Zawartość

• Kroki
• Porady

Czy twój syn cię nie słyszy? Czy cały czas rozmawiasz? To bardzo frustrujące, ale trzeba zrozumieć, że nastolatki przechodzą wiele zmian fizycznych i emocjonalnych i bardzo trudno jest dowiedzieć się, czy masz podobne pomysły na życie. Kiedy uznasz, że konieczne jest zdyscyplinowanie dziecka, postępuj zgodnie z poniższymi krokami, aby rozmowy były odpowiednie i skuteczne.

Kroki

Metoda 1 z 3: Poprawa komunikacji

1. 

   Wyraź swoje oczekiwania. Kluczem do pozytywnych relacji z dzieckiem jest dobra komunikacja. Musisz być w stanie mówić wyraźnie, odkrywając uczucia i pragnienia obu. Wierz mi, jeśli potrafisz utrzymać skuteczną komunikację, potrzeba dyscypliny będzie mniejsza. Wyjaśnij dokładnie, czego oczekujesz od młodej osoby, aby uniknąć problemów.
   • Poinformuj go dokładnie, czego się od niego oczekuje. Na przykład, powiedzmy, że koncentrujesz się na studiach. Powiedz nam, jakie stopnie Twoim zdaniem są do przyjęcia dla Twojego dziecka, dobrze wzmacniając ten pomysł.
   • Wyjaśnij, w jaki sposób pomoże Ci to osiągnąć Twoje oczekiwania. Jeśli koncentrujesz się na lepszych ocenach, powiedz, że potrzebujesz go uczyć się co najmniej X godzin w tygodniu lub postaw wymóg, aby odrobić pracę domową, zanim dobrze się bawisz.
   • Możliwe jest również ustalenie oczekiwań co do niematerialnych rezultatów. Chcesz rozwiązać problem z nastawieniem? Wyjaśnij swoje oczekiwania, że ​​chcesz, aby szanował wszystkich.
   • Przełóż wszystko na papierze, aby wzmocnić wypowiadane słowa.

2. 

   
   
   Tworzyć pytania. Twoje dziecko każdego dnia spędza więcej czasu poza domem, a przecież dorasta. Zajęcia są dłuższe, ma więcej zajęć pozalekcyjnych i więcej przyjaciół, z którymi może spędzać czas. Aby rozwinąć dobre relacje z młodym człowiekiem, musisz wiedzieć, co się dzieje w jego życiu. Nie wstydź się: pytaj!
   • Zadawaj pytania, które wymagają więcej niż odpowiedzi „tak” lub „nie”. Zamiast „Czy odrobiłeś pracę domową?”, Zapytaj coś w rodzaju „Czego się uczyłeś w klasie portugalskiego?”. Odpowiedzi, które otrzymasz, będą bardziej kompletne.
   • Poświęć trochę czasu każdego dnia, aby porozmawiać o tym, jak się sprawy mają. Czatowanie może być swobodne, ale ważne jest, aby udzielać informacji. Przykład: „Jak się czujesz z nadejściem meczu w sobotę?”.

3. 

   
   
   Słuchaj aktywnie. Komunikacja to skuteczny sposób na wzmocnienie relacji, ale zadawanie pytań nie wystarczy. Musisz usłyszeć odpowiedzi! Zawsze można stać się lepszym słuchaczem, więc wykonaj następujące kroki:
   • Kiedy mówi, spróbuj powtórzyć to, co zostało powiedziane: „Słyszałem, że jesteś sfrustrowany, że twoi przyjaciele wrócą do domu później niż ty”. W ten sposób wyraźnie dajesz do zrozumienia, że ​​zwracasz uwagę na rozmowę, a także wyjaśniasz swoje wątpliwości.
   • Przekaż opinię. Rozmawiając z dzieckiem, przedstaw swoje początkowe odczucia na ten temat. Na przykład: „Nie jestem przeciwny przyznaniu większej kwoty, ale musimy również omówić zwiększenie Twoich obowiązków”.
   • Zaproponuj formę walidacji. Młody człowiek musi wiedzieć, że rozpoznajesz jego uczucia, więc bądź konkretny: „Wiem, że byłeś zdenerwowany posunięciem swojego ojca i to jest bardzo zrozumiałe”.

4. 

   
   
   Wybierz odpowiedni moment na przemówienie. Utrzymywanie dobrej komunikacji z dzieckiem może być trudne, zwłaszcza jeśli dziecko zwykle nie jest w dobrym nastroju. Wybierz najlepszy czas na ważną rozmowę! Żadnego omawiania kluczowych spraw przed snem lub przed zajęciami.
   • Rozmawiaj, kiedy robicie coś razem, na przykład gotowanie obiadu.
   • Jeśli Twoje dziecko wydaje się niechętne, wybierz inny czas na rozmowę. Chodzi o to, że dialog jest konstruktywny dla obu.
   • Bądź cierpliwy. Młodzi ludzie zwykle otwierają się tylko wtedy, gdy mają na to ochotę. Bądź gotów go wysłuchać we właściwym czasie!

Metoda 2 z 3: Wybór najlepszego podejścia

1. 

   Promuj odpowiedzialność. Czasami zawodzi komunikacja i młodzi ludzie muszą być zdyscyplinowani. Kiedy nie masz dokąd uciec, wiedz, że istnieje kilka metod edukacji i musisz dobrze się zastanowić, co będzie najlepsze w Twojej sytuacji. Bardzo skuteczną formą karcenia jest pociąganie dziecka do odpowiedzialności za wszystkie jego czyny.
   • Jeśli dobrze określiłeś swoje oczekiwania, Twoje dziecko wie, czego chcesz. Jeśli wyraźnie nie szanuje swoich pragnień, powiedz mu, że musi zostać pociągnięty do odpowiedzialności za to, co zrobił.
   • Spróbuj powiedzieć coś w rodzaju: „Wyjaśniłem ci, że przeklinanie młodszego brata nie jest właściwe. Wiesz, że prowadzi to do braku przywilejów”.
   • Skupiając się na działaniach i wiedzy swojego dziecka, jasno dajesz do zrozumienia, że ​​jest ono odpowiedzialne za swoje własne działania.

2. 

   Unikaj kary. Istnieje ogromna różnica między karaniem a dyscyplinowaniem dziecka. Termin „kara” jest z natury negatywny, podczas gdy „dyscyplinarny” jest terminem konstruktywnym. Na przykład dyscyplina jest sposobem pomagania komuś w przestrzeganiu zasad, a kara jest karą. Wyjaśnij, że edukując swoje dziecko, uczysz, że przestrzeganie zasad i konsekwencje ich ignorowania przynoszą korzyści. Przypomnij mu, że świat tak działa i że to jest trening na całe życie.
   • Czasami konieczne będzie nałożenie ograniczeń na młodego człowieka, ale jest to możliwe bez negatywnych konotacji, które zwykle towarzyszą karze.
   • Na przykład unikaj ultimatum, ponieważ stanowią one bezpośrednie wyzwanie i drogę do kary. Nie "Lepiej podnieś swoje oceny, jeśli nie ja ...".
   • Unikaj gróźb dotyczących niejasnych kar. Mów dokładnie, jak zamierzasz nałożyć ograniczenia, które wspólnie ustaliliście.
   • Bądź elastyczny. Czy powiedziałeś, że twój syn nie może iść przez dwa tygodnie z powodu złych ocen? Jeśli pojawi się w domu z biuletynem pełnym 10 notatek, pokaż, że cenisz jego działania i zniesienie ograniczeń na kilka dni przed aranżacją. Pokaż, że dyscyplina jest rozsądna!
   • Bądź stanowczy, ale pełen szacunku. Twoje dziecko jest młodym dorosłym, więc nie mów tak, jakby było dzieckiem. Żadnych sarkazmów i krzyżowych odpowiedzi.

3. 

   Ustalić ograniczenia. Młody człowiek musi wiedzieć, które działania są dopuszczalne, a które nie. Ważne jest, aby wyznaczyć jasne granice, aby dokładnie wiedział, co może, a czego nie może zrobić. Na przykład, jeśli uważasz, że ważne jest, aby podkreślić, że Twoje dziecko nie powinno pić alkoholu, wyjaśnij to bardzo jasno.
   • Ustaw granice życia społecznego. Wyjaśnij, że młody człowiek może pozostać na ulicy tylko do określonego czasu i na przykład musi powiedzieć, gdzie jest zawsze.
   • Daj mu znać, że będziesz monitorować jego wirtualną aktywność. Młodzi ludzie potrzebują trochę prywatności, ale nie ma nic złego w monitorowaniu ich interakcji online, aby uchronić ich przed niebezpieczeństwem.
   • Jeśli pozwalasz swojemu dziecku na randki, ustal granice jego relacji. Na przykład wyjaśnij, że nie może zabrać swojej dziewczyny do sypialni i zamknąć drzwi. Nie zabraniaj mu randkowania ani narzekania na jego wybory, ponieważ to tylko sprawi, że będzie jeszcze bardziej nalegał na związek. Pierwsze wrażenie to nie wszystko, więc daj szansę drugiej osobie. Jeśli nadal uważasz, że nie jest to dobra opcja i masz ku temu dobry powód, porozmawiaj grzecznie z dzieckiem.
   • Wyjaśnij, że ograniczenia dotyczą jego bezpieczeństwa i naucz go odpowiedzialności.

4. 

   Daj młodemu człowiekowi autonomię. Czy czujesz, że Twoje dziecko zawsze uderza Cię w głowę? Pamiętaj, że nastolatki żyją w fazie, w której starają się być bardziej niezależni. Pozwól mu być aktywnym uczestnikiem tworzenia zasad domu, aby mógł więcej inwestować w ten proces.
   • Poproś go, aby pomógł ci ułożyć listę zasad właściwych dla życia. Możesz wspólnie zdefiniować rzeczy, takie jak czas powrotu do domu, oczekiwane oceny, dodatek itp.
   • Bądź gotów do negocjacji. Szanuj opinię młodego człowieka w tych sprawach i możesz być pewien, że będzie cię bardziej słuchać.
   • Poproś go, aby zasugerował konsekwencje złamania zasad. Na przykład, jeśli przybędzie po wyznaczonym czasie, jaka byłaby kara?
   • Dając młodemu człowiekowi większą odpowiedzialność, tym większa jest szansa, że ​​będzie zachowywał się w sposób dojrzały.

Metoda 3 z 3: Zrozumienie swojego dziecka

1. 

   Pomyśl o sytuacji. Czasami Twoje dziecko może wydawać się bardzo trudne, ale pamiętaj, że dużo przechodzi. Hormony są w pełnym rozkwicie, a jego ciało się zmienia, więc wahania nastroju są zrozumiałe. Próbuje też rozwinąć własną tożsamość, prawdopodobnie cierpiąc z powodu presji studiów i przyjaciół. Perspektywa jest niezbędna, jeśli chodzi o dyscyplinę.
   • Czy młody człowiek był gruby i kapryśny? Spróbuj dowiedzieć się, czy przeszkadza Ci coś poza domem. Czy zauważyłeś, że jego najlepszy przyjaciel nie zatrzymuje się już w Twoim domu? Może pokłócili się, a on przeżywa stresujący okres. Spokojnie!
   • Czy jego oceny spadają? Poświęć kilka dni na obserwację jego nawyków. Nastolatki muszą dużo spać, więc pomóż młodemu odpocząć, aby mógł skoncentrować się na szkole.
   • Zanim wybierzesz dyscyplinę, oceń wszystkie punkty sytuacji.

2. 

   Współczuj. Chodzi o to, aby być wrażliwym na to, co czuje lub myśli druga osoba. Jeśli chodzi o dyscyplinowanie swojego dziecka, spróbuj postawić się na jego miejscu! Wybierając kurs, zawsze bierz pod uwagę emocje młodego człowieka.
   • Powiedzmy, że nastolatek źle reaguje na to, że nie pozwalasz mu podróżować z przyjaciółmi. Spróbuj pomyśleć o tym, co on czuje! Jest prawdopodobne, że młody człowiek będzie się martwił prowokacjami, które usłyszy lub będzie smutny z powodu opuszczenia trasy. Nie ma potrzeby wracać do swojej decyzji, ale dobrze jest okazać współczucie.
   • Spróbuj powiedzieć coś w stylu „Wyobrażam sobie, że jesteś sfrustrowany, że nie wybierasz się na wycieczkę ze znajomymi. Czy jest coś jeszcze, co możemy zrobić w weekend?”

3. 

   Poproś o radę, ponieważ kontakt z nastolatkiem może być bardzo trudny. To normalne, że jesteś zestresowany i zmęczony, więc nie zamykaj się! Jeśli masz przyjaciela lub członka rodziny, z którym możesz porozmawiać, poproś o pomoc w radzeniu sobie z młodą osobą.
   • Porozmawiaj z innymi rodzicami. Warto wiedzieć, co mogą, a czego nie mogą robić przyjaciele Twojego dziecka, więc porozmawiaj o czasie powrotu do domu, zasiłku itp. aby zorientować się, które zasady należy wdrożyć w domu.
   • Bardzo pomocny może być również lekarz, ponieważ specjalista może ocenić, czy nastolatek jest zdrowy fizycznie i emocjonalnie. Regularnie sprawdzaj, aby wykluczyć możliwe problemy zdrowotne i porozmawiaj z lekarzem.

Porady

• Wypróbuj różne metody rozmowy z dzieckiem. Pamiętaj, że każdy związek jest wyjątkowy.
• Nie bój się prosić o radę.
• Jeśli jesteś bardzo zmęczony, odpocznij. Ważne jest, aby dbać o siebie!