Zawartość

• Kroki

Kleptomania jest chorobą psychiczną uważaną za rodzaj zaburzenia kontroli impulsów, związaną z zaburzeniami obsesyjno-kompulsyjnymi (OCD) i nałogami. Na ogół kleptomani są dotknięci niekontrolowanymi pragnieniami kradzieży, które powstają z powodu różnych wyzwalaczy lub bodźców i chociaż nie ma lekarstwa na to zaburzenie, można je dobrze kontrolować. Naucz się więc tutaj pomagać kleptomanowi, sprawiając, że rozpozna, że ​​ma problem, zachęcając go do poszukiwania leczenia psychologicznego i skupiając się na innych aspektach życia.

Kroki

Metoda 1 z 4: Rozpoznanie problemu

1. Rozpoznaj objawy. Kleptomania może objawiać się na różne sposoby w zależności od osoby, dlatego ważne jest, aby zrozumieć zarówno objawy tej choroby, jak i zachowania danej osoby, takie jak na przykład kradzież produktów ze sklepów, aby lepiej pomóc kleptomanowi. Wiedząc o tym, objawy tego zaburzenia to:
   • Silna chęć kradzieży przedmiotów mało potrzebnych lub mało użytecznych;
   • Wzrost niepokoju lub podniecenia prowadzący do kradzieży;
   • Satysfakcjonujące lub przyjemne odczucia podczas aktu;
   • Wstyd i wyrzuty sumienia po kradzieży;
   • Kradzież, która nie jest zakorzeniona w zysku lub poczuciu kontroli, ale po prostu w impulsie;
   • Epizody kradzieży, które zdarzają się bez planowania i mogą nie zostać rozpoznane przez jednostkę nawet po akcie.

2. 

   
   
   Pomóż tej osobie rozpoznać, że ma problem. Może nie zdawać sobie sprawy, że ma problem, ponieważ kleptomania to nałóg, a także nadużywanie toksycznych substancji, więc kleptoman może stwierdzić, że czasami kradzież nie stanowi problemu i może nawet nie zauważyć, kiedy uzależnienie wymyka się spod kontroli. Dlatego podejdź do tej osoby i powiedz jej z szacunkiem i łagodnością, że ma problem.
   • Pamiętaj, że kleptomania to choroba psychiczna, więc zachowaj spokój, pokaż, że chcesz pomóc i być wyrozumiałym z tą osobą, nawet jeśli już Cię skrzywdziła. Krzyczenie i nerwowość nie rozwiążą sprawy.
   • Powiedz coś w rodzaju: „Zdałem sobie sprawę, że bierzesz rzeczy, które nie są twoje i ostatnio robisz to częściej. Może robisz to nawet nie zdając sobie z tego sprawy, ale martwię się o ciebie, ponieważ takie zachowanie może wiązać się z prawnymi komplikacjami. Nie mogę ci w żaden sposób pomóc? ”

3. 

   
   
   Wyjaśnij konsekwencje. Porozmawiaj z tą osobą o zagrożeniach i konsekwencjach kradzieży. Jeśli nie została jeszcze przyłapana na kradzieży, może nie rozumieć powagi konsekwencji, więc mów o tym spokojnie i wyrozumiale i nie oskarżaj.
   • Wyjaśnij na przykład, że kradzież pociąga za sobą kilka konsekwencji oprócz kary pozbawienia wolności, od konsekwencji finansowych i prawnych po zwolnienie danej osoby z pracy i utratę zaufania ze strony innych.
   • Powiedz na przykład: „Kradzież jest nielegalna. Jak dotąd miałeś szczęście, ale możesz skończyć ściganiem i aresztowaniem, co na zawsze zmieni Twoje życie, ponieważ będziesz musiał przejść przez policję ”.

4. 

   
   
   Unikaj zawstydzania innych. Często kleptoman nie szuka pomocy, ponieważ boi się swojego zachowania i wstydzi się go. Jednak samotne przezwyciężenie kleptomanii jest niezwykle trudne, więc staraj się, aby podczas rozmowy o sytuacji nie pogarszał go jeszcze bardziej.
   • Na przykład powiedz coś w stylu „Wiem, że kradniesz i rozumiem, że jest to niekontrolowana potrzeba, ponieważ jest kilka rzeczy, które Cię do tego zachęcają. Jednak kleptomania to poważna choroba z poważnymi konsekwencjami i chciałbym móc pomóc. ”

5. 

   Zrób listę skradzionych przedmiotów. Jeśli jesteś świadomy kradzieży i jesteś w stanie śledzić, co jest kradzione, zacznij wymieniać wszystkie przedmioty wraz z datą kradzieży, aby zwiększyć świadomość kleptomana o jego problemie. Możesz też zachęcić go do zrobienia podobnej listy.
   • Ta lista jest bardzo przydatna, gdy ktoś przyznaje się do kradzieży, ale nie zakłada, jak często to robi. W ten sposób osoba będzie wyraźnie widzieć stałość, z jaką kradnie i będzie mogła zobaczyć, że naprawdę ma problem.

Metoda 2 z 4: Zachęcanie do leczenia

1. 

   Zaproponuj poszukiwanie leczenia. Jeśli znasz kogoś z kleptomanią, zachęć tę osobę do szukania leczenia, ponieważ chociaż nie ma lekarstwa na tę chorobę, dostępnych jest kilka metod leczenia, od leków po psychoterapie.
   • Kleptomanię rozpoznaje psychiatra.
   • Psychiatra zada serię pytań o to, jak dana osoba czuje się w stosunku do swoich impulsów i jakie są sytuacje, które wywołują chęć kradzieży w celu „zamknięcia” diagnozy.
   • Pocieszaj osobę, mówiąc na przykład: „Zależy mi na tobie. Kiedyś miałeś problemy ze sprawiedliwością z powodu kradzieży, a następnym razem mogło być znacznie gorzej. Istnieje lekarstwo na kleptomanię i jestem pewien, że dasz radę to przezwyciężyć, więc pozwól mi pomóc ”.

2. 

   Rozważ możliwość leczenia farmakologicznego. Nie ma standardowego leczenia kleptomanii, ale psychiatrzy mają tendencję do przepisywania niektórych leków, gdy pacjent cierpi również na inne choroby, takie jak depresja, lęk i ZO-K.
   • Lekarz może przepisać selektywny inhibitor wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), który ma bardziej ograniczoną skuteczność w leczeniu kleptomanii lub antagonistę opioidów, uważanego za skuteczniejszy w leczeniu uzależnienia, a co za tym idzie, zmniejszaniu związanego z nim pożądania i przyjemności. przymus.

3. 

   Zachęcaj do psychoterapii. Psychoterapia poznawczo-behawioralna (CBT) jest powszechnym sposobem leczenia kleptomanii, ponieważ pomaga pacjentowi lepiej radzić sobie z objawami choroby.
   • Psycholog pomoże osobie dostrzec negatywne konsekwencje związane z kradzieżą za pomocą strategii wizualizacji. Poprosi osobę, aby wyobraziła sobie miejsce, w którym został przyłapany na kradzieży i ponoszeniu za to kary, na przykład jako aresztowany. Dzięki temu kleptoman będzie mógł skojarzyć impuls z negatywnymi konsekwencjami swoich czynów.
   • Terapia niechęciowa pomaga osobie stworzyć niewygodną dla siebie sytuację, gdy czuje chęć kradzieży. Tak więc, łącząc to złe uczucie z przymusem, łatwiej jest oprzeć się chęci kradzieży.
   • Pacjenta można również nauczyć pewnych technik relaksacyjnych, aby nauczyć się lepiej kontrolować swoje impulsy.

4. 

   Zaproponuj grupę wsparcia. Dość często sugeruje się tego typu podejście kleptomanom, razem z psychoterapią lub po jej zakończeniu, ponieważ ten typ grupy pomaga osobie lepiej radzić sobie z presją i wyzwalaczami choroby, zapobiegając nawrotom.
   • Grupy wsparcia oferują zrozumienie i współczucie, dzięki czemu osoba jest bardziej komfortowa i daje jej siłę do przezwyciężenia problemu bez obwiniania siebie lub wstydu z powodu choroby.

5. 

   Zaproponuj psychoterapię grupową. W psychoterapii grupowej pacjent jest leczony w małej grupie prowadzonej przez psychologa, który stosuje podejście behawioralne i interpersonalne w bezpiecznym i sprzyjającym zdrowiu środowisku.
   • Terapia rodzinna lub psychoterapia systemowa jest zalecana, jeśli pacjent ma osłabioną więź rodzinną lub gdy problemy rodzinne są przyczyną jego impulsów kradzieży.

Metoda 3 z 4: Po zabiegu

1. 

   Pomóż osobie postępować zgodnie z planem leczenia. Dobrym sposobem pomocy osobom cierpiącym na kleptomanię jest zachęcanie do kontynuowania leczenia, zwłaszcza na początku, kiedy trudniej jest zaakceptować sytuację i oprzeć się impulsom choroby.
   • Na przykład możesz jej pomóc, tworząc kalendarz, aby nie zapomniała o przyjęciu leków lub zabraniu jej na wizyty lekarskie i sesje psychoterapeutyczne.
   • Uspokój osobę, mówiąc, że zdarzają się nawroty, ale to nie jest powód, aby rezygnować z leczenia; wręcz przeciwnie, kontynuowanie leczenia po nawrocie choroby jest ważnym krokiem w kierunku wyzdrowienia.

2. 

   Zidentyfikuj wyzwalacze. Niektórzy ludzie kradną, gdy otrzymują bodziec, taki jak myśl, emocja lub sytuacja, który wywołuje impuls lub chęć kradzieży. Pomóż więc osobie dowiedzieć się, jakie są jego wyzwalacze, aby mógł znaleźć sposoby radzenia sobie z nimi.
   • Na przykład uczucie stresu, samotności i smutku może być wyzwalaczem kleptomanii. Ponadto może się zdarzyć, że dana osoba również cierpi na depresję lub nadużywa jakiejś toksycznej substancji, która przyczynia się do uzależnienia od kradzieży.

3. 

   Pomóż osobie wyznaczyć cele. Zaraz po rozpoczęciu leczenia powinna wyznaczyć sobie cele, które pomogą jej zachować koncentrację i motywację do powrotu do zdrowia. Mogą to być na przykład mniejsze kradzieże, spłata długów i odbudowa zaufania w relacjach.
   • Kleptoman może zacząć od krótkoterminowych celów, dla których użyje technik relaksacyjnych i ćwiczeń CBT, których nauczył się w psychoterapii, do kontrolowania impulsów. Przeprosiny i spłata długów mogą być również celami krótkoterminowymi. Na dłuższą metę celem może być na przykład powstrzymanie się od kradzieży, odbudowanie utraconej pewności siebie, znalezienie nowego hobby i lepsze zarządzanie finansami.

4. 

   Pomóż tej osobie odbudować utracone zaufanie. Kradzież prowadzi do utraty pewności siebie. Nawet jeśli ta osoba nigdy cię nie okradła, możesz przestać jej ufać z powodu jej działań, a także tym, którzy poczuli się zranieni przez kleptomana. Pomóż mu więc odbudować utracone zaufanie innych i spróbuj odbudować jego relacje.
   • Kontynuacja leczenia i zaprzestanie kradzieży to najlepsze sposoby na odzyskanie utraconego zaufania innych.
   • Zachęcaj osobę do odpowiedzialności, szanuj jej zobowiązania i dotrzymuj uzgodnionych.

Metoda 4 z 4: Oferowanie wsparcia

1. 

   Dowiedz się więcej o chorobie. To doskonały sposób, aby pomóc tej osobie, ponieważ będziesz miał większe poczucie tego, przez co przechodzi. Generalnie kleptomania wynika z innych problemów, takich jak brak kontroli impulsów i niepokój, ale jest znacznie bardziej złożona, ponieważ obejmuje wyzwalacze, objawy i różne metody leczenia, które mogą różnić się w zależności od osoby.
   • Istnieje wiele stron internetowych i książek, które poruszają ten temat, ale możesz też porozmawiać z psychiatrą lub psychologiem, aby dowiedzieć się więcej na ten temat.

2. 

   Zachęcaj osobę do zainteresowania się zdrowymi hobby. Jednym z powodów, dla których ludzie kradną, jest euforia, którą odczuwają podczas aktu. Dlatego pomóż jej znaleźć hobby i zajęcia, w których może czuć się tak dobrze, jak czuje się, gdy kradnie.
   • Na przykład zasugeruj czynności, takie jak rękodzieło, gotowanie lub inne, których kleptoman jeszcze nie próbował, ale jest skłonny zrobić.

3. 

   Zaproponuj program do wspólnego wykonania. Jeszcze bardziej pomożesz tej osobie, jeśli będziesz oferować swoje towarzystwo podczas niektórych zajęć. W ten sposób będzie mogła skupić się na czymś innym, na przykład na nawiązywaniu kontaktów towarzyskich, a nie tylko na kontrolowaniu impulsów, aby nie kraść, a nawet jeśli pojawi się to pragnienie, będzie jej łatwiej kontrolować, jeśli będzie skupiona na czymś innym.
   • Trzymaj kleptomana z dala od miejsc, które mogą wywołać kradzież, takich jak na przykład centrum handlowe lub sklep.
   • Następnie zamień spacer w centrum handlowym na film w kinie, restauracji, grę w kręgle lub nawet wolontariat.

4. 

   Zgódź się na wspólne ćwiczenia. Aktywność fizyczna pomaga redukować objawy depresji i lęku, dodatkowo zwiększa produkcję endorfin, które powodują dobre samopoczucie. Ćwiczenia mogą nawet sprawić, że poczujesz się tak dobrze, jakbyś kradł. Dlatego zachęcaj osobę do ćwiczeń, a jeśli nie chce iść sama, zaproponuj jej towarzystwo.
   • Rozpocznij trening siłowy, chodzenie, bieganie, zajęcia karate, taniec, capoeira lub jakąkolwiek inną aktywność, którą lubisz.
   • Joga i Tai Chi oprócz tego, że są świetnymi ćwiczeniami, również łagodzą stres.