, takie jak Szczęśliwe potwory byłoby to pomocne w łagodzeniu strachu przed potworami. Jeśli jakaś część filmu lub książki ją przeraża, poświęć trochę czasu, aby z nią o tym porozmawiać.
   • Odgrywanie ról jako potwory. Albo ty, albo twoje dziecko jesteście potworem i bawcie się z nim. Użyj masek lub kostiumów, aby uczynić to bardziej realistycznym, ale upewnij się, że Twoje dziecko ma pełną kontrolę i się śmieje. To powinno być zabawne ćwiczenie, które da dziecku inną perspektywę, a nie przerażającą.

3. 

   Porozmawiaj z terapeutą. Jeśli nocny strach Twojego dziecka i niepokój przed potworami stają się zbyt silne lub manifestują się w ciągu dnia, być może nadszedł czas na ocenę psychologiczną, aby lepiej zidentyfikować i leczyć lęki dziecka.
   • Wyjaśnij różnicę między strachem a fobią. Jeśli Twoje dziecko boi się potworów tylko w nocy, kiedy zgasisz światło i zamkniesz drzwi, najprawdopodobniej jest to strach. Jeśli Twoje dziecko nie chce wejść do sypialni lub odczuwa niepokój, gdy słońce zachodzi, prawdopodobnie jest to fobia.
   • Obawy trwają kilka tygodni lub nawet miesięcy, ale jeśli strach Twojego dziecka trwa dłużej niż sześć miesięcy i nadal się pogarsza, nie ignoruj ​​problemu, gdyż może to zaszkodzić rozwojowi psychicznemu dziecka.
   • Badania wykazały, że dzieci, które mają poważne nocne lęki, często cierpią z powodu lęków w ciągu dnia, impulsywności lub nieprawidłowej kontroli uwagi. Jeśli te obawy lub obawy zaczną zakłócać normalne codzienne czynności dziecka, należy skontaktować się ze swoim pediatrą lub psychologiem dziecięcym.
   • Pamiętaj, że może się to zdarzyć dziecku w każdym wieku, nawet niemowlęciu.

Pytania i odpowiedzi społeczności

A co, jeśli moje dziecko nie chce iść do terapeuty, spać z towarzyszem lub włożyć do pokoju czegoś, co pomoże mu pokonać strach przed potworami?

Możesz wlać wodę do zwykłej butelki z rozpylaczem i powiedzieć dziecku, że jest odstraszająca potwory.

Mój tata zawsze się złości i wrzeszczy, kiedy mówię mu, że się boję. Co powinienem zrobić?

Czy jest ktoś w domu, z którym możesz porozmawiać? Jeśli nie, podejdź do taty, gdy jest w dobrym humorze i ma chwilę, aby z tobą porozmawiać, i spokojnie powiedz mu, że kiedy wrzeszczy na ciebie, gdy się boisz, to sprawia, że ​​czujesz się gorzej. Jeśli nadal nie pomoże, spróbuj porozmawiać z kimś w szkole o swoich obawach, na przykład z nauczycielem lub doradcą zawodowym. Mogą dać ci taktykę radzenia sobie, gdy się boisz.