Zawartość

• Kroki
• Pytania i odpowiedzi eksperta
• Porady
• Ostrzeżenia

Inne sekcje

Eksperci zgadzają się, że MRSA (oporny na metycylinę Staphylococcus aureus) mogą być trudne do wyleczenia i powstrzymania. To infekcja bakteryjna, która nie reaguje dobrze na antybiotyki używane zwykle do zwalczania infekcji. Infekcja rozprzestrzenia się łatwo, zwłaszcza w zatłoczonych warunkach, i szybko może stać się zagrożeniem dla zdrowia publicznego. Badania pokazują, że wczesne objawy są czasami mylone z nieszkodliwym ukąszeniem pająka, dlatego ważne jest, aby rozpoznać MRSA bezpośrednio przed jego rozprzestrzenianiem się.

Kroki

Metoda 1 z 4: Rozpoznawanie MRSA

1. 

   Poszukaj ropnia lub wrzenia. Pierwszym objawem MRSA jest wypukły, wypełniony ropą ropień lub wrzód, twardy w dotyku i ciepły. Ta czerwona skaza może mieć „głowę” jak pryszcz i może mieć rozmiar od 2 do 6 centymetrów (0,79 do 2,4 cala) lub większy. Może pojawić się w dowolnym miejscu na ciele i będzie niezwykle delikatny. Na przykład, jeśli jest na pośladkach, prawdopodobnie nie będziesz w stanie usiąść z bólu.
   • Infekcja skóry bez czyraka jest mniej prawdopodobna jako MRSA, ale nadal powinna być sprawdzona przez lekarza. Bardziej prawdopodobne jest, że musisz być leczony na Paciorkowiec zakażenie lub podatny staph aureus.

2. 

   
   
   Rozróżnij czyraki MRSA i ukąszenia. Wczesny ropień lub wrzód może wyglądać niesamowicie podobnie do prostego ukąszenia pająka. Jedno z badań wykazało, że 30% Amerykanów, którzy zgłosili ukąszenie pająka, faktycznie miało MRSA. Zwłaszcza jeśli wiesz o wybuchu epidemii MRSA w Twojej okolicy, zachowaj ostrożność i poddaj się badaniu przez lekarza.
   • W Los Angeles liczba epidemii MRSA była tak duża, że ​​wydział zdrowia publicznego umieścił billboardy przedstawiające zdjęcie ropnia MRSA z napisem „To nie jest ugryzienie pająka”.
   • Pacjenci nie przyjmowali antybiotyków, wierząc, że ich lekarze się mylili i źle zdiagnozowali ukąszenia pająków.
   • Uważaj na MRSA i zawsze postępuj zgodnie z zaleceniami lekarza.

3. 

   
   
   Uważaj na gorączkę. Chociaż nie wszyscy pacjenci mają gorączkę, może wystąpić gorączka wyższa niż 100,4 ° F (38 ° C). Mogą temu towarzyszyć dreszcze i nudności.

4. 

   
   
   Uważaj na objawy sepsy. „Toksyczność ogólnoustrojowa” jest rzadka, ale możliwa, jeśli zakażenie MRSA występuje w skórze i tkankach miękkich. Chociaż w większości przypadków pacjenci mogą czekać na wyniki badań potwierdzające obecność MRSA, posocznica zagraża życiu i wymaga natychmiastowego leczenia. Objawy obejmują:
   • Temperatura ciała powyżej 38,5 ° C (101,3 ° F) lub poniżej 35 ° C (95 ° F)
   • Tętno szybsze niż 90 uderzeń na minutę
   • Szybkie oddychanie
   • Obrzęk (obrzęk) w dowolnym miejscu na ciele
   • Zmieniony stan psychiczny (na przykład dezorientacja lub utrata przytomności)

5. 

   Nie ignoruj ​​objawów. W niektórych przypadkach MRSA może ustąpić samoistnie bez leczenia. Wrzód może sam pęknąć, a układ odpornościowy może zwalczyć infekcję; jednak MRSA może być poważniejszy u osób z osłabionym układem odpornościowym. Jeśli infekcja się pogorszy, bakterie mogą przedostać się do krwiobiegu, powodując potencjalnie śmiertelny wstrząs septyczny. Ponadto infekcja jest wysoce zaraźliwa, a zaniedbanie własnego leczenia może spowodować chorobę wielu innych osób.

Metoda 2 z 4: Leczenie MRSA

1. 

   Skontaktuj się z lekarzem, aby uzyskać właściwą diagnozę. Większość pracowników służby zdrowia widzi wiele przypadków każdego tygodnia i powinni być w stanie łatwo zdiagnozować MRSA. Najbardziej oczywistym narzędziem diagnostycznym są charakterystyczne czyraki lub ropnie. Ale dla potwierdzenia lekarz wymazuje miejsce zmiany, a laboratorium przetestuje je na obecność bakterii MRSA.
   • Jednak rozwój bakterii trwa około 48 godzin, co powoduje, że natychmiastowe testy są niedokładne.
   • Coraz szerzej dostępne są nowe testy molekularne, które mogą wykryć DNA MRSA w ciągu kilku godzin.

2. 

   Użyj ciepłego kompresu. Miejmy nadzieję, że zgłosiłeś się do lekarza, gdy tylko podejrzewasz MRSA i złapałeś infekcję, zanim stała się niebezpieczna. Pierwszym, wczesnym leczeniem MRSA jest dociśnięcie ciepłego kompresu do wrzenia, aby wyciągnąć ropę na powierzchnię skóry. W ten sposób, gdy lekarz przecina ropień, aby go osuszyć, będzie skuteczniej usuwać całą ropę. Antybiotyki mogą przyspieszyć ten proces. W niektórych przypadkach połączenie antybiotyków i ciepłych okładów może spowodować spontaniczny drenaż bez konieczności cięcia zmiany.
   • Namocz czystą myjkę w wodzie.
   • Gotuj w kuchence mikrofalowej przez około dwie minuty lub do momentu, gdy będzie tak ciepły, jak możesz stać bez poparzenia skóry.
   • Pozostaw go na zmianie, aż szmatka ostygnie. Powtórz ten proces trzy razy na sesję.
   • Powtarzaj całą sesję ciepłego kompresu cztery razy dziennie.
   • Kiedy wrzód zmięknie i wyraźnie widać ropę w środku, lekarz może go opróżnić chirurgicznie.
   • Czasami jednak może to pogorszyć sytuację. Pakiet cieplny może być dość bolesny, a rana może stać się większa, bardziej czerwona i znacznie gorsza. Przerwij stosowanie pakietów ciepła i skontaktuj się z lekarzem, jeśli tak się stanie.

3. 

   Pozwól lekarzowi drenować zmiany MRSA. Po przeniesieniu ropy wypełnionej bakteriami na powierzchnię zmiany lekarz rozetnie ją i bezpiecznie odprowadzi ropę. Najpierw znieczuli obszar Lidokainą i oczyści go Betadine. Następnie za pomocą skalpela wykonuje nacięcie w „głowie” zmiany i osusza ją z zakaźnej ropy. Będzie naciskać wokół zmiany, tak jak wypycha ropę z pękniętego pryszcza, aby upewnić się, że cały zakaźny materiał został wyciśnięty. Lekarz wyśle ​​pobrany płyn do laboratorium, aby przetestować go pod kątem reakcji na antybiotyki.
   • Czasami pod skórą pojawiają się kieszenie infekcji przypominające plaster miodu. Należy je rozbić za pomocą zacisku Kelly'ego, aby przytrzymać skórę otwartą, podczas gdy lekarz zajmuje się infekcją pod powierzchnią.
   • Ponieważ MRSA jest w dużej mierze oporny na antybiotyki, najskuteczniejszym sposobem leczenia jest drenaż.

4. 

   Utrzymuj ranę w czystości. Po opróżnieniu lekarz przepłukuje ranę bezigłową strzykawką, a następnie szczelnie opasuje paskami gazy. Zostawi „knot”, abyś mógł codziennie wyciągać gazę w domu i czyścić ranę w ten sam sposób. Z biegiem czasu (zwykle około dwóch tygodni) rana będzie się zmniejszać i zmniejszać, aż nie będzie można już zmieścić w niej gazy. Do tego jednak czasu należy codziennie myć ranę.

5. 

   Weź wszystkie przepisane antybiotyki. Nie naciskaj na lekarza, aby przepisał antybiotyki wbrew jej zaleceniom, ponieważ MRSA nie reaguje dobrze na nie. Nadmierne przepisywanie antybiotyków tylko pomaga infekcjom uodpornić się na leczenie; jednak ogólnie istnieją dwa podejścia do leczenia antybiotykami - w przypadku łagodnych i ciężkich zakażeń. Twój lekarz może zasugerować:
   • Infekcja łagodna do umiarkowanej: przyjmować jedną tabletkę Bactrim DS co 12 godzin przez dwa tygodnie. Jeśli jesteś na nią uczulony, weź 100 mg doksycykliny według tego samego harmonogramu.
   • Ciężka infekcja (dostarczanie dożylne): przyjmować 1 g wankomycyny dożylnie przez co najmniej godzinę; 600 mg linezolidu co 12 godzin; lub 600 mg ceftaroliny przez co najmniej godzinę co 12 godzin.
   • Konsultant ds. Chorób zakaźnych określi długość Twojej terapii dożylnej.

Metoda 3 z 4: Pozbycie się społeczności MRSA

1. 

   Zdobądź wiedzę na temat higieny zapobiegania MRSA. Ponieważ MRSA jest tak zaraźliwa, ważne jest, aby wszyscy w społeczności uważali na higienę i profilaktykę, zwłaszcza w przypadku lokalnej epidemii.
   • Używaj balsamów i mydeł z butelek z pompką. Zanurzenie palców w słoiku z balsamem lub podzielenie się mydłem z innymi może spowodować rozprzestrzenianie się MRSA.
   • Nie udostępniaj rzeczy osobistych, takich jak maszynki do golenia, ręczniki czy szczotki do włosów.
   • Wypierz całą pościel co najmniej raz w tygodniu, a ręczniki i myjki po każdym użyciu.

2. 

   Zachowaj szczególną ostrożność w miejscach wspólnych lub zatłoczonych. Ponieważ MRSA rozprzestrzenia się tak łatwo, musisz być szczególnie świadomy ryzyka w zatłoczonych sytuacjach. Mogą to być wspólne obszary w domu lub zatłoczone przestrzenie publiczne, takie jak domy opieki, szpitale, więzienia i siłownie. Chociaż wiele wspólnych obszarów jest regularnie dezynfekowanych, nigdy nie wiadomo, kiedy miało miejsce ostatnie czyszczenie lub kto mógł przebywać w danym obszarze przed tobą. Jeśli martwisz się, mądrze jest postawić barierę.
   • Na przykład weź własny ręcznik na siłownię i umieść go między sobą a sprzętem. Umyj ręcznik natychmiast po użyciu.
   • Dobrze wykorzystaj antybakteryjne chusteczki i rozwiązania zapewniane przez siłownię. Dezynfekuj cały sprzęt przed i po użyciu.
   • Jeśli bierzesz prysznic we wspólnej przestrzeni, noś klapki lub plastikowe buty pod prysznic.
   • Ryzyko infekcji jest zwiększone, jeśli masz skaleczenia lub masz osłabiony układ odpornościowy (jak w przypadku cukrzycy).

3. 

   Używać sanityzera rąk.W ciągu dnia masz kontakt z różnymi rodzajami bakterii. Może się zdarzyć, że osoba, która dotknęła klamki przed tobą, miała MRSA i dotknęła swojego nosa tuż przed otwarciem drzwi.Dobrym pomysłem jest używanie środka odkażającego do rąk przez cały dzień, zwłaszcza w miejscach publicznych. Idealnie, środek odkażający będzie zawierał co najmniej 60% alkoholu.
   • Użyj go w supermarkecie, gdy otrzymujesz resztę od kasjerów.
   • Dzieci powinny używać środka odkażającego do rąk lub myć ręce po zabawie z innymi dziećmi. Nauczyciele, którzy kontaktują się z dziećmi, powinni przestrzegać tych samych standardów.
   • Zawsze, gdy czujesz, że możesz być narażony na potencjalną infekcję, dla bezpieczeństwa użyj środka odkażającego do rąk.

4. 

   Umyj powierzchnie domowe wybielaczem. Rozcieńczony roztwór wybielacza jest skuteczny w zwalczaniu wirusa MRSA w Twoim domu. Włącz go do swoich rutynowych czynności domowych podczas wybuchów epidemii, aby zmniejszyć ryzyko infekcji.
   • Zawsze przed czyszczeniem rozcieńczyć wybielacz, ponieważ może on odbarwić powierzchnie.
   • Używaj wybielacza w stosunku 1: 4. Na przykład dodaj 1 szklankę wybielacza do 4 filiżanek wody, aby wyczyścić domowe powierzchnie.

5. 

   Nie polegaj na witaminach ani naturalnych terapiach. Badania nie były w stanie wykazać, że witaminy i naturalne terapie mogą wzmocnić nasz układ odpornościowy na tyle, aby odeprzeć MRSA. Jedyne badanie, które wydawało się obiecujące, w którym uczestnikom podawano „mega dawki” witaminy B3, musiało zostać odrzucone, ponieważ samo dawkowanie było niebezpieczne.

Metoda 4 z 4: Zapobieganie rozprzestrzenianiu się MRSA w warunkach szpitalnych

1. 

   Poznaj różnicę między typami MRSA. Kiedy pacjenci przychodzą do szpitala z MRSA, jest to „nabyte przez społeczność”. MRSA „nabytego w szpitalu” występuje, gdy pacjent przychodzi do szpitala w celu leczenia niezwiązanego z nim schorzenia, a następnie zostaje tam zakażony MRSA. MRSA nabyty w szpitalu zwykle nie atakuje skóry i tkanek miękkich, więc nieczęsto można spotkać czyraki i ropnie nabyte w społeczności. U tych pacjentów postępują szybko do poważniejszych powikłań.
   • MRSA jest główną przyczyną zgonów, którym można było zapobiec, i jest epidemią w szpitalach na całym świecie.
   • Infekcja szybko przenosi się z pacjenta na pacjenta za pośrednictwem nieświadomego personelu szpitala, który nie przestrzega odpowiednich procedur kontroli zakażeń.

2. 

   Chroń się rękawiczkami. Jeśli pracujesz w środowisku medycznym, absolutnie musieć nosić rękawiczki podczas interakcji z pacjentami. Ale równie ważne jak noszenie rękawiczek jest przede wszystkim zmiana rękawiczek między pacjentami i dokładne mycie rąk za każdym razem, gdy je zmieniasz. Jeśli nie zmieniasz rękawiczek, możesz chronić się przed infekcją, jednocześnie przenosząc infekcję z jednego pacjenta na drugiego.
   • Protokoły kontroli zakażeń różnią się w zależności od oddziału, nawet w tym samym szpitalu. Na przykład infekcja występuje częściej na oddziale intensywnej terapii (OIOM), więc środki ostrożności w zakresie kontaktu i izolacji są zwykle bardziej rygorystyczne. Personel może być zobowiązany do noszenia oprócz rękawic fartuchów ochronnych i masek na twarz.

3. 

   Regularnie myj ręce. Jest to prawdopodobnie najważniejsza praktyka w zapobieganiu rozprzestrzenianiu się chorób zakaźnych. Rękawiczek nie można nosić przez cały czas, więc mycie rąk jest pierwszą linią obrony przed rozprzestrzenianiem się bakterii.

4. 

   Przeprowadź wstępne badanie przesiewowe wszystkich nowych pacjentów pod kątem MRSA. Kiedy masz do czynienia z płynami ustrojowymi pacjentów - czy to podczas kichania, czy podczas operacji - najlepiej jest przeprowadzić wstępne badanie przesiewowe w kierunku MRSA. Każdy w zatłoczonym szpitalu jest zarówno potencjalnym ryzykiem, jak i potencjalnie zagrożonym. Test na obecność MRSA to prosty wymaz z nosa, który można przeanalizować w ciągu 15 godzin. Badanie przesiewowe wszystkich nowych przyjęć - nawet tych, które nie wykazują objawów MRSA - może ograniczyć rozprzestrzenianie się infekcji. Na przykład jedno badanie wykazało, że około 1/4 pacjentów przed operacją, którzy nie mieli żadnych objawów MRSA, nadal była nosicielami bakterii.
   • Badanie przesiewowe wszystkich pacjentów może nie być uzasadnione w ramach ograniczeń czasowych i budżetowych szpitala. Możesz rozważyć badanie przesiewowe wszystkich pacjentów chirurgicznych lub tych, z którymi personel ma kontakt z płynami.
   • Jeśli u pacjenta zostanie stwierdzone zakażenie MRSA, personel może zdecydować o strategii „dekolonizacji”, aby zapobiec zakażeniu podczas operacji / zabiegu i przeniesieniu zakażenia na inne osoby w placówce medycznej.

5. 

   Izoluj pacjentów podejrzanych o MRSA. Ostatnią rzeczą, jakiej chcesz w zatłoczonym szpitalu, jest kontakt zakażonego pacjenta z niezainfekowanymi pacjentami z innych powodów. Jeśli są dostępne pokoje jednoosobowe, pacjenci z podejrzeniem MRSA powinni być tam izolowani. Jeśli nie jest to możliwe, pacjenci MRSA powinni przynajmniej zostać poddani kwarantannie na tym samym obszarze, oddzielonym od niezakażonej populacji.

6. 

   Upewnij się, że szpital jest dobrze obsadzony. W przypadku braku personelu na zmianach przepracowany personel może się „wypalić” i stracić koncentrację. Wypoczęta pielęgniarka jest bardziej skłonna do uważnego przestrzegania protokołów kontroli zakażeń, zmniejszając w ten sposób ryzyko rozprzestrzeniania się MRSA w szpitalu.

7. 

   Uważaj na oznaki MRSA nabytego w szpitalu. W warunkach szpitalnych pacjenci zwykle nie mają wczesnych objawów ropnia. Pacjenci z centralnym przewodem żylnym są szczególnie podatni na posocznicę MRSA, a osoby korzystające z respiratorów są narażone na zapalenie płuc wywołane przez MRSA. Obie są potencjalnie śmiertelne. MRSA może również pojawić się jako infekcja kości po wymianie stawu kolanowego lub biodrowego lub jako powikłanie po operacji lub infekcji rany. Mogą one również prowadzić do potencjalnie śmiertelnego wstrząsu septycznego.

8. 

   Postępuj zgodnie z procedurą zakładając centralne przewody żylne. Niezależnie od tego, czy zakładasz linię, czy ją pielęgnujesz, luźne standardy higieny mogą zanieczyścić krew i spowodować infekcję. Infekcje krwi mogą dostać się do serca i utknąć na zastawkach serca. Powoduje to „zapalenie wsierdzia”, w którym zatrzymuje się duża porcja materiału zakaźnego. To jest niezwykle zabójcze.
   • Leczenie zapalenia wsierdzia polega na chirurgicznym wycięciu zastawki serca i sześciotygodniowym kursie dożylnym podaniu antybiotyków w celu sterylizacji krwi.

9. 

   Poświęć trochę czasu na utrzymanie higieny podczas obsługi respiratorów. Wielu pacjentów zapada na zapalenie płuc wywołane przez MRSA podczas korzystania z respiratora. Kiedy personel wkłada rurkę do oddychania, która przechodzi przez tchawicę lub manipuluje nią, mogą zostać wprowadzone bakterie. W sytuacjach awaryjnych personel może nie znaleźć czasu na prawidłowe umycie rąk, ale zawsze należy starać się przestrzegać tego ważnego kroku. Jeśli nie masz czasu na umycie rąk, załóż przynajmniej sterylne rękawiczki.

Pytania i odpowiedzi eksperta

Mam MRSA. Czy powinienem zapytać lekarza o lekarstwo?

Janice Litza, MD
Dyplomowany lekarz medycyny rodzinnej Dr Litza jest lekarzem medycyny rodzinnej w stanie Wisconsin. Jest praktykującym lekarzem i przez 13 lat uczyła jako profesor kliniczny, po uzyskaniu tytułu lekarza medycyny na University of Wisconsin-Madison School of Medicine and Public Health w 1998.

Dyplomowany lekarz medycyny rodzinnej Zależy od tego, jak zostałeś zdiagnozowany. Jeśli miałeś bolesne i zakończone leczenie i czujesz się dobrze, często nie pozostaje nic więcej do zrobienia poza monitorowaniem nawrotu. MRSA może żyć na twoim ciele, skolonizować, przez miesiące lub lata, nawet po leczeniu, więc najlepszym podejściem jest dobra higiena i monitorowanie, aby bakterie nie zaczęły rosnąć tam, gdzie organizm nie może sobie z tym poradzić (otwarte rany na skórze przykład).

Czy MRSA można wyleczyć?

Mandolin S. Ziadie, MD
Board Certified Pathologist Dr Ziadie jest certyfikowanym patologiem z Południowej Florydy, specjalizującym się w patologii anatomicznej i klinicznej. Dyplom lekarza medycyny na University of Miami School of Medicine uzyskała w 2004 r., A stypendium z patologii pediatrycznej w Children’s Medical Center w 2010 r.

Infekcje MRSA mogą być wyleczone, ale wymagają one długich kursów antybiotyków. Może być również wymagane leczenie chirurgiczne infekcji skóry („nacięcie i drenaż”).

Czy po zdiagnozowaniu MRSA masz go zawsze?

Mandolin S. Ziadie, MD
Board Certified Pathologist Dr Ziadie jest certyfikowanym patologiem z Południowej Florydy, specjalizującym się w patologii anatomicznej i klinicznej. Dyplom lekarza medycyny na University of Miami School of Medicine uzyskała w 2004 r., A stypendium z patologii dziecięcej w Children’s Medical Center ukończyła w 2010 r.

Board Certified Pathologist Możesz pozbyć się MRSA, ale jest to długi proces obejmujący dezynfekcję środowiska i długi cykl antybiotyków. Wiele osób jest nosicielami bakterii (ich organizm pozwala im żyć na swojej powierzchni bez wywoływania infekcji) i może przenosić bakterie na inne osoby, które mogą być bardziej podatne (osoby starsze, dzieci, osoby z wirusem HIV lub inne choroby itp.) . Jeśli zostałeś zidentyfikowany jako nosiciel, poproś swojego lekarza o instrukcje, jak zmniejszyć ryzyko dla innych.

Jakie jest prawdopodobieństwo, że małe dziecko zachoruje na MRSA?

Mandolin S. Ziadie, MD
Board Certified Pathologist Dr Ziadie jest certyfikowanym patologiem z Południowej Florydy, specjalizującym się w patologii anatomicznej i klinicznej. Dyplom lekarza medycyny na University of Miami School of Medicine uzyskała w 2004 r., A stypendium z patologii dziecięcej w Children’s Medical Center ukończyła w 2010 r.

Certyfikowany przez Zarząd Patolog Małe dzieci są szczególnie podatne na wszelkiego rodzaju infekcje, ponieważ ich układ odpornościowy (komórki organizmu zwalczające infekcje) nie są jeszcze w pełni rozwinięte.

Kilka lat temu miałam ciężką postać MRSA i VRE i zastanawiam się, czy jest to problem trwający, czy też ustępuje? Jeśli wrócę do szpitala, nadal traktują mnie tak, jakbym mógł to mieć i jestem zaraźliwy. Czy to oznacza, że ​​zawsze będę go mieć?

Janice Litza, MD
Dyplomowany lekarz medycyny rodzinnej Dr Litza jest lekarzem medycyny rodzinnej w stanie Wisconsin. Jest praktykującym lekarzem i przez 13 lat uczyła jako profesor kliniczny, po uzyskaniu tytułu lekarza medycyny na University of Wisconsin-Madison School of Medicine and Public Health w 1998.

Dyplomowany lekarz medycyny rodzinnej Po pobycie w szpitalu i pozytywnym wyniku badania lub leczeniu, podejmowane są bardziej agresywne środki higieny rąk i środki ostrożności, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się choroby. Ludzie mogą pozostać skolonizowani przez miesiące, a nawet lata, więc za każdym razem, gdy idą do szpitala, zostaną poddani środkom ostrożności i przebadani, aż wyniknie negatywny.

Zobacz więcej odpowiedzi

Porady

• Umyj i zdezynfekuj pościel, ubrania i ręczniki, które mają kontakt z dotkniętym obszarem skóry.
• Zawsze przestrzegaj zasad higieny. Na przykład, upewnij się, że wytrzełeś i zdezynfekowałeś wszelkie powierzchnie narażone na ranę, na przykład klamki, włączniki światła, blaty, wanny, zlewozmywaki i inne sprzęty domowe, ponieważ zarażona osoba może przenieść bakterie na takie powierzchnie, dotykając ich.
• Zakryj wszelkie otwarte skaleczenia, zadrapania lub rany czystym bandażem, aż całkowicie się zagoją.
• Używaj płynu do mycia rąk na bazie alkoholu, aby dezynfekować ręce za każdym razem, gdy naprawiasz lub dotykasz ran.
• Zawsze przyjmuj probiotyk podczas i po doustnych antybiotykach, aby zapobiec utracie dobrych bakterii przez powikłania związane z antybiotykami.
• Staraj się trzymać ubrania na tym obszarze, aby się nie rozprzestrzeniały. Jeśli jest na nodze, noś spodnie, a nie szorty.

Ostrzeżenia

• Infekcje skóry MRSA są z natury dość wrażliwe. Nie należy próbować wyrywać, osuszać ani wyciskać czyraków. Jeśli to zrobisz, prawdopodobnie pogorszysz infekcję i prawdopodobnie rozprzestrzenisz ją na innych. Zamiast tego zakryj zainfekowany obszar i skonsultuj się ze specjalistą opieki zdrowotnej, aby rozwiązać problem.
• W przypadku pacjentów ze słabym układem odpornościowym infekcja MRSA może potencjalnie zagrażać życiu, ponieważ jest dość trudna do leczenia, zwłaszcza gdy dotrze do płuc i dostanie się do krwiobiegu. W takich przypadkach pacjenci często wymagają długiej hospitalizacji, leczenia i monitorowania.
• Niektórzy ludzie są nosicielami MRSA. Innymi słowy, tacy ludzie zwykle mają bakterie na skórze, ale nie mają infekcji spowodowanych przez bakterie. Twój lekarz może zasugerować przebadanie osób, które zwykle są Ci bliskie, w celu potwierdzenia, czy któryś z nich jest nosicielem. Pielęgniarki zwykle pobierają próbki do badań, pobierając wymazy z nozdrzy pacjentów. Nosicielom MRSA lekarze zwykle przepisują ciągłą dawkę antybiotyku, aby całkowicie wyeliminować kolonizację bakterii.
• Szczepy bakteryjne, takie jak MRSA, są z natury dość adaptacyjne i mogą łatwo rozwinąć oporność na popularne leki przeciwdrobnoustrojowe. W związku z tym należy ściśle przestrzegać antybiotyków na receptę, którymi nie należy się nikomu udostępniać.
• Unikaj basenów, wanien z hydromasażem i wszelkiego rodzaju rekreacyjnej wody do czasu zamknięcia rany. Substancje chemiczne w wodzie mogą znacznie pogorszyć twoją infekcję i przenieść ją do wody.

Każdego dnia w wikiHow ciężko pracujemy, aby zapewnić Ci dostęp do instrukcji i informacji, które pomogą Ci żyć lepiej, niezależnie od tego, czy zapewni Ci to bezpieczeństwo, zdrowie czy poprawi Twoje samopoczucie. W obliczu obecnych kryzysów zdrowotnych i ekonomicznych, kiedy świat drastycznie się zmienia, a my wszyscy uczymy się i dostosowujemy do zmian w życiu codziennym, ludzie potrzebują wikiHow bardziej niż kiedykolwiek. Twoje wsparcie pomaga wikiHow w tworzeniu bardziej szczegółowych, ilustrowanych artykułów i filmów oraz udostępnianiu naszej zaufanej marki treści instruktażowych milionom ludzi na całym świecie. Prosimy o rozważenie wniesienia wkładu do wikiHow już dziś.