Zawartość

• Kroki
• Porady
• Ostrzeżenia

Całkowita endoprotezoplastyka stawu kolanowego to operacja polegająca na zastąpieniu uszkodzonego stawu kolanowego sztucznym materiałem, takim jak tytan lub plastik. Najczęstszym stanem, który prowadzi pacjenta do takiego zabiegu, jest ciężka choroba zwyrodnieniowa stawów (wynikająca ze zużycia). Co najmniej 600 000 endoprotez stawu kolanowego jest wykonywanych każdego roku w Stanach Zjednoczonych, ale nie ma oficjalnych danych na temat takich danych w Brazylii. Artroplastyka stawu kolanowego ze względu na swój szczególnie inwazyjny charakter może powodować ból pooperacyjny - bardzo ważna jest wiedza, jak sobie z nimi radzić.

Kroki

Część 1 z 3: Radzenie sobie z bólem w domu

1. 

   Oprzyj nogę i utrzymuj ją uniesioną. Po wypisaniu ze szpitala zostaniesz poinstruowany, aby odpocząć i utrzymywać ją uniesioną przez pierwsze kilka dni, aby zmniejszyć obrzęk i stan zapalny, a także zmniejszyć ból. Siedząc na kanapie lub krześle, używaj poduszek, aby podeprzeć nogę, ale staraj się nie wyprostować zbyt mocno kolana, ponieważ ryzykujesz jego rozciągnięcie - podczas odpoczynku trzymaj staw kolanowy lekko ugięty. W nocy śpij na plecach i umieść poduszkę pod kolanem, aby podnieść tyłek.
   • Nie zaleca się dłuższego leżenia w łóżku po operacji, ponieważ niektóre ruchy (w tym ruchów pobliskich stawów, takich jak biodro i kostka) są konieczne, aby stymulować przepływ krwi i przyspieszyć proces powrotu do zdrowia.
   • Stosowanie pończoch uciskowych to kolejna skuteczna metoda zmniejszania bólu i obrzęków, a także zapobiegania krzepnięciu krwi. Początkowo używaj ich przez cały dzień, a ostatecznie zacznij używać ich tylko przed snem.
   • Istnieją dwa rodzaje endoprotezoplastyki stawu kolanowego: całkowita i częściowa. Powrót do zdrowia po całkowitej alloplastyce stawu kolanowego trwa dłużej - zwykle od trzech do pięciu dni w szpitalu i trzy miesiące w domu.

2. 

   
   
   Początkowo nałóż lód na kolano. Podczas gdy stan kolana jest nadal w ostrej fazie (silny ból i stan zapalny), nałóż na nie lód. Zimno jest skuteczną formą leczenia wszystkich ostrych urazów układu mięśniowo-szkieletowego. Terapię lodem należy przeprowadzić w okolicy nacięcia, aby zmniejszyć ból i obrzęk mięśni, powtarzając aplikację przez 20 minut co dwie do trzech godzin przez kilka dni. Częstotliwość aplikacji można zmniejszyć wraz z ustąpieniem bólu i obrzęku.
   • Robienie okładu z lodu na kolanie za pomocą bandaża również pomoże kontrolować stan zapalny. Uważaj, aby nie dokręcić zbyt mocno kompresu, ponieważ całkowite zablokowanie przepływu krwi może spowodować dalsze uszkodzenie stawu kolanowego i goleni.
   • Zawsze zawijaj opakowania lodu lub żelu w cienki ręcznik, aby zapobiec owrzodzeniom skóry.
   • Jeśli nie masz lodu lub żelu, użyj torebki z mrożonymi warzywami.

3. 

   
   
   Chodź o kulach. W pierwszych tygodniach po operacji staraj się chodzić o kulach (które zwykle zapewnia sam szpital), aby nie rozpalić kolana. Nieznaczne poruszanie kolanem po operacji jest korzystne, ale podtrzymywanie na nim całego ciężaru ciała jest czymś, czego należy unikać w ciągu pierwszych kilku tygodni, aż mięśnie w okolicy zaczną się regenerować i nabierać sił.
   • Powinieneś być w stanie wykonywać normalne codzienne czynności (w tym chodzenie lub schylanie się) po trzech do sześciu tygodni po endoprotezoplastyce.
   • W ciągu pierwszych kilku tygodni po endoprotezoplastyce często odczuwa się niewielki ból podczas chodzenia i wykonywania innych ruchów kolanem, zwłaszcza w nocy.
   • Jeśli operacja została wykonana na prawym kolanie, staraj się nie prowadzić samochodu do pełnego wyzdrowienia, co może zająć kilka miesięcy. Twój ortopeda wskaże, kiedy znów będzie można bezpiecznie prowadzić.

4. 

   
   
   Postępuj zgodnie z instrukcjami lekarza podczas przyjmowania leków. Prawdopodobnie otrzymasz w szpitalu leki przeciwbólowe (doustne lub dożylne), a po wypisie otrzymasz silne leki na receptę. Takie leki mogą zawierać silne substancje opioidowe, takie jak morfina, fentanyl lub oksykodon i zwykle powinny być przyjmowane przez kilka tygodni. Leki są ważne, aby poradzić sobie z bólem, więc postępuj zgodnie z instrukcjami lekarza i pamiętaj, że nadużywanie leków przeciwbólowych może powodować uzależnienie.
   • Ponadto możesz otrzymywać niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), takie jak ibuprofen lub naproksen, lub leki przeciwbólowe, takie jak tylenol. Po kilku tygodniach możesz zacząć przyjmować słabsze leki, które nie wymagają recepty.
   • Unikaj przyjmowania leków na pusty żołądek, ponieważ może to powodować podrażnienie tkanki żołądka i zwiększać ryzyko wrzodów żołądka.
   • Korzystne mogą być również maści przeciwbólowe zawierające kapsaicynę, mentol lub salicylan.
   • Lekarz może również przepisać antybiotyki do krótkotrwałego stosowania, co zmniejszy ryzyko infekcji.

5. 

   Użyj wilgotnego ciepła po ostrej fazie. Kiedy stan zapalny i ból kolana ustąpią, dobrym pomysłem może być zastosowanie wilgotnego ciepła, aby rozszerzyć naczynia krwionośne i zmniejszyć napięcie. Dobrą alternatywą są torebki z ziołami, które można podgrzać w kuchence mikrofalowej. Zazwyczaj są nasycone aromatycznymi roślinami (np. Lawendą) o właściwościach relaksujących.
   • Za zgodą lekarza zanurz nogę w kąpieli solnej Epsom, aby znacznie zmniejszyć ból i obrzęk, szczególnie mięśni. Magnez w soli pomoże rozluźnić mięśnie.
   • Należy jednak unikać zanurzania rany w wodzie, aż do całkowitego zamknięcia i wyschnięcia.

Część 2 z 3: Poszukiwanie pomocy medycznej

1. 

   Poszukaj fizjoterapeuty. Fizjoterapia jest bardzo ważna w rehabilitacji kolana po operacji i zwykle można ją rozpocząć w krótkim czasie. Fizjoterapeuta będzie w stanie wskazać idealne rozciągnięcia, ruchy i ćwiczenia dla regeneracji kolana. Immobilizery kolana są zwykle używane do stabilizacji ciała podczas fizjoterapii.
   • Fizjoterapia powinna być wykonywana dwa do trzech razy w tygodniu, po sześciu do ośmiu tygodniach, zanim zacznie się pojawiać pozytywne wyniki w regenerującym się kolanie. Obejmuje programy stopniowego marszu i ćwiczenia wzmacniające kolana.
   • W razie potrzeby fizjoterapeuta może stymulować, skurczyć i wzmocnić osłabione mięśnie nóg za pomocą elektroterapii, np. Elektrycznej stymulacji mięśni.
   • Fizjoterapeuta może zastosować na kolanie urządzenie TENS (przezskórnej elektrycznej stymulacji nerwów).

2. 

   Użyj urządzenia do ciągłego ruchu pasywnego. Jedną z funkcji, która może przyspieszyć proces regeneracji kolana i zmniejszyć napięcie, jest urządzenie do ciągłego ruchu pasywnego (CPM). Urządzenie CPM jest przymocowane do zdrowej nogi, automatycznie poruszając kolanem na różne sposoby przez godzinę lub dłużej, podczas gdy pacjent się rozluźnia. Ten rodzaj ćwiczeń biernych może poprawić krążenie i zmniejszyć ryzyko powstania blizn / przykurczów tkanek miękkich wokół kolana.
   • Urządzenia CPM pomagają również zapobiegać krzepnięciu krwi w nogach.
   • Niektórzy fizjoterapeuci, terapeuci zajęciowi i fizjoterapeuci mają urządzenia CPM w swoich gabinetach, ale nie wszyscy.

3. 

   Poddaj się terapii promieniowaniem podczerwonym. Zastosowanie fal świetlnych o niskiej energii (podczerwieni) przyspiesza proces gojenia się rany, łagodzi ból i zmniejsza stan zapalny. Uważa się, że promieniowanie podczerwone (przez przenośne urządzenie lub w specjalnej saunie) wnika głęboko w ciało, poprawiając krążenie poprzez wytwarzanie ciepła i rozszerzanie naczyń krwionośnych.
   • W większości przypadków znaczną redukcję bólu można zauważyć już w pierwszych godzinach po pierwszym zabiegu promieniowania podczerwonego.
   • Zmniejszenie bólu zwykle utrzymuje się przez kilka tygodni lub nawet miesięcy.
   • Wśród profesjonalistów, którzy generalnie stosują promieniowanie podczerwone, są kręgarze, osteopaci, fizjoterapeuci i masażyści.

Część 3 z 3: Stosowanie alternatywnych metod leczenia

1. 

   Wypróbuj zabiegi akupunktury. Akupunktura polega na wkłuwaniu cienkich igieł w określone punkty południka skóry / mięśni w celu zmniejszenia bólu i stanu zapalnego, potencjalnie stymulując regenerację. Akupunktura na ogół nie jest zalecana w celu złagodzenia bólu po operacji i powinna być traktowana jedynie jako opcja drugorzędna, chociaż niepotwierdzone dowody sugerują skuteczność takiej praktyki w leczeniu różnych typów urazów układu mięśniowo-szkieletowego. Może warto spróbować akupunktury, jeśli koszt jest zgodny z budżetem.
   • Opierając się na zasadach tradycyjnej medycyny chińskiej, akupunktura zmniejsza ból i stany zapalne, uwalniając różne substancje, w tym endorfiny i serotoninę.
   • Akupunktura jest praktykowana przez kilku pracowników służby zdrowia, w tym lekarzy, kręgarzy, naturopatów, fizjoterapeutów i masażystów. Pamiętaj, aby wybrać certyfikowanego profesjonalistę.

2. 

   Masuj głęboką tkankę. Artroplastyka polega na przecięciu mięśni wokół stawu kolanowego w celu jego oczyszczenia i odsłonięcia końców kości. Po takim zabiegu mięśnie ulegają poważnym urazom, powodując stan zapalny i skurcze. Masaż tkanek głębokich może być korzystny, gdy jest wykonywany kilka tygodni po zabiegu, ponieważ zmniejsza skurcze mięśni, zwalcza stany zapalne i sprzyja relaksacji. Zacznij od 30-minutowego masażu nóg, koncentrując się na mięśniach ud i bicepsa udowego. Pozwól terapeucie na głęboki masaż, na ile możesz tolerować bez odczuwania bólu.
   • Zawsze pij dużo wody zaraz po masażu, aby wyeliminować z organizmu uboczne produkty zapalne i kwas mlekowy. Nie picie wody po zabiegu może powodować bóle głowy i umiarkowane nudności.

3. 

   Spróbuj terapii wibracyjnej. Ciekawą alternatywą w leczeniu bólu mięśniowo-szkieletowego jest terapia wibracyjna. Uważa się, że częstotliwości wibracyjne rozluźniają i wzmacniają mięśnie, jednocześnie stymulując nerwy w celu zmniejszenia bólu. W leczeniu bólu kolana wibracje można przykładać głównie do samego obszaru kolana lub na całe ciało - obie metody skutecznie zmniejszają ból.
   • Maszyny, które zarządzają drganiami całego ciała są trudniejsze do znalezienia w ośrodkach rehabilitacyjnych i prawdopodobnie są zbyt drogie w zakupie i użytkowaniu w domu, dlatego zaleca się kupowanie mniejszych maszyn, które wibrują tylko stopy lub golenie. .
   • Przenośne urządzenie do masażu wibracyjnego jest alternatywą, która może skutecznie stymulować i zmniejszać ból mięśni wokół kolana.

Porady

• Nie kucaj, nie skacz, nie zginaj się ani nie klękaj na twardych powierzchniach przez kilka pierwszych tygodni po operacji.
• Większość ludzi używa kul do chodzenia przez pierwsze trzy lub cztery tygodnie po operacji. Następnie używają laski przez dwa do trzech tygodni, aż będą mogli normalnie chodzić.
• Większość pacjentów jest w stanie zgiąć kolano o 90 stopni (pod odpowiednim kątem) w drugim tygodniu po zabiegu i ponad 110 stopni pod koniec rekonwalescencji.
• Do ćwiczeń zalecanych po operacji kolana (gdy kolano odpoczywało kilka tygodni) należą: pływanie, aerobik w wodzie, jazda na rowerze i taniec.

Ostrzeżenia

• Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpią następujące objawy infekcji: gorączka powyżej 37,8 ° C, dreszcze, wydzielina ropy w nacięciu, zaczerwienienie, obrzęk lub ból w kolanie.