Zawartość

• Kroki
• Porady
• Niezbędne materiały

Możesz szybko zidentyfikować większość kamieni szlachetnych, patrząc na kilka podstawowych cech, takich jak kolor i waga. Jeśli jednak potrzebujesz bardziej szczegółowej i dokładnej metody, będziesz potrzebować specjalnych narzędzi do zbadania wnętrza kamienia.

Kroki

Użyj tabeli identyfikacyjnej

1. 

   Zainwestuj w wykres identyfikacyjny kamieni szlachetnych. Jeśli uważasz, że będziesz musiał często identyfikować te kamienie, zainwestuj w wydrukowaną tabelę lub instrukcję.
   • W razie wątpliwości poszukaj książki lub tabeli stworzonej przez Gemological Institute of America (IGA).

2. 

   
   
   Poszukaj tabel podstawowych w Internecie. Jeśli chcesz tylko od czasu do czasu zidentyfikować kamienie szlachetne, możesz wykonać zadanie, przeglądając specyficzne tabele identyfikacyjne każdego kamienia w Internecie. Tabele te są znacznie mniej szczegółowe i obszerne, ale powinny działać w pojedynczych przypadkach.
   • Tabelę identyfikacyjną „The Hiddenite Gems” można wykorzystać, jeśli znasz kolor i solidność: http://www.hiddenitegems.com/gem-id.html
   • Tabela „Gem Select RI” może być używana, gdy znany jest współczynnik załamania i podwójnego załamania: http://www.gemselect.com/gem-info/refractive-index.php
   • Amerykańska Federacja Towarzystw Górniczych (AFSM) oferuje bezpłatną tabelę skali Mohsa pod adresem: http://www.amfed.org/t_mohs.htm

Metoda 1 z 3: Część pierwsza: Upewnij się, że minerał jest kamieniem szlachetnym

1. 

   
   
   Poczuj powierzchnię kamienia. Kamień pomarszczony lub piaszczysty nie powinien być identyfikowany jako cenny.

2. 

   Sprawdź plastyczność. Kamień, który jest łatwo plastyczny - łatwy do złamania przez młotkowanie, uderzanie lub skręcanie - jest bardziej prawdopodobnym kamieniem metalicznym niż prawdziwym kamieniem szlachetnym.
   • Prawdziwe kamienie szlachetne mają krystaliczną strukturę. Strukturę tę można wyrzeźbić przez nacięcia, pęknięcia i tarcie, ale ma ona ustalone płaszczyzny, których nie można zmienić zwykłym naciskiem.

3. 

   
   
   Dowiedz się, które materiały nie są klasyfikowane jako kamienie szlachetne. W szczególności perły i skamieniałe drewno można błędnie zaklasyfikować jako kamienie szlachetne, ale nie pasują one do kwalifikacji w ścisłym tego słowa znaczeniu.

4. 

   Uważaj na syntetyki. Kamienie syntetyczne mają taką samą strukturę, skład chemiczny i właściwości fizyczne jak ich naturalne odpowiedniki, ale są tworzone w laboratorium, a nie w naturalny sposób. Możesz dowiedzieć się, czy kamień jest syntetyczny, patrząc na niektóre cechy.
   • Kamienie syntetyczne mają na ogół krzywoliniowe wzory w swojej strukturze, a nie wzory kanciaste.
   • Pęcherzyki gazu to te pęcherzyki powietrza wewnątrz kamienia, które, jeśli pojawiają się w długich rzędach, zwykle wskazują na fałszywy kawałek. Uważaj: takie ślady czasami pojawiają się na legalnych kamieniach.
   • Płytki platyny lub złota mogą być osadzane w kamieniach syntetycznych.
   • Ślady odcisków palców są powszechne na tworzywach sztucznych, a także na wzorach w kształcie gwoździ, jodełkach (w kształcie litery V), cienkich welonach i strukturach cylindrycznych.

5. 

   Uważaj na imitacje. Imitacja to materiał, który na pierwszy rzut oka wygląda jak prawdziwy kamień szlachetny, poza tym, że jest wykonany z zupełnie innej mieszanki. Kamienie te mogą być naturalne lub sztuczne, ale istnieje kilka dobrych technik służących do ich rozróżniania.
   • Powierzchnia imitacji może wyglądać nierówno i nierówno, jak skóra pomarańczy.
   • Niektóre imitacje mają spiralne znaki znane jako „linie przepływu”.
   • Szerokie pęcherzyki gazu dookoła są powszechne w imitacjach.
   • Imitacje wydają się być lżejsze niż ich naturalne odpowiedniki.

6. 

   Określ, czy kamień jest złożony, czy nie. Kamienie kompozytowe są wykonane z dwóch lub więcej materiałów. Te kamienie mogą składać się w całości z materiałów szlachetnych. Jednak w ich składzie często wykorzystuje się materiały syntetyczne.
   • Użyj małej latarki, aby zapalić kamień podczas sprawdzania śladów kompozycji.
   • Poszukaj różnic w jasności lub zabarwionego i bezbarwnego cementu.
   • Zwróć także uwagę na „efekt czerwonego pierścienia”. Odwróć kamień do góry nogami i poszukaj czerwonego pierścienia wzdłuż jego zewnętrznej strony. Jeśli znajdziesz czerwony pierścień, prawdopodobnie masz kamień kompozytowy.

Metoda 2 z 3: Część druga: Dokonaj podstawowych obserwacji

1. 

   Spójrz na kolor. Kolor kamienia to zazwyczaj pierwsza wskazówka. Ten składnik można podzielić na trzy części: kolor, odcień i nasycenie.
   • Nie oświetlaj wnętrza kamienia, aby zbadać jego kolor, chyba że masz ciemny materiał i musisz określić, czy jest czarny, granatowy lub inny odcień.
   • „Kolorystyka” odnosi się do koloru kamienia jako całości. Podaj jak najwięcej szczegółów. Na przykład, jeśli kamień jest żółtawozielony, zidentyfikuj go zamiast mówić „czerwony”. Stół IGA oddziela kolor kamieni w 31 różnych kolorach.
   • „Ton” odnosi się do tego, czy kolor jest ciemny, średni, jasny, czy coś pomiędzy.
   • „Nasycenie” odnosi się do intensywności koloru. Określ, czy kolor jest ciepły (żółty, pomarańczowy, czerwony) czy zimny (fioletowy, niebieski, zielony). W ciepłych kolorach sprawdź kamień pod kątem brązowych plam. Aby uzyskać chłodne kolory, sprawdź kamień pod kątem szarych plam. Im bardziej brązowy lub szary widzisz, tym mniej nasycony jest kolor kamienia.

2. 

   Obserwuj przejrzystość. Przezroczystość opisuje, jak światło przenika przez kamień. Kamień może być przezroczysty, półprzezroczysty lub nieprzejrzysty.
   • Przezroczyste kamienie to takie, w których można je całkowicie przejrzeć (przykład: diament).
   • Półprzezroczyste kamienie to półprzezroczyste kamienie, w których jakiś kolor lub mgła zmienia obraz widoczny przez materiał (np. Ametyst lub akwamaryn).
   • Kamienie nieprzezroczyste to takie, w których nic przez nie nie widać (np. Opal).

3. 

   Sprawdź swoją szacunkową wagę lub wagę. Możesz określić wagę, po prostu biorąc ją do ręki i kołysząc. Jest to szybki i łatwy sposób na oszacowanie masy kamienia bez konieczności wykonywania określonych i złożonych testów i równań grawitacyjnych.
   • Aby ocenić wagę, umieść kamień w dłoni, potrząśnij nim i zadaj sobie pytanie, czy jest wystarczająco ciężki jak na jego rozmiar. Czy waga jest idealna, czy też znacznie wyższa (lub niższa) niż oczekiwano?
   • Odczyty ciężaru właściwego są stosunkowo przestarzałe jako praktyka wśród gemmologów, a pomiary ciężaru są stosowane jako stosunkowo dokładne oszacowanie.
   • Na przykład akwamaryn ma mniejszą wagę, a niebieski topaz, który ma podobny wygląd, jest cięższy lub cięższy. Podobnie diament ma mniejszą wagę niż syntetyczny cyrkon.

4. 

   Zwróć uwagę na cięcie. Nie jest to pewna metoda identyfikacji, ale niektóre kamienie mogą zostać przecięte w określony sposób. W większości przypadków o idealnych cięciach decyduje sposób, w jaki światło przechodzi przez krystaliczną strukturę kamienia.
   • Najpopularniejsze style cięcia to: fasetowany, kaboszonowy, kamea, koralik i bębnowany. W ramach każdego z tych podstawowych stylów krojów zwykle można również zobaczyć style podrzędne.

Metoda 3 z 3: Część trzecia: Szczegółowe badanie kamieni szlachetnych

1. 

   Zadaj sobie pytanie, czy szkodliwe testy są właściwe. Istnieje kilka testów identyfikacyjnych, których możesz uniknąć, jeśli chcesz zachować klejnot w obecnym stanie. Obejmuje to testy na twardość, zarysowania lub pęknięcia.
   • Niektóre kamienie są fizycznie twardsze niż inne. Twardość jest zwykle mierzona w skali Mohsa. Użyj różnych substancji dostarczonych w zestawie do twardości, aby zarysować powierzchnię kamienia. Jeśli kamień można zarysować, jest on bardziej miękki niż substancja, której użyłeś do jego zarysowania. Jeśli kamień nie daje się zarysować, jest twardszy niż zastosowana substancja.
   • Aby sprawdzić zadrapanie, przeciągnij kamień po ceramicznej płytce. Porównaj ryzyko pozostawione na talerzu z ryzykiem przedstawionym w tabeli.
   • „Rozszczepienie” odnosi się do pękania kryształu. Jeśli na powierzchni znajdują się drzazgi, zbadaj obszar wewnątrz odłamków. Jeśli nie, musisz uderzyć kamień na tyle mocno, aby go złamać. Sprawdź, czy obszar jest otoczony pierścieniami jak muszla, czy ma proste, ziarniste, drzazgowe lub nieregularne ślady.

2. 

   Sprawdź zjawisko optyczne. Zjawisko optyczne występuje tylko w niektórych kamieniach. W zależności od kamienia możesz zobaczyć zmiany koloru, jasne plamy, smugi światła w ruchu lub więcej.
   • Sprawdź zjawiska optyczne, przepuszczając małe światło po powierzchni kamienia.
   • Zmiana koloru jest jednym z najważniejszych obserwowanych zjawisk optycznych. Każdy kamień musi mieć zaobserwowaną zmianę koloru. Obserwuj zmiany kolorów między światłem naturalnym, żarowym i fluorescencyjnym.

3. 

   Obserwuj jasność. Blask pokazuje jakość i intensywność, z jaką powierzchnia odbija światło. Podczas testowania jasności odbij światło od tej części kamienia, która jest najlepiej wypolerowana.
   • Aby sprawdzić jasność, odwróć kamień, tak aby światło odbijało się od jego powierzchni. Spójrz na kamień gołym okiem i lupą o 10-krotnym powiększeniu.
   • Określ, czy kamień wygląda na amorficzny, woskowy, metaliczny, błyszczący (diament), jak szkło (szklisty), tłusty czy jedwabisty.

4. 

   Obserwuj rozproszenie kamienia. Sposób, w jaki kamień oddziela białe światło w swoim spektrum kolorów, nazywa się rozproszeniem, a obraz, który jest widoczny, nazywany jest ogniem. Zbadaj ilość i siłę tego „ognia”, aby pomóc ci zidentyfikować kamień.
   • Zapal kamień małym światłem i zbadaj ogień wewnątrz kamienia. Sprawdź, czy ogień jest słaby, umiarkowany, silny czy ekstremalny.

5. 

   Określ współczynnik załamania światła. Możesz przetestować współczynnik załamania światła (IR) za pomocą refraktometru. Za pomocą tego urządzenia będziesz mógł zmierzyć stopień, w jakim zmienia się ścieżka światła w kamieniu. Każdy kamień ma swój własny IR, więc odkrycie próbki IR może pomóc ci określić, jaki rodzaj klejnotu posiadasz.
   • Umieść małą kroplę płynu refrakcyjnego na metalowej powierzchni refraktometru w pobliżu tylnej części kryształu hemicylindra (okienka, w którym będzie znajdował się kamień).
   • Umieść kamień twarzą w dół, gdzie jest płyn i wsuń go palcami do środka kryształowego cylindra.
   • Spójrz przez soczewkę bez powiększenia. Szukaj dalej, aż zobaczysz koniec bańki. Spójrz na początek tego bąbelka i czytaj dalej, zaokrąglając ułamek dziesiętny do najbliższej setnej.
   • Użyj lupy, aby dokonać bardziej szczegółowego odczytu, zaokrąglając do najbliższego prosiątka.

6. 

   Rozważ również test podwójnego załamania światła. Podwójne załamanie jest związane ze współczynnikiem załamania światła (IR). Aby wykonać ten test, podczas obserwacji sześć razy obrócisz kamień na refraktometrze i sprawdzisz zmiany.
   • Wykonaj standardowy test IR. Zamiast trzymać kamień w bezruchu, stopniowo obracaj go o 180 stopni, tak aby każda separacja wynosiła 30 stopni. Po każdym znaku 30 stopni wykonaj nowy odczyt IR.
   • Odejmij najmniejszy odczyt od największego, aby znaleźć podwójne załamanie kamienia. Zaokrąglij do najbliższej setnej.

7. 

   Sprawdź, czy załamanie jest pojedyncze czy podwójne. Użyj tego testu na przezroczystych i półprzezroczystych kamieniach. Możesz określić, czy kamień jest pojedynczym refraktorem (RS), czy podwójnym refraktorem (RD), aby pomóc Ci go zidentyfikować. Niektóre kamienie można również sklasyfikować jako kruszywa.
   • Włącz światło polaryzatora i umieść kamień twarzą w dół na dolnej soczewce szklanej (polaryzatorze). Spójrz przez soczewkę u góry (analizator), obracając soczewkę, aż obszar wokół kamienia stanie się ciemniejszy. To jest twój punkt wyjścia.
   • Obróć analizator o 360 stopni i zobacz, jak zmienia się światło wokół kamienia.
   • Jeśli kamień wygląda na ciemny i pozostaje ciemny, jest to RS. Jeśli kamień zacznie się zapalać i tak pozostanie, jest to agregat. Jeśli zmienia się jasność lub ciemność kamienia, jest to RD.

Porady

• Oczyść kamień za pomocą flaneli przed zbadaniem go. Złóż flanelę w kwadraty i włóż kamień do środka. Mocno wetrzyj kamień między materiał, używając palców, aby usunąć wszelkie zabrudzenia, odciski palców lub tłuszcz.
• Przytrzymaj kamień pęsetą podczas badania, aby uniknąć pozostawiania tłustej lub poplamionej powierzchni.

Niezbędne materiały

• Tabela identyfikacyjna kamieni szlachetnych.
• Flanela.
• Pinceta.
• Lupa 10x.
• Źródło światła, światło naturalne lub światło sztuczne.
• Małe światło.
• Refraktometr.
• Płyn do pomiaru współczynnika załamania światła (IR).
• Polaryzator.
• Zestaw do twardości.
• Ceramiczny talerz.
• Mikroskop.