Zawartość

• Kroki
• Porady
• Ostrzeżenia

Wścieklizna to jedna z najstarszych znanych chorób zakaźnych, która zwykle dotyka dzikie zwierzęta, takie jak nietoperze, kojoty, lisy, szopy, skunksy, a nawet koty. Ta ostra infekcja wirusowa atakuje układ nerwowy i może zarazić prawie wszystkie zwierzęta, nawet ludzi. Jeśli Twój pies nie był szczepiony przeciwko tej chorobie, może być zagrożony, jeśli miał kontakt lub został ugryziony przez dzikie zwierzę. Jeśli uważasz, że wykazuje oznaki gniewu, bądź ostrożny i szukaj pomocy. Będziesz także musiał jak najszybciej porozmawiać z weterynarzem.

Kroki

Część 1 z 2: Rozpoznawanie oznak gniewu

1. 

   
   

   

   
   
   
   

   

   Pippa Elliott, MRCVS
   Weterynaryjny

   Czy wiedziałeś? Okres inkubacji wścieklizny, który zwykle trwa od zakażenia do wystąpienia pierwszych objawów, może wynosić od 5 dni do 12 miesięcy, średnio 3 miesiące. Brak niedawnego ugryzienia nie wyklucza wścieklizny, jeśli pies wykazuje najczęstsze objawy.

2. 

   Obserwuj późne objawy umiarkowanej wścieklizny. Ten przejaw łagodnego gniewu, znany jako cichy lub paralityczny gniew, występuje najczęściej i trwa od trzech do siedmiu dni. Nosi tę nazwę, ponieważ pies może się pienić w ustach i zostać sparaliżowany. Nadal może wyglądać na zdezorientowanego, mdłego lub ospałego (zmęczonego). Zabierz swojego zwierzaka natychmiast do weterynarza, jeśli zauważysz jakiekolwiek objawy zmian wścieklizny, w tym:
   • Paraliż (niezdolność do poruszania się) nóg, mięśni twarzy lub innych części ciała. Normalne jest rozpoczęcie od tylnych nóg i przejście do reszty ciała.
   • Opadanie dolnej szczęki, co powoduje, że usta pozostają otwarte.
   • Dziwne szczekanie, które nie wygląda jak normalne szczekanie.
   • Nadmierne wydzielanie śliny, które tworzy pianę w ustach.
   • Trudności w połykaniu.
     • Zauważ, że w tej postaci wścieklizny psy nie stają się okrutne i rzadko próbują gryźć.

3. 

   
   
   Poszukaj późnych objawów agresywnej formy gniewu. Wściekła lub agresywna wścieklizna trwa również od trzech do siedmiu dni, a zwierzę będzie wyglądać na bardziej agresywne i łatwo będzie go pobudzić. Może zachowywać się nienormalnie i pienić się na ustach. Jest to forma, którą ludzie generalnie kojarzą z wścieklizną, chociaż u psów występuje rzadziej niż postać cicha lub sparaliżowana.Wściekły gniew generuje nadmierną agresję i wymaga szczególnej ostrożności, aby uniknąć ukąszeń. Zadzwoń do kontroli chorób odzwierzęcych, jeśli podejrzewasz, że Twój pies ma tę postać wścieklizny. Wśród znaków znajdują się:
   • Silne wydzielanie śliny, które tworzy pianę wokół pyska psa.
   • Hydrofobia, czyli strach przed wodą. Pies nie podejdzie nawet do wody i będzie zdenerwowany lub spanikowany na dźwięk lub kontakt z wodą.
   • Agresywność. Zwierzę może próbować gryźć i zaciekle pokazywać zęby.
   • Niepokój lub dyskomfort. Może też stracić zainteresowanie jedzeniem.
   • Drażliwość. Przy najmniejszym bodźcu pies może zaatakować i ugryźć. Może to zrobić nawet bez prowokowania lub bez powodu.
   • Nietypowe zachowania, takie jak kamień do żucia, śmieci lub własne nogi. Pies może nadal podążać za ruchem dłoni, jeśli jest uwięziony w klatce. Może spróbować cię ugryźć.
   • Bardzo zabawne szczenięta, które nagle gryzą, gdy są głaskane i stają się dzikie w krótkim czasie.

4. 

   
   
   Poszukaj otwartych śladów ugryzienia lub rany na psie. Kiedy zakażone zwierzę gryzie inne zwierzę, wścieklizna rozprzestrzenia się przez ślinę. Kiedy ślina zakażonego zwierzęcia wchodzi w kontakt ze zdrową krwią i błonami śluzowymi (usta, oczy i jamy nosowe), choroba jest przenoszona. Lokalizacja wszelkich śladów ugryzień lub otwartych ran może pomóc w ustaleniu, czy Twój pies był narażony na wściekliznę.
   • Po wejściu do organizmu choroba przechodzi przez nerwy, aż dotrze do ośrodkowego układu nerwowego (rdzenia kręgowego i mózgu). Stamtąd dociera do gruczołów ślinowych, gdzie jest przygotowany do rozprzestrzenienia się na inne ofiary.

5. 

   Natychmiast zasięgnij pomocy medycznej. Jeśli Twój pies został ugryziony, zabierz go jak najszybciej do weterynarza. Wirus wścieklizny może przetrwać na skórze lub sierści psa do dwóch godzin, więc używaj rękawiczek, koszul z długimi rękawami i długich spodni, aby sobie z tym poradzić. Weterynarz zada pytania dotyczące możliwego narażenia na wściekliznę (na przykład, jeśli kiedykolwiek poczułeś zapach skunksa na swoim podwórku lub jeśli pies miał kontakt z szopami lub nietoperzami w okolicy). Ponadto Twój zwierzak zostanie zbadany.
   • Jeśli zauważysz oznaki infekcji u psa innego niż twój, wezwij kontrolę chorób odzwierzęcych. W ten sposób pies trafi do weterynarza bez ryzyka ukąszenia przez zwierzę.
   • Nie ma testów określających, czy zwierzę jest wścieklizna, czy nie. Jedyny test jest wykonywany, gdy mózg jest usuwany, a małe fragmenty tkanki są analizowane pod mikroskopem w poszukiwaniu określonych sygnałów, zwanych ciałkami Negri.

6. 

   Dowiedz się, co lekarze mogą zrobić dla Twojego psa. Otrzyma kolejną szczepionkę przeciw wściekliźnie, jeśli był wcześniej szczepiony. Szczepionka pomaga układowi odpornościowemu zwierzęcia w walce z wirusem. Pies musi być również uważnie obserwowany przez 45 dni, co zwykle można zrobić w domu. W tym okresie należy unikać kontaktu z innymi zwierzętami i ludźmi poza domem. Jeśli nie został zaszczepiony i został ugryziony przez zwierzę z potwierdzoną wścieklizną, zaleca się uśmiercenie zwierzęcia.
   • Ofiara ze zwierzęcia pozwala uniknąć poważnych zagrożeń dla zdrowia ludzi, a także tego, że pies cierpi z powodu rozwoju choroby.
   • Jeśli odmówisz poświęcenia swojego psa, będzie musiał przebywać w izolacji i obserwacji przez sześć miesięcy, jeśli weterynarz się na to zgodzi. Będziesz odpowiedzialny za wydatki, a jeśli pies nie zachoruje na wściekliznę, zostanie zaszczepiony na miesiąc przed wypuszczeniem na wolność.

7. 

   Wiedz, że istnieją inne choroby, które mogą przypominać wściekliznę. Jeśli pies nie ma śladów ugryzień, ale wykazuje niepokojące objawy, pamiętaj, że istnieją inne warunki, które mogą być podobne do wścieklizny. Zabierz zwierzę natychmiast do weterynarza, jeśli wygląda na chore lub ma dziwne objawy. Choroby i inne dolegliwości, które można pomylić ze złością, to:
   • Zakaźne zapalenie wątroby u psów
   • Zapalenie opon mózgowych
   • Tężec
   • Toksoplazmoza
   • Nowotwór mózgu
   • Agresywność poporodowa u samic, które niedawno miały miot
   • Zatrucie chemikaliami, takimi jak dimazen lub organofosforany.

Część 2 z 2: Zapobieganie złości psa

1. 

   Zabierz zwierzaka, aby otrzymać szczepionkę przeciwko wściekliźnie. To najlepszy i jednocześnie najtańszy sposób na uniknięcie zakażenia. Zaplanuj regularny harmonogram szczepień ze swoim weterynarzem, aby na bieżąco aktualizować szczepionki przeciwko wściekliźnie. Szczeniak należy szczepić corocznie lub co dwa lub trzy lata, zgodnie z zaleceniami producenta szczepionki lub zgodnie z prawem.
   • W wielu krajach istnieją przepisy, które wymagają zaszczepienia psa przeciwko wściekliźnie.

2. 

   Ogranicz kontakt zwierzęcia z dzikimi lub ulicznymi zwierzętami. Najlepszym sposobem na zapewnienie mu bezpieczeństwa, oprócz szczepień, jest unikanie interakcji z dzikimi zwierzętami. Możesz eksperymentować z ogrodzeniem swojego podwórka, skracaniem czasu spędzanego przez psa poza domem, gdy dzikie zwierzęta są najbardziej aktywne (np. Wcześnie rano, o zmierzchu i w nocy) i trzymaniu go na smyczy, gdy idziesz na spacer.
   • Zwróć na niego szczególną uwagę, zabierając go na spacer w miejscach, w których często występują dzikie zwierzęta.

3. 

   Zdobądź szczepionki przeciwko wściekliźnie z wyprzedzeniem. Jeśli mieszkasz w regionie wysokiego ryzyka lub wykonujesz zawód, który stwarza zagrożenie, potrzebujesz szczepień, aby uchronić się przed wścieklizną. Centrum kontroli chorób odzwierzęcych zaleca również przyjęcie szczepionki przed podróżą, jeśli dana osoba przebywa dłużej niż miesiąc w regionie świata, w którym występuje epidemia wścieklizny lub musi mieć kontakt z jakimkolwiek typem zwierzęcia w regionie. Zawody wysokiego ryzyka obejmują:
   • Weterynarze
   • Technicy weterynarii
   • Zespoły laboratoryjne badające wściekliznę
   • Ludzie, którzy pracują z dziką przyrodą, czy to w rezerwatach, ośrodkach rehabilitacyjnych czy parkach.

4. 

   Lecz urazy spowodowane przez potencjalnie skażone zwierzęta. Jeśli ugryziesz zwierzę, które może być chore, przemyj ranę wodą z mydłem przez dziesięć minut. Następnie poszukaj placówki medycznej, która skontaktuje się z lokalnymi władzami w celu zbadania sprawy. Powinni również spróbować schwytać zwierzę, które je ugryzło, aby wykonać test na wściekliznę.
   • Jeśli nie mogą znaleźć zwierzęcia lub jeśli zostanie znalezione, a wynik jest pozytywny na wściekliznę, będziesz musiał podać serię szczepionek poekspozycyjnych, które różnią się, niezależnie od tego, czy otrzymałeś wcześniej szczepionkę przeciw wściekliźnie, czy nie.

Porady

• Uważaj na swojego psa i trzymaj go na smyczy w regionach, w których występuje wścieklizna.
• Zamień swoje podwórko w nieatrakcyjne miejsce dla dzikich zwierząt, zakrywając i chroniąc kosze na śmieci, upewniając się, że w piwnicy domu nie ma kryjówek dla oposów lub szopów i rozważ pomysł wykonania ogrodzenia, aby zwierzęta wędrowały po okolicy. tam z dala od tego obszaru.
• Jeśli znajdziesz nietoperza w swoim domu, a Twój pies jest w tym samym pomieszczeniu, ostrożnie go złap, nie dotykając go. Zabierz zwierzę do zwalczania chorób odzwierzęcych do zbadania.

Ostrzeżenia

• Jeśli bezpański pies lub kot wygląda na chorego, nie zbliżaj się do nich. Uważaj także na szczenięta, ponieważ mogą być nosicielami wścieklizny. Wezwać kontrolę chorób odzwierzęcych lub straż pożarną, aby przeszkoleni specjaliści posiadający odpowiedni sprzęt schwytali zwierzę.
• Lecz rany ugryzienia myjąc je mydłem i wodą i idź do lekarza, nawet jeśli nie wierzysz, że zwierzę, które cię ugryzło, jest wściekłe. Ukąszenie może zostać poważnie zakażone, jeśli nie zostanie szybko leczone.