Zawartość

• Kroki
• Porady
• Ostrzeżenia

Konspekt (lub podsumowanie, a nawet konspekt) to świetny format do organizowania pomysłów i informacji do przemówienia, eseju lub eseju, powieści, a nawet przewodnika do nauki. Zadanie może wydawać się skomplikowane, ale jest to podstawowa umiejętność organizacyjna! Zacznij od wybrania struktury dokumentu, a następnie rozpowszechnij swoje pomysły w zrozumiały sposób.

Kroki

Część 1 z 4: Planowanie szkicu

1. 

   Zdecyduj, czy wykonać szkic ręcznie, czy na maszynie. Jeśli tylko zamierzasz skorzystać z dokumentu, wybierz metodę, która najbardziej Ci odpowiada. Jeśli jednak zamierzasz przekazać komuś szkic, postępuj zgodnie z instrukcjami tej osoby (nauczycielowi, szefowi itp.).
   • Niektórzy ludzie lepiej przetwarzają pomysły, gdy piszą wszystko ręcznie. Ponadto w tym przypadku łatwiej jest narysować diagramy lub przykłady ułatwiające zrozumienie tematu. Największą wadą jest to, że ta opcja jest znacznie wolniejsza i podatna na błędy.
   • Łatwiej jest wpisać konspekt, jeśli notatki są już zapisane na komputerze. W takim przypadku wszystko, co musisz zrobić, to skopiować i wkleić pliki do szkicu. Dzięki technice „kopiuj i wklej” łatwiej jest również reorganizować sekcje i redystrybuować zawartość (w razie potrzeby). Z drugiej strony trudniej jest robić notatki na marginesach lub robić diagramy i inne przydatne rysunki.

2. 

   
   
   Określ motyw. Możesz użyć konspektu do uporządkowania myśli, pomysłów i badań na określone tematy. Dlatego dokument potrzeba skupienia. Może opierać się na Twojej poprzedniej pracy lub celu osobistym.
   • Jeśli robisz kreatywny projekt, taki jak książka, określ koncepcję, gatunek lub założenie. Następnie układaj pracę w naturalny sposób.
   • Temat może stać się bardziej ogólny na początku procesu, ale nadal dobrze jest mieć poczucie kierunku, w którym chcesz podążać. Na przykład: powiedzmy, że Twoim tematem jest wpływ II wojny światowej na kraje Ameryki Łacińskiej. Podczas tego procesu zajmuj się coraz bardziej szczegółowymi kwestiami, aż dotrzesz do części, w której mówisz o życiu w Brazylii podczas konfliktów.

3. 

   
   
   Określ cel szkicu, sposób informowania, rozrywki lub refleksji. Pomyśl o swoim celu związanym z dokumentem. Chcesz po prostu skończyć pracę? Napisać książkę? Przemawiać? Dzięki temu łatwiej będzie określić, co końcowy produkt będzie reprezentował dla czytelnika. Ten cel jest zwykle poinformować, bawić lub robić refleksje w porządku obrad.

4. 

   
   
   Określ grupę docelową. W niektórych przypadkach może być konieczne napisanie konspektu pracy w szkole lub na uczelni; w innych zapisze to, aby wypełnić osobisty cel. W zależności od sytuacji będziesz musiał przestrzegać określonych zasad formatowania i organizacji.
   • W przypadku pracy w szkole lub na uczelni, a nawet w pracy, przeczytaj ponownie instrukcje nauczyciela i porozmawiaj z nim, jeśli masz wątpliwości.
   • Jeśli piszesz konspekt tylko dla siebie, postępuj zgodnie z wybraną opcją formatowania. Na przykład: napisz dokument w skrócie.

5. 

   Zbierz swoje notatki lub materiały badawcze i pomocnicze. Często będziesz włączać informacje, które uzyskałeś podczas badań, zapisów lub osobistych doświadczeń. Przed rozpoczęciem należy przejrzeć wszystkie te treści, aby niczego nie pominąć. Na przykład:
   • Parafrazowane pomysły.
   • Cytaty.
   • Statystyka.
   • Fakt historyczny.

6. 

   Przeprowadź burzę mózgów, aby zidentyfikować główny argument lub pomysły. Zapisz swoje pomysły, najważniejsze części swoich badań i wątpliwości, które musisz rozwiązać. Jeśli projekt jest kreatywny, możesz również napisać pomysły na sceny lub części fabuły. Nie martw się: później będziesz w stanie wyeliminować to, co zbędne! Oto kilka pomysłów:
   • pisać wszystko cokolwiek przechodzi przez twoją głowę.
   • Zrób mapę myśli.
   • Zapisz swoje pomysły na kartach konsultacyjnych.

7. 

   Rozwijać Praca dyplomowa lub główny pomysł na szkic. Często będziesz używał tej pracy do ukończenia produktu końcowego, takiego jak esej lub esej. Jednak wykorzystanie ogólnej idei lub przesłanki do kierowania tym procesem nie zaszkodzi. Praca ma pomóc autorowi w stworzeniu rozdziałów i podrozdziałów, które dobrze oddzielają informacje.
   • Na przykład: możesz napisać artykuł o brazylijskim scenariuszu politycznym, na przykład „Obecny brazylijski scenariusz polityczny jest otoczony chaosem i niepewnością, co wywołuje jeszcze większy strach wśród ludności, biorąc pod uwagę fakt, że rok 2018 jest rokiem wyborów” . Następnie opracuj tylko tekst uwzględniając ten fakt (rok wyborczy).

Część 2 z 4: Strukturyzacja szkicu

1. 

   Napisz konspekt w porządku alfabetycznym, aby ułatwić zrozumienie. Możesz nawet nie zdawać sobie z tego sprawy, ale większość szkiców ma format alfanumeryczny. Każdy poziom dokumentu jest zorganizowany według litery lub cyfry. Oto przykład:
   • Cyfry rzymskie: I, II, III, IV, V itd.
   • Wielkie litery: A, B, C itd.
   • Liczby indoarabskie: 1, 2, 3 itd.
   • Małe litery: a, b, c itd.
   • Liczby indoarabskie w nawiasach: (1), (2), (3) itd.

2. 

   Szkicuj w porządku dziesiętnym, aby podkreślić związek między pomysłami. Ten typ szkicu jest bardzo podobny do schematu alfanumerycznego. Jednak używa tylko liczb całkowitych, których podsekcje są reprezentowane przez liczby dziesiętne (co wskazuje, że są częścią czegoś większego). Popatrz:
   • 1.0: Obecny scenariusz polityczny w Brazylii.
     • 1.1: Historia polityki w Brazylii.
       • 1.1.1: Pochodzenie demokracji.
       • 1.1.2: Prawo głosu.
     • 1.2: Kontrowersje dotyczące roku wyborczego.

3. 

   Zdecyduj, czy chcesz pisać całe, czy krótkie zdania. Większość szkiców zawiera krótkie zdania, zwane także „tematami”. Jednak łatwiej wszystko zrozumieć, gdy używamy pełnych zdań. Jeśli masz zamiar napisać pracę na podstawie szkicu, lepiej od tego etapu być bardziej szczegółowym.
   • Możesz używać krótkich zdań, aby uporządkować swoje pomysły lub przemówienie lub stworzyć coś zrozumiałego.
   • Możesz również użyć pełnych zdań, aby ułatwić napisanie pracy końcowej, przyspieszyć naukę, spełnić wymagania nauczyciela itp.

Część 3 z 4: Organizacja pomysłów

1. 

   Pomysły grupowe. Przeczytaj ponownie swoje notatki i zbierz to, co wygląda. Nie martw się, jeśli na początku jest za dużo informacji. Możesz wyeliminować to, co jest zbyteczne lub niepotrzebne. Te grupy będą głównymi punktami dokumentu. Dlatego określaj wszystko, dopóki nie masz legalnej ilości - około trzech, w przypadku eseju lub przemówienia, lub więcej, w przypadku bardziej kreatywnych prac.
   • Jeśli stworzyłeś mapę myśli, użyj zakreślaczy w różnych kolorach, aby zidentyfikować podobne pomysły.
   • Uporządkuj karty konsultacji (w stosach, rzędach itp.) Zgodnie z ich podobieństwami lub różnicami, aby ułatwić ich czytanie.

2. 

   Uporządkuj każdą grupę, przechodząc od pomysłów najbardziej ogólnych do najbardziej szczegółowych. Najbardziej ogólne pomysły to główne punkty konspektu, podczas gdy najbardziej szczegółowe to te, które wspierają pozostałe informacje. W zależności od celu szkicu, możesz mieć kilka podpunktów i drobnych szczegółów. Ogólnie, spróbuj wymyślić około 2-3 podpunktów lub szczegółów dla każdego głównego pomysłu.
   • Na przykład: Twoim głównym celem może być to, że praca FrankensteinMary Shelley stawia emocje ponad rozsądkiem. W takim przypadku podpunkty mogą być takie, że Victor Frankenstein otrzymuje wezwanie od natury i że jego praca powoduje powstanie potwora. Jako szczegóły możesz dołączyć cytaty i cytaty z książki.
   • Jeśli piszesz historię lub przedstawiasz argument historyczny, bardziej sensowne jest użycie porządku chronologicznego. W przypadku eseju lub przemówienia wybierz temat podrzędny, który ma więcej drugorzędnych szczegółów. Następnie w naturalny sposób uporządkuj pozostałe elementy w tekście.
   • Bardziej ogólne pomysły mają związek z główną tezą lub ideą. W przeciwnym razie przepisz tę tezę, aby pasowała do reszty konspektu.

3. 

   Umieść wprowadzenie jako pierwszy ważny punkt eseju lub pracy końcowej. Możesz używać pełnych lub skróconych zwrotów, w zależności od zamiaru. Niektórzy wolą napisać pełne wprowadzenie. Oto kilka interesujących rzeczy do dodania:
   • Fraza, która przykuwa uwagę czytelników.
   • Ogólne zdanie lub dwa na ten temat.
   • Teza.

4. 

   Twórz sekcje i napisy. Te podtytuły to główne punkty. Możesz je wyliczyć za pomocą cyfr rzymskich, jeśli chcesz utworzyć kontur alfanumeryczny (I, II, III) lub za pomocą liczb indo-arabskich (1,0, 2,0, 3,0) dla konturu dziesiętnego. W przypadku pisania jest to treść (rozwinięcie) tekstu. Wyciągnij te pomysły prosto z głównej tezy. Na przykład: główny punkt powyższego przykładu wyglądałby tak:
   • Zarys skróconych zwrotów: II. Frankenstein stawia emocje ponad rozsądkiem.
   • Zarys pełnych zdań: II. W Frankenstein, autorka Mary Shelley stawia emocje ponad rozsądkiem.

5. 

   Napisz co najmniej dwa podpunkty dla każdego głównego pomysłu. Podpunkty to drugi poziom szkicu. Oddziel je literami (A, B, C), aby zrobić coś alfanumerycznego lub z liczbami indo-arabskimi (1.1, 1.2), aby zrobić coś dziesiętnego. Są to pomysły, które szczegółowo opisują główne punkty. W eseju mogą to być powody, które wyjaśniają twój argument; w tekście kreatywnym mogą być częścią fabuły.
   • W zależności od celu szkicu możesz mieć mniej lub więcej podpunktów. Na przykład: książka ma kilka punktów, a także przewodnik do nauki.

6. 

   Dodaj co najmniej dwa szczegóły wsparcia do każdego podpunktu. Dodatkowe szczegóły służą do lepszego zilustrowania twoich pomysłów i mogą obejmować bezpośrednie cytaty, statystyki, fakty lub przykłady. To jest trzeci poziom konspektu. Dlatego użyj liczb całkowitych (1, 2, 3) lub dziesiętnych (1.1.1, 1.1.2, 1.1.3).
   • W eseju autor musi „udowodnić” argument.
   • W tekście kreatywnym możesz zawrzeć istotne szczegóły każdej sceny, takie jak wewnętrzny konflikt głównego bohatera.
   • Podobnie jak w przypadku podpunktów, możesz mieć więcej drugorzędnych szczegółów, w zależności od celu. Na przykład książka i przewodnik do nauki mogą zawierać więcej takich informacji.

7. 

   W razie potrzeby dodaj więcej „warstw” do szkicu. Większość szkiców ma trzy poziomy, ale możesz potrzebować więcej. W takim przypadku kontynuuj tworzenie podpoziomów przy użyciu tej samej struktury, co reszta dokumentu (alfanumeryczna lub dziesiętna). Na przykład: w przykładzie Frankenstein, dołącz czwartą warstwę, aby skomentować cytaty użyte w tekście. Popatrz:
   • Alfanumeryczne:
     • Cyfra rzymska.
     • Wielka litera.
     • Liczba indoarabska.
     • Małe litery.
     • Liczba indoarabska w nawiasach.
   • Dziesiętny:
     • 1.0.
     • 1.1.
     • 1.1.1.
     • 1.1.1.1.

8. 

   Napisz zakończenie (jeśli piszesz esej lub przemówienie). Nie musisz pisać całego wniosku, bo będzie to dużo łatwiejsze po dokończ pozostałą część tekstu. Jednak pomaga uporządkować myśli. Popatrz:
   • Powtórz tezę.
   • Jedno lub dwa zdania na podsumowanie tekstu.
   • Napisz końcowe zdanie końcowe.

Część 4 z 4: Kończenie szkicu

1. 

   Przeczytaj ponownie szkic, aby określić, czy osiągnąłeś swój cel. Zarys musi powrócić do głównej tezy lub pomysłu - w końcu po to napisałeś dokument. W razie potrzeby wprowadź poprawki i zmiany.
   • Skorzystaj również z okazji, aby sprawdzić, czy brakuje jakichkolwiek części lub pomysłów do zbadania. Jeśli zauważysz, że jakikolwiek obszar jest otwarty, uzupełnij go o więcej informacji.

2. 

   Przejrzyj konspekt, jeśli czegoś brakuje. Czasami może być konieczne dodanie większej ilości informacji i szczegółów, a nawet przepisanie kilku zdań, aby były bardziej zrozumiałe. Po to jest recenzja.
   • Jeśli przygotowałeś konspekt do własnej konsultacji, nie martw się o recenzję.

3. 

   Edytuj zarys, jeśli masz zamiar przekazać go nauczycielowi. Sprawdź literówki, pisownię, gramatykę lub formatowanie - aby nic nie przegapić żadnej notatki. Pamiętaj, że w niektórych przypadkach można używać skróconych zwrotów.
   • Poproś kogoś o przeczytanie dokumentu pod kątem błędów, ponieważ trudno jest rozpoznać błędy w tym, co piszemy.
   • Podczas części dotyczącej edycji zapoznaj się z instrukcjami nauczyciela, aby sprawdzić, czy wykonałeś wszystkie kroki w procesie. W razie potrzeby powtórz części wadliwe i błędne.

4. 

   W razie potrzeby dodaj warstwy do szkicu. Jeśli musisz dodać jeszcze więcej pozycji do listy, użyj cyfr rzymskich (i, ii, iii, ix itp.), Małych liter (a, b, c, d itd.) I na końcu liczb indoarabskich (1 , 2, 3, 4 itd.). W wielu przypadkach wystarczy utworzyć trzy lub cztery dodatkowe warstwy. Unikaj używania jak najwięcej.
   • Możesz dodać więcej warstw, jeśli chcesz zawrzeć więcej informacji.
   • Możesz również dołączyć dodatkowe warstwy, jeśli piszesz coś kreatywnego lub poradnik do nauki.

Porady

• Zrób zwięzły i bezpośredni zarys. Nie musi być doskonały, ale przynajmniej powinien wysyłać jasny komunikat.
• Nie bój się wyeliminować nieistotnych informacji podczas przeglądu konspektu.
• Możesz również użyć szkicu jako narzędzia do zapamiętywania. Wybierz zwięzłe słowa, aby uaktywnić wspomnienia dotyczące tematu.
• Jeśli chcesz, użyj specjalnych programów lub plików już utworzonych z edytorów tekstu, aby nadać strukturę konspektowi. Na przykład Word umożliwia użytkownikowi utworzenie niestandardowego dokumentu lub skorzystanie z wcześniej istniejącego szablonu.
• Umieść każdy nowy poziom lub międzytytuł w konspekcie w odległości 1,3-2,5 cm od poprzedniego, aby ułatwić przeglądanie dokumentu. Pamiętaj, że to nie zadziała, jeśli używasz pełnych zdań.
• Jeśli znajdziesz informacje, które zaprzeczają Twojemu argumentowi, nie ignoruj ​​ich. Uwzględnij wszystko w konspekcie i użyj podetapów, aby przeciwdziałać negatywnym pomysłom.

Ostrzeżenia

• Szkice nie są alternatywnymi formami pisania. Po prostu zapisz główne pomysły, nie rób tego wszystko szczegóły.
• Ogólnie unikaj pozostawiania każdego poziomu konspektu z jednym tematem lub podtematem. Jeśli na przykład jest litera „A”, utwórz literę „B” lub bardziej szczegółowo opisz swoje argumenty.