Zawartość

• Kroki
• Ostrzeżenia

Złe wchłanianie to stan, który pojawia się, gdy stan zapalny, choroba lub uraz zmniejszają zdolność wchłaniania składników odżywczych do jelita cienkiego. Istnieje kilka przyczyn, które prowadzą do słabego wchłaniania, takie jak rak, celiakia i choroba Leśniowskiego-Crohna. Rozpoznanie objawów złego wchłaniania i uzyskanie odpowiedniego leczenia pozwoli leczyć i zapobiegać ponownemu wystąpieniu choroby.

Kroki

Część 1 z 2: Rozpoznawanie objawów złego wchłaniania

1. 

   Zapoznaj się z czynnikami ryzyka, które prowadzą do złego wchłaniania. Każdy może tego doświadczyć, ale pewne czynniki mogą zwiększać ryzyko zachorowania na tę chorobę. Świadomość ryzyka może pomóc w skuteczniejszej jego identyfikacji.
   • Jeśli organizm nie wytwarza pewnych enzymów trawiennych, może wystąpić złe wchłanianie.
   • Wady wrodzone, strukturalne lub trzustki, pęcherzyka żółciowego, wątroby lub jelit mogą zwiększać ryzyko wystąpienia problemu.
   • Zapalenie, infekcje i urazy w przewodzie pokarmowym również zwiększają prawdopodobieństwo wystąpienia choroby. Może to mieć wpływ na usunięcie części jelita.
   • Radioterapia zwiększa ryzyko złego wchłaniania.
   • Niektóre stany i choroby - takie jak choroba Leśniowskiego-Crohna, celiakia, AIDS, rak i przewlekłe choroby wątroby - powodują, że pacjent jest bardziej podatny na wchłanianie składników odżywczych w mniejszym stopniu.
   • Istnieje wysokie ryzyko złego wchłaniania w przypadku stosowania niektórych antybiotyków, takich jak tetracyklina i cholestyramina, oprócz środków przeczyszczających i podobnych.
   • Jeśli niedawno podróżowałeś do Azji Południowo-Wschodniej, Karaibów, Indii lub krajów, w których występują częstsze problemy z pasożytami jelitowymi, udaj się do lekarza, aby ocenić, czy istnieje infekcja pasożytnicza, która prowadzi do niedoboru składników odżywczych.

2. 

   
   
   Zidentyfikuj potencjalne objawy. Złe wchłanianie ma kilka różnych objawów, od łagodnych do ciężkich, różniących się w zależności od składników odżywczych, których organizm nie był w stanie wchłonąć. Zidentyfikuj objawy, które mogą się wydawać, aby uzyskać najlepsze leczenie tak szybko, jak to możliwe.
   • Najczęstszymi objawami są problemy żołądkowo-jelitowe - takie jak przewlekła biegunka, wzdęcia, gazy i skurcze. Ponadto w stolcu może być nadmierna ilość tłuszczu, dzięki czemu jest on bardziej spójny i ma inny kolor.
   • Zmiany masy ciała (zwłaszcza utrata masy ciała) są częstą konsekwencją.
   • Słabość i zmęczenie mogą towarzyszyć zaburzeniom wchłaniania.
   • Niedokrwistość lub nadmierne krwawienie są również objawami niewystarczającego wchłaniania składników odżywczych. Niedokrwistość może wynikać z braku witaminy B12, kwasu foliowego lub żelaza, podczas gdy niedobór witaminy K może powodować obfite krwawienie.
   • Cierpienie na zapalenie skóry i ślepotę nocną wskazuje na możliwy niedobór witaminy A.
   • Zaburzenia rytmu serca i nieregularne rytmy serca mogą pojawić się w wyniku niedostatecznego stężenia potasu i innych elektrolitów.

3. 

   
   
   Obserwuj funkcje organizmu. Niektóre funkcje organizmu sygnalizują problemy z wchłanianiem składników odżywczych, pomagając nie tylko łatwiej zidentyfikować objawy, ale także zdiagnozować stan i jak najszybciej zastosować odpowiednie leczenie.
   • Zwróć uwagę na lekkie, miękkie, spójne i silnie pachnące stołki. Mogą również sklejać się i być trudne do usunięcia z toalety.
   • Po spożyciu niektórych pokarmów sprawdź, czy w żołądku nie ma wzdęć lub wzdęć.
   • Zatrzymanie płynów - stan zwany obrzękiem - może prowadzić do obrzęku nóg, kostek lub stóp.

4. 

   
   
   Zwróć uwagę na słabości strukturalne. Złe wchłanianie może powodować osłabienie organizmu, takie jak osłabienie mięśni i łamliwość kości. Uważaj na zmiany w kościach, mięśniach, a nawet włosach, gdy podejrzewasz chorobę i szukasz leczenia.
   • Pasma włosów mogą bardzo wyschnąć i wypadać bardziej niż zwykle.
   • Niektóre osoby zauważą, że się nie rozwijają, a mięśnie nie są zdefiniowane, nawet podczas ćwiczeń. Czasami nawet ulegną osłabieniu.
   • Ból kości lub mięśni, a nawet neuropatia mogą wskazywać na pewne rodzaje złego wchłaniania składników odżywczych.

Część 2 z 2: Rozpoznanie i leczenie

1. 

   Skonsultuj się z lekarzem. Obserwując lub odczuwając jakiekolwiek objawy lub oznaki złego wchłaniania lub zwiększone ryzyko wystąpienia tego problemu, należy jak najszybciej skonsultować się z lekarzem. Wczesna diagnoza jest ważna, aby uzyskać lepsze leczenie problemu.
   • Lekarz będzie mógł zdiagnozować stan na podstawie szczegółowej historii pacjenta.
   • Może również zamówić kilka testów, aby potwierdzić rozpoznanie złego wchłaniania.

2. 

   Zgłoś objawy lekarzowi. Ważne jest, aby zidentyfikować pojawiające się objawy, zapisać je i poinformować podczas konsultacji. Pomoże to nie tylko dokładniej wyjaśnić objawy, ale także zapewni, że nie zostaną przeoczone określone informacje.
   • Opisz szczegółowo, co czujesz. Na przykład, gdy cierpisz na guzy i skurcze, użyj opisowych słów, takich jak „silny obrzęk”, „ostry ból” lub „silny ból”. Te terminy mogą być przydatne przy opisywaniu wielu objawów fizycznych.
   • Powiedz, jak długo cierpisz z powodu objawów. Im bardziej jest on konkretny, tym łatwiej będzie lekarzowi ustalić stan, który do nich doprowadził.
   • Zwróć uwagę, jak często występują objawy żołądkowo-jelitowe. Informacje te pomogą również lekarzowi, który może ustalić przyczynę objawów. Powiedz na przykład: „Codziennie mam dużo wzdęć i regularne stolce” lub „Od czasu do czasu zauważam obrzęk na stopach”.
   • Lekarz musi wiedzieć o wszelkich zmianach w Twoim życiu, takich jak zwiększony stres.
   • Jeśli zażywasz leki, które zaostrzają astmę, poinformuj o tym specjalistę.

3. 

   Przebadaj się i postaw diagnozę. Jeśli lekarz podejrzewa zaburzenia wchłaniania składników odżywczych, może zlecić badania laboratoryjne po badaniach fizycznych, a także zadać kilka pytań związanych z objawami, wykluczając inne przyczyny. Testy potwierdzą diagnozę stanu.

4. 

   Pobierz próbkę kału. Najprawdopodobniej badanie kału zostanie zlecone, gdy podejrzewa się nieprawidłowe wchłanianie składników odżywczych. Pomaga w potwierdzeniu diagnozy i pomaga profesjonaliście zdefiniować najskuteczniejsze leczenie.
   • Nadmiar tłuszczu będzie poszukiwany w próbce kału, ponieważ w wielu przypadkach słabego wchłaniania składników odżywczych magazynowanie tłuszczu jest również niewystarczające. Lekarz może zasugerować spożywanie tłuszczu od jednego do trzech dni, w tym czasie pobierając próbki kału.
   • Lekarz może zlecić również wykrycie bakterii i pasożytów.

5. 

   Wykonaj badania krwi lub moczu. W niektórych przypadkach lekarz przepisze takie testy również, podejrzewając niezdolność pacjenta do magazynowania składników odżywczych, analizując i wykrywając określone niedobory, takie jak anemia, niski poziom białka oraz niedobory witamin i minerałów.
   • Lekarz zbada lepkość osocza, stężenie magnezu, witaminę B12, żelazo, wapń i kwas foliowy w komórkach krwi, przeciwciała i zdolność krzepnięcia.

6. 

   Przygotuj się do egzaminów obrazowych. Niektórzy lekarze zlecają takie testy w celu zbadania szkód spowodowanych złym wchłanianiem. Zdjęcia rentgenowskie, USG lub tomografia komputerowa to tylko niektóre z możliwości dokładniejszej analizy stanu jelit przez profesjonalistę.
   • Tomografia komputerowa lub badanie rentgenowskie tworzy obrazy wnętrza jamy brzusznej, ułatwiając lekarzowi zidentyfikowanie nie tylko niedostatecznego wchłaniania składników odżywczych, ale także dokładnie, które obszary są dotknięte chorobą. W ten sposób może sformułować skuteczniejszy plan leczenia.
   • Na zdjęciu rentgenowskim pacjent musi pozostać nieruchomy, podczas gdy technik wykonujący aparat wykonuje zdjęcia jelita cienkiego. Dzięki nim znacznie łatwiej będzie znaleźć uszkodzenie w dolnej części jelita.
   • Jednak w tomografii trzeba będzie przez kilka minut leżeć w maszynie. Badanie to pokazuje stopień uszkodzenia jelit i wskazuje lekarzowi najskuteczniejszy rodzaj leczenia.
   • USG jamy brzusznej jest przydatne w diagnostyce problemów w pęcherzyku żółciowym, trzustce, wątrobie, ścianie jelita czy węzłach chłonnych.
   • W przypadku niektórych testów pacjent powinien przyjmować roztwór baru, co pozwoli technikowi wyraźniej zobaczyć nieprawidłowości strukturalne.

7. 

   Test na przeterminowany wodór. To badanie może być kolejną opcją braną pod uwagę przez lekarza, znajdującą nietolerancję laktozy i podobne stany złego wchłaniania na bazie cukru, pomagającą ustalić plan leczenia.
   • Podczas egzaminu konieczne będzie wygaśnięcie w specjalnym pojemniku zbiorczym.
   • Następnie pacjent powinien wypić roztwór laktozy, glukozy lub innego cukru.
   • Inne próbki oddechu będą pobierane w odstępach 30-minutowych, analizując szybkość wodoru i wzrost bakterii. Nieprawidłowe poziomy wodoru wskazują, że coś jest nie tak.

8. 

   Pobierz próbki komórek przez biopsję. Mniej inwazyjne testy mogą wskazywać na problemy w wyściółce jelit z powodu złego wchłaniania; lekarz przepisze biopsję ścian jelita do dalszej analizy laboratoryjnej.
   • Próbka biopsji jest zwykle pobierana podczas endoskopii lub kolonoskopii.

9. 

   Postępuj zgodnie z leczeniem. Lekarz zaleci inne leczenie dla każdego rozpoznanego przypadku złego wchłaniania w zależności od ciężkości sytuacji. Istnieje kilka opcji, od spożywania witamin po hospitalizację w ciężkich przypadkach.
   • Nawet przy wczesnym leczeniu może minąć trochę czasu, zanim organizm wyzdrowieje z tego stanu.

10. 

    Wymień utracone składniki odżywcze. Gdy tylko lekarz stwierdzi, że organizm tak naprawdę nie wchłania składników odżywczych, zostaną przepisane płyny i suplementy witaminowe, które je zastąpią.
    • Łagodne i umiarkowane przypadki można leczyć za pomocą doustnych suplementów lub małych dawek bogatych w składniki odżywcze płynów dożylnych.
    • Lekarz może zalecić dietę o wyższym indeksie odżywczym. Brakujące składniki odżywcze zostaną spożyte w większych ilościach.

11. 

    Z lekarzem wylecz przyczynę. Niektóre przypadki złego wchłaniania można rozwiązać, lecząc przyczynę; dokładna obróbka różni się w zależności od problemu, który prowadzi do złego przechowywania składników odżywczych. Dlatego konieczne jest ścisłe monitorowanie lekarza, aby określić najlepszy sposób leczenia w zależności od okoliczności.
    • Infekcje i pasożyty można zwykle wyeliminować za pomocą leków, całkowicie wyleczając zaburzenia wchłaniania.
    • W celiakii konieczne będzie usunięcie glutenu z diety. W przypadku nietolerancji laktozy konieczne może być unikanie produktów mlecznych.
    • Niewydolność trzustki może wymagać długotrwałego podawania doustnych enzymów. Niedobory witamin mogą wymagać dłuższego stosowania suplementów.
    • Niektóre przyczyny, takie jak przeszkody i zespół ślepej pętli, wymagają interwencji chirurgicznej.

Ostrzeżenia

• Umów się na wizytę u lekarza, gdy zauważysz objawy złego wchłaniania. Każdy może samodzielnie zdiagnozować problem, ale tylko wyspecjalizowani lekarze będą w stanie określić przyczyny i wskazać najlepszy sposób leczenia.