Zawartość

• Kroki
• Porady
• Ostrzeżenie

Dla niektórych osób uniknięcie ciąży jest praktycznie niemożliwe. Dla innych poczęcie dziecka jest trudnym i często frustrującym zadaniem. U zdrowej pary zajście w ciążę może zająć średnio rok, ale niektórym zajmuje to znacznie więcej czasu. Na szczęście jest kilka rzeczy, które możesz zrobić, aby zwiększyć płodność i szanse zajścia w ciążę.

Kroki

Metoda 1 z 4: próba zajścia w ciążę

1. 

   Uprawiaj seks przed, w trakcie i po okresie płodnym. Kiedy już wiesz, że jesteś w okresie płodnym, zacznij często uprawiać seks! Twoje szanse na zajście w ciążę znacznie wzrosną, jeśli będziesz uprawiać seks codziennie przed, w trakcie i po owulacji. Jeśli nie jesteś w stanie utrzymać tej regularności, staraj się uprawiać seks co dwa lub trzy dni przed, w trakcie i po okresie płodnym.
   • Jeśli musisz użyć lubrykantu, sprawdź, czy produkt jest na bazie wody i jest specyficzny, aby pomóc w poczęciu.

   Wskazówka: Postaraj się stworzyć relaksujący nastrój. Nie obciążaj zbytnio partnera i staraj się skupić na cieszeniu się chwilą, podczas gdy nie musisz myśleć o tym, jak opiekować się dzieckiem.

   
   

2. 

   Kontynuuj pomiar podstawowej temperatury. W ten sposób zbierzesz dużą ilość danych na temat swojego cyklu miesiączkowego, które w razie potrzeby pomogą ci określić okres płodny w następnym cyklu. Brak miesiączki i utrzymywanie się wysokich temperatur po okresie spodziewanej miesiączki to silne oznaki ciąży.
   • Jeśli twoja temperatura utrzymuje się przez 14 kolejnych dni po owulacji, możesz zacząć podejrzewać, że jesteś w ciąży.

3. 

   
   
   Zwróć uwagę na objawy gniazdowania. Niektóre kobiety odczuwają krwawienie po zagnieżdżeniu, znajdując na majtkach plamy spowodowane implantacją zygoty w ścianę macicy. Zwykle dzieje się to między 6 a 12 dniem po poczęciu i jest całkowicie normalne. Nie ma się czym martwić. Jednak nie bój się zadzwonić do lekarza, jeśli poczujesz niepokój.
   • Możliwe jest również, że po zagnieżdżeniu będziesz cierpieć na kolkę, ból głowy, nudności, wahania nastroju, tkliwość piersi i ból pleców.

4. 

   
   
   Zrób domowy test ciążowy jeśli przegapisz okres. Po zakończeniu okresu owulacji możesz poczekać tylko do następnego okresu. Jeśli nie zejdzie, czas na test ciążowy. Testy apteczne mają 97% trafień, ale mogą dać fałszywie ujemne wyniki, jeśli zostaną wykonane zbyt wcześnie. Powtórz test po tygodniu, jeśli uzyskasz negatywny wynik i nadal będziesz wykazywać oznaki ciąży.
   • Pamiętaj, że większość par potrzebuje czasu, aby zajść w ciążę. Każdego miesiąca tylko 15–20% par próbujących zajść w ciążę odnosi sukcesy w tym przedsięwzięciu. Jednak 95% par, które chcą począć, udaje się w ciągu dwóch lat.

Metoda 2 z 4: Określenie okresu płodnego

1. 

   Śledź swój cykl menstruacyjny za pomocą kalendarza lub aplikacji. Znajomość swojego cyklu miesiączkowego jest niezbędna do określenia najbardziej płodnych dni. Pobierz aplikację płodności, taką jak OvaGraph lub Fertility Friend, lub użyj kalendarza, aby zapisać dane owulacji. Zwróć uwagę na następujące informacje:
   • Pierwszy dzień miesiączki. Tu zaczyna się twój cykl. Zaznacz ten dzień w kalendarzu cyfrą „1”. Wypisz dni, które mają nastąpić, aż dotrzesz do ostatniego dnia cyklu, czyli do dnia poprzedzającego następną miesiączkę.
   • Twoja dzienna temperatura podstawowa.
   • Zmiany śluzu szyjkowego.
   • Pozytywne testy owulacyjne.
   • Dni, w których uprawiałeś seks.
   • Ostatni dzień cyklu miesiączkowego.

2. 

   Zmierz swoją podstawową temperaturę. Temperatura ciała nieznacznie wzrasta, gdy kobieta owuluje. Dlatego wzrost temperatury podstawowej jest silnym wskazaniem, że jesteś w okresie płodnym. Zostaw termometr obok łóżka i zmierz temperaturę, gdy tylko się obudzisz. Staraj się to robić codziennie, zawsze o tej samej porze, aby uzyskać dobry obraz swojego stopnia płodności. Nie zapomnij zapisać liczb. Wzrost o 0,2 ° C do 0,5 ° C trwający dłużej niż jeden dzień to dobry znak, że masz owulację.
   • Szczyt płodności kobiety występuje między dwoma a trzema dniami przed wzrostem temperatury podstawowej. Obserwuj miesięczne schematy, aby dowiedzieć się, kiedy wzrośnie twoja temperatura i zorientuj się, kiedy powinnaś spróbować zajść w ciążę.

   Wskazówka: Kup specjalny termometr do pomiaru temperatury podstawowej. Zwykłe termometry nie wykrywają tak subtelnych zmian.

3. 

   Zbadaj swój śluz szyjkowy. W okresie płodnym wydzielina z pochwy jest zwykle bardzo wyraźna i elastyczna, jak białko jaja. Kiedy zauważysz tę zmianę konsystencji śluzu, uprawiaj seks codziennie przez trzy do pięciu dni. Kiedy wydzielina ponownie wyschnie i zmętnieje, Twoje szanse na zajście w ciążę spadną.
   • Niektóre kobiety są w stanie zbadać śluz szyjki macicy, myjąc się po wyjściu z łazienki. Jednak w niektórych przypadkach konieczne może być włożenie czystego palca do pochwy, aby ją zbadać.

4. 

   Użyj testu owulacyjnego. Zajrzyj do apteki lub w Internecie i kup zestaw do przewidywania owulacji. Oddaj mocz na czubku sztyftu lub zanurz go w małej filiżance z moczem. Następnie poczekaj kilka minut, aby zobaczyć wynik. W typowych testach pozytywny wynik jest oznaczony dwiema liniami tego samego koloru lub ciemniejszą linią niż linia kontrolna. Testy cyfrowe pokazują na małym ekranie, czy masz owulację, czy nie.
   • Te testy nie są tanie. Zostaw je do użycia w dni, kiedy myślisz, że masz owulację. Testy mogą być tańsze, jeśli kupisz je hurtowo.
   • Testy owulacyjne nie są jedynym sposobem na określenie okresu płodnego, ale mogą być ręką w kole, zwłaszcza jeśli nie masz pewności, w której części cyklu jesteś.

Metoda 3 z 4: Przygotowanie ciała do ciąży

1. 

   Zrób badanie prenatalne. Nawet jeśli nie miałeś jeszcze żadnych doświadczeń, które mogą zmniejszyć twoją płodność, dobrym pomysłem może być umówienie się na badanie lekarskie przed próbą urodzenia dziecka. Ciąża może pogorszyć niektóre choroby, często drastycznie. Twój ginekolog prawdopodobnie zleci badanie miednicy i podstawowe badanie krwi, aby sprawdzić, czy nie masz żadnego z poniższych:
   • Zespół policystycznych jajników, zaburzenie utrudniające owulację.
   • Endometrioza, problem, który zwykle zmniejsza płodność.
   • Cukrzyca. Niezbędne jest rozpoznanie choroby i rozpoczęcie leczenia przed ciążą, aby uniknąć wystąpienia wad wrodzonych.
   • Choroby tarczycy. Podobnie jak cukrzyca, problemy z tarczycą nie są zagrożone, o ile zostaną zdiagnozowane i leczone przed ciążą.

2. 

   Dostać się do idealna waga przed zajściem w ciążę. Niektóre badania wskazują, że otyłe kobiety mają większe trudności z poczęciem i mają tendencję do borykania się z większą liczbą problemów podczas ciąży. Jednak osoby z niedowagą mogą również mieć zmniejszoną zdolność poczęcia. Porozmawiaj z lekarzem o swojej idealnej wadze i spróbuj przybrać lub zrzucić kilka kilogramów przed włożeniem bułki do piekarnika.
   • Kobiety z bardzo niedowagą (z BMI poniżej 18,5) mogą nawet przestać miesiączkować, co bardzo utrudnia poczęcie.

3. 

   Weź witaminy prenatalne. Rozpocznij leczenie przed zajściem w ciążę, aby zgromadzić składniki odżywcze potrzebne do rozwoju zarodka w organizmie. Na przykład przyjmowanie suplementów kwasu foliowego przed ciążą pomaga zmniejszyć ryzyko urodzenia dziecka z rozszczepem kręgosłupa i innymi problemami wynikającymi ze słabego rozwoju cewy nerwowej. Poproś swojego lekarza, aby przepisał ci witaminę prenatalną lub sam ją wybierz.
   • Suplementy kwasu foliowego są również dobre dla płodności. Zacznij przyjmować je codziennie, gdy tylko zdecydujesz się na dziecko.

4. 

   Zainwestuj w zdrową dietę. Zdrowe odżywianie może zwiększyć płodność i ułatwić poczęcie. Postaw na dietę bogatą w chude białka, produkty pełnoziarniste, owoce i warzywa. Oto parę sugestii:
   • Chude białka: pierś z kurczaka bez skóry, mielona wołowina bez tłuszczu, tofu i fasola.
   • Pełnoziarniste: brązowy ryż, brązowy makaron, ciemne pieczywo i otręby owsiane.
   • Owoce: jabłko, pomarańcza, winogrono, jagoda, truskawka i melon.
   • Warzywa: brokuły, papryka, pomidory, szpinak, marchew, kapusta i kapusta.

5. 

   Zachęcaj swojego partnera do spożywania pokarmów korzystnych dla nasienia. Mężczyźni powinni inwestować w kompleksy multiwitaminowe z witaminami E i C, stosować dietę bogatą w owoce i warzywa oraz unikać spożywania alkoholu, kofeiny, tłuszczu i cukru.
   • Ważne jest również, aby mężczyźni spożywali dużo selenu (około 55 µg dziennie). Pierwiastek wiąże się ze zwiększoną płodnością mężczyzn.

6. 

   Przestań palić. Palenie nie tylko szkodzi dziecku, ale także zmniejsza szanse zajścia w ciążę. Jednak porzucenie nałogu w połowie ciąży może być dość stresujące. Rzuć palenie wcześniej, aby uchronić się przed cierpieniem.
   • Pamiętaj, że biernym palaczom trudniej jest zajść w ciążę. Unikaj spędzania zbyt dużej ilości czasu w towarzystwie palaczy, aby nie wdychać nadmiernego dymu.

   Wskazówka: Ważne jest, aby Twój partner również odstawił papierosa! Mężczyźni, którzy często palą, mają niską liczbę plemników. Ponadto tytoń powoduje, że wytwarzają one bardziej wadliwe plemniki.

7. 

   Przestań pić, aby zwiększyć swoje szanse na zajście w ciążę. Nawet jedna filiżanka wystarczy, aby zmniejszyć płodność. Całkowicie unikaj alkoholu, aby zmaksymalizować swoje szanse na zajście w ciążę. Jeśli skończysz na przypadkowym drinku, uważaj, aby nie przekroczyć szklanki. Twoje szanse znacznie spadną, jeśli wypijesz więcej niż dwa drinki.
   • Alkohol zmniejsza również liczbę plemników i może wpływać na jakość produkcji. Poproś partnera o ograniczenie spożycia alkoholu.

8. 

   Ogranicz spożycie kofeiny do 200 mg dziennie. Obejmuje to spożycie żywności, takiej jak czekolada i napoje, takie jak kawa, herbata i napoje bezalkoholowe. Kobiety, które piją więcej niż trzy filiżanki napoju z kofeiną dziennie, są znacznie mniej narażone na zajście w ciążę niż kobiety, które piją tylko dwie lub mniej.
   • Filiżanka (240 ml) kawy zawiera około 100 mg kofeiny. Nie pij więcej niż dwie filiżanki (580 ml) kawy dziennie.
   • Herbaty i napoje bezalkoholowe zawierają znacznie mniej kofeiny niż kawa, ale substancja ta może gromadzić się w Twoim organizmie w ten sam sposób, jeśli przesadzisz. Wypij maksymalnie dwa napoje z kofeiną dziennie, aby uniknąć ryzyka przekroczenia limitu.

9. 

   Przestań stosować antykoncepcję. Kiedy jesteś gotowa do zajścia w ciążę, odłóż na bok antykoncepcję. Jeśli zażywasz hormonalne środki antykoncepcyjne, może być konieczne odczekanie od dwóch do trzech miesięcy, aby rozpocząć normalną owulację i zajść w ciążę. Jeśli używasz tylko metod mechanicznych, po prostu usuń ochronę przed stosunkiem seksualnym.
   • Wkładka wewnątrzmaciczna (IUD) musi zostać usunięta przez ginekologa, aby kobieta mogła zajść w ciążę.

10. 

    W razie potrzeby poszukaj specjalisty ds. Zdrowia reprodukcyjnego lub seksuologa. Pary, które cierpią na brak zainteresowania seksem, mają trudności z poczęciem. Jednak specjalista ds. Zdrowia reprodukcyjnego lub seksuolog może pomóc Tobie i Twojemu partnerowi w rozwiązaniu tych problemów razem.
    • Nie pozwól, aby bezpłodność wpłynęła na Twój związek. Presja zajścia w ciążę, a także inwazyjne i emocjonalnie drenujące leczenie bezpłodności mogą prowadzić do dysfunkcji seksualnych, jeszcze bardziej utrudniając poczęcie w przyszłości.

Metoda 4 z 4: Poszukiwanie leczenia niepłodności

1. 

   Dowiedz się, kiedy szukać pomocy, biorąc pod uwagę swój wiek, stan zdrowia i czas od rozpoczęcia prób. Trudno jest być cierpliwym, kiedy staramy się o dziecko, ale poczekaj chwilę, zanim wpadniesz w panikę. Wyznacz sobie termin rozpoczęcia poszukiwań lekarza. Zmniejszy to twój niepokój i przygotuje cię do następnej fazy procesu. Szukaj pomocy w następujących przypadkach:
   • Zdrowe pary poniżej 30 roku życia, które regularnie uprawiają seks (dwa razy w tygodniu), powinny mieć możliwość zajścia w ciążę w ciągu maksymalnie jednego roku. Nie zapomnij wziąć pod uwagę czasu ponownego dostosowania po zaprzestaniu stosowania antykoncepcji.
   • Jeśli masz ponad 30 lat, udaj się do lekarza po sześciu miesiącach. Kobiety w okresie balzakańskim lub w okresie okołomenopauzalnym mogą mieć trudności z zajściem w ciążę z powodu spadku płodności spowodowanego starzeniem. W większości przypadków ciąża nie jest niemożliwa, ale może potrwać dłużej i wymagać bardziej monitorowanych stosunków seksualnych i zmian stylu życia.
   • W niektórych szczególnych przypadkach zaleca się natychmiastowe skontaktowanie się ze specjalistą. Umów się na wizytę u specjalisty ds. Zdrowia reprodukcyjnego, gdy tylko zdecydujesz się zajść w ciążę, jeśli cierpisz na endometriozę lub chorobę zapalną miednicy mniejszej, jeśli masz ponad 35 lat lub masz historię raka lub spontaniczne poronienia.

2. 

   Zrób test pod kątem typowych problemów z płodnością. Istnieje kilka czynników, które mogą zmniejszyć płodność, od stresu i niektórych chorób po leki i nadmierną aktywność fizyczną. Niektóre leki uniemożliwiają lub utrudniają poczęcie. Przekaż swojemu lekarzowi pełną listę wszystkich leków, ziół, suplementów i specjalnych pokarmów, które spożywasz, aby mógł zidentyfikować możliwe przeszkody w zapłodnieniu.
   • Sprawdź, czy masz jakieś choroby przenoszone drogą płciową. Niektóre infekcje tego typu mogą zmniejszać ryzyko zajścia w ciążę, podczas gdy inne mogą powodować bezpłodność, jeśli nie są leczone.
   • Niektóre kobiety mają usuwalną barierę tkankową, która zapobiega przedostawaniu się plemników do komórki jajowej. Inni mają problem znany jako zespół policystycznych jajników, który wpływa na cykl menstruacyjny.

3. 

   Przyjrzyj się bliżej. Jeśli ty i twój partner poszliście do lekarza i jesteście zdrowi, czas pomyśleć o możliwości posiadania nasienia i poprosić o profesjonalne monitorowanie swojej płodności.
   • Mężczyźni powinni mieć analizę nasienia, aby sprawdzić jakość i liczbę plemników wydzielanych podczas wytrysku. Zalecane jest również badanie krwi w celu pomiaru poziomu hormonów i USG w celu monitorowania wytrysku i wykrycia ewentualnych niedrożności w przewodach ejakulacyjnych.
   • Testy płodności kobiet obejmują badanie tarczycy, przysadki mózgowej i innych części ciała w celu pomiaru poziomu hormonów podczas owulacji i pozostałej części cyklu miesiączkowego. Histerosalpingografia, laparoskopia i USG miednicy to bardziej inwazyjne zabiegi, które służą do badania macicy, endometrium i jajowodów, wykrywania blizn, zatorów i chorób. Możesz również wykonać testy genetyczne, aby dowiedzieć się, czy Twoja bezpłodność jest dziedziczna i zmierzyć rezerwę jajników.

4. 

   Poszukaj endokrynologa specjalizującego się w płodności lub klinice wspomaganego rozrodu. Twój ginekolog może skierować Cię do endokrynologa lub kliniki wspomaganego rozrodu, abyś miała dostęp do wszystkich badań i terapii potrzebnych do zajścia w ciążę. Endokrynolog zleci badania, postawi diagnozę i leczy problemy, które mogą utrudniać poczęcie. Znajdź specjalistę blisko Ciebie i umów się na wizytę.
   • Przed konsultacją zrób listę pytań.Uwzględnij wszystkie swoje obawy dotyczące kosztów, skutków ubocznych i szans na skuteczne leczenie. Przeczytaj ponownie listę ze swoim partnerem, aby upewnić się, że o niczym nie zapomniałeś.
   • Nie przychodź na pierwszą wizytę z myślą, że będziesz mieć egzamin lub rozpocząć leczenie. W tej pierwszej chwili możesz zadawać pytania i badać dostępne opcje.
   • Nie czuj się zobowiązany do podjęcia leczenia w poradni po jednej wizycie. Poszukaj kilku ekspertów i miej otwarty umysł, aby dowiedzieć się, który z nich jest dla Ciebie najlepszy.

5. 

   Porozmawiaj z lekarzem na temat możliwego zapłodnienia wewnątrzmacicznego (IUI). W ramach procedury pobierana jest próbka nasienia od partnera lub dawcy. Nasienie jest przetwarzane w celu usunięcia płynu nasiennego, a plemniki są wprowadzane bezpośrednio do macicy przez bardzo cienki cewnik. Inseminację przeprowadza się zwykle dzień po wzroście poziomu hormonów związanych z owulacją i można ją wykonać w gabinecie lekarskim bez bólu i interwencji chirurgicznej. Możesz spróbować wielu inseminacji przez okres do sześciu miesięcy. Po tym okresie zaleca się poszukiwanie innych zabiegów. Inseminacja jest zalecana w następujących przypadkach:
   • Endometrioza.
   • Niepłodność z nieznanych przyczyn.
   • Alergia na nasienie.
   • Niepłodność męska.

6. 

   Pomyśl o zrobieniu zapłodnienie in vitro (IVF). Zapłodnienie in vitro jest uważane za najbardziej powszechną i skuteczną metodę rozrodu wspomaganego technologicznie.
   • W IVF dojrzałe komórki jajowe są usuwane z ciała przyszłej matki (lub dawczyni) i zapładniane nasieniem partnera (lub dawcy) w laboratorium. Następnie zapłodnione jaja są wprowadzane do macicy w celu implantacji.
   • Każdy cykl może trwać do dwóch lub więcej tygodni. Jednak plany zdrowotne obejmujące zapłodnienie in vitro zwykle obejmują tylko określoną liczbę procedur.
   • Zapłodnienie in vitro ma mniejsze szanse powodzenia u kobiet z endometriozą, które nigdy nie zaszły w ciążę lub które zdecydowały się na użycie zamrożonych zarodków. W przypadku kobiet po 40 roku życia szanse na sukces są mniejsze niż 5%. W takich przypadkach zaleca się użycie jaj oddanych.

7. 

   Dowiedz się o lekach i innych metodach leczenia bezpłodności. W niektórych przypadkach wystarczy leczenie farmakologiczne, aby zwiększyć poziom hormonów rozrodczych i umożliwić zapłodnienie naturalnymi środkami. Jednak w innych przypadkach można zalecić rozwiązania alternatywne, takie jak transfer gamet do jamy brzusznej (GIFT), a nawet użycie surogatu.
   • Clomid (klomifen) jest lekiem szeroko stosowanym równolegle z innymi terapiami, takimi jak IUI, w celu stymulacji uwalniania komórek jajowych przez jajniki, ułatwiając zajście w ciążę.

8. 

   Poszukaj źródeł wsparcia podczas leczenia niepłodności. Niepłodność może być zbyt dużym obciążeniem dla zdrowia emocjonalnego niektórych osób. Możesz czuć się niespokojny, przygnębiony i odizolowany od świata. Pamiętaj jednak, że nie jesteś sam! Zadbaj o to i szukaj źródeł wsparcia, aby stawić czoła zabiegowi. Skontaktuj się z bliskimi przyjaciółmi i rodziną i poszukaj osobistych lub wirtualnych grup wsparcia. Innym dobrym pomysłem jest poszukanie terapeuty, który porozmawia o twoich uczuciach podczas leczenia.
   • Niepłodność może być również uciążliwa dla związku. Poświęć trochę czasu na zabawę ze swoim partnerem, aby nie dystansować się od siebie.

   Zaczynasz być badany i leczyć swoją niepłodność? Porozmawiaj z lekarzem o naturalnych sposobach na zwiększenie płodności i liczby plemników. Stosuj techniki relaksacyjne, aby leczenie było jeszcze skuteczniejsze.

Porady

• Kąpielówki nie zmniejszają liczby plemników. Jednak gorące kąpiele, jacuzzi, bardzo ciasne ubrania na siłownię, długie przejażdżki rowerowe i częste trzymanie laptopa w okolicy miednicy to rzeczy, które mogą zmniejszyć płodność mężczyzn.
• Otyłość zmniejsza płodność zarówno u mężczyzn, jak iu kobiet. Już samo osiągnięcie idealnej wagi zwiększa szanse na poczęcie dziecka i zdrową ciążę.

Ostrzeżenie

• Nadmierne próby, zwłaszcza jeśli dotyczą sztywnych kalendarzy, mogą powodować stres i negatywnie wpływać na fizyczną i emocjonalną intymność pary.
• Posiadanie dziecka to ważna decyzja, której i tak nie należy podejmować. Istotne jest, abyście wraz ze swoim partnerem byli przygotowani psychicznie na dziecko.
• Upewnij się, że Ty i Twój partner nie macie chorób przenoszonych drogą płciową, zanim przestaniecie stosować jakąkolwiek mechaniczną metodę antykoncepcji.