Zawartość

• Kroki
• Pytania i odpowiedzi społeczności
• Ostrzeżenia

Inne sekcje

Jeśli podejrzewasz, że Twoje dziecko robi coś, czego nie powinno, jako rodzic masz obowiązek je chronić. Oczywiście dzieciom i młodzieży należy zapewnić swobodę odpowiednią do wieku, ale wymagają one również uważnego monitorowania, aby trzymać je z dala od niebezpiecznych lub ryzykownych sytuacji. Dowiedz się, jak dotrzeć do sedna problemu, jeśli Twoje dziecko coś ukrywa.

Kroki

Metoda 1 z 4: szukanie oznak, że coś jest nie tak

1. 

   Uważaj na nowe zachowania. Potrzeba dużo energii od nastolatków, aby ukryć niepożądane zachowania przed rodzicami. Im poważniejszy problem ukrywa Twoje dziecko, tym bardziej prawdopodobne jest, że w jego zachowaniu są wątpliwe wzorce, które wskazują na występek. Poniżej znajduje się kilka nowych zachowań, które możesz zaobserwować u swojego dziecka:
   • Nagły wzrost liczby połączeń telefonicznych; mówienie przez dłuższy czas (prawdopodobnie ściszonymi tonami).
   • Wzrost oglądalności telewizji.
   • Wydłużenie czasu przeglądania stron internetowych (być może używane do czatowania z innymi osobami lub badania tajnego tematu).
   • Wspomniano o nowych znajomych, że się nie spotkaliście.
   • Nowy styl ubioru.
   • Nowe słowa lub wyrażenia.
   • Nowe zainteresowania (np. Muzyka, rozrywka, filmy itp.).
   • Bardziej poirytowany.
   • Przewracać oczami.
   • Stąpanie po rozmowie z tobą.
   • Ciągle domagaj się prywatności, gdy wcześniej tego nie robili.

2. 

   
   
   Poszukaj spadku starych zachowań. Tak jak nowe zachowania mogą pojawić się u skrytego dziecka, możesz również zauważyć spadek jego normalnych wzorców zachowań. Być może twoje dziecko kiedyś okazywało szacunek, a teraz przy każdej okazji śpi. Twoje dziecko nie może już wykonywać następujących czynności:
   • Otrzymuj dobre oceny w szkole (utrata zainteresowania sukcesami w nauce).
   • Uczestnicz lub wkładaj energię w zajęcia pozalekcyjne.
   • Chcesz zjeść obiad z rodziną.
   • Jedz tyle samo, ile zwykle (oznaki wysokiego stresu lub depresji).
   • Spać tak samo, jak kiedyś.
   • Powiem ci, gdzie byli.
   • Porozmawiaj lub otwarcie podziel się szczegółami dnia, tak jak kiedyś.
   • Spędzaj czas z rodziną - mogą spędzać więcej czasu z przyjaciółmi lub samotnie w swoim pokoju.
   • Niech młodsze lub starsze rodzeństwo wejdzie do ich pokoju.
   • Dziel się dobytkiem (dziwne oznaki zaborczości niektórych przedmiotów).

3. 

   
   
   Utrzymuj kontakt z rodzicami znajomych Twojego dziecka. Dobrym pomysłem może być również zaprzyjaźnienie się z rodzicami znajomych Twojego dziecka, a nawet rodzicami dzieci, z którymi Twoje dziecko nie spędza czasu. Dzięki temu będziesz na bieżąco i będziesz mieć dostęp do systemu znajomych w celu uzyskania informacji o Twoim dziecku i jego przyjaciołach.

Metoda 2 z 4: Ustanowienie zdrowych wymian

1. 

   
   
   Nie zamykaj drzwi. Twoje dziecko powinno wiedzieć, że może przyjść do Ciebie w dowolnym momencie, aby porozmawiać. Możesz pomyśleć, że Twoje dziecko już to wie, ale przypominanie mu od czasu do czasu może być pomocne. Należy to zrobić bez presji, a nie po przeszukaniu pokoju lub przesłuchaniu.
   • Po prostu powiedz „Rozumiem, że możesz przechodzić przez rzeczy, które są zagmatwane lub kłopotliwe. Dorastanie może być trudne. Zawsze możesz przyjść i porozmawiać ze mną o wszystkim - nieważne jak małe”.
   • Kiedy twoje dziecko się otworzy, wzmocnij to zachowanie, potwierdzając je: „Wiem, że musiało być ci ciężko o tym mówić. Naprawdę doceniam, że ufasz mi, żebym powiedział mi o tym, co się z tobą dzieje”.

2. 

   Opiekuj się swoim dzieckiem. Rodzice często żonglują kilkunastoma zadaniami naraz, co oznacza, że ​​możesz przegapić okazję do znaczącej rozmowy z dzieckiem. Kiedy twoje dziecko zdecyduje się z tobą porozmawiać, staraj się słuchać.
   • Monitoruj swoją niewerbalną mowę ciała, aby upewnić się, że jest otwarta (tj. Ręce i nogi nieskrzyżowane), że jesteś zorientowany w ich kierunku, że utrzymujesz regularny kontakt wzrokowy i wyrażasz się, aby pokazać, że słuchasz, na przykład przytakując.
   • Kiedy nie możesz zająć się swoim dzieckiem, kiedy próbuje z tobą porozmawiać, wysyłasz wiadomość, że to, co powie, nie jest ważne. Może to spowodować, że w przyszłości zachowają wszystko dla siebie.

3. 

   Poszukaj otwieraczy do rozmów. Kiedy Twoje dziecko ma potrzebę porozmawiania z Tobą, postaraj się jak najszybciej być do dyspozycji. Nauczyłeś się, że język ciała może sygnalizować brak zainteresowania tym, co ma do powiedzenia Twoje dziecko. Dotyczy to również sytuacji, gdy brakuje Ci narzędzi otwierających rozmowę.
   • Rozważ następujący scenariusz: Twoja nastoletnia córka wraca do domu zdenerwowana. Pytasz, co się stało, a ona zaczyna mówić o walce ze swoją najlepszą przyjaciółką. Zdajesz sobie sprawę, że jest zdenerwowana „nastoletnim dramatem” i powoli ją wyciszasz lub na wpół słuchasz. Jeśli zauważy, że nie angażujesz się w rozmowę, wyłączy się.
   • Używaj nawet najprostszych rozmów jako sposobu na połączenie się z dzieckiem i zbliżenie się do niego. Jeśli czują, że mogą z tobą porozmawiać o małych sprawach, mogą być bardziej pewni, że wysłuchasz wielkich rzeczy.

Metoda 3 z 4: badanie możliwych ukryć

1. 

   Przeszukaj ich pokój. Jako dorosły domownik i główny opiekun swoich dzieci, masz obowiązek wiedzieć, co robią twoje dzieci. Nigdy nie wiesz, czy musisz chronić swoje dziecko przed kimś innym, czy przed sobą. Szperanie po pokoju dziecka może wydawać się bardzo złe. Ale jeśli podejrzewasz, że coś ukrywają - i jest mało prawdopodobne, aby sami się zgodzili - rozejrzenie się po sypialni może być jedynym sposobem na rzucenie światła na sytuację.
   • Jeśli zdecydujesz się na poszukiwania, zajrzyj do szuflad pod lub między ubraniami, pod łóżko, między zeszyty, etui na CD lub DVD, w plecakach lub torbach marynarskich, w kieszeniach ubrań wiszących w szafie, w książkach z wyciętymi stronami, w środku kosz na śmieci i między innymi pod luźnymi deskami podłogowymi.
   • Pokój Twojego dziecka jest dla niego świętą domeną, a prywatność w nim pomaga mu nauczyć się wyznaczać granice innym. Dlatego węszenie w sypialni dziecka powinno być wykonywane jako plik Ostatnia deska ratunku - gdy znaki wskazywały, że coś jest nie tak lub gdy masz wyraźne dowody.

2. 

   Sprawdź ich komputer i / lub telefon. W ramach wyszukiwania możesz pobieżnie rzucić okiem na wszelkie urządzenia elektroniczne, których używa Twoje dziecko. Przejrzyj tablet, laptop i / lub telefon komórkowy swojego dziecka.
   • Szukaj żadnych aplikacji społecznościowych, na których używanie nie udzieliłeś dziecku pozwolenia, oprócz komunikatorów. Twoje dziecko może komunikować się z ludźmi, którzy udają nastolatków i są w rzeczywistości dziecięcymi drapieżnikami.
   • Zachowaj ostrożność, jeśli Twoje dziecko ma wiele aplikacji chronionych hasłem. Ponadto, jeśli Twoje dziecko jest nieugięte, aby nie przekazywać haseł, może to oznaczać, że ukrywa coś w swoim telefonie lub komputerze. Może być konieczne zainstalowanie aplikacji monitorujących na tych urządzeniach, aby uważniej obserwować wykorzystanie przez dziecko.
   • Niektóre aplikacje są obecnie projektowane, aby pomóc ukryć zdjęcia, filmy, wiadomości i inne aplikacje, których Twoje dziecko nie chce, abyś je widział. Należą do nich Vaulty i Hide It Pro. Bądź na bieżąco z nowymi aplikacjami, takimi jak te, i uważaj, jeśli znajdziesz je w telefonie dziecka.
   • Podobnie jak w sypialni, technologia jest dla Twojego dziecka sprawą prywatną; ogranicz te wyszukiwania do sytuacji, gdy coś wydaje się nie tak, a Twoje dziecko się nie otwiera.

Metoda 4 z 4: Prowadzenie produktywnej rozmowy

1. 

   Mów prosto i wyjaśnij potrzebę wyszukiwania. Powiedz dziecku o powodach przeszukania jego pokoju i bądź szczery, jeśli znalazłeś jakieś wątpliwe dowody. Nie próbuj wprawiać ich w kłamstwo, pytając, czy robią coś złego; prawdopodobnie będą kłamać, aby się chronić. Jeśli znalazłeś niepokojące dowody, przedstaw je dziecku w prosty sposób i poproś o wyjaśnienie.
   • Na przykład możesz powiedzieć: „Ostatnio zachowywałeś się bardzo tajemniczo i spóźniasz się. Przeszukałem twój pokój, ponieważ chciałem się upewnić, że nie jesteś zaangażowany w nic, co może zaszkodzić tobie lub innym. znalazłem to… Czy możesz wyjaśnić, dlaczego to masz? ”
   • Kiedy stosujesz tę metodę, praktyka jest otwarta i uczciwa, a Twoje dziecko rozumie, że dzieje się to w wyniku jego własnych działań.

2. 

   Poznaj znaki ostrzegawcze kłamstwa. Jeśli podejrzewasz, że Twoje dziecko kłamie, wyjaśnij mu, że kłamstwo jest niedopuszczalne i nakreśl konsekwencje (np. Utrata przywilejów). Oto jak rozpoznać kłamstwo:
   • Zaskoczenie (np. Uniesione brwi, otwarte usta lub opadająca szczęka, poziome zmarszczki na czole itp.), Gdy ktoś porusza temat lub zadaje pytanie.
   • Przerażony wyraz (tj. Otwarte usta z napięciem, ściągnięte brwi, podniesiona górna powieka, ale napięta dolna powieka itp.), Gdy porusza się pewien temat lub jest zadawane pytanie.
   • Ulga, gdy temat się zmienia.
   • Odpowiedzi, które brzmią przećwiczone.
   • Odpowiedzi, które omijają początkowe pytanie.
   • Odpowiedź, która daje nadmiar szczegółów, aby wypełnić ciszę.
   • Rozbieżności w tym, jak się czują, a wyrazem twarzy i mową ciała.

3. 

   Powstrzymaj się od osądzania i wygłaszania wykładów. Są chwile, kiedy Twoje dziecko może przypadkowo podzielić się szczegółami o sobie lub o swoich przyjaciołach, które uważasz za niepokojące. Natychmiast spieszysz się, aby powiedzieć dziecku, dlaczego to źle. O ile Twoje dziecko nie powie Ci informacji zagrażających życiu, zrezygnuj z wykładu i zamiast tego słuchaj.

4. 

   Wykorzystaj czas, który Twoje dziecko mówi, aby nauczyć się jak najwięcej. Następnie, jeśli musisz wrócić do czegoś, o czym rozmawiali, sformułuj to jako pytanie bez osądzania, które ma na celu zrozumienie, a nie dokuczliwe stwierdzenie.
   • Na przykład: „Wspomniałeś, że Randy może zażywać narkotyki. Jaka jest Twoja opinia na ten temat?”
   • Zadanie dziecku pytania pomoże ci określić jego stan umysłu bez robienia niepotrzebnego dokuczania, które powoduje ich zamknięcie. Daje to również Twojemu dziecku możliwość pokazania, że ​​jest w stanie podejmować odpowiedzialne decyzje lub odczytywać niebezpieczne sytuacje.

Pytania i odpowiedzi społeczności

Jestem starszą nastolatką, a moja młodsza siostra zajmuje się prywatnymi sprawami. Ma hasła do wszystkich swoich urządzeń. Co mam zrobić, żeby była bezpieczna?

Zaufaj jej i zostaw ją w spokoju. Nie pamiętasz, że byłeś w tym wieku i chciałeś prywatności? Szanuj jej pragnienie prywatności i ufaj, że nie robi nic złego. Jeśli zauważysz coś konkretnego, co uważasz za dziwne lub niepokojące, porozmawiaj o tym z rodzicami i zasugeruj, aby zastosowali kontrolę rodzicielską na jej urządzeniach.

A jeśli chodzi o jej sympatię?

Dzieci zasługują na tajemnice, o których nie wiesz. To byłby jeden z tych sekretów. Jeśli chce ci powiedzieć o swojej sympatii, pozwól jej, ale nie naciskaj jej, żeby to zrobiła.

Co się stanie, jeśli moje dziecko czyta treści nieodpowiednie dla swojego wieku? Już wcześniej ją przyłapałem.

Wyjaśnij jej, że jest to dla niej niewłaściwe i zabierz książkę.

Ostrzeżenia

• Jeśli Twoje dziecko jest niewinne i dowie się, że przeszukujesz jego rzeczy, nastąpi wyraźne nadużycie zaufania. Upewnij się, że masz solidne dowody, zanim postawisz zarzuty lub rozpoczniesz przeszukanie.
• Nie wymyślaj wymówek, jeśli jesteś konfrontowany. Po prostu przyznaj, że przejrzałeś ich rzeczy. W końcu próbujesz uczyć swoje dziecko nie ukrywać rzeczy, prawda?

Każdego dnia w wikiHow ciężko pracujemy, aby zapewnić Ci dostęp do instrukcji i informacji, które pomogą Ci żyć lepiej, niezależnie od tego, czy zapewni Ci to bezpieczeństwo, zdrowie czy poprawi Twoje samopoczucie. W obliczu obecnych kryzysów zdrowotnych i ekonomicznych, kiedy świat drastycznie się zmienia, a my wszyscy uczymy się i dostosowujemy do zmian w życiu codziennym, ludzie potrzebują wikiHow bardziej niż kiedykolwiek. Twoje wsparcie pomaga wikiHow w tworzeniu bardziej szczegółowych, ilustrowanych artykułów i filmów oraz udostępnianiu naszej zaufanej marki treści instruktażowych milionom ludzi na całym świecie. Prosimy o rozważenie wniesienia wkładu do wikiHow już dziś.