Zawartość

• Kroki
• Ostrzeżenia
• Niezbędne materiały

Podanie leku dożylnego wstrzykiwania może być trudne, ale istnieje kilka prostych sposobów, które mogą pomóc w prawidłowym wykonaniu tego zadania. Nigdy nie próbuj go stosować bez odpowiedniego przeszkolenia, ponieważ może to skomplikować twoje życie. Niezależnie od tego, czy jesteś pracownikiem służby zdrowia uczącym się wykonywania zastrzyków, czy kimś, kto potrzebuje samoleczenia, wszystko zawsze zaczyna się od przygotowania strzykawki. Następnie musisz znaleźć żyłę i ostrożnie wykonać zastrzyk. Bardzo ważne jest również, aby zawsze używać sterylnych materiałów, podawać leki zgodnie z przepływem krwi i wypatrywać ewentualnych powikłań po zabiegu.

Kroki

Część 1 z 3: Przygotowanie do wstrzyknięcia

1. 

   Umyj ręce. Przed użyciem leku lub strzykawki dokładnie umyj ręce gorącą wodą z mydłem, wcierając ją między dłońmi i palcami przez 20 sekund. Gdy to zrobisz, opłucz je i dokładnie osusz czystym ręcznikiem lub ręcznikiem papierowym.
   • Aby zmniejszyć ryzyko infekcji lub zakażenia, używaj sterylnych i jednorazowych rękawic medycznych. Nie zawsze są konieczne, ale są zalecane w przypadkach zachowania zdrowia pacjenta.

   Wskazówka: jeśli chcesz poprawnie ustawić czas, dwukrotnie zaśpiewaj sobie cicho „Gratulacje”, ponieważ trwa to dokładnie 20 sekund.

   
   

2. 

   Wprowadzić igłę do ampułki z lekiem i wyciągnąć tłok. Wziąć nową, czystą igłę i włożyć koniec igły do ​​ampułki. Przyjmować dawkę odciągając tłok strzykawki do tyłu i zawsze podawać przepisaną przez lekarza ilość, ani więcej, ani mniej. Przestrzegaj również dodatkowych zaleceń przez niego poinformowanych, dotyczących prawidłowego przygotowania leku.
   • Zawsze sprawdzaj leki, aby zobaczyć, czy nadają się do użycia. Unikaj tych z pozostałościami i przebarwieniami, a także ampułek, które zawierają wycieki lub oznaki uszkodzenia.

3. 

   
   
   Trzymać strzykawkę z igłą do góry i nacisnąć tłok, aby usunąć nadmiar powietrza. Po pobraniu wymaganej ilości leku obrócić strzykawkę tak, aby igła była skierowana do góry. Następnie delikatnie postukać w bok strzykawki, aby wydmuchać pęcherzyki powietrza na powierzchnię igły i wcisnąć tłok na tyle, aby wyciągnąć powietrze ze strzykawki.
   • Przed wykonaniem wstrzyknięcia zawsze należy sprawdzić, czy całe powietrze opuściło strzykawkę.

4. 

   
   
   Umieścić strzykawkę na czystej, płaskiej powierzchni. Po usunięciu całego powietrza na czubek igły nałożyć sterylną nasadkę ochronną, aby ją zabezpieczyć i pozostawić na powierzchni, również wysterylizowanej, do czasu, gdy będziesz gotowy do użycia. Nie pozwól, aby igła dotknęła jakiejkolwiek powierzchni, która nie jest sterylna.
   • W przypadku upuszczenia igły lub przypadkowego dotknięcia należy przygotować nowy zastrzyk.

Część 2 z 3: Znajdowanie żyły

1. 

   Powiedz osobie, aby się nawodniła. Kiedy organizm jest dobrze nawodniony, krew szybciej przepływa przez żyły, dzięki czemu są większe i łatwiejsze do zobaczenia; gdy występuje odwodnienie, praca staje się trudniejsza. W przypadku odwodnienia osoby poproś ją o nawodnienie dwoma lub trzema szklankami wody przed wykonaniem zastrzyku.
   • Sok, herbata lub kawa bezkofeinowa mogą również pomóc w nawodnieniu.
   • Kiedy osoba jest poważnie odwodniona, może być konieczne podanie płynów dożylnych. Szukaj żyły, jeśli osoba nie może pić płynów.

2. 

   Poszukaj żyły na środku ramienia, blisko wewnętrznej strony łokcia. Żyły w tej okolicy ramienia są najłatwiejsze do znalezienia i najbardziej odpowiednie do wstrzyknięcia. Zapytaj osobę, czy preferuje jedno z ramion i sprawdź, czy możesz znaleźć żyłę, w przeciwnym razie konieczne będzie, aby wskoczyła na skórę.
   • Jeśli wykonujesz zastrzyki z określoną częstotliwością, zmieniaj ramiona każdego dnia, aby zapobiec pękaniu żył.
   • Należy zachować szczególną ostrożność podczas wstrzyknięcia w dłonie lub stopy. W tych miejscach żyły są łatwiejsze do znalezienia, ale są bardziej kruche i łatwo pękają, nie wspominając o bólu, który powoduje. Nigdy nie podawaj zastrzyków w stopy diabetyków, ponieważ zwiększa to ryzyko krwawienia, a nawet poważniejszych powikłań.

   Ostrzeżenie: nigdy nie wykonywać zastrzyków w szyję, głowę, pachwinę ani nadgarstek! Są to miejsca z dużymi tętnicami, głównie w szyi i pachwinie, gdzie zastrzyk może zwiększyć ryzyko przedawkowania, utraty kończyny, a nawet śmierci.

3. 

   Zrób opaskę uciskową wokół ramienia, aby żyła odbijała się od skóry. Użyj gumki i zrób opaskę uciskową od 5 cm do 10 cm nad miejscem, w którym będzie wykonana aplikacja. Zrób lekko luźny węzeł na ręce lub po prostu wsuń końce opaski do gumki, aby ją zabezpieczyć, a w aplikacjach wykonanych po wewnętrznej stronie łokcia pozostaw opaskę zawiązaną w pobliżu początku bicepsa, a nie na górze.
   • Opaska uciskowa musi być łatwa do zdjęcia. Nigdy nie używaj paska ani innego sztywnego krawata z tkaniny, ponieważ zniekształcą one kształt żył.
   • Nie widzisz żyły? W takim przypadku załóż opaskę uciskową na ramię, aby krew bardziej przepływała do ramienia.

4. 

   Powiedz osobie, aby otworzyła i zamknęła dłoń. Możesz również podać jej antystresową piłkę i poprosić, aby kilkakrotnie ją ścisnęła i wypuściła. Po wykonaniu tej czynności przez 30 do 60 sekund sprawdź, czy jej żyła jest bardziej widoczna.

5. 

   Dotknij żyły palcami. Kiedy znajdziesz żyłę, połóż na niej palec i lekko poklep ją lekkimi uderzeniami przez 20 do 30 sekund. W ten sposób żyła rozszerzy się i będzie trochę łatwiej ją zwizualizować.
   • Nie czuj się zbyt mocno, aby uniknąć wypadku!

6. 

   Nałóż ciepły kompres na miejsce, jeśli żyły nie są jeszcze widoczne. Ciepło rozszerza i puchnie żyły, ułatwiając wizualizację. Kiedy wybierzesz ogrzewanie w miejscu wstrzyknięcia, włóż wilgotny ręcznik do kuchenki mikrofalowej, pozostaw go tam na 15 do 30 sekund i umieść go na żyle. Inną możliwością jest bezpośrednie zwilżenie miejsca gorącą wodą.
   • Istnieją inne możliwości rozgrzania całego ciała, na przykład wypicie czegoś gorącego (herbaty lub kawy) lub wzięcie gorącego prysznica.
   • Nigdy nie wykonywać zastrzyku, gdy osoba jest w wannie, ponieważ w zależności od skutków dawki, osoba ta jest narażona na utonięcie.

7. 

   Po zidentyfikowaniu możliwej żyły oczyścić miejsce wstrzyknięcia 70% alkoholem (alkoholem izopropylowym). Przed każdym wstrzyknięciem zawsze należy sprawdzić, czy miejsce podania jest czyste. Po zidentyfikowaniu żyły do ​​wstrzyknięć przetrzyj obszar gazikiem z alkoholem izopropylowym.
   • Jeśli nie masz pod ręką wacików nasączonych alkoholem, wyczyść je wacikiem zwilżonym 70% alkoholem.

Część 3 z 3: Wprowadzenie igły i wstrzyknięcie

1. 

   Włożyć strzykawkę do żyły pod kątem 45º do ramienia. Wyjąć igłę ze sterylnej osłony i ostrożnie umieścić końcówkę igły w żyle, w której ma być nakleiona. Lek należy podawać w tym samym kierunku co przepływ krwi, a gdy żyły doprowadzą krew do serca, wstrzyknąć lek tak, aby dotarł również do serca. Robiąc to, pamiętaj, aby skos igły był skierowany do góry.
   • W razie wątpliwości co do prawidłowego umieszczenia igły, przed wstrzyknięciem należy skonsultować się z przeszkoloną pielęgniarką lub lekarzem.

   Ostrzeżenie: uruchom aplikację tylko wtedy, gdy możesz wyraźnie zidentyfikować żyłę. Wstrzyknięcie określonych leków do podania dożylnego do innej części ciała może być bardzo niebezpieczne, a nawet śmiertelne.

2. 

   Pociągnij tłok, aby upewnić się, że igła znajduje się w żyle. Ostrożnie pociągnij lekko tłok i sprawdź, czy do strzykawki nie wpływa krew, w przeciwnym razie będziesz musiał wyjąć stamtąd igłę, aby spróbować ponownie, ponieważ nie weszła do żyły. Gdy w strzykawce jest ciemnoczerwona krew, oznacza to, że igła weszła do żyły i wstrzyknięcie można kontynuować.
   • Kiedy krew wypływa z większym ciśnieniem, pienista i jasnoczerwona, oznacza to, że igła weszła do tętnicy. Natychmiast wyjąć igłę i bezpośrednio uciskać miejsce wstrzyknięcia przez co najmniej pięć minut, aby zatrzymać krwawienie. Należy zachować szczególną ostrożność podczas uderzania w tętnicę ramienną (wewnętrzną stronę łokcia), ponieważ nadmiar krwi poza naczyniem krwionośnym może uszkodzić funkcje dłoni. W takim przypadku należy spróbować wykonać wstrzyknięcie ponownie nową igłą, gdy krwawienie ustanie.

3. 

   Zdejmij opaskę uciskową przed wykonaniem wstrzyknięcia. Konieczne jest zdjęcie opaski uciskowej przed wprowadzeniem igły, aby uniknąć możliwego pęknięcia żyły spowodowanego naciskiem wytwarzanym przez samą opaskę.
   • Na tym etapie, jeśli osoba również zamyka i otwiera dłoń, poproś ją, aby przestała.

4. 

   Powoli wciskać tłok, aby wstrzyknąć lek do żyły. Ważne jest, aby aplikować stopniowo, aby uniknąć nadmiernego ciśnienia dożylnego. Wciskać tłok stałym, powolnym ciśnieniem, aż do podania całej dawki.

5. 

   Powoli usunąć igłę i ucisnąć miejsce wstrzyknięcia. Po podaniu leku powoli wyjmij igłę i natychmiast uciskaj miejsce podania, aby zatrzymać krwawienie. Ucisk należy wykonać za pomocą kawałka gazy lub bawełny przez 30 do 60 sekund.
   • W przypadku nieprzerwanego, nadmiernego krwawienia wezwać pogotowie ratunkowe lub SAMU.

6. 

   Umieść bandaż w miejscu wstrzyknięcia. Przykryj obszar czystym kawałkiem sterylnej gazy i zabezpiecz taśmą medyczną lub bandażem samoprzylepnym. Zabieg będzie służył utrzymaniu ucisku po zdjęciu palca z gazy lub kawałka bawełny.
   • Po założeniu opatrunku zabieg kończy się.

7. 

   W nagłych przypadkach udaj się do lekarza. Istnieje kilka komplikacji, na które należy zwrócić uwagę po wstrzyknięciu. Możesz zauważyć problem po wstrzyknięciu lub kilka dni później. Zasięgnij porady lekarskiej, jeśli:
   • Uderz w tętnicę, a krwawienie nie ustaje.
   • W miejscu wstrzyknięcia znajduje się opuchnięty, gorący, czerwonawy obszar.
   • Wstrzyknąć w nogę, a staje się obolała, opuchnięta lub bezużyteczna.
   • W miejscu aplikacji rozwija się ropień.
   • Ramię lub noga wstrzykująca stają się blade i zimne.
   • Przypadkowo ukłułeś się igłą, która została użyta na kimś innym.

Ostrzeżenia

• Poszukaj pomocy, jeśli myślisz o wstrzyknięciu narkotyków. Porozmawiaj z zaufanym przyjacielem lub członkiem rodziny, aby uzyskać wsparcie.
• Nigdy nie wolno wykonywać wstrzyknięć sobie ani nikomu innemu, jeśli nie zostałeś odpowiednio przeszkolony, aby to robić. Zastrzyki dożylne są bardziej ryzykowne niż wstrzyknięcia podskórne (pod skórę) i domięśniowe (do mięśnia).
• Nie podawać leków bez zalecenia lekarza. Niewłaściwa dawka może spowodować poważne problemy.

Niezbędne materiały

• Ciepły, wilgotny ręcznik (opcjonalnie).
• Piłka antystresowa.
• Mydło.
• Woda.
• Czyste arkusze ręczników papierowych.
• Jednorazowe rękawiczki medyczne.
• Leki na receptę.
• Sterylna strzykawka z igłą.
• 70% alkohol (alkohol izopropylowy).
• Kawałki lub waciki bawełniane.
• Opaska zaciskająca.
• Sterylna gaza.
• Taśma medyczna lub bandaże samoprzylepne.